Usłyszałem w 1948 r.

Duchowym nazywa się to, co nigdy nie znika. Dlatego życzenie otrzymywać, istniejące w formie otrzymywania ze względu na siebie, nazywa się materialnym, ponieważ straci tą formę i nabędzie nową formę – dla Stwórcy.

Realia miejsca w duchowym nazywa się miejscem realności, ponieważ każdy, kto przychodzi tam, w to miejsce, widzi jeden i ten sam obraz. W odróżnieniu od tego, wyobrażana rzecz nie nazywa się realnym miejscem, ponieważ jest fantazją i każdy wyobraża ją sobie po swojemu.

Kiedy mówimy o siedemdziesięciu likach Tory, mówimy o siedemdziesięciu poziomach, i na każdym poziomie Tora otwiera się zgodnie z tym poziomem, na którym znajduje się człowiek. Jednak świat – jest to realność, tak że każdy, kto wzniósł się na jeden z siedemdziesięciu, z których składa się dany świat, poznaje to samo co wszyscy, którzy osiągnęli ten poziom.

I stąd wynika to, o czym mówili mędrcy, wyjaśniając wypowiedzi Tory, mówiąc: „Tak powiedział Awraam Icchakowi…”, itd., w reszcie prac mędrców, wyjaśniających te lub inne wypowiedzi. Wynika pytanie: Skąd wiadomo, co jeden powiedział drugiemu? Przyczyna tego jest w tym, że ci kabaliści, którzy osiągnęli poziom, na którym znajdował się Awraam lub ktokolwiek inny, widzą i znają wszystko to, co znał i widział Awraam.

Dlatego on wie, co powiedział Awraam i może wyjaśnić powiedziane przez niego, gdyż on również osiągnął ten poziom. A każdy poziom w duchowym – są to realia, które widzą wszyscy, podobnie do tego jak wszyscy przyjeżdżający do Londynu widzą to, co jest w tym mieście, i słyszą to, o czym tam się mówi.