Wyjaśnienie zamysłu stworzenia.

10) Teraz przejdziemy do wyjaśnienia właściwości zamysłu stworzenia. I jest to bezsprzeczne, że koniec działań – w zamyśle jest od początku. Przecież nawet u materialnego człowieka, który posiada wiele myśli, do niego również koniec działań przychodzi w zamyśle od samego początku. Na przykład, kiedy on zajmuje się budową domu, to rozumiemy, że pierwsza myśl, którą on zamyślił przy tym – wybiera formę domu, w którym będzie mieszkał. I wiele myśli i działań poprzedza to, że on ukończył tę formę, którą zamyślił początkowo i forma ta finalizuje w końcu wszystkie jego działania. Widzimy, że koniec czynu – w zamyśle na początku. Koniec czynu jest to biegun i cel, dla którego to wszystko stworzono, czyli żeby nasłodzić stworzonych, jak napisano w Zohar. I wiadomo, że myśl Stwórcy kończy się i realizuje od razu, nie jest to człowiek, który potrzebuje wspomagających środków i instrumentów do działań, a u Niego jedna myśl kończy wszystkie działania od razu i natychmiast. I w związku z tym jest zrozumiałe, że w myśli Stwórcy o stworzeniu – nasłodzić stworzonych, od razu wychodzi i rozprzestrzenia się to światło od Niego we wszystkich rodzajach i poziomach, i we wszystkich wielkich nasłodzeniach, które On zamyślił, i wszystko to jest włączone w tą myśl, i nazywamy ją zamysłem stworzenia, i zrozum to dobrze, ponieważ to jest to miejsce, w którym wskazane nam być lakonicznym. I wiedz, że ten zamysł stworzenia my nazywamy światłem Ejn Sof, ponieważ o samej istocie Stwórcy nie ma u nas żadnego słowa i pojęcia, żeby określić je jakimkolwiek imieniem. I zrozum to.

Siłą życzenia oddawania u Stwórcy, obowiązkowo rodzi się życzenie otrzymywać w stworzeniu, i jest to kli, w które stworzenie otrzymuje nasłodzenie.

11) To jest to, co powiedział Ari, że na początku światło Ejn Sof wypełniało całą realność. Wyjaśnienie. Na skutek tego, że Stwórca zażyczył sobie nasłodzić stworzenia i światło rozprzestrzeniło się od Niego, tak jakby „wyszło” z Niego, od razu włączone jest w to światło życzenie otrzymywać to nasłodzenie. I wiedz również, że to życzenie jest to cała miara wielkości światła, która rozprzestrzenia się, czyli miara światła i nasłodzenia odpowiada mierze życzenia nasłodzić się, nie więcej i nie mniej. Pomyśl nad tym głęboko.

My nazywamy istotę życzenia otrzymywać, które organicznie wchodzi w to światło – siłą zamysłu Stwórcy o imieniu „miejsce”. Na przykład: kiedy mówimy, że jeden człowiek ma miejsce na zjedzenie podczas obiadu kilograma chleba, a drugi nie jest w stanie zjeść więcej, niż pół kilograma chleba, to o jakim miejscu mówimy? Przecież nie o wielkości ich żołądków, a wyłącznie o wielkości pragnienia i życzenia zjeść. Widzimy, że miara miejsca dla otrzymywania chleba zależy od miary życzenia i pragnienia jedzenia, i co więcej w duchowym, gdzie życzenie otrzymać nasłodzenie jest to miejsce dla nasłodzenia, i nasłodzenie mierzy się na miarę życzenia.

Życzenie otrzymywać nasłodzenie, znajdujące się w zamyśle stworzenia, pobiera nasłodzenie od samego Stwórcy, tworząc Ejn Sof.

12) I daje to nam możliwość zrozumieć, w czym światło Ejn Sof wychodzi z ogólnej istoty Stwórcy, w którym nie ma u nas żadnych słów i pojęć, i staje się określeniem nazywanym światło Ejn Sof, i to z tego powodu, że to światło zawiera w sobie życzenie otrzymywać od istoty Stwórcy, i jest to nowa forma, właściwość, która w żadnym wypadku nie wchodzi w istotę Stwórcy, przecież od kogo On może otrzymywać? Jest to forma, ona również jest całą miarą tego światła. I zagłęb się w to, ponieważ jest niemożliwe to dalej kontynuować.

Do cimcuma nie była rozróżniana różnica właściwości w życzeniu otrzymywać.

13) Jednak na skutek Jego wszechpotęgi jeszcze nie była określona ta nowa forma, jako zmiana od światła Stwórcy, jak powiedziano (w „Pirkej de rabi Eliezer”), że do stworzenia świata były On i imię Jego jednością, gdzie „On” wskazuje na światło Ejn Sof, a „imię Jego” wskazuje na miejsce, czyli na życzenie otrzymywać od istoty Stwórcy włączone w światło Ejn Sof. I jasne, że „On i imię Jego jednością”, gdzie imię Jego jest to malchut Ejn Sof, czyli życzenie, a dokładnie – życzenie otrzymywać, organicznie wchodzące w tą całą realność, która była włączona w zamysł stworzenia. Do cimcuma nie określa się w Nim żadnej różnicy właściwości i oddzielenia od światła w Nim, światło i miejsce – jedno jedyne, i jeżeliby były tam jakiekolwiek różnice lub wady w „miejscu” w stosunku do światła Ejn Sof, to rzecz jasna, byłyby dwie właściwości. I głęboko pomyśl o tym.

Cimcum oznacza, że malchut świata Ejn Sof zmniejszyła swoje życzenie otrzymywać – i zniknęło światło, ponieważ nie ma światła bez kli.

14) Cimcum polega na tym, że życzenie otrzymywać, wchodzące w światło Ejn Sof, które nazywa się malchut świata Ejn Sof, czyli zamysł stworzenia, co jest w Ejn Sof, włączająca całą realność, ozdobiła siebie, żeby wznieść się i całkowicie wyrównać właściwościami z istotą Stwórcy. I dlatego zmniejszyła swoje życzenie otrzymywać nasłodzenie w stadium dalet w życzeniu, jak będzie opisane dalej. Z zamiarem, że za pośrednictwem tego będą stworzone wszystkie światy, włączając Olam aZe (Nasz Świat), i tym naprawi formę życzenia otrzymywać i powróci do formy oddawania, i tym samym dojdzie do podobieństwa właściwości ze Stwórcą. I po tym, jak ona zmniejszyła życzenie otrzymywać, to zniknęło stąd światło, przecież jest już wiadomo, że światło zależy od życzenia, a życzenie – jest to miejsce dla światła. Ponieważ nie ma wymuszenia w duchowym.