Dusza, która przedstawia sobą cząsteczkę całego, która zeszła z góry, opuściła się i trafiła w niewolę innych narodów, egoistycznych życzeń. Dlatego że człowiek – Adam, w nim założona projekcja świata, i tworzy łączną istotę składająca się z siedemdziesięciu narodów świata, z siedemdziesięciu głównych egoistycznych życzeń. Przy czym wszystkie one mają władzę nad duszą człowieka, która jest kropką w sercu.

Dlatego kiedy rodzi się ta kropka w sercu człowieka – dusza, kiedy ona opuszcza się i wchodzi w walkę o władzę, czyli o swoje istnienie, z siedemdziesięcioma narodami – egoistycznymi życzeniami, to wtedy jest czas objawić i otworzyć zamiar na oddawanie (al minat leaszpija), ponieważ właśnie w takiej walce otwiera się i utwierdza się kropka w sercu.

A powiedziane: „I oddał je Stwórca twój w ręce twoje, i weźmiesz niewolników jego w niewolę”, wyjaśnia się następująco: Kropka w sercu, co była w niewoli pomiędzy narodami świata, powinna pokonać wszystkich i zdobyć wolność.

Przy czym ona potrzebuje jeszcze naprawienia w celu oczyszczenia, zanim człowiek będzie mógł wykorzystywać ją w pracy dla Stwórcy z zamiarem oddawania, a w przeciwnym wypadku kropka w sercu wróci pod władzę narodów świata, czyli zniknie w egoistycznych życzeniach, dlatego że „goje” panują nad nią – córką Israela, co oznacza, że człowiek nie widzi, że piękno właściwe jest wyłącznie w niej, a widzi, że przyciągają go „goje” – egoistyczne życzenia.

Lecz jeżeli duchowy rozwój człowieka jest ubogi, to ukryta przed nim „córka Israela”, czyli dusza Israela – pragnienie wprost do Stwórcy.