Usłyszane w 1942 r.

W księdze Zohar mówi się: „On Szohen, Ona Szechina”, i niezbędnym jest wytłumaczyć, co zostało powiedziane. Wiadomo, że o Wyższym świetle mówią, że nie ma w nim żadnych zmian, jak jest napisane: „Ja AWA’Ja nie zmieniałem”. A wszystkie imiona i nazwy mają odniesienie wyłącznie do zmian ze strony kelim, które są życzeniem otrzymywać i zawarte są w malchut – korzeniu stworzenia. Wyższe światło schodzi stąd do naszego świata, do stworzeń. I wszystkie te stadia, zaczynając od malchut, która jest korzeniem stworzenia światów, i kończąc na stworzeniach, nazywane są imieniem Szechina. A całe naprawienie polega na tym, że Wyższe światło świeci na nie całą swoją doskonałością, a światło oświecające kelim, nazywa się Szohen. A wszystkie kelim razem wzięte nazywane są Szechina. Światło Szohen – wypełnia Szechinę, czyli światło nazywane jest Szohen dlatego, że znajduje się wewnątrz kelim, a łączność wszystkich kelim nazywana jest Szhiną.

Czas potrzebny dla całkowitego wypełnienia wszystkich części Szhiny nazywa się czasem naprawiania, czyli powinniśmy dokonać naprawienia, żeby światło całkowicie wypełniło stworzenia. A dopóty, dopóki nie osiągniemy tego, stan Szechina nazywa się „Wygnaniem Szhiny”, dlatego że nie ma jeszcze doskonałości w Wyższych światach.

I w naszym najniższym świecie Wyższe światło również powinno napełniać życzenie otrzymywać i to naprawienie nazywa się „otrzymywanie dla oddawania”. A do tej pory życzenie otrzymywać jest wypełnione niskimi i głupimi rzeczami i nie ma tam miejsca dla objawienia Chwały Niebios, a to znaczy to, że serce zamiast tego, żeby być wypełnione światłem, stało się miejscem odpadów i brudu, czyli ugrzęzło całkowicie w niskich życzeniach.

I nazywa się to „Szechina be afra” – „Szechina w popiołach”. Oznacza to, że poniżona ona została do stanu prochu i każdy ignoruje świętość, i nie ma ani życzenia, ani pragnienia podnieść ją (Szechinę, objawienie Stwórcy w stworzeniu) z popiołów, a wybiera się rzeczy niskie, to, co prowadzi do cierpienia Szechiny, gdyż nie pozostawia się jej miejsca w sercu, aby była skarbnicą światła Stwórcy.