67. Dwa pytania świata Acilut:
1. Rozprzestrzenienie duchowego, czyli pięć rodzajów świateł, które są nazywane NaRaNHa’J.
2. Pięć rodzajów kelim, które są nazywane KaHa’B Z’A i malchut. I trzeba rozróżniać pomiędzy nimi, w każdym słowie nauki kabbala. Dlatego że nie ma światła bez kli, lecz one są przeciwne jeden drugiemu we wszystkich swoich przejawieniach, gdyż kolejność otwarcia kelim odbywa się z góry w dół: KaHa’B Z’A i malchut, a kolejność otwarcia świateł – odwrotnie – z dołu do góry NaRaNHa’J. Brak niższych kelim w parcufie wywołuje brak wyższych świateł tam, w ten sposób, że jeżeli chociaż odrobinę zapomnieć o przeciwieństwie pomiędzy nimi, można natychmiast wszystko poplątać.
(cz.4, rozdz.1, p.2)

68. Skąd rozpoczyna się otwarcie istnienia kelim?
Istnienie kelim rozpoczyna się od momentu rozprzestrzenienia światła z góry w dół, czyli od pe de-A’K i w dół, jednak one jeszcze nie są rozróżniane. Jedynie później, gdy światło zawraca do Stwórcy, a kelim pozostają puste, wtedy ich awijut staje się zauważalny.
(rozdz.1, p.3)

69. Co doprowadza do stworzenia kelim?
Rozprzestrzenienie światła i jego wypróżnienie doprowadza do stworzenia kli.
(rozdz.1, pkt.9)

70. Dlaczego nie są rozróżniane kelim do momentu wypróżnienia z nich światła?
Ze względu na to, że miara wielkości światła przedłuża się na miarę wielkości awijut w masachu, dlatego awijut i czystość stają się równymi według poziomu ważności i określane są jako wymieszane wzajemnie. Tak, że nie da się ich rozróżnić lub rozpoznać jakiejkolwiek różnicy między nimi.
(rozdz.6, p.3)

71. Co doprowadziło kelim do właściwości or aw (grubszego światła)?
Po tym, jak or jaszar rozprzestrzeniło się i wyszło z kli, powróciło do swojego źródła pozostawiając kelim bez światła, wtedy uświadamia się ich awijut jak coś niskiego i ciężkiego. Tym samym kli stają się rozróżnialne.
(rozdz.6, p.3)

72. Co to za dodatkowy awijut, który nabywa or aw (grube światło) po wypróżnieniu?
Kelim, które są rozprzestrzenieniem or hozer od masachu i malchut de-rosz w dół, określane są jako awijut. Nawet przed ich rozprzestrzenieniem w guf. Lecz nie są rozróżnialne one do tego momentu, aż oddali się z nich światło. I kiedy światło wypróżnia się z nich, wtedy zostaje poznany awijut, co był w nich, kiedy były one w malchut rosz. Jak również dodatkowy awijut, który otworzyły teraz na nowo. A mianowicie: to, co zostało w ciemności bez światła, co jest miarą ograniczenia, sądu – „din”, i awijut, którego nie było w nich, zanim nie rozprzestrzeniły się w guf.
(rozdz.6, p.3)

73. Dlaczego kelim rosz nie dopuszczają światła?
W rzeczywistości cały sens wzniesienia or hozer z dołu do góry, on wynika z uderzeniowego ziwuga odbywającego się tam (w rosz). Dlatego że „z dołu do góry” – oznacza sprzeciwienie się obłóczeniu, kiedy „nie może dopuścić”, żeby obłóczyło się w niego światło.
(rozdz.1, p.5)

74. Dlaczego nie ma oczyszczenia w kelim?
Oczyszczenie wskazuje wyłącznie na siłę zatrzymania i ograniczenia, co jest w masachu od awijut, który jest włączony w niego. Przychodzi to do niego na skutek wzajemnego uderzenia or makif w jego właściwość zatrzymania, która sprzeciwia się or makif, pragnącemu rozprzestrzenić się w dół od masachu. Uderzenia or makif – „bitusz”, zupełnie nie przychodzą do kelim, chociaż one w rzeczywistości pragną tego, lecz siła masachu dzieli je pomiędzy sobą.
(rozdz. 2, O’P p. 20)

75. Dlaczego tworzy się na skutek wypróżnienia wyłącznie jedno kli – kli keter?
Po wypróżnieniu było stworzone wyłącznie jedno kli – kli keter, dlatego że wypróżnienie odbyło się za jednym razem i w jednym mgnieniu. I chociaż określamy tam dziesięć sfirot, lecz jest to jak podobieństwo kli, części którego nie są równe.
(rozdz.1, p.10)

76. Dlaczego nie jest rozróżnialna w dziesięciu sfirot guf istniejąca realność znajdujących się w nich dziesięciu świateł?
Z tego powodu, że istnieje tu wyłącznie jedno kli i jedno wypróżnienie, jak powiedziano w pytaniu 75.
(rozdz.1, p.6)

77. Dlaczego kelim rosz nie są kelim otrzymywania w działaniu?
Będąc w stanie, który określa się jako „z dołu do góry”, jak powiedziano w pytaniu 73.
(rozdz.1, p.7 i O’P p.50)

78. W czym jest różnica w określeniach elion – tachton i pnimi – hiconi (wyższy – niższy i wewnętrzny – zewnętrzny)?
W pełnym poziomie określa się cztery stadia – jeden powyżej drugiego. „Góra” – oznacza czystość, „dół” – oznacza awijut. I kiedy mówi się opierając wyłącznie na przyciągającym kli, kli przedłużenia światła w parcufie, wtedy określa się te cztery stadia, że jedno jest bardziej wewnętrzne niż drugie. Te, u którego większy awijut, jest bardziej wewnętrzne.
(rozdz.5, O’P p.3)

79. Jakie dwa rodzaje kelim są w parcufie?
Pierwszy rodzaj – jest to grube światło (or aw), które pozostaje po wypróżnieniu. I ono (to światło) – jest dla potrzeb samego parcufa. Drugi rodzaj – jest to reszimo i nicucim, które pozostały w tym grubym świetle. I one – są dla potrzeb drugiego parcufa, przychodzącego po nim.
(rozdz.2, O’P p.4)

80. Dlaczego w Akudim na początku wychodzi malchut, w przeciwieństwie do parcufim wychodzących w następstwie?
Odbywa się to z tego powodu, że w Akudim kelim rozpoczynają swoje istnienie i nie ma tam nic oprócz kli malchut. Lecz po wypróżnieniu świateł tego parcufa, już przygotowane były tu kelim dla drugiego parcufa. W ten sposób, te kelim wyprzedzają światła drugiego parcufa. I dlatego, że zgodnie z porządkiem wypróżnienia one wyszły tu z góry w dół, gdyż kiedy oczyściła się bhina dalet do bhiny gimel, otworzyło się kli należące do keter. A kiedy oczyściła się bhina gimel do bhiny bet, otworzyło się kli przynależące do hochmy, itd. Dlatego okazują się obecnymi i w drugim parcufie również. I w sposób podobny w reszcie parcufim. I wszystkie były przygotowane w ten sam sposób.
(rozdz.6, p.5)

81. Dlaczego keter nie stworzył kli podczas wypróżnienia?
Kli dla własnego wykorzystania u niego było – to grube światło, co pozostało z dołu po wypróżnieniu or jaszar. A to, że powiedziano, iż nie było samego kli – oznacza dla potrzeb nukwy de-keter drugiego parcufa. Dlatego że to kli tworzy się z nicucim opuszczających się od ziwuga, który odbył się w wyższej właściwości, lecz przed keterem nie ma żadnego poziomu awijut, w który uderzałoby or elion. I dlatego nie spadły nicucim w kli keter i keter nie stworzył kli dla drugiego parcufa.
(rozdz.4, O’P p.9)

82. Dlaczego kolejność kelim jest taka, że na początku wychodzą wyższe, w przeciwieństwie do świateł, w których niższe wychodzą na początku?
Dlatego że tak odbywał się początek ich naprawienia i wcielenia, przecież otwarcie kelim odbywa się na skutek drugiego ziwuga – „istaklut bet” i kolejnego oddalenia światła. I na początku objawiło się kli keter, na skutek oczyszczenia od bhiny dalet do bhiny gimel. A następnie za pomocą oczyszczenia od bhiny gimel do bhiny bet, otworzyło się kli poziomu hochma. I kiedy oczyściło się od bhiny bet do bhiny alef, otworzyło się kli bina, itd. W ten sposób, na początku wyszły wyższe kelim, a w końcu wyszły niższe. Jednak światła wyszły i otworzyły się odwrotnie: na początku, w pierwszym rozprzestrzenieniu, wyszło tylko światło nefesz. Kiedy oczyściło się do bhiny gimel czyniąc ziwug w „hotem” – tiferet w rosz parcufa, wyszedł poziom światła ruach. Kiedy oczyściło się do bhiny bet i wyniknął ziwug w „ozen” – bina w rosz parcufa, wychodzi światło neszama. I kiedy oczyściło się do bhiny alef, a ziwug wynika w „ejnaim” – hochma w rosz parcufa, wyszło światło haja. A kiedy oczyściło się do bhiny keter – wychodzi światło jechida. To znaczy, że światła niższe wychodzą na początku, a wyższe później.

83. Dlaczego wznosi się hochma w kli keter?
Dlatego że bardziej cienkie światło obłacza się w cieńsze kli. I przyczyna tego – podobieństwo formy, jak wiadomo.
(rozdz.6, p.15)

84. Co za światło przedłuża się od Stwórcy z góry w dół podczas wypróżnienia?
Cztery poziomy, które wyszły podczas usubtelnienia, kiedy masach przychodzi w bhinot, leżące pośrodku jego oczyszczenia.
(rozdz.2, p.1)

85. Dlaczego poziomy wychodzące podczas wypróżnienia nazywane są imionami or hozer?
Dlatego że te rozprzestrzenienia, które wyszły w procesie ziwugim podczas wypróżnienia, one również są określane jako wypróżnienie. Dlatego że rzeczywiście droga wypróżnienia jest taka, że or elion wchodzi z nim w ziwug na drodze jego przejścia, i to nie uważa się w rzeczywistości za rozprzestrzenienie. Podobnie do człowieka, który idzie oddalając się od domu, on obowiązkowo staje w miejscach czynionych przez niego kroków. Lecz one zupełnie nie są uważane za przystanki i przerwy w jego drodze, dlatego że tak czy inaczej, jest to droga oddalenia od domu. I dlatego połączone z or hozer i miarą ograniczenia – „din”.
(rozdz.3, O’P p.3)

86. Dlaczego nazywa się światło ziwuga, które opuszcza się z wyższego poziomu wewnątrz niższego, pustego od światła, imieniem or hozer?
Z dwóch powodów: 1) dlatego, że wszystkie te poziomy określane jako or hozer, jak było wyjaśnione w pytaniu 85, 2) dlatego, że wszystko, co opuszcza się od miejsca ziwuga, jest or hozer, a nie or jaszar.
(rozdz.4, O’P p.2)

87. Jakie jest dwanaście rodzajów or hozer, które są w Akudim?
Dwa rodzaje or hozer są rozróżniane natychmiast w procesie ziwug de-akaa.

• Pierwszy rodzaj – jest to światło, które było odepchnięte od rozprzestrzenienia w kli malchut z powodu uderzenia odbywającego się w masachu. To or hozer określa się jako or makif.
• Drugi rodzaj – jest to or hozer, które urodziło się na skutek wspólnego: oddalenia i oddzielenia bhiny dalet od światła, które łączy się z or hozer, o którym mówiło się wyżej. To jest or hozer, które wznosi się z dołu do góry i obłacza dziesięć sfirot or jaszar, co jest w rosz.
• Trzeci rodzaj – jest to or hozer znajdujące się ciągle w malchut rosz, które stało się tam źródłem, od którego otrzymują i wychodzą światła w kelim w guf.
• Czwarty rodzaj – jest to or hozer rozprzestrzeniające się od malchut de-rosz i w dół. Ono przewodzi, będąc obłóczeniem dla dziesięciu sfirot or jaszar, które rozprzestrzeniają się razem z nim. To or hozer określa się jako wymieszane z or jaszar. I nierozróżnialne jako obłóczenie i kli, dlatego że ważność jego porównywalna jest z ważnością or jaszar.
• Piąty rodzaj – jest to niewielkie świecenie or jaszar ukierunkowane w dół od tabura. Nazywa się „światło nekewa” (od słowa nekew – odczucie braku), również nazywa się or hozer.
• Szósty rodzaj – jest to or hozer, które zamyka każdą sfirę z dziesięciu sfirot, które są od tabura i w dół, do całkowitego ukończenia całego parcufa.
• Siódmy rodzaj – jest to or hozer, które nazywa się „grube światło” – or aw. Ono pozostaje z dołu bez światła, po wyjściu or jaszar, dlatego że wtedy jest rozróżnialny awijut jego samego w tej jakości, która włączała się w niego jeszcze do tego, jak rozprzestrzeniło się od pe i w dół.
• Ósmy rodzaj – or hozer, do którego dodał się awijut przewyższający podwójnie jego własny, z tego powodu, że pozostało po wypróżnieniu z dołu bez światła. I ta ciemność, którą osiągnęło ono teraz – jest to jego nowy awijut, którego nie było w nim do tego jak rozprzestrzeniło się od pe i w dół.
• Dziewiąty rodzaj – jest to or jaszar na poziomach wychodzących podczas oczyszczenia. Uważa się go za or hozer i za miarę ograniczenia – „din”, dlatego że wyszły one podczas wyjścia (światła).
• Dziesiąty rodzaj – jest to or hozer opuszczające się od świecenia ziwuga w wyższej właściwości kli, leżącego poniżej jego, które teraz znajduje się bez światła i które przychodzi w ziwug de-akaa z tym reszimo, które jest w tym kli.
• Jedenasty rodzaj – są to nicucim, dosłownie iskry, padające w kelim, które są oddzielone od opuszczającego się or hozer. One wzmocniły się nad reszimo, dlatego że światło ziwuga świeci na nie.
• Dwunasty rodzaj – wyżej opisane nicucim, po tym jak zgasły, czyli po odejściu świecenia ziwuga od wyższej właściwości, dlatego że wtedy wzmacnia się reszimo nad nimi.

(cz.4, Wewnętrzne spostrzeganie, p.7)

88. Co to za dziesięć rodzajów kelim, które są w Akudim?

1. Bhina dalet, na którą było stworzone pierwsze skrócenie, i która nazywa się malchut.
2. Kelim de-rosz, które są wyłącznie początkową właściwością kelim.
3. Kelim co od pe i w dół. One są wymieszane ze światłami.
4. Kelim co od pe i w dół po wyjściu, rozróżniane jak grube światło.
5. Kelim puste od wszystkich świateł, lecz jest w nich reszimo.
6. Kelim puste od ich świateł i nie ma w nich reszimo.
7. Kelim gotowe dla potrzeb właściwości zaharim (dosłownie: męska właściwość) drugiego rozprzestrzenienia.
8. Kelim gotowe dla potrzeb właściwości nekewot (dosłownie: żeńska właściwość) drugiego rozprzestrzenienia.
9. Kelim leżące poniżej tabura, które nie są przydatne dla otrzymania or jaszar.
10. Zewnętrzne kelim dla otrzymania otaczających świateł.

(Wewnętrzne spostrzeganie, p.56)

89. Co oznacza wzniesienie świateł do Maacil (Stwórcy)?
Oczyszczenie od awijut, które jest nazywane wzniesieniem i całkowitym oczyszczeniem, dopóki nie staje się czystym i podobnym do Stwórcy, nazywa się wzniesieniem świateł do Stwórcy. Ponieważ podobieństwo formy łączy duchowe obiekty.

90. W jaki sposób przedłuża się urodzenie parcufim?
Światło malchut – oznacza masach i or hozer włączone w niego. Wówczas, kiedy oczyszcza się on i wznosi się do Stwórcy, przechodzi on poprzez wszystkie sfirot. I za każdym razem przechodząc wewnątrz nich, on łączy się ze wszystkimi reszimot, co pozostały w nich od ich świateł. Za wyjątkiem ostatniej właściwości. I dlatego, kiedy przychodzi do Stwórcy, czyli do malchut de-rosz, gdzie ziwug nie przestaje tam nigdy, on również zostaje włączony w ten ziwug. On otrzymuje stąd awijut ukierunkowany z dołu do góry. Na skutek tego ponownie budzą się jego reszimot i zwiększa się ich własny awijut, ukierunkowany z góry w dół. I wtedy opuszcza się masach do swojego miejsca w guf w miejsce haze. Od haze i w górę wyprowadza dziesięć sfirot rosz, a od haze i w dół ponownie rozprzestrzenia się w dziesięć sfirot guf, jak na początku. I nazywa się to „drugie rozprzestrzenienie” lub „drugi parcuf”, ponieważ różni się on od pierwszego parcufa. Przecież materiał kelim pierwszego parcufa – jest z awijut całej bhiny dalet, a materiał kelim drugiego parcufa – całkowicie z awijut bhiny gimel, dlatego że masach, co wzniósł się do malchut de-rosz, zupełnie nie zawiera w sobie awijut bhiny dalet, gdyż nie pozostawiła ona swojego reszimo po wyjściu.
(cz.3, O’P, rozdz.1)

91. Jaka jest przyczyna uderzenia or pnimi i or makif jedno w drugie?
Jak wiadomo, że chociaż osnowa ziwug de-akaa zawarta w masachu stojącym w malchut de-rosz, przy tym wszystkim każde odchylenie i zatrzymanie, co jest w tym masachu, niezupełnie jest w działaniu, a wyłącznie w postaci siły. Dlatego nie jest możliwe jakkolwiek rozróżnić tam or pnimi i or makif. Dlatego że światło, które ograniczone jest poprzez kli, nazywa się or pnimi, a światło, które nie jest ograniczone wewnątrz kli, nazywa się or makif, i dlatego że nie ma tu póki co ani obłóczenia, ani odpychania od bhiny dalet, skąd może być tu określenie or pnimi i or makif. I dlatego okazały się or pnimi i or makif połączone razem w pe, czyli w malchut de-rosz.

Jednak później, kiedy obłóczenie i odpychanie w rosz wyszły z potencjału do działania w guf – w masach stojący w tabur, od masachu, który jest w taburze i wyżej. A mianowicie w dziewięć pierwszych sfirot w guf obłóczyły się światła i kelim. A od masachu, który jest w tabur i w dół, czyli w malchut guf, stąd światła były odepchnięte i nie obłóczyły się. I otworzyły się tu or pnimi i or makif w rzeczywistości, w działaniu. Kiedy światła, które przyszły w kelim znajdujące się od tabura i w górę tworzą or pnimi. A światła przeznaczone do tego, żeby wejść od tabura i w dół, lecz odepchnięte stąd na skutek sprzeciwienia masachu, stojącego w taburze – jest to or makif. Dlatego wyniknęło wzajemne uderzenie pomiędzy or pnimi, czyli masachem razem z or hozer, obłaczającym or jaszar i pomiędzy or makif. Dlatego że or makif, które zaczęło odczuwać tu odpychającą siłę w awijut masachu, uderza w niego, przychodząc we wzajemne uderzenie z nim. Dlatego, żeby oczyścić go i neutralizować siłę ograniczenie w nim, żeby mógł on również dojść do wewnętrznego w parcufie.

I tu wzmocniło się or makif nad światłem wewnętrznym. Ten sam masach, który jest w taburze, oczyścił się i wzniósł się w pe, gdzie zostało dodane do niego to, czego nie było wcześniej, dopóki nie dokonał z siebie do dołu nowego rozprzestrzenienia w postaci rosz, toch, sof. To rozprzestrzenienie nazywa się parcufem A’B de-A’K. W ten sposób wzmacnia się or makif nad siłą ograniczenia w masachu, dlatego że przeszło teraz od niego w dół w całkowicie ukończony parcuf.
(rozdz.1, O’P p.6)

92. Co oznacza przeciwieństwo pomiędzy or pnimi i or makif?
Miara jego wielkości i całe istnienie or pnimi zależą od wielkości awijut i zatrzymania, które jest w masachu. Or makif odpycha się i pozostaje poza granicami parcufa na skutek tego samego zatrzymania i awijut, który jest w masachu. W ten sposób, że mnogość awijut oddala or makif zgodnie z miarą swojej wielkości, lecz przybliża i zwiększa or pnimi zgodnie z miarą własnej wielkości. I wychodzi, że są one są przeciwne sobie.

93. Kto wzmacnia się przy uderzeniu or pnimi i or makif?
Na początku wzmacnia się or pnimi – przecież dziewięć pierwszych sfirot obłóczyło się tam w or hozer masachu realnie w działaniu. Również pozostają nawet po wyjściu świateł, gdyż nie ma zniknięcia w duchowym. Potem wzmacnia się to or makif nad or pnimi do tego stopnia, że oczyszcza masach całkowicie i doprowadza go do formy podobieństwa do Stwórcy, czyli malchut de-rosz, w której or makif i or pnimi połączone są razem. Tam otrzymuje taką siłę, że wychodzi od niego w dół drugie rozprzestrzenienie, które nazywa się parcuf A’B.
(pyt.91)

94. Kto wzmacnia się przy ziwugu reszimo z or hozer?
Podczas ziwuga w najwyższej z właściwości or hozer, opuszczające się stąd wewnątrz pustego kli, panuje nad reszimo, co znajduje się tam. I chociaż reszimo o wiele większe niż opuszczające się or hozer, lecz z tego powodu, że reszimo jest po oddaleniu jego ziwuga, a opuszczające się or hozer przedłuża się od świecenia ziwuga, dlatego ono panuje nad or hozer. A później, kiedy oczyszcza się masach i od wyższej właściwości również, stąd również oddala się ziwug, wtedy powraca reszimo i wzmacnia się, góruje nad opuszczającym się or hozer. Czyli nad nicucot, które spadły w jego kli. A reszimo opuszcza się ponownie w swoje kli jak i przedtem, i neutralizuje siły nicucot, dopóki nie powrócą one i nie objawią się ponownie w drugim rozprzestrzenieniu.
(rozdz.3, O’P p.90 i również rozdz.4, O’P p.7)

95. Dlaczego nie ma nikogo, kto by uczynił uderzenie w keter?
Dlatego że nie ma ziwug de-akaa jeszcze w masachu po tym, jak oczyścił się od keter. Przecież nawet w bhinie alef brakuje wystarczającej awijut dla ziwug de-akaa w rzeczywistości, a wyłącznie dla opuszczenia nicucim, i rzecz jasna powyżej keteru.
(rozdz.4, O’P p.40)

96. Co otrzymują sfirot na miarę przyjścia ich do Stwórcy?
Wszystkie sfirot włączają się w masach, który wznósł się do Stwórcy, gdyż ich reszimo włącza się w niego na miarę jego przejścia w nich drogą swojego wzniesienia (patrz pyt.90). Za wyjątkiem bhiny dalet, której nie ma w nim, i z tego powodu, że nie pozostawiła po sobie reszimo. I dlatego ona otrzymuje od Stwórcy wyłącznie awijut bhiny gimel, poziom której jest tylko do hochmy. Dlatego że od strony kelim brakuje malchut, a od strony świateł brakuje keter.
(rozdz.4, O’P p.50)

97. Czym różni się pięć rodzajów uderzeniowych połączeń (ziwugej akaot), które są w Akudim?

1. Istaklut alef, z którego wychodzą tylko korzenie, początki świateł i kelim.
2. Istaklut bet, od którego kończą się kelim.
3. Uderzenie or pnimi w or makif, z tego powodu jest wzniesienie świateł do Stwórcy.
4. Uderzenie reszimo z opuszczającym się or hozer, i z tego kelim dla drugiego rozprzestrzenienia.
5. Uderzenie światła malchut z reszimo, kiedy z tego powodu, że nie ma reszimo dla malchut, wynika uderzenie z jej światłem, które jest właściwością subtelniejszą niż reszimo.

(Wewnętrzne spostrzeganie, p.2)

98. Stosunek reszimo do drugiego parcufa?
Ich relacje są podobne do relacji ojca z synem, kiedy jedna iskra od ojca przedłuża się do syna i nie porzuca go nigdy. Tak samo i reszimo przychodzą do drugiego parcufa, który nazywa się syn w stosunku do pierwszego. I one stają się w nim częścią samego parcufa.
(rozdz.2, p.3, również O’P p.3)

99. Dlaczego reszimo są uważane za or jaszar?
Będąc resztkami rozprzestrzenienia or jaszar z góry w dół.
(rozdz.2, O’P p.2)

100. Dlaczego ostatnia właściwość nie pozostawia reszimo?
Dlatego że to reszimo od or jaszar. A ostatnia właściwość nie otrzymuje nic od or jaszar i przyczyną tego jest masach stojący nad nią.
(rozdz.2, p.6)

101. W jaki sposób reszimo odmienia się w tagin?
Na skutek ziwug de-akaa opuszczającego się or hozer z reszimo, z powodu przeciwieństwa ich, wzmacnia się opuszczające się or hozer nad reszimo i wchodzi wewnątrz kli. Lecz nie są w stanie oboje znajdować się w jednym kli, gdyż nie ma dwóch przeciwieństw w jednym obiekcie. Dlatego zmuszone jest reszimo wyjść stąd i wznieść się nad kli, i świeci w kli niewielkim światłem w postaci tagin.
(cz.4, O’P, rozdz.7)

102. W jakiej jakości pozostaje reszimo, należące do keteru?
Reszimo, które należy do keteru, pozostaje jako kli de-keter w grubym świetle, które pozostało z dołu i które nie może wznieść się do góry razem ze światłem keter, jak pisze Ari (rozdz.2, p.10). A to, że pisze, iż keter nie stworzył kli, jest to dla potrzeb drugiego rozprzestrzenienia.
(cz.4, O’P, rozdz.9)

103. Dwanaście rodzajów reszimo, znajdujących się w Akudim?

1. Reszimo, które pozostają od obłóczenia.
2. Reszimo od strony przedłużenia.
3. Reszimo obłóczone w swoje kelim.
4. Reszimo, które nie obłóczyły się w swoje kli, a okrywają kli znajdując się nad nimi w postaci tagin.
5. Reszimo, które powróciły do swoich kelim po tym, jak wyszły stąd.
6. Reszimo zawierające w sobie grube światło – or aw i cienkie światło – or zah, bez żadnej różnicy pomiędzy nimi.
7. Reszimo od strony wyłącznie cienkiego światła, z których były stworzone zaharim (męska właściwość) drugiego rozprzestrzenienia.
8. Reszimo od strony tylko grubego światła, z których były stworzone kelim dla zaharim drugiego rozprzestrzenienia.
9. Reszimo, które należą do światła malchut. Ono jest tylko właściwością subtelnego światła, które pozostało od jego światła. Lecz jakość grubego światła w nim nie pozostała, i nie pozostało również żadne reszimo od niego. Czyli reszimo od strony przedłużenia światła, które jest w nim, o którym mówi Ari, że malchut nie pozostawiła swojego reszimo.
10. Reszimo, które było włączone w masach na miarę przejścia jego poprzez sfirot na drodze wzniesienia do źródła. One odnowiły się tam w nowym ziwugu dla drugiego rozprzestrzenienia.
11. Reszimo, które pozostały w dziesięciu pierwszych sfirot, które wyszły podczas zmniejszenia masachu.
12. Reszimo od tych właściwości, którymi kończą się te poziomy.

(Wewnętrzne spostrzeganie, p.40)

104. Dlaczego or elion wchodzi w ziwug z masachem podczas usubtelnienia się masachu?
Chociaż wyjście było jednoczesne i natychmiastowe, lecz z tego powodu, że or elion nie przestaje świecić na jedno mgnienie, jak również dlatego, że obowiązkowo przychodzi masach drogą swojego zmniejszenia po czterech poziomach awijut, dlatego or elion czyni z nim ziwug na miarę przyjścia masachu w każdą z właściwości.
(rozdz.3, O’P p.6)

105. Siedem szczególnych właściwości istniejących w masachu?

1. Zatrzymanie, granica i awijut przychodzą w masach jako jedno, i jest niemożliwe cokolwiek wydzielić oddzielnie od masachu, jeżeli nie włączono to w awijut. Dlatego że wtedy nie ma tego działania absolutnie.
2. Właściwość zatrzymania, istniejąca w potencjale w masachu od malchut rosz.
3. Właściwość zatrzymania w działaniu, istniejąca realnie w masachu, który znajduje się w malchut de-guf.
4. Wzajemne przeniknięcie masachu w awijut z trzech pierwszych właściwości podczas wzniesienia masachu.
5. Są to dwa działania: odbicie światła od bhiny dalet i obłóczenie światła w pierwsze dziewięć sfirot. Obydwa te działania są połączone w masachu, gdyż podobnie do tego, że on odpycha światło od ostatniej właściwości, tak on łączy i obłacza światła znajdujące się od tej właściwości wyżej.
6. Awijut ukierunkowany z dołu do góry, który odnawia się w masachu na skutek jego wzniesienia i przejścia w malchut stojącą w rosz.
7. Awijut ukierunkowany z góry w dół, który odnawia się w masachu za pomocą reszimot, połączonych do niego podczas przyjścia sfirot guf podczas zmniejszenia masachu.

(Wewnętrzne spostrzeganie, p.79)

106. Dlaczego w dziesięciu sfirot rosz nie są określane żadne ograniczenia?
Ograniczenie oznacza obłóczenie w kelim zgodnie z miarą wielkości awijut, nie więcej i nie mniej. I dlatego w rosz, gdzie odpychanie masachu było wyłącznie w potencjale, nie mówi się o obłóczeniu, panuje tam jakość znajdująca się w potencjale. I nie ma tu żadnego otwarcia ograniczenia absolutnie.
(rozdz.1, p.4)

107. Kiedy zaczyna objawiać się symptom ograniczenia?
Podczas wyjścia świateł od pe z góry w dół do tabura. Lecz póki co nie jest poznawane do momentu powrotu świateł do Stwórcy, gdyż teraz rozpoczęły się realne przejawienia obłóczenia awijut. A awijut i AWA’Ja, co w niej, były jednego poziomu, dopóki nie odbyło się uświadomienie od strony tego, kto obłacza się, przed powrotem or jaszar do Stwórcy. Dlatego że wtedy pozostaje awijut z dołu bez światła i stała się rozróżnialna właściwość ograniczenia w awijut i jakość din – miara sądu, ograniczenia w niej.
(rozdz.1, p.4)

108. Dlaczego właściwość, w której odbył się ziwug, określa się jako niższy poziom?
Dlatego że ziwug odbył się tam za pomocą masachu zawracającego światło z powrotem, który nie pozwala światłu rozprzestrzenić się od siebie i w dół. W ten sposób światło hamuje na tej właściwości, i dlatego nazywa się ona ostatnią lub niższą właściwością.
(rozdz.3, O’P p.6)

109. Dlaczego dziesięć sfirot są włączone w pięć bhinot?
Patrz or pnimi, rozdz.6, p.40.

110. Co przedstawia sobą dziesięć sfirot znajdujących się pod taburem?
One – to wyłącznie or hozer, bez or jaszar i otrzymują od or jaszar wyłącznie niewielkie świecenie w postaci światła „nekewa” – co otrzymuje i nie oddaje. I te dziesięć sfirot określane są jako dziesięć właściwości ukończenia, kiedy każda z nich kończy sfirę odnoszącą się do niej, w dziesięciu sfirot całego parcufa.
(rozdz.1, O’P p.80)

111. Dlaczego malchut pozostaje bez światła przy drugim rozprzestrzenieniu?
Jest to na skutek odwrotności, która istnieje pomiędzy kelim i światłami. Dlatego że całe odczucie braku w parcufie podobne do tego, jak dotykają kelim w ich najniższych właściwościach, również dotykają świateł w ich najwyższych właściwościach. Kiedy przy braku najniższego kli, będzie brakować najwyższego światła. I jeżeli będzie brakować dwóch niższych kli, to doprowadzi to do braku dwóch najwyższych świateł. W ten sposób, że brak światła z kli malchut wskazuje, że brakuje świateł należących do parcufa keter. Lecz podobnie jest i odwrotnie: brak światła w dwóch niższych kelim Z’A i malchut, wskazuje na brak dwóch wyższych świateł keter i hochma. I tak jest zawsze.

A przyczyna jest prosta: dlatego że obłóczenie świateł w kelim jest wymierzone za pośrednictwem awijut masachu czyniącego ziwug z or elion. Dlatego przy wzniesieniu masachu od malchut do Z’A, który jest bhiną gimel, wynika ziwug w bhinie gimel, wtedy pozostaje malchut bez światła na skutek tego, że miejsce ziwuga wzniosło się w Z’A. I również brakuje światła keter, ponieważ na masach poziomu Z’A wychodzi wyłącznie poziom hochma. I jeżeli miejsce to, w którym czyniony jest ziwug, wznosi się w bhinę bet (w binę), wtedy pozostaje i kli Z’A bez światła. I są teraz dwa niższe kli bez światła, i zgodnie z tym nie będzie również dwóch wyższych świateł, światła keter i światła hochma. Dlatego że z ziwuga uczynionego w masachu bhiny bet, wychodzi wyłącznie poziom bina. W sposób podobny odbywa się zawsze.
(rozdz.2, O’P p.8)

112. Dlaczego keter wychodzi ostatni, a przychodzi pierwszy, a malchut odwrotnie?
Z tego powodu, że masach bhiny dalet oczyszcza się pierwszy, dlatego również ukrywa się poziom keter. Lecz poziom malchut wyszedł za pomocą wzniesienia malchut na miejsce keter i dlatego ona oddala się ostatnia.
(rozdz.6, p.14)

113. W jaki sposób jest u Z’A właściwość haja w pierwszym rozprzestrzenieniu?
Gdyż światło wyższego przechodzące do niższego uważa się w stosunku do niego o poziom wyżej niż on sam. Tak, jeżeli on znajduje się na poziomie nefesz, określa się świecenie, które on otrzymuje, odnoszące się do ruach. A jeżeli on sam odnosi się do poziomu ruach, określa się świecenie w stosunku do niego jako neszama, itd. Świecenie, które otrzymuje od stojącego nad wyższym określa się dla niego na dwa poziomy wyżej od niego samego. I jeżeli on znajduje się na poziomie nefesz, świecenie określa się dla niego jako neszama. I jeżeli on ruach, świecenie określa się dla niego jako właściwość haja, itd. Dlatego tu, kiedy Z’A objawia sobą właściwość nefesz, światło otrzymywane przez niego od biny – określa się jako ruach, gdyż bina jest jego wyższym. A świecenie, które otrzymuje od stojącego nad jego wyższym, czyli od hochmy, określa się dla niego jako neszama. W sposób podobny odbywa się i dalej.

114. Dlaczego wyszło dziesięć sfirot Akudim tylko na poziomie nefesz?
Dlatego że otrzymywane od pe – jest to światło nefesz, a otrzymywane od hochmy – światło ruach, itd. Jednak w kelim jest odwrotnie. Poziom keter – on z pe, poziom hochma – z hotem, itd. To i jest odwrotny stosunek pomiędzy kelim i światłami.

115. Dlaczego nie jest wypełnione światło ruach dla malchut, zanim nie wyszły wszystkie sześć sfirot (Wa’K) Z’A?
Gdyż ruach przedłuża się z hotem, które jest Z’A de-rosz lub bhiną gimel. Wiadomo również, że on włącza sześć sfirot HaGa’T NeH’I i wszystkie one są sześcioma częściami ruach.
(rozdz.6, O’P p.70)

116. Dlaczego jesod de-Z’A nie włącza pięć jego sfirot?
Patrz pyt.19.

117. Dlaczego nefesz wyszła jako pierwsze rozprzestrzenienie, a światła RaNHa’J – większe niż nefesz, wyszły podczas odejścia?
Jeżeli brać pod uwagę ich świecenie, rzecz jasna, że ono mniejsze, i one są tylko or hozer i din – właściwość ograniczenia. Chociaż zgodnie z ich pochodzeniem te ziwugim określane są jako RaNHa’J.

118. Kiedy bina nabywa światło haja?
Na poziomie bhiny gimel, kiedy hochma w kli de-keter, a bina w kli de-hochma. Kiedy zbliżają się, żeby otrzymać od poziomu wyłącznie na jeden, poniżej własnego.
(rozdz.6, p.15)

119. Kiedy Z’A nabywa or makif, odnoszące się do jechida?
Kiedy wzniosła się malchut do hochmy i odbył się ziwug w bhinie alef ejnaim – hochma w rosz.

120. Dlaczego malchut nie nabywa trzeciego or makif?
Dlatego, że awijut bhiny alef bardzo słaby i or hozer jej nie przychodzi w guf.

121. Skąd pochodzą otaczające kelim i światła?
Patrz rozdz.5, or pnimi p.40.

122. Gdzie znajduje się pięć or pnimi i pięć or makif?
W dziesięciu sfirot znajdujących się w rosz. I wyłącznie powyżej świata Nekudim.
(rozdz.8, p.7)

123. Dlaczego w guf parcufim nie ma więcej niż trzy or pnimi i dwa or makif?
Patrz rozdz.6, or pnimi p.60.