Z Ejn Sof przyciągnął się kaw wewnątrz przestrzeni.

1) Po skróceniu, kiedy pozostało miejsce przestrzeni i wolne, puste powietrze w samym centrum światła Ejn Sof¹, tym objawiło się miejsce, w którym mogły istnieć neecalim, niwraim, ecurim i naasim stworzenia. Wtedy wyciągnął się ze światła Ejn Sof² kaw jeden prosty z okrągłego światła Jego³, z góry w dół⁴, opuścił się wewnątrz tej przestrzeni.

Or pnimi

1. Nie pomyl się myśląc, że na skutek cimcuma w centralnej kropce, odbyły się jakiekolwiek zmiany również w Ejn Sof. Przecież nie ma w duchowym pojęcia zniknięcia lub zamiany i dlatego nie ma niezbędności mówić o tym w miejscu tak wysokim, jak Ejn Sof. A cimcum to odbyło się w zupełnie nowym stanie, w nowej istocie, dodatkowym do świata Ejn Sof. W ten sposób, że świat Ejn Sof pozostał w całej swojej prostej jedności, jakim był do cimcuma, w stanie „On i imię Jego jednością”. A cimcum odbyło się w centralnej kropce dla stworzenia nowego świata, z którego zniknęło światło i pozostało miejsce przestrzeni i pustki. W tym miejscu i przestrzeni były stworzone wszystkie światy, jak to będzie opisane niżej.

2. Nie należy rozumieć tego działania w jego zwykłym sensie, jak jakieś ludzkie działanie, że na początku czynił tak, a później inaczej, zaprzestając poprzedniego działania. Dlatego że nie ma większego zmaterializowania duchowego, niż tego typu wyobrażenie, ponieważ w Stwórcy nie ma przypadkowości i zmian, jak napisano: „Ja AWA’Ja nie zmieniam”.

I chociaż nie mówi się o istocie Stwórcy, a wyłącznie o świetle, które rozprzestrzenia się z Niego. Lecz ponieważ nie ma zmian, przypadkowości i ruchu w istocie Stwórcy, a On znajduje się w absolutnym spokoju, wynika stąd, że te same prawa powinny być dostrzegane i w świetle, które rozprzestrzenia się od Niego, dopóki ono jeszcze nie sięgnęło stworzenia, dopóki nie obłóczyło się w kelim. Podobnie do tego, kiedy ono dopiero wychodzi z istoty Stwórcy, do stworzenia, odnowionego, nowostworzonego, otrzymującego od Niego.

Jak już wyjaśniliśmy, wszystkie odnowienia zawarte są w kli stworzenia, czyli w „życzeniu otrzymywać”, które jest w stworzeniu. To życzenie, chociaż i jest duchowe, jednak jest wyłącznie odnowieniem właściwości i mijającym, ponieważ rzecz jasna nie działa w Jego istocie. Wówczas kiedy światło obłaczające się w kli nie odnawia się, gdyż pochodzi z istoty Stwórcy, „jesz mi jesz” – istniejące z istniejącego.

Lecz co dotyczy oddziaływania światła na kli, to w tej mierze, w której kli pobudza się pod oddziaływaniem or elion, pojawia się w nim odnowienie, które to rzecz jasna jest mijające. I wiedz, że całe odnowienie i rozprzestrzenienie, zejście poziomów – wszystkie one działają wyłącznie na miarę pobudzenia kli i otrzymania przez niego or elion, ponieważ wyłącznie to wywołuje zmiany i różnorodności. Lecz światło, kiedy jest samo w sobie, zawsze znajduje się w absolutnym spokoju, ponieważ wychodzi z istoty Stwórcy. I zrozum to dobrze, i pamiętaj w ciągu całego czasu tej nauki, dokładnie w każdym jej słowie.

I zgodnie z powiedzianym zrozum, że or elion nie przestaje świecić stworzeniom nawet na moment i nie jest poddawane zmianom i odnowieniom, a znajduje się w absolutnym spokoju. A pojęcia cimcuma i zniknięcie światła, o których mówi się tu, omawiane są wyłącznie na miarę pobudzenia kli, czyli centralnej kropki.

Wyjaśnienie: chociaż or elion nie przestaje świecić, jednak kli nie otrzymuje teraz niczego od tego świecenia, gdyż zmniejszyło siebie, czyli zmniejszyło „życzenie otrzymywać”, co jest w nim, to znaczy, że nie życzy sobie otrzymywać w stadium dalet, czyli w centralną kropkę, a wyłącznie w trzech poprzednich stadiach, co są w nim, w których życzenie otrzymywać jest słabe i życzenie oddawania panuje tam (patrz p.50).

Czyli or elion nie odczuwa w ogóle żadnego cimcuma i nie zmienia swojego działania, a tak samo jak świeciło w Ejn Sof, tak samo świeci i podczas cimcuma, i po cimcum, i we wszystkich światach razem, i nawet w świecie Asia nie przestaje świecić nawet na moment. Lecz same kelim czynią wszystkie te zmiany, tak jak otrzymują nie całe światło, a wyłącznie w swojej mierze, czyli „na miarę życzenia otrzymywać”, co jest w nich.

Z powiedzianego zrozum, że słowa Ari: „wyciągnął się ze światła Ejn Sof kaw jeden” oznaczają, że miejsce przestrzeni samo w sobie, czyli kli, które stało się puste od światła Ejn Sof, właśnie ono przyciągnęło wyłącznie kaw z całego światła Ejn Sof, na skutek małego „życzenia otrzymywać”, które objawia się w nim. Ponieważ miara otrzymywania światła teraz, po skróceniu jego stadium dalet, nazywa się kaw.

Czyli w stosunku do poprzedniego otrzymywania światła w stadium dalet, kiedy światło wypełniało całe miejsce w całości, teraz, kiedy nie ma u kli tego wielkiego życzenia otrzymywać w stadium dalet, a wyłącznie trzy poprzednie stadia życzenia, w których jest wyłącznie słabe życzenie otrzymywać, określa się to jak stan, w którym kli otrzymuje ze światła Ejn Sof nie więcej niż jeden kaw.

A reszta miejsca tego kli pozostaje pusta, wolna od światła, gdyż jest niewystarczający ten cienki kaw, który ono otrzymuje teraz, żeby wypełnić całe miejsce tego kli, które pojawiło się u niego na skutek uwolnienia od napełnienia stadium dalet, które skróciło siebie od otrzymywania światła.

Jak wyjaśniliśmy, or elion absolutnie nie przerywa świecenia z przyczyny cimcuma, jak również absolutnie nie zmienia się w nowej postaci, kiedy przeciągnęło się w postaci jednej linii, jednego kawa. Ta wielka zmiana odbyła się z przyczyny otrzymującego kli, które zmniejszyło siebie, tak jak teraz nie może otrzymywać od światła Ejn Sof niczego, oprócz bardzo małej miary światła, która nazywa się kaw, czyli otrzymuje włącznie na miarę swojego życzenia i nie życzy sobie więcej od tej miary.

3. Sens figury w postaci kręgu, okręgu był wyjaśniony przez nas wcześniej (rozdz.1, p.100), że nawet po cimcum, pozostało or elion w postaci kręgu, co oznacza bez rozróżnienia poziomu. A wszystkie jego cztery stadia są równe według swojego duchowego poziomu (patrz rozdz.1, p.100). Przyczyna tego jest w tym, jak powiedziano wyżej w poprzednim omówieniu, że pojęcia odnowienia, przypadkowości, zmian absolutnie nie działają w or elion, a wszystkie te wyżej powiedziane typy odnowienia to nic innego, jak tylko stosunek i wzajemne oddziaływanie kelim.

4. Pamiętaj, że mówi się nie w zbliżonych terminach i wyobrażonych obrazach, podobnie do tego, jak mówi się o obserwowanym w materialnym świecie, a jasny obiekt określany jest jako wyższy, a grubszy określany jest jako niższy (patrz rozdz.1, p.6).

Wszystko, co można zrozumieć w rozprzestrzenieniu światła od Stwórcy i przejściu jego do stworzenia, to w większości odnowienie zmiany właściwości w stworzeniu, czyli „życzeniu otrzymywać”, odnawiające się w nim, czego nie ma w Stwórcy. I z tego powodu określa się stworzenie jako oddalone, grube, nikczemne, niższe w stosunku do Stwórcy – ponieważ różnica właściwości od Stwórcy stworzyła wszystko to i oddziela jego od Stwórcy do bycia stworzeniem. A jak już wiadomo, różnica właściwości, czyli „życzenie otrzymywać” nie otwiera się od razu, a gromadzi się i przejawia się stopniowo w porządku czterech stadiów rozwoju życzenia, dopóki nie otrzyma końcowej największej formy wyłącznie w stadium dalet.

Wychodzi na to, że jeżeli życzenie otrzymywać jest najsłabsze, czyli życzenie pierwsze z czterech stadiów, więc ono uważa się jako najbliższe do Stwórcy, i dlatego jest ważniejsze, czystsze i wyższe od reszty, ponieważ różnica właściwości jego i Stwórcy nie jest wielka, jak u pozostałych trzech stadiów. A stadium bet, u którego życzenie jest większe od stadium alef, jest oddalone od Stwórcy dalej, ponieważ jest grubsze i niższe, niż stadium alef. I tak aż do stadium dalet, które jest oddalone od Stwórcy najdalej, jest najgrubsze, niezmienne i niskie.

Jak powiedział Ari, kaw przyciągnął się „z góry w dół”, czyli od stadium alef do stadium dalet, które jest najniżej. I te pojęcia „góra” i „dół” tworzą się teraz, z pojawieniem kaw, dlatego że do cimcuma, nie są rozróżniane tam góra i dół (patrz rozdz.1, p.100).

A po tym jak światło przybrało formę kawa, co oznacza, że kli otrzymało go nie we wszystkie swoje cztery stadia, a wyłącznie w trzy pierwsze stadia, a stadium dalet pozostało ciemne, bez światła, tylko teraz jest określone stadium dalet jako grube, niezmienne i niskie. I nad nim rozprzestrzeniają się trzy poprzednie stadia, w porządku swojej czystości i bliskości ku Stwórcy. Lecz podczas cimcuma, kiedy zniknęło światło ze wszystkich czterech stadiów jednocześnie, nie było jeszcze tej różnicy pomiędzy stadiami (patrz rozdz.1, p.100).