Wyjaśnia, że sfira keter zawiera dwie bhiny: 1) ostatnia część Ejn Sof, na przykład malchut de-malchut Ejn Sof, która nazywa się Atik; 2) korzeń stworzenia, ona nazywa się Arich Anpin. I łączność ich obu nazywa się keter. Zawiera cztery punkty:

1. Nie ma w dziesięciu sfirot więcej niż cztery bhiny Hu’B Tu’M, i hochma – początkowa.
2. Keter czasami wchodzi w liczbę sfirot, a czasami nie wchodzi, i zamiast niego znajduje się daat.
3. Keter – jest to środek pomiędzy Stwórcą i stworzeniem, i w nim są dwie bhiny:
   1. część Stwórcy, na przykład malchut de-malchut Ejn Sof, która nazywa się „tohu” lub Atik.
   2. część stworzenia, i jest to korzeń stworzenia, która nazywa się „bohu” lub A’A.
4. W ten sam sposób malchut de-malchut świata Acilut – jest to Atik świata Bria.

Nie ma w stworzeniu więcej niż cztery bhiny Hu’B Tu’M, i hochma – pierwsza sfira w stworzeniu.

1) A teraz powrócimy do rozmowy o wyższych światach, i po tym jak wyjaśniliśmy przykłady, wyjaśnimy teraz ich korzenie. I powiedziano, że korzeń – są to wyłącznie cztery osnowy¹, i są to cztery litery imienia AWA’Ja, którymi są hochma, bina, tiferet i malchut, i dlatego hochma nazywa się początkową.

Or pnimi

1. Chcę powiedzieć, że pokazany przykład o tym, że jest średnia bhina pomiędzy dwoma bhinot, nie wyciągaj z tego wniosku, że na skutek tego jest pięć bhinot również i w wyższych, czyli cztery bhiny i średnia bhina. O tym on ostrzega i mówi, że „Nie ma w wyższych więcej, niż cztery osnowy ARM’A („jesz” – ogień, „ruach” – duch, powietrze, „maim” – woda, „afar” – proch ziemi), które są czterema literami imienia AWA’Ja, ponieważ pomiędzywarstwowa bhina nie należy do czterech bhinot. I to jest to, o czym mówi Ari: „I dlatego hochma nazywa się „początkową”, żeby pokazać, że nie ma tu żadnej bhiny, która byłaby przed nią, ponieważ pomiędzywarstwowa bhina, czyli nicuc Stwórcy – jest to Ejn Sof, która zupełnie nie wchodzi w obliczenie poziomu. I bhina „nicuc stworzenia”, która nazywa się jechida lub keter, wyjaśniliśmy, że ogólnie jest to nie więcej niż cztery korzenie czterech bhinot: Hu’B Tu’M (patrz: rozdz.5, p.20). I dlatego początkowa w jechida – jest to również bhina alef, czyli hochma, i dlatego nie ma więcej niż cztery litery w imieniu AWA’Ja, i nie ma tam specjalnej litery dla sfiry keter, jak wyjaśniliśmy.

Keter czasami wchodzi w zestaw dziesięciu sfirot, a czasami nie wchodzi, i zamiast niego wchodzi daat.

2) I tym samym zrozum, co jest napisane, że zawsze keter – jest to najwyższa bhina², która nie ma odniesienia do tego świata, a podobnie do korony (keter) króla, która jest nad jego głową i nie ma odniesienia do głowy. Dlatego nie wchodzi on w zestaw sfirot, a zamiast niego wchodzi daat, jak wspomina się w księdze „Jecira”. Jednak czasami bierzemy go pod uwagę w zestawie dziesięciu sfirot. I wyjaśnia się to tym, co powiedziano wyżej: że jest średnia bhina pomiędzy każdą bhiną. Podobnie do tego, co piszą mędrcy, badający przyrodę, jak również pokazuje Ramban na początku tekstu: „I ziemia była tohu w bohu” (chaotyczna i pusta), i napisał również w księdze „Sefer aBair”, że zanim były stworzone cztery osnowy, stworzył pierwotny materiał, który nazywa się pierwotnym, źródłowym. I jest to coś gotowego przyjąć formę czterech osnów, lecz sam on nie przyjmuje żadnej formy zupełnie. I to, że on znajduje się przed tohu, nazywa się „zero”, i zalicza się jemu, jak z zera i tohu.

Or pnimi

2. Mówi się o nicuc – iskrze Stwórcy, która obłóczona jest w keter, w Ejn Sof, a nie ogólnie ze strony samego parcufa, jak wyjaśniono wyżej.

Ejn Sof – jest to Nic, następnie keter nazywany tohu, a następnie bohu, zawierający cztery osnowy.

3) I rzecz w tym, że Ejn Sof nazywa się Nic, tak jak nie ma w niej żadnego reagowania, ponieważ nie ma tam materiału³ i nie ma formy w ogóle⁴, i następnie wychodzi tohu – jest to keter⁵, i następnie wychodzi bohu, zawierający cztery osnowy: Hu’B Tu’M.

Or pnimi

3. Patrz w Odpowiedziach o sensie słów, cz.2, p.26, że życzenie otrzymywać w stworzeniu – jest to światło, które nabyło dodatkowy awijut, i jest to wspólność materiału w stworzeniu, z którego wynikają otrzymujące kelim. I rzecz jasna, że w Ejn Sof nie ma nic z życzenia otrzymywać (patrz wyżej: Or pnimi, rozdz.1, p.50). I to jest to, co pisze Ari, że „Ejn Sof nazywa się Nic”, ponieważ nie ma w niej żadnego poznania, nie ma tam materiału, czyli właściwości życzenia otrzymywać, i nie ma żadnego poznania w świetle bez kli, jak wiadomo.

4. Cztery bhiny Hu’B Tu’M nazywane są czterema formami, ponieważ są miarami poziomu, jedna poniżej drugiej, które wynikają w materiale stworzenia (patrz: Or pnimi, cz.1, rozdz.1, p.50), i wszystko to nie w Ejn Sof.

5. Czyli średnia pomiędzy Stwórcą i stworzeniem, ponieważ w niego już włączone są korzenie czterech form stworzenia w potencjale, lecz nie w działaniu.

W tohu jest korzeń czterech osnów stworzenia w potencjale, a nie wprowadzonych w działanie.

4) Wyjaśnienie do powiedzianego: powinien być pomiędzywarstwowy poziom między Stwórcą i stworzeniem, ponieważ jest podział pomiędzy nimi, podobny do oddalenia nieba od ziemi. I jak może jedno świecić w drugim, i jak może jedno stworzyć drugie, jeżeli są to dwie przeciwności, jeżeli nie będzie czegoś pośredniego pomiędzy nimi, łączącego je, żeby była to bhina bliska do Stwórcy i bliska do stworzenia. I taka bhina – jest to keter, który nazywa się „tohu”, ponieważ nie ma w nim żadnej osnowy⁶, i dlatego nie jest on wspomniany w imieniu AWA’Ja w ogóle, a wyłącznie w punkcie początku litery „jud”. Jednak on – jest to średnia bhina, i to dlatego że keter – jest to przykład pierwotnego materiału, który nazywa się pierworodnym, w którym jest korzeń wszystkich czterech osnów w potencjale, i nie wprowadzonym w działanie. I dlatego on nazywa się „tohu”, ponieważ myli myśli ludzi, którzy mówią: widzimy, że nie ma w nim żadnej formy, lecz razem z tym widzimy, że jest on stworzeniem⁷ i zawiera w sobie wszystkie cztery formy w potencjale⁸.

Or pnimi

6. Cztery bhiny Hu’B Tu’M nazywane są również cztery osnowy, i w tohu nie ma żadnej bhiny z nich.

7. Innymi słowy, on już wyszedł ze wspólności Stwórcy, czyli Ejn Sof, która nazywa się „Nic”, i zrozum to.

8. Czyli cztery bhiny Hu’B Tu’M, które nazywane są również czterema formami, jak powiedziano wyżej. Jednak one w nim wyłącznie w potencjale, a nie w działaniu. Jednak w „bohu”, czyli nicuc stworzenia, w nim już istnieją korzenie tych czterech form w realnym wcieleniu, i jest to rozprzestrzenienie Ejn Sof dla stworzenia kelim przy uderzeniu z masachem (jak opisano u Ari wyżej rozdz.1, p.1). Cztery stadia or jaszar, które rozprzestrzeniły się od Ejn Sof, obłóczone są w or hozer, które wznosi się z dołu do góry. A istota (Acmut) Ejn Sof obłóczona jest w to or hozer w postaci rosz poziomu. Jednak te kelim nazywane są korzeniami kelim, i są ukończonymi wyłącznie po rozprzestrzenieniu w dół od masachu.

Keter w stosunku do Ejn Sof można nazwać stworzeniem, a w stosunku do stworzeń jest to Stwórca.

5) Wychodzi na to, że można nazwać go Ejn Sof i Stwórcą, i takie jest zdanie niektórych kabbalistów, że Ejn Sof – jest to keter. I można nazwać go stworzeniem, ponieważ Ejn Sof, rzecz jasna, jest wyżej niego (keteru), i przy tym wszystkim ostrzegali o nim mędrcy: nie zajmuj się tym, co jest powyżej ciebie. Jednak konkretnie to, o czym możemy mówić w odniesieniu do niego, to jest to, że keter jest pośrednią bhiną pomiędzy Stwórcą i stworzeniem. I sens w tym, że jest to bhina ostatnia ze wszystkich możliwych w Ejn Sof, i stworzył on jedną bhinę⁹, w której korzeń wszystkich dziesięciu sfirot znajduje się w ukryciu i subtelności tak wielkiej, że niemożliwym jest stworzeniu być w większej subtelności niż on. Ponieważ tohu oznacza, że powyżej niego nie ma więcej¹⁰, oprócz absolutnego Nic.

Or pnimi

9. Czyli mówi się o bohu, która już nazywa się rosz poziomu, jak powiedziano wyżej.

10. Wskazówka na początek wyjaśnienia na to, że bhina ostatnia ze wszystkich możliwych w Ejn Sof nazywa się tohu.

W keterze są dwie bhiny: ostatnia bhina z Ejn Sof, która stworzyła drugą bhinę, będącą korzeniem stworzeń.

6) Widzimy, że w tej bhinie są dwa poziomy: pierwszy – jest to bhina najniższa i niezmienna ze wszystkich bhinot Ejn Sof, tak jakbyśmy powiedzieli w postaci przykładu, że jest to malchut, co w malchut, chociaż nie jest to tak, ponieważ nie ma tam podobieństwa i sfirot w ogóle, i tylko dlatego, żeby brzmiało to lepiej dla ucha, my tak mówimy. I w tym ostatnim z Ejn Sof poziomie jest w zasadzie wszystko, co jest ponad nim, i on otrzymuje od wszystkich, jak wiadomo, że malchut otrzymuje od wszystkich. I ten ostatni poziom stworzył drugą bhinę, która jest najwyższym poziomem ze wszystkiego, co jest we wszystkich stworzeniach, i jest w nim korzeń wszystkich stworzeń, i on wpływa na wszystkich. W ten sposób, najmniejszy z całego Stwórcy stworzył wybrany poziom we wszystkich stworzeniach, i nie ma pomiędzy nimi żadnego innego poziomu, ponieważ za tym Stwórcą nie ma stworzenia bardziej bliskiego do Niego i podobnego do Niego niż to.

Bhina Stwórcy w keterze nazywa się Atik, a bhina korzenia stworzeń w keterze nazywa się Arich Anpin.

7) I wspólność tych dwóch bhinot – jest to jedna bhina, która nazywa się keter. I w stosunku do pierwszej bhiny w niej – niektórzy kabbaliści nazywają ją Ejn Sof, a w stosunku do drugiej bhiny w niej – niektórzy kabbaliści nazwali ją keter, wchodzący w liczbę dziesięciu sfirot. Lecz my, jak zostało wyjaśnione wyżej, niezgodni ani z tym, ani z tamtym, a jest to średnia bhina pomiędzy Ejn Sof i stworzeniami, i jest w niej bhina Ejn Sof i bhina stworzeń. I dwie te bhiny nazywane są Atik i Arich Anpin. I obie one razem nazywane są keter, jak już wiemy, i zrozum to dobrze.

Ostatnia bhina w Acilut, czyli malchut de-malchut świata Acilut, staje się Atik w świecie Bria, i obłacza się w Arich Anpin świata Bria.

8) I to jest to, co napisano w innym miejscu, że malchut de-malchut świata Acilut obłacza się w rosz świata Bria, czyli w keter, który nazywa się Arich Anpin, i jest to bhina Atik świata Bria, i zrozum to dobrze.