Wyjaśnia dziesięć sfirot, wychodzących jedna powyżej drugiej. Zawiera dwa punkty:

  1. Wszystkie sto sfirot, wychodzące na ziwug de-akaa na jednakowym poziomie, są uważane jako jedna sfira.
  2. Dziesięć sfirot, poziomy których są równe, rodzą się z jednego ziwug de-akaa, a dziesięć sfirot, wychodzących jedna powyżej drugiej, rodzą się z pięciu ziwugim de-akaa.

Z pięciu części awijut rodzi się za pośrednictwem usubtelnienia, pięć poziomów dziesięciu sfirot, jeden powyżej drugiego.

1) Teraz wyjaśnimy dziesięć sfirot, wychodzących jedna powyżej drugiej. I wiedz, że z przyczyny pięciu części, które są w kli malchut, wyniknęło u nas pięć rodzajów poziomów, wychodzących za pośrednictwem tego ziwug de-akaa, jeden powyżej drugiego, na skutek usubtelnienia masachu i jego przyjścia w pięć bhinot awijut, co w kli malchut. I kiedy masach znajduje się na pełnym awijut, co w kli malchut, który nazywa się awijut bhiny dalet, uważa się wtedy, że jest w or hozer, odepchniętym od niej, pięć bhinot, i dlatego one obłaczają wszystkie pięć stadiów or jaszar.

Jednak, jeżeli odbyło się oczyszczenie awijut bhiny dalet, wychodzi or hozer odepchnięte od niej niewystarczająco wysokie, żeby obłóczyć keter or jaszar, ponieważ w nim są wyłącznie cztery bhiny. I na ten temat my już wyjaśniliśmy wszystko, co jest niezbędne w Wewnętrznym spostrzeganiu (cz. 2, p.72), patrz wyjaśnione tam, i nie ma możliwości kontynuować tego.

2) Jednak musimy wiedzieć, że każde rozprzestrzenienie or elion dla ziwug de-akaa, w kolejności poziomów pięciu bhinot awijut masachu, bez względu na to, że w każdym rozprzestrzenieniu jest 100 sfirot, czyli 10 sfirot w szerokości i 10 sfirot w grubości, w każdym wypadku one uważane są wyłącznie jako jedna sfira, czyli wyłącznie imieniem najwyższej sfiry w nim. Tak, jeżeli najwyższa sfira – jest to keter, wszystko nazywa się keter, a jeżeli poziom sfiry hochma, wszystko nazywa się hochma, i tak dalej w ten sam sposób.

3) W ten sposób te pięć poziomów, które wychodzą na skutek usubtelnienia masachu, jeden powyżej drugiego, od poziomu keter do poziomu malchut, uważane są jako wyłącznie pięć sfirot: KaHa’B Tu’M. I bez względu na to, że na każdym poziomie jest dziesięć sfirot w szerokość i dziesięć sfirot w grubość, jednak ponieważ wszystkie te 100 sfirot znajdują się na jednakowym poziomie, one są uważane na skutek tego wyłącznie za jedną sfirę, która nazywa się imieniem najwyższej z nich.

4) I widzimy dużą różnicę pomiędzy dziesięcioma sfirot, poziomy których równe, a dziesięcioma sfirot, z których jedna powyżej drugiej, ponieważ dziesięć sfirot, poziomy których równe, wychodzą z jednego ziwug de-akaa, i uważa się je wszystkie jako podobne do jednej sfiry. Jednak dziesięć sfirot KaHa’B Tu’M, wychodzące jedna powyżej drugiej, wychodzą za pośrednictwem pięciu ziwugim de-akaa, na skutek zmniejszenia masachu w kolejności poziomu od bhiny dalet do bhiny gimel, i tak dalej do korzenia. I w każdej z nich jest dziesięć sfirot w szerokości i dziesięć sfirot w grubości, na jednym poziomie, i dlatego te pięć poziomów uważane wyłącznie jak KaHa’B Tu’M, jeden powyżej drugiego, czyli odpowiednio imionami najwyższych sfirot tych pięciu poziomów.

I tak wyjaśniliśmy wielką różnicę pomiędzy pięcioma rodzajami dziesięciu sfirot, a mianowicie:

  • dziesięć sfirot or jaszar same w sobie,
  • dziesięć sfirot or jaszar i or hozer, poziomy których są równe,
  • dziesięć sfirot NaRaNHa’J,
  • dziesięć sfirot SZNiGL’E,
  • dziesięć sfirot jedna powyżej drugiej.