31) W tej chwili litera „kaf” zstąpiła sprzed Niego z Jego chwalebnego tronu (be’hahi sza’ata, nachata min kodamohi ot kaf me’al kursjei jekarei), zatrzęsła się i powiedziała przed Nim (izdaz’aat we’amra kameih): „Władco światów! (ribon almin) Czy jest przyjemne przed Tobą, aby świat został stworzony mną? (ni’cha kamach lemivrei bi alma) Ponieważ ja jestem Twoją chwałą” (da’ana kewodach). A kiedy litera „kaf” zstąpiła z Jego chwalebnego tronu (we’kad nachatat kaf me’al kursjei jekarei), zatrzęsło się dwieście tysięcy światów i zatrząsł się tron (izdaz’iu matan elef almin we’izdazea kursja), i wszystkie światy zatrzęsły się, aby upaść (we’kolhu almin izdaz’iu leminpal). Powiedział jej Święty, niech będzie błogosławiony (amar lah Kudsza Berich Hu): „Kaf, kaf, co tutaj robisz? (kaf, kaf, ma at awid hacha) Świat nie zostanie stworzony w tobie (de’la iwrei bach alma). Wróć na swoje miejsce, bo w tobie jest unicestwienie, i przez ciebie niesie się wieść o przesądzonym zniszczeniu (tuw le’atrach, deha bach kelaja, kala wenecheraca isztama). Wróć na swój tron i tam pozostań” (tuw le’kursjaich wehavei taman). W tej chwili odeszła sprzed Niego i wróciła na swoje miejsce (be’hahi sza’ata nafkat mikameih wetawat leduchteih).

Sulam

31) W tym czasie stanęła przed Nim litera „kaf כ”, schodząc z Jego tronu wielkości. Zadrżała i zwróciła się do Niego: „Władco świata! Niech będzie Tobie miłe stworzyć mną świat, ponieważ ja jestem Twoją wielkością”. A gdy litera „kaf כ” schodziła z Jego tronu wielkości, zadrżało dwieście tysięcy światów i zadrżał tron. I wszystkie te światy zadrżały, bojąc się upadku.

Powiedział jej Stwórca: „«Kaf כ», o «kaf כ», co ty tutaj robisz? Nie stworzę tobą świata! Wróć na swoje miejsce, ponieważ w tobie jest unicestwienie (klaja כליה), i przez ciebie niesie się wieść o «przesądzonym zniszczeniu»[1]. Wróć na swój tron i pozostań tam”. Natychmiast odeszła ona od Niego i wróciła na swoje miejsce.

Wyjaśnienie. Gdy „mem מ” próbowała przekonać Stwórcę o konieczności stworzenia nią świata, ponieważ dzięki niej objawia się światło oblicza Króla w świecie, doprowadziło to do tego, że „kaf כ” w tym czasie zeszła z tronu wielkości, tzn. ze świata Brija. Zadrżała i zwróciła się do Niego: „Ponieważ ja jestem Twoją wielkością”. I wtedy „zadrżało dwieście tysięcy światów” – pochodzących z Hochmy i Biny świata Brija, tzn. z właściwości KaHaB świata Brija. „I zadrżał tron. I wszystkie te światy” – od tego miejsca i niżej, „zadrżały, bojąc się upadku”.

Wyjaśnienie powiedzianego. Wszystkie te zwroty liter do Stwórcy z prośbą o stworzenie nimi świata są podobne do podniesienia MaN w celu otrzymania od Stwórcy MaD dla stopnia, odpowiadającego właściwości tej litery. I wtedy objawia się zarządzenie ZoN, które przekazują światu stopień MaD przeznaczony dla tej litery. I odpowiedź Stwórcy dla każdej z dwudziestu dwóch liter ZoN jest zstąpieniem MaD i objawieniem się we właściwym czasie stopnia światła, odpowiadającego wielkości MaN podniesionego przez każdą literę.

I gdy ten stopień światła zaczyna objawiać swoje zarządzenie na świecie, rozlega się odpowiedź Stwórcy tej literze, ponieważ objawia się jej niezdolność do zarządzania światem z powodu obecności klipy w jej właściwości, jak powiedziano: „Jedno przeciw drugiemu stworzył Stwórca”[2]. I w rezultacie każda litera odchodziła, powracając na swoje miejsce. I to jest wewnętrzny sens rozkoszowania się Stwórcy każdą z dwudziestu dwóch liter – każdej z nich dano miejsce, aby objawiła swoje prawa zgodnie z Jego wolą, aż same odkryły, na podstawie własnej woli, która z nich jest godna, aby świat był nią zarządzany. I dlatego powiedziano, że „dwa tysiące lat przed stworzeniem świata Stwórca oglądał litery i rozkoszował się nimi”.

I w momencie, gdy „mem מ” zaczęła objawiać swoje wielkie światło na świecie, stała się przyczyną zstąpienia „kaf כ” z tronu wielkości, ponieważ tron posiada dwie właściwości:

  1. Ukrywa Króla, jak powiedziano: „Uczynił On ciemność swym okryciem”116. I dlatego nazywany jest tronem (kise כיסה) – od słowa „ukrycie (kisuj כיסוי)”;
  2. Objawia wielkość Malchut w światach, jak powiedziano: „A nad obrazem tego tronu – obraz podobny do człowieka na nim”[3] – to znaczy poprzez połączenie trzech liter słowa „Król (Melech מלך)”, gdy ta Malchut staje się tronem Króla i ukrywa Go, jak powiedziano: „Uczynił On ciemność swym okryciem”116, ona wznosi się ku górze i staje się wyprostowaną „kaf ך”, tzn. obłóczeniem samego Króla. Ponieważ sam Król, Zeir Anpin, objawia się za jej pomocą. I ona również staje się koroną na głowie Króla.

Jednak w momencie, gdy „mem מ” zaczęła objawiać światło oblicza Króla w światach bez obłóczania „kaf כ”, zstąpiła również „kaf כ” z tronu wielkości, tzn. przestała ukrywać Króla. I ona także zwróciła się do Króla: „Niech będzie Tobie miłe stworzyć mną świat, ponieważ ja jestem Twoją wielkością” – tzn. zarządzanie objawieniem wielkości Króla może odbywać się tylko poprzez nią, bez żadnego ukrycia, jak tego pragnie „mem מ”.

Dlatego nie powiedziano, że „kaf כ” weszła i zwróciła się do Niego: „Niech będzie Tobie miłe stworzyć mną świat”, jak inne litery – ponieważ nie obudziła się sama, lecz znajdowała się pod władzą „mem מ”, ponieważ władza „mem מ” w tym czasie zmusiła również „kaf כ” do zejścia z tronu wielkości, który znajduje się w świecie Brija.

I powiedziano: „Zadrżała i zwróciła się do Niego: «Niech będzie Tobie miłe stworzyć mną świat»” – ponieważ w momencie, gdy schodziła z tronu, zadrżała ona, a także dwieście tysięcy światów pochodzących z Hochmy i Biny świata Brija. „I wszystkie te światy zadrżały, bojąc się upadku” – ponieważ cała więź między wyższym a niższym, od początku do końca wszystkich stopni, realizuje się za pośrednictwem Malchut wyższego, która staje się Keterem dla niższego. A litera „kaf כ” symbolizuje obłóczanie Malchut wyższego (parcufa) w niższy.

Tron posiada trzy właściwości:

  1. Jak powiedziano: „Sześć stopni u tronu”[4] – tzn. WaK niższego, zwane HaGaT (Hesed-Gwura-Tiferet) NeHI (Necach-Hod-Jesod);
  2. Cztery fundamenty tronu – tzn. mohin KaHBaD (Keter-Hochma-Bina-Daat) niższego;
  3. Malchut wyższego, opuszczająca się z wyższego do niższego i obłaczająca się w niego. I przez tę Malchut przychodzą wszystkie światła od wyższego i świecą niższemu.

Dlatego w czasie zejścia „kaf כ” z tronu wielkości ustaje więź Acilutu z tronem wielkości, tzn. ze światem Brija. Ponieważ „kaf כ” – to Malchut świata Acilut, obłóczona w sfirot KaHBaD (Keter-Hochma-Bina-Daat) świata Brija i przekazująca wszystkie swoje światła światu Brija, nazywanemu „tronem wielkości”. I ponieważ „kaf כ” zeszła stamtąd, więź z Acilutem ustała i zadrżała „kaf כ”, ponieważ ustała jej siła umożliwiająca napełnianie świata Brija. I zadrżało dwieście tysięcy światów, tzn. Hochma i Bina, obejmujące sfirot KaHBaD świata Brija. I także „wszystkie te światy zadrżały, bojąc się upadku” – ponieważ zniknęła cała ich siła życiowa i napełnienie ze świata Acilut.

I w ten sam sposób wyjaśnia się więź Stwórcy, tzn. Biny, z ZoN świata Acilut. Ponieważ Malchut Biny, obłóczająca się w Zeir Anpin – to „kaf כ”. W ten sposób ta „kaf כ”, będąca tronem Stwórcy, znajduje się nad Zeir Anpinem, ponieważ Stwórca – to Bina, będąca wyższą właściwością w stosunku do Zeir Anpina, a Zeir Anpin staje się tronem dla Biny.

I dlatego w momencie zejścia „kaf כ” ustaje więź Biny z Zeir Anpinem, ponieważ „kaf כ” – to Malchut Biny, obłóczająca się w Zeir Anpin i przekazująca mu wszystkie swoje światła. Dlatego zadrżała także ona sama, ponieważ straciła zdolność przekazywania Zeir Anpinowi.

I także „zadrżało dwieście tysięcy światów” – tzn. mohin Zeir Anpina, zwane Hochma i Bina, a także zwane KaHBaD (Keter-Hochma-Bina-Daat), i to są cztery fundamenty tronu, ponieważ całe ich napełnienie ustało. I także „wszystkie te światy zadrżały, bojąc się upadku” – tzn. WaK Zeir Anpina, HaGaT NeHI, obejmujące wszystkie znajdujące się pod nim światy, ponieważ zniknęło od nich całe napełnienie Biny. I ponieważ straciły światła Acilutu, zadrżały, bojąc się upadku w światy BEA podziału i rozbicia.

I dlatego powiedział jej Stwórca: „Ponieważ w tobie jest unicestwienie (klaja כליה), i przez ciebie niesie się wieść o «przesądzonym zniszczeniu»109. Wróć na swój tron i pozostań tam” – tzn., jak już zostało wyjaśnione, z powodu zejścia „kaf כ” z tronu wielkości zadrżało GaR Zeir Anpina i wszystkie światy zadrżały, bojąc się upadku i rozbicia. Innymi słowy, „przez ciebie niesie się wieść o «przesądzonym zniszczeniu»” – o ostatecznym unicestwieniu, które jest już nieodwracalne. I dlatego musisz powrócić do właściwości „tron”.

I powiedziano: „Natychmiast wyszła od Niego” – specjalnie podkreśla się to, mówiąc „natychmiast”, aby pokazać, że jej powrót na swoje miejsce, do właściwości „tron”, następuje równocześnie z odpowiedzią Stwórcy dla litery „mem מ”: „Ponieważ nie przystoi, aby świat pozostawał bez Króla”. To znaczy, że oba te działania następują jednocześnie – zarówno wstrząsy, które ujawniły się w „kaf כ” w czasie jej zejścia z tronu wielkości, gdy „wszystkie te światy zadrżały, bojąc się upadku”, jak i odpowiedź Stwórcy dla litery „mem מ”: „Ponieważ nie przystoi, aby świat pozostawał bez Króla”.

[1] Prorocy, Jeszajahu, 10:23. „Bo Stwórca, Władca Zastępów, dokonuje postanowionego zniszczenia w całym kraju”.
[2] Pisma, Kohelet, 7:14. „W dniu pomyślności ciesz się, a w dniu nieszczęścia rozważ: jedno i drugie uczynił Wszechmogący, aby człowiek nie mógł odgadnąć, co po nim nastąpi”.
[3] Prorocy, Jechezkel, 1:26. „A nad sklepieniem, które było nad ich głowami, było coś na kształt tronu, wyglądającego jak szafir, a na tronie, na jego wierzchołku, była postać podobna do człowieka”.
[4] Prorocy, Melachim Alef, 10:19. „Tron miał sześć stopni, a na szczycie tronu był okrągły baldachim; a po obu stronach siedzenia były poręcze, a przy poręczach stały dwa lwy”.

00 Zohar Hakdama