Hochma nazywa się światłem, a hasadim wodą (majm), bina nazywa się – wyższe wody, a malchut – niższe.

29) Teraz wyjaśnijmy istotę czterech stadiów przyczyny i skutku, obowiązkowych dla osiągnięcia całkowitej formy życzenia otrzymywać, jak powiedziano wyżej, w postaci „wody zrodziły i urodziły ciemność”. W Acilut są dwa rodzaje światła: pierwszy rodzaj nazywa się światłem i jest to hochma, drugi rodzaj nazywa się woda, i jest to hasadim. Pierwszy rodzaj schodzi z góry w dół bez pomocy ze strony niższych, drugi rodzaj schodzi przy pomocy ze strony niższych, i dlatego nazywa się woda, i taka jest natura światła, że jego osnowa jest z góry, a natura wody jest taka, że jej osnowa jest z dołu. I zrozum to. W samych wodach są dwa rodzaje, czyli wyższe wody, za pośrednictwem stadium bet z czterech stadiów, i niższe wody, które wychodzą za pośrednictwem stadium dalet z czterech stadiów.

Wyjaśnienie rozprzestrzenienia światła poprzez cztery stadia, żeby otworzyć kli – życzenie otrzymywać.

30) I dlatego jest w każdym rozprzestrzenieniu światła Ejn Sof dziesięć sfirot, gdyż Ejn Sof – jest to korzeń i Stwórca, który nazywa się keter, a światło rozprzestrzenienia nazywa się hochma, i jest to cała miara rozprzestrzenienia światła z góry, od Ejn Sof. Wiadomo już, że w każdym rozprzestrzenieniu światła z góry włączone jest życzenie otrzymywać, jednak forma życzenia otrzymywać nie otwiera się realnie w działaniu, dopóki nie obudzi się stworzenie i zażyczy sobie przyciągnąć światło większe od miary jego rozprzestrzenienia. I na skutek tego, ponieważ życzenie otrzymywać włączone w potencjale (koach) od razu w światło rozprzestrzenienia, więc dlatego zobowiązane jest światło otworzyć potencjał realnie w działaniu. I dlatego budzi się światło, żeby przeciągnąć dodatkowe nasłodzenie, większe od miary przy rozprzestrzenieniu ze strony Ejn Sof, i tym otwiera się życzenie otrzymywać w działaniu w tym świetle, i nabywa nową formę z niewielką zmianą właściwości, ponieważ staje się tym ciemniejsze od światła, ponieważ nabyło dodatkowy awijut z przyczyny odnowienia właściwości, i ta część, która nabyła dodatkowy awijut, nazywa się bina i to, jak powiedziano: „ja – bina, mnie – gwura”, gdyż w rzeczywistości bina – jest to część od hochmy, czyli istota światła rozprzestrzenienia Ejn Sof, lecz na skutek tego, że pokonała życzenie i przyciągnęła z Ejn Sof nasłodzenie większe od miary rozprzestrzenienia w niej, więc z tego powodu nabyła różnicę właściwości i odrobinę większy awijut od światła, i otrzymała swoje własne imię – sfira bina. I istota dodatku nasłodzenia, który ona przyciągnęła z Ejn Sof, w sile pokonania życzenia w niej, i nazywa się światłem hasadim lub wyższe wody. Dlatego że to światło nie pochodzi wprost z Ejn Sof, jak światło hochma, a za pomocą ze strony stworzenia, które pokonuje życzenie, i dlatego nazywa się swoim własnym imieniem, światłem hasadim lub wodą. I widzimy teraz w stosunku do sfiry bina, że ona składa się z trzech rodzajów światła:

1. jest to światło istoty biny, i jest to część światła hochma, jak napisano wyżej;
2. jest to zwiększenie awijut i zmiana właściwości w niej, które nabyła za pośrednictwem pokonania życzenia;
3. jest to światło hasadim, przychodzące do niej za pośrednictwem jej własnego przyciągania z Ejn Sof.

Jednak tym jeszcze nie zostało ukończone kli otrzymywania w jego pełni, ponieważ bina, która jest istotą światła hochma, bardzo wysoka, gdyż jest to proste rozprzestrzenienie od światła Ejn Sof, i dlatego w binie otwiera się wyłącznie korzeń dla kli otrzymywania i właściwość działającego dla czynów kli. Następnie to światło hasadim, przyciągnięte siłą jej pokonania, ponownie rozprzestrzenia się z niej i dodaje się niewielkie świecenie od światła hochma. I to rozprzestrzenienie światła hasadim nazywa się zeir anpin lub HaGa’T, jak to jest opisane w odpowiednim miejscu. I to światło rozprzestrzenienia również czyni wysiłek – przyciągnąć nowe nasłodzenie, większe od miary świecenia hochma, które posiada w swoim rozprzestrzenieniu od biny, i dlatego określa się to rozprzestrzenienie również jak dwie właściwości, tak jak samo światło rozprzestrzenienia nazywa się Z’A lub Wa’K, a właściwość pokonania w nim nazywa się malchut.

I jest to dziesięć sfirot:

• keter – jest to Ejn Sof;
• hochma – jest to światło rozprzestrzenienia z Ejn Sof;
• bina – jest to światło hochma, które uczyniło wysiłek dodać nasłodzenie, i za pośrednictwem tego nabyło dodatkowy awijut;
• Z’A – włączający w siebie HaGa’T NeH’I – jest to światło hasadim ze świeceniem hochma, rozprzestrzeniające się od biny;
• malchut – jest to drugie pokonanie, żeby dodać świecenie hochma, większe od tego, co zawiera Z’A.

Cztery stadia życzenia otrzymywać – są to cztery litery imienia AWA’Ja, które są sfirotami KaHa’B Tu’M.

31) I są to cztery litery z czteroliterowego imienia Stwórcy:

• kropka początku litery jud (kuco szel jud) – jest to Ejn Sof, czyli siła działającego włączona w zamysł stworzenia – „nasłodzić stworzonych”, i jest to keter;
• jud – jest to hochma, czyli stadium alef, i jest to właściwość potencjału (koach) w działającym, włączona od razu w światło rozprzestrzenienia Ejn Sof;
• hej pierwsza – jest to bina, czyli stadium bet, i jest to właściwość wejścia potencjału realnie w działanie, czyli światło, które nabyło dodatkowy awijut w stosunku do hochmy;
• waw – jest to Z’A lub HaGa’T NeH’I, czyli rozprzestrzenienie światła hasadim, które wyszło za pośrednictwem biny, i jest to stadium gimel, właściwość potencjału dla otwarcia działania;
• hej, dolna w imieniu AWA’Ja – jest to malchut, czyli stadium dalet, właściwość otwarcia działania w całkowitym kli otrzymywania, które uczyniło wysiłek przyciągając dodatek nasłodzenia, większy od miary jego rozprzestrzenienia z biny, i tym całkowicie określa się forma życzenia otrzymać w należnej mierze, i światło ubiera się w jego kli, czyli w życzenie otrzymywać, które to kończy się wyłącznie w tym stadium dalet i nie wcześniej.

Z tego zrozum z pełną jasnością, że nie ma światła w światach wyższych i niższych, które by nie było uporządkowane zgodnie z porządkiem czteroliterowego imienia, czyli według opisanych czterech stadiów, ponieważ bez tego nie będzie całkowicie określone życzenie otrzymywać, które powinno być w każdym świetle. Ponieważ to życzenie jest miejscem i miarą tego światła.

Litery jud-waw imienia AWA’Ja są wąskie, dlatego że one są wyłącznie właściwością potencjału (koach).32) Zwróć uwagę na pytanie, że przecież jud wskazuje na hochmę, a hej – na binę, i cała istota światła, która jest w dziesięciu sfirotach, znajduje się w sfirze hochma, a bina, Z’A i malchut – wyłącznie obłóczenia w stosunku do hochmy, i jeżeli tak, to hochma powinna posiadać literę największą w czteroliterowym imieniu? Rzecz w tym, że litery z czteroliterowego imienia nie wskazują i nie oznaczają miary i ilości światła w dziesięciu sfirotach, one wskazują na wielkości pobudzenia kli, tak jak biały kolor arkusza w Torze wskazuje na światło, a czarny kolor liter w Torze wskazuje na jakość kelim. Dlatego keter, który jest wyłącznie korzeniem od korzenia kli, oznaczony jest wyłącznie kropką początku litery jud, a hochma, która jest właściwością potencjału przed otwarciem realnie w działaniu, oznacza się literą najmniejszą ze wszystkich liter, czyli jud, a bina, w której wchodzi i otwiera się potencjał realnie w działaniu, oznacza się szeroką literą, czyli hej, a zeir anpin, który jest wyłącznie właściwością potencjału dla otwarcia działania, oznacza się literą wąską i długą, czyli waw. Wąskość jej wskazuje na to, że kli jest ukryte w niej w potencjale, w ukryciu. A długość tej linii wskazuje, że w końcu jej rozprzestrzenienia otwiera się za jej pomocą kli ukończone i spełnione. Dlatego że hochma jest niewystarczająca w jej rozprzestrzenieniu dla tego, żeby otworzyć doskonałe kli, a bina nie jest jeszcze póki co realnym kli, a wyłącznie właściwością działającego w kli. I dlatego krótka forma litery jud wskazuje na nie odbywające się w niej otwarcie pełnego kli. A malchut jest oznaczona literą hej, podobnie jak i sfira bina, i jest to litera szeroka, która otwiera pełne kli. I nie martw się tym, że u biny i malchut litery są podobne – jest to skutek tego, że w świecie naprawiania one w rzeczywistości są podobne do siebie i zapożyczają kelim jedna od drugiej, jak napisano: „i pójdą obie razem”, jak to jest opisane w odpowiednim miejscu.