Istnieje różnica pomiędzy myślą i działaniem – ponieważ nie panuje człowiek nad myślą, nie jest na siłach odepchnąć jej, jeżeli panuje ona w jego świadomości.

Lecz inaczej jest z działaniem – człowiek ma siłę, aby dokonać działanie lub go nie dokonywać. Dlatego że działanie jest pod władzą przymusu, kiedy może człowiek sprzeciwić się dokonaniu czegokolwiek.

Dlatego wówczas, kiedy człowiek stara się dokonać dobry czyn, wówczas Stwórca daje jemu dobre zamiary i myśli, żeby panowały one nad działaniem, jeżeli on tego zechce. To znaczy, że pragnienie człowieka jest do dobrych myśli, lecz nie może sprzeciwić się ani myślom, ani zamiarom.

A to, że powiedziano: „I błogosławię ciebie w każdym twoim działaniu”, oznacza, że Stwórca wysyła błogosławieństwo na działanie w ten sposób, że samo błogosławieństwo odnosi się do tego, nad czym ręka człowieka nie panuje – do tego odnosi się błogosławienie, i dlatego powiedziano to o zamiarze.