33) Weszła litera ט tet i powiedziała: „Stwórco świata, dobrze jest przeze mnie stworzyć świat, dlatego że przeze mnie jesteś Ty nazywany Dobrem”. Odpowiedział jej Stwórca: „Nie stworzę poprzez ciebie świata, ponieważ twoje dobro ukryte jest w samej tobie, i jest niewidoczne. Dlatego nie ma ono udziału w tym świecie, który Ja pragnę stworzyć, a tylko w przyszłym świecie się ono otworzy. A ponieważ twoje dobro ukryte w tobie, pogrążą się w ziemi Wrota Pałacu, gdyż litera ח het naprzeciwko ciebie, a kiedy połączycie się razem, powstaje słowo het – przegrzeszenie.” I dlatego nie są zapisane te dwie litery w Imionach Świętych Kolan. Natychmiast odeszła litera ט tet.

Litera ט tet – 9, jest to wewnętrzna właściwość sfiry jesod w Z’A, a zewnętrzna właściwość sfiry jesod w Z’A jest to litera צ cadi – 90, i ona łączy się z nukwą Z’A tworząc pojęcie cadik – sprawiedliwy. Oprócz tego litera טtet (wewnętrzna właściwość sfiry jesod w Z’A) jeszcze jest dziewiątą wśród liter, bina w Z’A. I ona nazywa się tow – dobro. A ponieważ tow – dobro, nazywa się cadik, gdyż ט tet jest wewnętrznym światłem sfiry jesod, który nazywa się cadik, i do którego nie ma żadnego przyssania się nieczystych sił, tym wyjaśniane są pretensje litery tet do tego, by stać się osnową w stworzeniu świata.

W Talmudzie powiedziano poprzez mędrców: „W świecie, w którym Stwórca stworzył świat, Adam widział od skraju do skraju świata. Lecz zobaczył Stwórca, że działania pokoleń potopu i budowniczych wieży babilońskiej nie są godne, więc ukrył On to światło dla sprawiedliwych w przyszłości – ponieważ Stwórca zobaczył, że od ich działań będzie niebezpieczeństwo przyssania się nieczystych sił, zatem ukrył to światło, czyli światło to schodzi poprzez ukrycie z wyższych sprawiedliwych – Aw’I, do sprawiedliwego jesod w Z’A – litery ט tet.”

Odpowiedział jej Stwórca, że ponieważ On zobowiązany jest ukryć ją od grzeszników, a staną się godni jej wyłącznie sprawiedliwi tylko w przyszłym świecie, więc nie ma jej udziału w stworzeniu i naprawieniu świata, dlatego że świat – to Zo’N, a w literze ט tet jest stałe zagrożenie przyssania się nieczystych sił.

Dlatego że światło to świeci tylko ukrycie (wewnątrz jesod de-Z’A), a nie otwarcie, więc nie może nukwa otrzymać tego światła wprost, a tylko poprzez jego ukrycie w niej. Dlatego pogrążone są Wrota Nukwy wewnątrz jej sfiry jesod, tym samym one chronią się od przyssania się nieczystych sił, i są pewne, że nieczyste siły nie będą mogły panować w jej wrotach. Nawet podczas zniszczenia Świątyni nie mogły nieczyste siły panować nad Wrotami Świątyni, a pogrążyły się w ziemi, pochłonęła je ziemia, lecz „ponieważ ty potrzebujesz takiej ochrony, nie mogę Ja poprzez ciebie stworzyć świata” – odpowiedział jej Stwórca.

W sfirze jesod w Z’A świata Acilut, są dwie rury:

• prawa – dla urodzenia dusz,
• lewa – dla wyrzucania odpadów nieczystym siłom.

Litera ח het – jest to sfira hod, właściwość której – malchut w Z’A, lewa linia w jesod de-Z’A, dlatego że właściwości litery ח het – to właściwości litery ק kuf włączonej w jesod, a od litery ק kuf wychodzi „ner dakik” – małe świecenie w nieczyste siły, z którego nieczyste siły dostają siłę na bycie podobnymi do obrazu czystego człowieka, jak małpa w stosunku do człowieka, ponieważ czyste i nieczyste przeciwko sobie stworzył Stwórca.

Te dwie linie są bardzo blisko umieszczone jedna do drugiej, i dzieli je tylko cienka przegroda nazywająca się „skórka czosnku”. Na skutek tego lewa linia ma siły panować nad prawą, z czego powstaje ח het, która w gematrii = ha + te = 8+9 = 17. Liczbowe znaczenie ח het – 17, równa się liczbowemu znaczeniu słowa tow = 9+6+2 = 17, co oznacza, że naprzeciwko czystej siły stoi nieczysta. A jeżeli panuje prawa linia, czyli litera tet, to przy tym samym liczbowym znaczeniu, ze słowa het – przegrzeszenie, staje się słowem tow – dobro.

Lewa linia ma siłę, w het, panować nad prawą – ט tet, na skutek czego mogą nieczyste siły odessać czyste światło do siebie, i z tego powodu pojawia się u grzeszników świata władza. Dlatego nie ma w imionach kolan Izraela ani litery ח het, ani litery ט tet, żeby pokazać, że one są powyżej litery ח het, będącej korzeniem wszystkich przeciwnych sobie nieczystych sił.

Po tym jak wszystkie litery stały się godne otrzymać błogosławienie poprzez literę ב bet, ustawiły się one wszystkie, według swojej kolejności alef-bet, w którym łączą się litery ט tet i ר rejsz razem. Wzniosła się ט tet i nie zajmuje swojego miejsca, dopóki Stwórca nie powiedział jej: „ט Tet, dlaczego wzniosłaś się i nie zajmujesz swojego miejsca?”. Odpowiedziała Mu: „Ty stworzyłeś mnie literą na początku słowa tow (dobro), i Torę rozpocząłeś ode mnie, jak powiedziano: „I zobaczył Stwórca światło jako tow (dobre).” Jak mogę połączyć się i usiąść z literą ר rejsz, kiedy ona stoi w czołówce słowa ra – zło?”.

Odpowiedział jej Stwórca: „Powróć na swoje miejsce, ponieważ właśnie ty potrzebujesz litery ר rejsz, gdyż w człowieku, którego Ja mam zamiar stworzyć, łączą się wszystkie te właściwości razem – ty jako prawa właściwość, a litera ר rejsz jako lewa.” Po tym powróciła litera ט tet i litera ר rejsz na swoje miejsca.

W świecie Acilut w Z’A rodzą się trzy linie. Lecz rodzą się one w swoim źródle, w binie: malchut na skutek C’B (drugiego skrócenia) wzniosła się w binę, z tego powodu sfirot bina, Z’A i malchut spadły na niższy poziom, w parcuf Z’A. Bina nazywa się ELO-IM, i na skutek C’B jej część alef-lamed-hej, ELE od ELO-IM, AHa’P, spadła w niższy parcuf – Z’A. Tylko litery jud-mem (IM od słowa ELO-IM) pozostały w binie, co oznacza, że pozostała w niej połowa, Wa’K, G’E, od poprzedniego poziomu Ga’R. To, co pozostało, oznacza się znakiem וֹ holam – waw z kropką nad nią, ponieważ jest to prawa linia, or hasadim.

Następnie w stanie gadlut powróciły litery ELE w binę i połączyły się z IM, ponownie stało się Ga’R, światło hochma w binie, lecz nie pełne, gdyż zniknęło światło hasadim, a światło hochma nie może świecić bez światła hasadim. Litery ELE, które powróciły, są וּ szuruk – waw z kropką wewnątrz, dlatego że od ograniczenia w niej są lewą linią.

Te ograniczenia mają miejsca do tej pory, dopóki nie odbędzie się przyjęcie światła w Zo’N, które wzniosły się w binę, i wychodzi środkowa linia, zmniejszająca Ga’R de-hochma w lewej linii. Na skutek tego prawa linia łączy się z lewą: wewnątrz or hasadim – or hochma. Środkowa linia nazywa się hirik – ו waw z kropką pod nią, lub masach de-hirik, dlatego że dzięki niej przechodzi światło wewnątrz parcufa.

A ponieważ bina za pomocą Z’A przywróciła sobie Ga’R, to i Z’A staje się posiadającym trzy linie, otrzymuje teraz od biny to światło. Prawa linia – IM, tet, holam. Lewa – ELE, rejsz, szuruk.

A teraz przełożymy to na język sfirot. Kiedy bina ponownie powróciła w gadlut, powróciły ELE do IM, lewa linia połączyła się z prawą, to wygnało ט tet w prawą linię, hasadim, od ר rejsz – lewej linii, i nie mogą one być obok siebie z powodu przeciwieństwa miedzy nimi, dopóki Stwórca, Z’A, środkowa linia, siłą swojego masachu środkowej linii zmniejszył Ga’R lewej linii i prawej linii, co oznacza „rozkazał jej Stwórca powrócić na swoje miejsce”.

Ga’R hochma nazywa się manula – zamek, zamykający rozprzestrzenienie światła w parcuf, a zmniejszenie jego nazywa się mifteha – klucz, otwierający rozprzestrzenienie światła, Wa’K or hochma w lewej linii w parcufie. I wtedy tet, prawa linia, otrzymuje or hochma od lewej, ט tet łączy się z rejsz otrzymując od niej światło hochma, w przeciwnym wypadku pozostałaby w Wa’K. I z powodu stworzenia tych dwóch linii, stworzony jest Adam.

Lecz dlaczego litera ט tet nie chciała połączyć się z literą ר rejsz, a Stwórca zmusił ją? W duchowym świecie korzeń steruje i panuje nad wszystkimi swoimi gałęziami, a gałęzie podporządkowane są jemu. Dlatego pragnęła ט tet połączyć się z ר rejsz, otrzymać od niej światło hochma, gdyż wtedy ר rejsz stanie się korzeniem, a ט tet gałęzią podporządkowaną ר rejsz – korzeniowi.

Lecz Stwórca pragnął żeby ט tet otrzymała światło hochma od ר rejsz, żeby od tego połączenia człowiek również mógł otrzymać światło Ga’R. Dlatego stworzył tak, żeby przy powrocie ELE w binę osłabły w binie ograniczenia, i mogła ר rejsz połączyć się z ט tet i otrzymać od niej światło hasadim. Wychodzi, że tet stała się korzeniem w stosunku do ר rejsz, bo przecież bez niej światło hasadim ר rejsz nie mogłoby świecić na skutek ograniczenia na jej światło.