Prawe nazywa się doskonałym, nawet jeżeli nie ma u człowieka żadnych duchowych odczuć, a jest wyłącznie słabe wspomnienie o tym, że ono istnieje, i bez względu na to, że duchowe nie jest przez niego teraz odczuwalne, jest zadowolony z tego, że ma chociaż wspomnienia o tym. Przecież wielu ludzi na świecie, w tym i on sam, często nie pamięta o istnieniu duchowej pracy. A on przypomniał sobie o tym i dlatego jest zadowolony, i dziękuje Stwórcy, który przypomniał mu o tym.

Lewa – kontrola swojej pracy: „Jeżeli w samej czynności duchowa praca jest tak ważna, dlaczego ja nie odczuwam żadnego pragnienia do niej?”

Wtedy następuje u człowieka duchowy upadek, dlatego że nie jest zdolny on póki co dołożyć wystarczających wysiłków w duchowej pracy. Wychodzi na to, że upadek on otrzymuje z lewej strony.

Prawa linia potrzebna do osiągnięcia doskonałości i otrzymania duchowego światła. Lecz do tego potrzebne jest odpowiednie życzenie. A otrzymuje je człowiek znajdując się w stanie lewej linii, kiedy na skutek samoanalizy zaczyna on odczuwać nieobecność duchowego, i jako skutek tego, swoje oddzielenie od niego.

Podobnie do otrzymywania wyłącznie ze względu na Stwórcę, w stanie lewej linii rodzą się życzenia niezbędne do duchowej pracy.