Takie jest prawo – poznaje się materię i formę, początki których – istnienie, i również środki zabezpieczenia istnienia abstrahowanego od materii i formy „istnienia”, przedstawiające sobą „cztery światy”. I poznaje się je we wszystkim (świat – to dający i otrzymujący), a my zajmujemy się wyłącznie materią i formą materii – Jecira i Asija. Na nich jest skupiona praca, ponieważ świat Bria – jest to ich wspólność, z trudem przyjmowana poprzez rozum. A osnową jest forma przedstawiająca sobą świat Asija, czyli materiał wielu indywidualności, z których każda, rzecz jasna, ma swoją własną formę. I to lekko jest przyswajalne przez rozum i rozwija go, pozwalając zbadać każdą oddzielnie przyjętą indywidualność, oddzielić i wyróżnić ją z reszty, co też jest celem pracy – poznać przewagę światła nad ciemnością w każdym detalu istniejącej rzeczywistości, jak powiedziano: „wszystko wyjaśnia się poprzez myśl”.
Cztery formy: kropka, linia, płaszczyzna, sześcian
W świecie istnieją cztery formy: kropka, linia, płaszczyzna i jeszcze trójwymiarowa figura, która wynika na skutek pomnożenia pomiędzy sobą wszystkich tych form. I te cztery formy zawierają w sobie wszystkie formy w świecie. I wszystko, co znajduje się na suchej powierzchni, znajduje się w morzu rozumu (hochma), czyli w Wyższych światach. A ten świat nie przedstawia sobą nic innego, jak materiał, odpieczętowany z opuszczających się Wyższych duchowych światów, oczekujących nas w przyszłości po poznaniu przyszłego świata.
Jednak podczas pracy, czyli w naszej rzeczywistości tego świata, u nas nie ma innych osiągnięć, oprócz poznania rzeczy wcielonych w materialne formy. I są to te materialne formy, bez których, rzecz jasna, nie mamy żadnej możliwości pojąć i poznać cokolwiek.
I dlatego poznaje przez nas Tworzący całe istnienie w imieniu AWA’Ja, zawierające w sobie wszystkie rodzaje form istniejących w światach, gdzie kropka i linia – jest to jud i waw, a dwie litery hej – jest to płaszczyzna i trójwymiarowa figura. Ostatnia litera hej – jest to otwarcie pierwszej litery hej, tylko w bardziej materialnym, czyli w formie zajmującej miejsce, zaś trzy poprzednie formy zupełnie nie zajmują miejsca. I zrozum to.
W rzeczywistości poznaje się również i początek kropki, na co wskazuje początek litery jud. I w tym przyczyna tego, że to imię jest źródłem wszystkich imion, czyli każde imię jest to otrzymywanie i oddawanie. Przecież istota Stwórcy zupełnie nie jest poznawalna, poznaje się wyłącznie oddziaływanie przychodzące do nas od Stwórcy, i dlatego całe stworzenie przedstawia sobą otwarcie działań Stwórcy – imiona Stwórcy. I idąc za wynikającym i łączącym jego z korzeniem, poświęca imię Stwórcy. Czyli imię – to jest to, co on otrzymuje badając i poznając Dającego.
Część stworzeń naszego świata znajduje się w ciemności, nie mając imienia. To oznacza, że ludzie nie mogą zobaczyć, że sterowanie i wszystko odbywające się wychodzi od Stwórcy, ponieważ wydaje się jakby przeciwnym Jego życzeniu. Lecz wiadomo nam, że władza Stwórcy przejawia się we wszystkim. I kiedy poznający dochodzi do tego, staje i bada, to właśnie widzi, że jest to wynik wychodzącego od Stwórcy błaga. Tym samym on poświęca imię niebiosom i wznosi iskrę Stwórcy ze swoich egoistycznych życzeń. Tak, że zgodnie z całkowitą analizą i miarą poznania poznającego, poznaje i wielkość imienia. I ukierunkowany ku Stwórcy, w wierze i z miłością łączy się z imieniem. Nazywa się to wzniesieniem Ma’N, prośby o naprawienie, a zejście Ma’D, zejściem wyższego naprawiającego światła, wznoszącego się i powracającego kilka razy i za każdym razem zwiększa się poznanie, aż do stanu, kiedy poznający staje się partnerem Stwórcy w Jego Pierwotnym działaniu. I tak, jak Stwórca tworzy światy, tak i on tworzy światy, aktywnie uczestnicząc w sterowaniu.
Działanie naprawienia
Bez względu na to, że wszystko wyjaśnia się w myśli, jednak od strony niższego niezbędne są doskonałe działania w praktyce, gdyż wszystko rzeczywiście powinno rozprzestrzeniać się do świata Asija, przecież prawdziwe otwarcie Stwórcy przejawia się w rozprzestrzenieniu do świata Asija, jak napisano: „I wszyscy poznają Mnie od małego do wielkiego”. I dlatego przeznaczeniem specjalnej właściwości jest: praktycznym działaniem we wszystkim obudzić jedność ze Stwórcą. I w tym jest sens działania naprawienia.
Trzy związki
Z tego zrozum sens trzech związków: związek wzroku, związek języka komunikacji i związek skrajnej części ciała. To oznacza, że osnowa jedności i wzniesienia Ma’N odbywa się w myśli. Lecz w każdym wypadku to uświadomienie nie otrzymuje tam ukończenia do tej pory, dopóki jego wewnętrzne uświadomienie nie objawi się na zewnątrz, na osnowie organów jego działań w trzech miejscach pożądanego i widocznego liku Stwórcy: w związku języka, w związku wzroku i w związku skrajnej części ciała. I każdy z nich działa zgodnie ze swoimi właściwościami. Możliwe jest ukończenie połączenia ze Stwórcą za pośrednictwem wzroku, a możliwe jest ukończenie za pośrednictwem mowy lub praktycznego działania.
Odnośnie związku skrajnej części ciała – im mniej zajmujemy się tym, tym lepiej. I świadectwo tego – wykorzystanie związku wzroku w pracy pomiędzy sobą i przyjacielem, jednak związek skrajnej części ciała w odniesieniu do siebie – to poważne naruszenie.
Jak wiadomo, każdy parcuf obłacza się na NeH’I wyższego parcufa tak, że pe niższego parcufa znajduje się na poziomie jesod wyższego, jak wiadomo. A jeżeli tak, to ejnaim niższego znajdują się na miejscu jesod wyższego, w ten sposób niższy nie poznaje ejnaim wyższego.
Z tego wynika, że my obłaczamy się na duchowe wyłącznie naszymi „oczami i ustami”, i dlatego wszystkie nasze połączenia odbywają się w tych dwóch związkach: pe i ejnaim (usta i oczy). I wiedz, że Stwórca nadał siłę tym dwóm związkom, żeby przekazywać za ich pomocą wszystkie formy świata od jednego do drugiego, od nauczyciela do ucznia, za pomocą pisma lub mowy. W ten sposób, w oczach jest siła poprzez pismo otrzymać całą mądrość świata, tak samo i w ustach, przekazać całe błago świata swojemu przyjacielowi.
Wszystkie światy były stworzone dla niczego innego, jak dla nauki kabały, żeby mogła wyższa i absolutna mądrość przyjść do naprawienia za pomocą tych trzech związków, które są poziomem i pisanej, i mówionej metodyki kabały.
Litery i kropki
Rozprzestrzenienie oddawania odbywa się za pośrednictwem liter, gdyż oko nie przyjmuje więcej niż litery i kropki, w których serce je zrozumie. I usta nie są narażane na inne działanie oprócz liter, i dlatego nazwano to sercem, gdyż otrzymujemy mądrość poprzez trzydzieści dwa kanały oddawania (32 – jest to gematria słowa „lew” – serce), czyli poprzez dwadzieścia dwie litery i dziesięć kropek przedstawiających sobą osnowę form świata i napełnienie świata mądrością oraz życiem.
I w tym jest zawarty sens czterech liter AWA’Ja, włączających w siebie wszystkie formy pisma i mowy, podobnie jak budowa liter – są to kropki i linie, gdzie każda kropka jest to skrócenie, a każda linia rozprzestrzenienie.
Istota i kelim
Światło i kli wskazują na dwa rodzaje świateł:
- Światło w stosunku do działającego.
- Światło w stosunku do tego, na kogo działa.
W tym jest zawarta tajemnica męskiego i żeńskiego początku – zahar i nukwa, linii i reszimo, duszy i ciała, melech i malchut, Stwórcy i Szhiny, miłosierdzia i prawa, żeby w prawdziwej jedności została ukończona praca.
Istota sterowania otwiera się w kli zgodnie z jego obudzeniem i przygotowaniem, i w tym tajemnica stanu Zo’N, gdyż nukwa – jest to nic innego, jak otrzymujący, zgodnie ze swoim przygotowaniem w duchowej pracy.
Te dwa rodzaje są rozróżniane we wszystkich stworzeniach, a przyroda istoty nie jest rozróżniana w inny sposób jak tylko w kli[1], w które ona obłóczona. Kli pozwala używać uświadomienia. I nic nie jest przyjmowane przez świadomość, jak tylko w kli, w które obłacza się istota, jak powiedziano: „w ciele moim oparcie Stwórcy”. I ponieważ bliskość Stwórcy do stworzeń poznaje się za pomocą metodyki kabały, jako dar Stwórcy, dlatego „w darze – udział Stwórcy”, czyli rzeczywiście poznaje się właściwość Stwórcy. Tak, że można powiedzieć, że bez wątpliwości, my poznajemy Stwórcę. Lecz istoty Jego poznać nie dano, i jeżeli mówisz, że znasz brata swego, to tak czy inaczej nie dowiesz się o nim więcej, niż poprzez jego kli, w które obłóczona istota Stwórcy. I zrozumiałe jest, że we wszystkich wypowiedziach kabały i w modlitwie, gdzie odczuwalne widzącym sterowanie Stwórcy, mówi się o prawdziwym otwarciu Stwórcy i naturalnym poznaniu Jego, w całkowitym połączeniu.
[1] „Kli” oznacza życzenie zdolne przyjmować światło.