Wyjaśnia trzeci parcuf należący do A’K, który nazywa się Sa’G de-A’K i jest poziomem bina. Zawiera dwa punkty:
- Po tym jak wypełnił się A’B de-A’K, powróciło or hozer i oczyściło awijut bhiny gimel do bhiny bet i wyszło dziesięć sfirot rosz, toch i sof na poziomie bina. Ten parcuf nazywa się Sa’G de-A’K.
- Na początku wzniósł się masach, który jest w taburze, do swojego korzenia – w pe, jak to opisano w A’B de-A’K.
Usubtelnienie masachu bhiny gimel do bhiny bet. Nie odbywa się usubtelnienie masachu stojącego w rosz, a wyłącznie w masachu tabura.
1) I po tym, jak kończy się całkowicie parcuf A’B de-A’K, wychodzi również, że or elion obłacza się w niego. I ponownie or makif dokonało usubtelnienia awijut w nim, jak to opisano wyżej w parcufie Galgalta de-A’K (patrz: rozdz.10, p.4). Nim jest awijut masachu, który stoi w jego malchut de-malchut, czyli malchut należącej do guf de-A’B i nazywa się „tabur”, ponieważ w malchut de-rosz, która nazywa się „pe”, nie działa usubtelnienie w żadnym parcufie. Dlatego że ona jest wykorzystywana z dołu do góry, i światło w niej zupełnie nie jest ograniczone, i dlatego on nie usubtelnia jej. I zapamiętaj to.
Wyjście rosz, toch, sof parcufa Sa’G de-A’K.
2) I po tym, jak odbyło się usubtelnienie malchut de-A’B, która nazywana jest taburem, od całego należącego do niej awijut, czyli od awijut bhiny gimel, dopóki nie stała się subtelną, podobną do korzenia, określamy, że malchut ta wzniosła się do swojego Stwórcy, czyli w pe de-rosz A’B de-A’K. Dlatego że pe jest korzeniem i Stwórcą dla dziesięciu sfirot, mających odniesienie do guf de-A’B de-A’K.
I na skutek tego, że wzniosła się ona w pe, korzeń ponownie nadał jej awijut, jak było na początku, oprócz ostatniej bhiny, która została utracona i nie powróciła (jak to opisano wyżej: rozdz.10, p.9). I wychodzi, że w malchut ponownie odbyło się pogrubienie do awijut bhiny bet, i nazywamy to pogrubienie opuszczeniem na jej miejsce, tak jak pierwotnie, czyli w haze, aż do tabura należącego do A’B de-A’K, skąd ona przyszła (patrz: rozdz.10, p.10). I ponownie odbywa się tam ziwug de-akaa i wychodzi dziesięć sfirot rosz, wielkością równych poziomowi biny, ponieważ or hozer bhiny bet nie sięga wyżej tego. A stąd i niżej rozprzestrzeniło się dziesięć sfirot toch – pnimijut, i dziesięć sfirot sof (jak opisano wyżej w rozdz.10, p.9 i 10). Ten parcuf nazywa się parcuf Sa’G de-A’K, ponieważ jest w nim wyłącznie poziom bina. W sposób podobny wyszła reszta parcufim A’K.