102. Dlaczego światło Ejn Sof uderza w masach w kli malchut?
Ponieważ jego droga, jeszcze do cimcum – napełniać również i stadium dalet, więc ono i teraz pragnie napełniać go i „uderza w masach” przeszkadzający jego drodze.
(rozdz.1, p.3 i Or pnimi p.70)

103. Co oznacza, że światło przechodzi przez halon i nekew bez masachu?
W tym miejscu gdzie jest rozróżniany wpływ i polepszenie od or hozer, bez żadnego awijuta, czyli w or hozer które wznosi się od masachu w górę, określane są bhinot w nim jak „halon” i „nekew” (okno i otwór).
(rozdz.4, p.2 i Or pnimi p.5)

104. Dlaczego określa się masach w malchut wyższego jak maszpia (dający, wpływający na poziom pod nim)?
Ponieważ za pośrednictwem ziwug de-akaa wynikającego w masachu malchut de-rosz wyższego, i wznoszącego or hozer od masachu w górę, światła te zawracają i tworzą iskry (mitnocecim) również i na poziomie pod nimi, więc widzimy, „że masach w malchut wyższego jest maszpija (dającym, wpływającym) dla niższego”.
(rozdz.4, p.9 i Or pnimi p.300)

105. Co jest źródłem dla itnocecut – urodzenia iskier światłami od masachu i w dół?
Cała miara poziomu, dla której malchut stała się przyczyną, za pośrednictwem or hozer wznoszącego się od niej i obłaczającego rosz, ona uważa się częścią samej malchut, ponieważ malchut – korzeń dla jej istnienia (mecijuta). I dlatego ten cały poziom ponownie powraca i rozprzestrzenia się w całej malchut, czyli malchut rozszerza się sama na dziesięć sfirot od niej i w dół, i przyjmuje ten poziom jako trzy wyższe bhiny w niej samej, do malchut w niej, która nie jest przydatna do otrzymywania z powodu cimcum, i staje się malchut zamykającą kropką (nekuda mesajemet), która nazywa się tabur.
(rozdz.2, p.2 i Or pnimi p.3)

106. Co oznacza świecenie przez masach?
Itnocecut, porodzenie iskier światłami de-rosz od masachu i w dół, jak powiedziano wyżej w pytaniu 105, nazywa się „świeceniem poprzez masach”.
(rozdz.2, p.2)

107. W czym jest różnica pomiędzy derech maawar (przy przejściu) i derech la itlabszut (przy obłóczeniu)?
Kiedy zjawia się pod oddziaływaniem i przychodzi w postaci przyczyny i skutku w czterech stadiach or jaszar, jak na przykład stadium bet, które jest skutkiem wychodzącym i uwarunkowanym przez stadium alef, a stadium gimel przez stadium bet, to nazywa się „przy przejściu”, a kiedy pojawia się pod oddziaływaniem ziwuga or hozer, to nazywa się „przy obłóczeniu”.
(rozdz.4, p.1 i Or pnimi p.1)

108. Co to jest itlabszut (obłóczenie) w hochma lub itlabszut (obłóczenie) w binie, itd.?
Obłóczenie dziesięciu sfirot or jaszar w dziesięć sfirot or hozer nazywa się imieniem najwyższej sfiry tego poziomu, i jeżeli jest to keter, to wszystkie dziesięć sfirot nazywane są imieniem keter, a jeżeli hochma, to są nazywane hochma, itd.
(rozdz.2, p.12 i Or pnimi tak samo)

109. Co znaczy rzeczywista miara masachu?
Patrz: Or pnimi cz.3, p.1.

110. Czym jest masach pomiędzy Acilut, a Bria?
Masach pomiędzy Acilut i Bria – jest to sijum raglin (ukończenie) świata Acilut, który był stworzony na skutek cimcum bet (drugiego skrócenia) po wzniesieniu malchut, czyli bhiny dalet, w binę Nekudot de-Sa’G de-A’K. I ta bhina dalet – jest wewnętrzna, i nad nią masach bhiny gimel, czyli malchut de-malchut de-A’A, jest to malchut mesajemet (zamykająca) raglin (ukończenie) A’A, i nad nią masach bhiny bet, który nazywa się obłóczeniem w binę dla potrzeb dziesięciu sfirot de-Bria. A dwoje wyższych – keter i hochma, znikają i ukryte wewnątrz biny, co w nich.
(rozdz.2, p.2)

111. W jaki sposób wpływa masach poziomu bet na Bria i masach poziomu alef na Jecira?
On wpływa z góry do dołu.
(Or pnimi rozdz.3, p.3)

112. Dlaczego bina stała się masach satum (zamkniętym masachem) w Bria?
Dlatego że wpływający z góry w dół określa się jako „zamknięty masach”, czyli granica w nim zamknięta, i dziesięć sfirot znajdujących się poniżej niego nie mogą karmić się od tego, że znajdują się poniżej jego granicy. Kiedy masach wpływa z dołu do góry, on uważany jest za „otwarty masach” (masach patuch), dlatego że w nim nie ma siły ograniczyć światła, bez względu na to, że on obłacza się w jego or hozer. Patrz wyżej pytanie 103.
(rozdz.12, p.3)

113. Dlaczego kropka malchut de-Acilut bokaat i maszberet (przebija i rozbija) masach?
Ponieważ ona należy do Acilut, jej korzeniem jest masach bhiny gimel, a masach bhiny bet nie panuje nad nią, więc ona „przebija i rozbija” go, czyli w stosunku do niej ten masach uważa się nie zamknięty (jak wyżej w pyt. 112), a otwarty i bez względu na to, że ona opuszcza się poniżej niego, ona przez to nie staje się ograniczona, i zawsze może powrócić w Acilut.
(rozdz.7, p.1 i Or pnimi p.3)

114. Dlaczego Ga’R de-A’A nie przebija masachu?
Dlatego że masach bhiny bet jest to ich korzeń, i one poniżej niego, jak powiedziano wyżej w pyt. 112, rozdz.7, p.1.

115. Dlaczego awijut nie otwiera się za jednym razem, a wyłącznie w kolejności czterech poziomów?
Ponieważ są to dwie krańcowe przeciwności, jedna – wszystko oddawać i nie otrzymywać w ogóle, a druga – wszystko otrzymywać, i jest niemożliwe dwóm przeciwnościom wyjść jedna z drugiej, chyba że według kolejności poziomu, i zrozum to. I dlatego nie wychodzi światło z jedności Stwórcy, żeby nazywać się stworzeniem, dopóki nie odbędzie się rozwój (isztalszelut) w kolejności czterech poziomów: Hu’B Tu’M or jaszar, jak wiadomo.

116. Jakie dwie bhiny są w or istaklut (świetle wpatrywania się, spostrzegania)?
Jest to or jaszar i or hozer: czyli or istaklut otrzymywane w trzy pierwsze bhiny hochma, bina i tiferet, jest to bhina or jaszar w nim. A or istaklut, które nie przyjmuje się, a odpycha się z powrotem, czyli światło, które odpowiada bhinie dalet, jest to or hozer w nim.
(rozdz.12, p.3)

117. Cztery poziomy w awijucie or jaszar, czy są one ograniczone jako idące z góry do dołu i dlaczego?
W czterech stadiach or jaszar określa się, że malchut wyższego staje się keterem niższego: malchut w stadium alef staje się korzeniem i keterem dla stadium bet, i malchut w stadium bet staje się keterem dla stadium gimel w ten sposób, że bina or jaszar jest ograniczona awijutem stadium bet, który jest wyżej nad nią w stanie hochma. I tak samo awijut de-Z’A – on nad nimi w malchut de-bina. I dlatego uważa się w każdym z tych czterech stadiów, że awijut przychodzi do nich z góry w dół.
(patrz cz. 2, w Wewnętrznym spostrzeganiu)

118. Jaki faktor sprzyja temu, żeby cztery stadia or jaszar były rozróżnialne i przyjęte na poziomie?
Or hozer, które wznosi się od masachu w malchut i wyżej, jest faktorem sprzyjającym temu, żeby or jaszar było przyjęte na poziomie.
(rozdz.12, p.4)

119. Skąd wychodzą cztery stadia or hozer?
Pięć reszimot pozostało w malchut od jej światła Ejn Sof również i po cimcum, ponieważ tam światło Ejn Sof całkowicie napełniało stadium dalet, i malchut otrzymywała całe światło przeznaczone dla jej pięciu bhinot, a teraz, kiedy masach przeszkadza temu światłu przeznaczonemu wypełnić te reszimot, to w tym or hozer jest pięć bhinot: KaHa’B Tu’M, które były odepchnięte od pięciu reszimot w malchut. I wiedz, że te pięć bhinot w or hozer wznoszą się i obłaczają się na pięć bhinot or jaszar.
(Wewnętrzne spostrzeganie rozdz.2, p.2)

120. Jaka jest różnica w or hozer do tego, jak w niego obłóczyło się or jaszar i po tym, jak w niego obłóczyło się or jaszar?
Wiadomo, że każde odnowienie właściwości uważa się jako dodatek do pierwotnej formy, właściwości. I dlatego, jeżeli bhina dalet w malchut usubtelniła się do bhiny gimel, jest to już inna malchut, która dołączyła do pierwszej, ponieważ nie ma zniknięcia w duchowym. Jednak siła cimcuma, która była w malchut bhiny dalet, panuje również w nowej malchut bhiny gimel, i dlatego do niej również odnosi się ziwug de–akaa. Ale razem z tym ona nie uważa się za zamykającą malchut (malchut mesajemet), podobnie do malchut bhiny dalet w wyższym, zanim or jaszar obłóczy się w jej or hozer, a więc tylko po tym, jak rozszerzy się od niej w dół (minej u bej), w dziesięć sfirot de-guf, i or hozer opuszcza się do nich z góry w dół, z całą miarą poziomu, którą obłóczył w rosz, aż do malchut de-malchut, która nazywa się tabur, i wtedy staje się tabur zamykającą kropką (nekuda mesajemet). I sens w tym, że cimcum alef było wyłącznie na kli malchut, która już obłóczyła się na światła, jak wiadomo.
(Wewnętrzne spostrzeganie rozdz.7, p.3)

121. Jaka jest przyczyna tego, że rozprzestrzeniło się dziesięć sfirot rosz w guf?
Patrz wyżej pytanie 105.

122. Cztery poziomy or hozer ograniczające ABE’A, czy są one idącymi z góry do dołu i dlaczego?
Są to rzecz jasna bhinot z góry w dół, ponieważ idące światło z dołu do góry nie ogranicza, jak powiedziano wyżej w pytaniu 112.
(Or pnimi, rozdz.3, p.5)

123. Dlaczego awijut bhiny gimel tworzy poziom hochma?
Ponieważ pięć reszimot: KaHa’B, Z’A i malchut, które są w kli malchut (jak powiedziano wyżej, w pytaniu 119), rozprzestrzeniają się z dołu do góry: bhina dalet jest to keter, bhina gimel jest to hochma, bhina bet – bina, bhina alef – Z’A, i całkowicie zah, subtelna, jest to malchut w niej. I na skutek tego, że w niej brakuje awijut bhiny dalet, wychodzi, że nawet jeżeli ona otrzymałaby or jaszar, wewnątrz niej nie byłoby miejsca przyciągnąć i otrzymać światła keter, z powodu braku w niej bhiny dalet, i dlatego również i teraz, kiedy masach odpycha i zawraca to światło, on odepchnął je wyłącznie od poziomu hochma i niżej, czyli wyłącznie tą miarę, która mogła być otrzymana, i dlatego or hozer nie może wznieść się i obłóczyć się do keteru, a wyłącznie do hochmy i niżej, czyli według swojej miary poziomu. I w ten sposób, jeżeli w niej jest wyłącznie awijut bhiny bet, wychodzi, że brakuje w poziomie or hozer dwóch sfirot: keter i hochma. I dlatego nie może ono obłaczać światła keter i hochma or jaszar, a wyłącznie od biny i niżej, dalej – w ten sam sposób.
(Wewnętrzne spostrzeganie, rozdz.2, p.2)

124. Dlaczego ziwugim de–akaa odbywają się i w AHa’P?
Bez względu na to, że światło AHa’P jest to światło hasadim, w nich jednak działa ziwug de–akaa, ponieważ w nich jest świecenie hochma.

125. Dlaczego dziesięć sfirot or hozer bez or jaszar zamyka parcuf?
Ponieważ w or hozer bez or jaszar zupełnie nie ma aszpaa (oddawania, wpływu) i ono określa się jako światło nekewa (żeńskie), które otrzymuje i niczego nie oddaje, i dlatego ono zamyka parcuf.
(Wewnętrzne spostrzeganie, rozdz.7, p.2)

126. Co to jest ewel (para), wychodząca z poziomu?
Or hozer, które opuszcza się z góry w dół, nazywa się ewel (para), wychodząca na zewnątrz.
(rozdz.12, p.7 i Or pnimi p.8)

127. Dlaczego nie istnieje realny ewel (para) wychodząca z ejnaim (oczu)?
Dlatego że nie ma uderzenia akaa w bhinie alef, ponieważ jej awijut jest bardzo słaby.

128. Jaka realność (mecijut) powstaje w sfirot od światła istaklut (wpatrywanie się, spostrzeganie)?
Or jaszar i główna realność (mecijut) or hozer, oboje od światła istaklut (wpatrywanie się, spostrzeganie), czyli od światła hochma rozprzestrzeniającego się od Ejn Sof, które nazywa się keter. Patrz również pytanie 116. I główna realność (mecijut) kelim również od światła istaklut, ponieważ tworzą się one za pomocą or hozer, jak wiadomo.
(rozdz.12, p.6)

129. Jaka realność (mecijut) powstaje w sfirot od ewel (para) AHa’P?
Bhina awijuta w kelim, miejsce otwarcia których od masachu i niżej (patrz wyżej pytanie 122) powstaje od ewalim (pary), wychodzącej z AHa’P.
(rozdz.12, p.7)

130. Dlaczego nie powstaje żadna realność (mecijut) od świateł AHa’P?
Ponieważ AHa’P są to tylko bhinot malchut: malchut, która wzniosła się w bhinę gimel rosz, nazywa się hotem (nos), malchut, która wzniosła się w bhinę bet rosz, nazywa się ozen (ucho), i dlatego nie ma w nich or jaszar w ogóle, a wyłącznie opuszczające się or hozer, które nazywa się ewel (para), wychodząca na zewnątrz, i z nich tworzy się wyłącznie awijut w kelim, i dlatego nie tworzy się z nich żadna realność (mecijut), patrz wyżej pytanie 29.
(rozdz.12, p.7 i Or pnimi p.8)

131. 1) Co oznacza, że w świecie Acilut nie ma masachu w ogóle? 2) W czym różnica światła acmut (istoty) od światła tolada (porodzenia)?
1. Nie ma masachu w świecie Acilut, ponieważ masach oznacza, że on odpycha światło od obłóczenia w kli, i w każdym miejscu gdzie jest masach, on przerywa świecenie or elion, żeby ono nie świeciło dalej. I z tego zrozum, że nie ma realnego masachu, jak tylko w sijum raglin (ukończenie nóg) każdego parcufa, ponieważ tam on przerywa światło parcufa i kończy jego poziom. Lecz masachim, które są wyżej niż sijum raglin parcufa, są to wyłącznie działania wykonywane masachem sijum raglin, który w pe de-rosz czyni ziwug de–akaa, a w haze on przerywa obłóczenie or jaszar. I tak samo poziomy usubtelnienia (izdohehut) masachu, o których mówi się w parcufie, wszystkie one nie są realnymi masachami, ponieważ zupełnie nie przerywają świecenia poziomu parcufa, a to są działania wykonywane siłą awijuta i kaszijuta (grubości i twardości) masachu w sijum raglin. A to, że nazywamy ich masachami – jest to wyłącznie dlatego, żeby prawidłowo brzmiało dla ucha.

2. Or jaszar, obłóczone w or hozer, wznosi się do niego z dołu do góry, jest to acmut (istota) światła na danym poziomie, a or jaszar obłóczone w or hozer opuszczające się od masachu w dół, nazywające się „dziesięć sfirot de-guf”, jest to światło tolada (porodzenia) od dziesięciu sfirot de-rosz (rozdz.8, p.9). Światło, które przychodzi do niższego, dlatego że sprawia nasłodzenie wyższemu, jest to światło tolada, które nazywa się guf. I tak samo trzy linie w Z’A, schodzące do niego w postaci „tlat mi had nafki” (trzej z jednego wychodzą), również nazywa się światło tolada i światło guf.

132. Dlaczego nazywa się cały poziom złożony z dziesięciu sfirot wyłącznie imieniem jednej najwyższej sfiry?
Dlatego że małe światła znikają w wyższych i nie są nazywane imionami.

133. Dlaczego dwa światła Zo’N są na jednym poziomie?
Ponieważ znajdują się one w postaci dziesięciu sfirot, poziomy których są równe.
(rozdz.7, p.2)

134. W jaki sposób odbywa się ziwug de-akaa dla potrzeb dziesięciu sfirot świata Bria i świata Jecira?
Za pośrednictwem ziwug de–akaa w karka (ziemia) de-Acilut, wyszło dziesięć sfirot de-Bria, a za pośrednictwem ziwug de–akaa w karka de-Bria, wyszło dziesięć sfirot de-Jecira.
(rozdz.2, p.2 i Or pnimi p.3)

135. W jaki sposób świeci Ejn Sof w Acilucie?
Za pośrednictwem światła Ejn Sof w hochma, czyli od ziwuga z masachem bhiny gimel.
(rozdz.3, p.4)

136. Dlaczego Acilut nie otrzymuje powyżej poziomu hochma?
Dlatego że w or hozer, które zostało odepchnięte od malchut, nie ma światła keter, a wyłącznie od hochmy i niżej, jak powiedziano wyżej w pytaniu 123, i dlatego nie ma w co jemu obłóczyć keter or jaszar i otrzymywać od niego.
(rozdz.3, w Or pnimi p.2)

137. W jakim obłóczeniu otrzymuje świat Acilut światło Ejn Sof? A świat Bria? A świat Jecira? A świat Asia?
Acilut otrzymuje w obłóczeniu, czyli or hozer od bhiny gimel, która nazywa się hochma. A Bria za pośrednictwem obłóczenia bhiny bet, nazywa się bina. A Jecira za pośrednictwem obłóczenia alef, nazywa się Z’A lub tiferet. A Asia otrzymuje za pośrednictwem malchut de-Jecira.
(rozdz.3, p.2 i 3)

138. Dlaczego nazywa się itnocecut (porodzenie iskier) od wyższego do niższego, imieniem hotem i nihtam (pieczęć i odbitka)?
Wszystkie bhinot, które or hozer obłacza od keter i w górę w światłach de-rosz, ono zawraca i prowadzi ze sobą, wówczas kiedy rozprzestrzenia się od masachu i w dół w dziesięć sfirot guf, i w niczym nie ma braku. I dlatego to opuszczające światło z góry w dół w całości jest podobne do hotem (pieczęci), ponieważ wszystko, co jest wyrzeźbione na nim, ono kopiuje na „nihtam”, odcisk od niej, czyli w dziesięć sfirot de-guf, i w ten sposób od każdego wyższego do niższego, jak wiadomo.
(rozdz.8, p.9 i Or pnimi p.8)

139. Skąd zostały stworzone kelim?
Główna realność (mecijut) kelim stworzyła się od światła istaklut (wpatrywanie się, spostrzeganie), jak powiedziano wyżej w pytaniu 128, jednak ich awijut i cura (forma, właściwości) jest stworzona za pomocą or hozer, które opuszcza się od ozen, hotem, pe (ucho, nos, usta) i w dół, jak powiedziano wyżej w pytaniu 129.
(rozdz.11, p.7)

140. Dlaczego światło wyprzedza kelim?
Przy rozprzestrzenieniu światła Ejn Sof dla stworzenia kelim, określamy cztery stadia or jaszar, i wiadomo, że trzy stadia Hu’B i Z’A uważane są jako światła, i wyłącznie malchut uważana jest jako kli. I dlatego światła wyprzedzają kelim.
(rozdz.12, p.5 i Or pnimi p.2)

141. W jaki sposób tworzą się kelim de-rosz?
Za pośrednictwem or hozer od masachu i w górę.
(rozdz.12, p.4)

142. W jaki sposób tworzą się kelim de-toch?
Za pośrednictwem istaklut (wpatrywanie się, spostrzeganie) w AHa’P: czyli przy izdahehut (usubtelnienie) tabura do bhiny gimel znika światło z miejsca pomiędzy taburem i haze, ponieważ bhina gimel de-guf nazywa się haze, i na skutek tego izdahehut wzniosła się malchut de-rosz z pe w hotem, ponieważ bhina gimel w rosz nazywa się hotem (nos) i tam odbywa się ziwug de–akaa na bhinę gimel, i or hozer, które opuszcza się od hotem i w dół, rozprzestrzenia się do haze.

I następnie, kiedy usubtelnia się również malchut bhiny gimel do bhiny bet, znika światło również z miejsca od haze do szibolet zakan (część brody), ponieważ tam jest określona bhina bet de-guf, i wskutek tego izdahehut wznosi się malchut de-rosz z hotem w ozen (ucho), czyli w bhinę bet de-rosz, i tam wynika ziwug de-akaa na masach bhiny bet, i or hozer, które opuszcza się od ozen i w dół rozprzestrzenia się do szibolet zakan.

Następnie, kiedy usubtelnia się malchut bhiny bet de-guf nazywający się szibolet zakan, do awijut bhiny alef, na skutek tego znika światło również z miejsca szibolet zakan do łącznej części z pe, na skutek tego wznosi się malchut de-rosz z ozen w ejnaim (oczy), czyli w bhinę alef de-rosz, i tam nie działa akaa (uderzenie) (jak powiedziano wyżej w pytaniu 127), i dlatego nie ma tam or hozer, opuszczającego się w dół, i dlatego nie stworzono żadnego kli dla światła hochma.

W ten sam sposób, kiedy usubtelnia się do szoresz (korzeń), i wznosi się malchut z ejnaim w galgalta, czyli keter de-rosz, który nazywa się galgalta, nie było tam również żadnego uderzenia, i dlatego nie ma tam opuszczającego się światła, i dlatego nie wychodzi kli de-keter de-guf.

W ten sposób nie ma kelim w guf tego światła hochma ani dla haja, ani dla jechida, jest to światło keter, z tego powodu, że nie odbywa się tam akaa podczas izdahehut malchut, jak wyjaśniliśmy, i nie ma tu niczego oprócz trzech kelim, a mianowicie: malchut – miejsce, które od haze do tabur, Z’A – miejsce którego znajduje się od szibolet i w dół do haze, i bina – miejsce której od pe do szibolet zakan. I należy tu wiedzieć, że nie działa ziwug de-akaa w malchut de-guf, a wyłącznie w malchut de-rosz, czyli od pe i w górę.
(Wewnętrzne spostrzeganie rozdz.6, p.5)

143. W jaki sposób tworzą się kelim de-sof?
Ponieważ malchut de-guf nie jest w stanie nic otrzymać od or jaszar poza or hozer, a w or hozer bez or jaszar nie ma rozprzestrzenienia i oddawania, to dlatego ono zamyka (masajem) parcuf.

144. Dlaczego konieczne są w każdym parcufie trzy poziomy rosz, toch, sof?
Dlatego że na początku powinien być ziwug de-akaa, otwierający or hozer z dołu do góry w postaci dziesięciu sfirot rosz i korzeni kelim. A następnie, dlatego żeby otworzyć kelim gmurim (ukończone kelim), powinno or hozer rozprzestrzeniać się od masachu i w dół, jak powiedziano wyżej w pytaniu 142. I następnie potrzebują dziesięć sfirot zamykających parcuf, i jest to dziesięć sfirot de-sof, ponieważ żaden poziom nie jest wypełnieniem w sposób inny, niż trzema bhinot: rosz, toch, sof.
(Wewnętrzne spostrzeganie, rozdz.8, p.4)

145. Co to jest wzniesienie malchut do Stwórcy?
Wzniesienie oznacza izdahehut (usubtelnienie): kiedy mizdahehet (usubtelnia się) malchut de-guf do bhiny gimel, uważa się, że malchut wzniosła się do Z’A. Kiedy mizdahehet do bhiny bet, uważa się, że wzniosła się do biny. Kiedy mizdahehet do bhiny alef, uważa się, że wzniosła się do hochma. A kiedy mizdahehet do bhiny szoresz (korzeń), uważa się, że wzniosła się do keteru, który nazywa się Stwórcą.
(Wewnętrzne spostrzeganie, rozdz.10, p.7)

146. Jaka przyczyna wzniesienia malchut do Stwórcy?
Or makif, które pozostało poza parcufem, i życzy sobie świecić również w pnimijut (wewnętrznej części), jest przyczyną izdahehut (usubtelnienia).
(Wewnętrzne spostrzeganie cz.2, odpowiedzi o sensie słów)

147. Kiedy obłacza się światło Ejn Sof w kelim?
Po istaklut bet (drugie spostrzeganie) w światłach AHa’P (jak powiedziano wyżej w pytaniu 142), który stał się przyczyną tego, że zniknęły wszystkie światła z dziesięciu sfirot de-guf, i następnie odbywa się nowy ziwug i drugie rozprzestrzenienie, które zawraca, i świeci, i napełnia te dziesięć sfirot de-guf, jak również tworzy nowy parcuf, który obłacza się na to miejsce.
(patrz pytanie 168)

148. Dlaczego dziesięć sfirot de-rosz nie są uważane za kelim?
Dlatego że awijut nie może wznosić się w malchut od miejsca wyjścia i wyżej, i dlatego or hozer wznosi się od niej i w górę, i ma odniesienie do światła, lecz w stosunku do or jaszar uważane jest jako kli w ten sposób, że jest jego wystarczająco, aby być przyjętym na poziomie i być korzeniem dla kelim.

149. Jak zostały stworzone kelim jeden powyżej drugiego?
Patrz wyżej pytanie 142.

150. Dlaczego nie zostało stworzone kelim z bhiny ejnaim?
Patrz wyżej pytanie 142.

151. Dlaczego w pierwszych trzech stadiach or jaszar nie ma kelim, a wyłącznie w stadium dalet?
Dlatego że główna bhina kli – to awijut, czyli życzenie otrzymywać w stworzeniu, i to otwiera się w wystarczającej mierze wyłącznie w stadium dalet, a w trzech pierwszych stadiach nie ma wystarczającej miary i one uważane są jako przyczyna otwarcia stadium dalet, i dlatego trzy pierwsze stadia uważane są jako światło, i tylko stadium dalet jest uważane jako kli.
(rozdz.12, p.2)

152. Dlaczego ruach i neszama nazywane są światłami?
Patrz wyżej pyt.151.

153. Skąd pochodzą korzenie kelim?
Z or hozer, które wznosi się od masachu i wyżej.

154. Skąd wychodzą kelim gmurim (ukończone kelim)?
Z or hozer, które opuszcza się od masachu i w dół.

155. Jak i gdzie wynika reszimot trzech kelim de-guf: bina, Z’A, malchut?
Patrz izdahehut (usubtelnienie) malchut de-guf.
(pytanie 142)

156. Jak są nazywane cztery bhiny awijut w rosz?
Awijut bhiny alef or jaszar nazywa się „otrzymanie za pośrednictwem keter”. Awijut bhiny bet nazywa się „arhaka” (oddalenie). Awijut bhiny gimel nazywa się „halon i nekew car” (okno i wąska szczelina). Awijut bhiny dalet nazywa się „halon i nekew car z oddaleniem”.
(rozdz.1, p.4)

157. Jak nazywają się bhiny przyciągania i otrzymywania dla światła jechida?
Przyciąganie – w awijut bhiny dalet, a otrzymywanie w całkowicie zah (subtelny), czyli w bhinie szoresz (korzeń).

158. Jak nazywają się bhiny przyciągania i otrzymywania dla światła haja, dla światła neszama, dla światła ruach?
Dla światła haja – przyciąganie w bhinie gimel i otrzymywanie w bhinie alef. Dla światła neszama – przyciąganie w bhinie bet i otrzymywanie również w bhinie bet. Dla światła ruach – przyciąganie w bhine alef i otrzymywanie w bhine gimel. Dla światła nefesz – przyciąganie za pomocą Z’A i otrzymywanie w bhinie dalet.

159. Dlaczego są wyrównane poziomy wszystkich kelim w ziwug de-akaa?
Na skutek tego, że w prostym świetle bardziej zah (subtelny) ważniejszy i wyższy, a w or hozer jest odwrotnie, czyli bardziej aw (gruby) ważniejszy, dlatego kiedy one obłóczone jedno na drugie, to poziomy wszystkich są równe, czyli niższy w or jaszar – jest wyższy w or hozer i odwrotnie.

160. Skąd jest pięć części w kli malchut?
Patrz wyżej pytanie 119.

161. W jaki sposób malchut de-rosz może rozszerzyć się od niej i w dół (minej u bej), aż do otrzymania wewnątrz dziesięciu sfirot od rosz?
Patrz wyżej pytanie 121 i 120.

162. Do jakiego miejsca rozprzestrzenia się dziesięć sfirot de-guf?
Do malchut de-malchut, która nazywa się tabur.

163. Dlaczego dla świateł haja i jechida każdego parcufa nie ma odpowiadających kelim?
Patrz wyżej pytanie 142.

164. Co oznaczają wyrażenia: szibolet, haze, tabur?
Szibolet – jest to malchut de-bina de-guf. Haze – jest to malchut de-Z’A de-guf. Tabur jest to malchut de-malchut de-guf.
(patrz wyżej pyt.142)

165. Kiedy napełniają się kelim rodzaju „jeden powyżej drugiego” światłem?
Przy itpasztut bet (drugim rozprzestrzenieniu).
(patrz wyżej pyt.147)

166. Dlaczego światło jechida obłacza się w galgalta, a nie w pe?
Dlatego że każdy dający oddaje część najbardziej aw (grubą), a każdy otrzymujący powinien otrzymywać w część najbardziej zah (cienką).
(patrz: Wewnętrzne spostrzeganie cz. 2)

167. Dlaczego światło haja nie obłacza się w hotem (nos)?
Dlatego że nie jest otrzymywane światło haja w sposób inny, jak tylko w bhinie alef i jest to światło ejnaim, z powodu opisanego wyżej w pytaniu 166.

168. Jak powstaje A’B z parcufa Galgalta?
Dla każdego parcufa powinny być dwa rodzaje korzeni w jego wyższym, a mianowicie: keter de-malchut wyższego nazywający się pe, i malchut de-malchut wyższego nazywająca się tabur, ponieważ za pośrednictwem wzniesienia parcufa w keter w jego pe, co oznacza, że malchut de-guf izdaheha (usubtelniła się) od całego jej awijuta i pozostała zah (cienka), podobnie do kli de-keter, i w ten sposób określa się, że przyszła na miejsce pe de-rosz, ponieważ jest zah (cienka) podobnie do pe, ponieważ patrząc z góry w dół nie ma awijuta w pe, jak wiadomo.

I na skutek tego, że pe znajduje się i wykorzystuje się tam w postaci malchut de-rosz, wznoszącej or hozer z dołu do góry, a w postaci z dołu do góry w niej jest awijut bhiny dalet, wychodzi na to, że tabur, który wzniósł się tam, również włącza się w ten ziwug w pe w postaci z dołu do góry, a to oznacza, że włącza w siebie część tego awijuta, który tam jest. Jednak tabur nie może otrzymać wewnątrz awijut bhiny dalet, jak to jest w pe, z powodu zniknięcia z niego ostatniej bhiny siłą zikuh (usubtelnienia), jak to opisano w odpowiednim miejscu, i dlatego tabur wychodzi tam jako awijut bhiny gimel.

I wiedz, że to pogrubienie (itawut), które osiągnął tabur od pe, nazywa się „opuszczenie (jerida) na miejsce haze parcufa keter”, czyli po tym jak pogrubił się tabur, który jest malchut de-guf, która z góry w dół, i otrzymał awijut bhiny gimel, tym samym on wrócił i stał się malchut de-guf nazywając się haze. I wychodzi na to, że za pośrednictwem tego osiągnięcia awijuta, wychodzi tabur z bhiny pe i zawraca, opuszcza się w łączną część z taburem, czyli z miejscem, w którym był na początku, przed izdaheh (usubtelnieniem), a mianowicie na miejsce haze. I nie opuścił się w sam tabur z tego powodu, że nie został pogrubiony do bhiny dalet, a wyłącznie do bhiny gimel, i haze jest to miejsce malchut bhiny gimel de-guf parcufa keter.

I forma (właściwości) tabura została zmieniona z powodu jego izdahehuta i wzniesienia w pe, ponieważ przed wzniesieniem w nim był awijut bhiny dalet, a potem jak wzniósł się i powrócił na swoje miejsce, on otrzymał wyłącznie awijut bhiny gimel, i dlatego uważa się teraz tabur jako nowe kli malchut. I uważa się na skutek tego, że on wyszedł całkowicie poza parcuf, czyli z wyższego parcufa, parcufa keter.

I na skutek tego stał się przydatny dla ziwug de-akaa i dla obłóczenia dziesięciu sfirot de-rosz, bez względu na to, że znajduje się na miejscu haze parcufa keter, i także ze względu na to, że haze czyli malchut de-guf, nie jest przydatna dla akaa (uderzenia) (jak powiedziano wyżej, w pytaniu 142), ponieważ jest bhiną malchut po obłóczeniu w nią światła z góry w dół, jak powiedziano wyżej w pytaniu 120, przy tym wszystkim obłóczenie nie dotyczy tabura, który wzniósł się i opuścił się tam, gdyż ten tabur jest to nowa malchut, i or elion nie obłaczało się w nią nigdy, i dlatego jest przydatny dla ziwug de-akaa, jak powiedziano wyżej w pytaniu 120 i następnie w pytaniu 210.

I dlatego rozprzestrzenia się światło Ejn Sof w tę nową malchut bhiny gimel, znajdującą się na miejscu haze wyższego, i za pośrednictwem akaa (uderzenia) w masach z niej wyszło dziesięć sfirot or hozer i obłóczyło or elion do poziomu hochma, jak powiedziano wyżej w pytaniu 119, że or hozer wznoszące się od malchut bhiny gimel nie może obłóczyć się w keter.

W ten sposób te dziesięć sfirot de-rosz obłaczają parcuf keter od miejsca znajdowania się malchut de-rosz, czyli od haze parcufa keter do miejsca jego pe, ponieważ tam miejsce jego powyżej korzenia, dlatego że nie mogły wznieść się powyżej ich korzeni, i z tego wychodzi, że rosz parcufa keter na skutek tego pozostaje otwartym.

Następnie opuszcza się or hozer i rozprzestrzenia się również od malchut de-rosz i w dół w dziesięć sfirot de-toch, jak powiedziano wyżej w pytaniu 142, i w dziesięć sfirot de-sof, jak powiedziano wyżej w pytaniu 143. I te rosz, toch i sof nazywane są parcufem A’B, który urodził się i wyszedł za pośrednictwem jego wyższego parcufa, który nazywa się keter lub parcuf Galgalta.
(patrz dokładnie: Wewnętrzne spostrzeganie cz.3, rozdz.10)

169. Jak powstaje parcuf Sa’G z parcufa A’B?
Wyjaśniliśmy wyżej, że główny faktor dla urodzenia parcufa – jest to prawo izdahehut (usubtelnienia), działające ciągle w dziesięciu sfirot de-guf, z przyczyny osłabienia or elion w nich, jak jest napisane w Wewnętrznym spostrzeganiu cz.3, rozdz.10, p.1. Dlatego po tym, jak obłóczyło się or elion w dziesięć sfirot de-guf parcufa A’B, ono wywołało tu również izdahehut awijuta w jego malchut de-guf, która nazywa się tabur de-A’B, i on usubtelnił się w kolejności poziomów z dołu do góry, dopóki nie stał się zah (cienki) jak szoresz, i określa się to jako wzniesienie tabura de-A’B w jego pe, i powstał tam nowy awijut bhiny bet, ponieważ ostatnia bhina zawsze znika w momencie izdahehut, jak powiedziano wyżej, w poprzednim pytaniu. I tutaj w A’B, awijut którego bhina gimel, uważa się bhinę gimel jako ostatnią bhinę, znikającą ze względu na siłę zikuh (usubtelnienia). I dlatego osiągnął tabur na skutek jego itkaleluta (włączenia) w pe wyłącznie awijut bhiny bet.

I pogrubienie (itawut) tabura do bhiny bet nazywa się „wyjście z pe i opuszczenie na miejsce haze de-A’B”, ponieważ tam jest miejsce bhiny bet de-guf, ponieważ jej tabur jest uważany w nim jako bhina gimel i haze – jako bhina bet. Z powodów, które są dokładnie wyjaśnione w poprzednim pytaniu, odbywa się nowy ziwug de-akaa w tej nowej malchut, czyli w taburze de-A’B, który wzniósł się i opuścił się w haze, i dlatego staje się miejsce haze jak malchut de-rosz: od haze i wyżej do pe de-A’B rozprzestrzeniło się dziesięć sfirot de-rosz na poziomie bina, a od haze i w dół rozprzestrzeniło się dziesięć sfirot de-toch i dziesięć sfirot de-sof, w ten sam sposób, jak było wyjaśnione w poprzednim pytaniu. I te rosz, toch, sof parcufa, poziomy których wyłącznie do biny, nazywane są parcufem Sa’G.

170. Jaki faktor sprzyja izdohehut (usubtelnieniu) awijut w malchut?
Obłóczenie acmut (istoty) w kelim, zawsze doprowadza do izdahehut (usubtelnienia) awijuta w malchut.
(rozdz.10)

171. Dlaczego odbywa się ziwug de-akaa dla dziesięciu sfirot de-rosz niższego na miejscu haze wyższego?
Dlatego że ostatnia bhina zawsze znika pod siłą izdahehut (usubtelnienia) i wzniesienia w pe, i dlatego tabur, który wznosi się tam i otrzymuje nowy awijut, zawsze traci ostatnią bhinę, która była w nim przedtem, do izdahehuta, i to jest jego poprzednia malchut, znajdująca się zawsze od tabura do haze w każdym parcufie. I dlatego, kiedy on wychodzi z pe i opuszcza się na swoje miejsce, jak to było na początku, on opuszcza się wyłącznie do miejsca haze, i tam odbywa się nowy ziwug, dla następnego parcufa, jak powiedziano w pytaniu 168. Otrzymujemy na skutek tego prawo, że haze wyższego – jest to malchut de-rosz dla niższego, która nazywa się pe w niższym.

172. Dlaczego korzeń niższego parcufa jest w pe wyższego?
Patrz pytanie 210.

173. Dlaczego obłacza się rosz parcufa A’B na miejsce od pe do haze w parcufie Galgalta?
Patrz pytanie 168.

174. Dlaczego nie może rosz de-A’B obłóczyć się wyżej w pe de-Galgalta, i to samo Sa’G na A’B, itd.?
Dlatego że wyższy jest korzeniem dla każdego niższego – jest to pe de-rosz wyższego, jak powiedziano wyżej w pytaniu 169, i dlatego on nie może wznieść się powyżej swojego korzenia.

175. Co oznaczają wyrażenia: szoresz, neszama, guf, lewusz, ejhal?
Jest to wyrażenie dla KaHa’B, Z’A i malchut, przy czym Z’A i malchut oddzieliły się od nich i stały się kelim makifim, i wskazują na brak haja i jechida znajdujących się tam.

176. Dlaczego zostały oddzielone lewusz i ejhal od kelim de-panim, i stały się makifim?
Na skutek połączenia miary rachamim i din, co oznacza wzniesienie malchut i jej siły cimcum w binę, i one razem połączyły się. I na skutek tego wychodzą poprzednie Z’A i malchut poniżej punktu cimcum (skrócenia) i nie mogą otrzymać żadnego światła, i dlatego stają się makifim, które otrzymują światła tylko z daleka.
(rozdz.10, p.2)

177. Na co wskazują imiona pięciu bhinot: szoresz, neszama, guf, lewusz, ejhal?
One razem wskazują na Z’A i malchut bhiny dalet, które zostały oddzielone i stały się makifim, i z tego powodu, od świata Nekudim i dalej, brakuje wewnętrznych haja i jechida we wszystkich parcufim.

178. Dlaczego NaRa’N, czyli niższe, obłaczane są na szoresz, neszama, guf, czyli na wyższe?
Dlatego że światła zawsze otrzymują w kelim najbardziej zahim (subtelne).

179. Jak nazywane jest pięć bhinot w neszama?
NaRaNHa’J.
(rozdz.5, p.3)

180. Jak nazywane jest pięć bhinot w guf?
Moach, acamot, gidin, basar, or (mózg, kości, żyły, mięso, skóra).

181. Jak nazywane jest pięć bhinot w lewusz?
Kutonet, mihnasaim, macnefet i awnet (koszula, spodnie, peleryna, pas).

182. Jak nazywane jest pięć bhinot w ejhal?
Bait, hacer, sade i midbar (dom, podwórko, pole, pustkowie).

183. Dlaczego każda z pięciu bhinot w SzNiGL’E składa się ze wszystkich czterech?
Z powodu izdahehut (usubtelnienia masachu), działającego na każdy z tych poziomów.

184. Jakie bhinot Z’A i malchut są po cimcum bet (drugim skróceniu)?
Z’A, malchut i bina.
(Or pnimi, rozdz.10, p.1)

185. W jaki sposób obłaczane SzNiGL’E de-Atik de-Acilut na A’K?
Szoresz, neszama i guf de-Atik są obłaczane na szoresz, neszama i guf de-A’K, dlatego że lewusz i ejhal de-Bo’N de-A’K zostały oddzielone od pnimim (wewnętrznych) de-A’K i są nieobecne tam, i stały się makifim, i tak samo we wszystkich parcufim odtąd i dalej.
(rozdz.10, p.3)

186. Z jakiego świata rozpoczynają się korzenie dla niższych?
Od parcufa Bo’N de-A’K i dalej, ponieważ tam odbyło się początkowo dla połączenia miary rachamim i din.

187. Jaki parcuf A’K uważa się korzeniem dla ogólnych dziesięciu sfirot?
Parcuf Bo’N de-A’K. Wówczas jak poprzednie parcufim, od rzeczywistej bhiny dalet, przeznaczone wyłącznie dla samych siebie, dlatego że nie ma w nich miary połączenia rachamim i din, jak we wszystkich ogólnych dziesięciu sfirotach.

188. Dlaczego czasami liczymy cztery bhiny, a czasami pięć bhinot?
Dlatego że w rzeczywistości są tylko cztery bhiny, lecz kiedy liczymy razem z nimi również i szoresz (korzeń), który nazywa się keter, one uważane jako pięć bhinot.
(rozdz.7, p.9)

189. Dlaczego dziesięć sfirot nie zaczyna się od keteru?
Dlatego że i w samym keterze jest nie więcej niż korzenie czterech bhinot: Hu’B Tu’M i one również rozpoczynają się od hochmy.
(rozdz.8, p.9)

190. Co to znaczy dziesięć ogólnych sfirot?
Bo’N de-A’K, Acilut, Bria, Jecira, Asia.
(rozdz.8, p.1)

191. Jakie są światy znajdujące się powyżej świata Acilut?
Wszystkie one zawarte w pięciu parcufim de-A’K. Dlatego że A’K uważa się pierwszym z dziesięciu sfirot, które weszły w rosz kawa po cimcum.
(Ec Chaim, szaar gimel, rozdz.1)

192. Jaka jest różnica pomiędzy indywidualnymi NaRaNHa’J w każdym parcufie i pięcioma parcufim: A’B, Sa’G, M’A, Bo’N w każdym świecie?
Indywidualne NaRaNHa’J, które obłaczane są w sfirot KaHa’B Zo’N, w każdym parcufie wychodzą za pośrednictwem ziwug de-akaa drogą zikuh (usubtelnienia) malchut, i dlatego znajdują się jedno powyżej drugiego. Jednak cztery parcufim: A’B, Sa’G, M’A, Bo’N wychodzą za pośrednictwem wzniesienia tabura w pe, on nabywa tam nowy awijut i opuszcza się na swoje miejsce, jak opisano wyżej w pytaniu 168, i dlatego haze wyższego staje się pe niższego i one znajdują się jeden poniżej drugiego.
(Wewnętrzne spostrzeganie rozdz.12, p.1)

193. Czym różni się pięć parcufim od pięciu światów?
Światy różnią się jeden od drugiego mnogością zmian, jak to opisano w dalszych częściach, lecz tego zupełnie nie ma pomiędzy parcufim, i tu nie ma czego dodać.

194. Jak nazywamy dziesięć sfirot or jaszar i or hozer, wychodzące za pośrednictwem ziwug de-akaa jednocześnie?
Jest to dziesięć sfirot, poziomy których są równe, i one są nazywane: or, basar, gidin, acamot, moha (skóra, mięso, żyły, kości, mózg).

195. Pięć poziomów wychodzących jeden powyżej drugiego, jakimi imionami one są nazywane?
One nazywane: NaRaNHa’J, lub KaHa’B Zo’N czyli imieniem najwyższej sfiry poziomu.

196. Dlaczego jest nazywanych pięć parcufim imionami A’B, Sa’G, M’A, Bo’N?
Zostanie wyjaśnione w kolejnych częściach.

197. Dlaczego guf nazywa się siedem niższych?
Dlatego że nie ma kelim, oprócz biny i ZoN, które nazywane: szibolet, haze, tabur. Wychodzi na to, że od szibolet i w dół, skąd i zaczyna się guf, nie ma tam niczego oprócz kli de-Z’A i kli malchut, i jest to siedem sfirot, ponieważ Z’A zawiera HaGa’T NeH’I i razem z malchut ich jest siedem: HaGa’T NeHI’M.

198. Czy jest jakaś różnica pomiędzy A’K a ABE’A, ze strony czterech stadiów or jaszar i dlaczego?
Nie ma żadnej różnicy w poziomach od strony czterech stadiów or jaszar, będących zawsze stadiami rozprzestrzenienia z Ejn Sof, dlatego że nie ma żadnego odnowienia światła w światach, które nie wychodziłoby z Ejn Sof, jak wiadomo.

199. Dlaczego są nazywane ABE’A czterema literami AWA’Ja?
Dlatego że cztery litery AWA’Ja wskazują na Hu’B Tu’M, i tak samo wyższe sfirot w czterech światach ABE’A – jest to Hu’B Tu’M, i dlatego każdy świat nazywa się imieniem najwyższej sfiry w nim.
(rozdz.8, p.1)

200. Dlaczego są nazywane wszystkie bhinot w Acilucie neszamot, a w Bria gufim?
Na wypadek, kiedy chcemy widzieć światy, łączące miarę rachamim, w stosunku do parcufim A’K, w których nie ma połączenia miary din i rachamim, nazywamy sfirot KaHa’B Tu’M imionami: szoresz, neszama, guf, lewusz, ejhal. I uważane wszystkie bhinot A’K jako szoresz, i cały Acilut jako neszama, i cała Bria jako gufim. Jednak kiedy myślimy o światach w stosunku do nich samych, nazywamy je imionami NaRaNHa’J: jechida znajduje się w A’K, a haja, która jest światłem hochma, w Acilut, a neszama w Bria, a ruach w Jecira, a nefesz w Asia. I wiadomo, że w stosunku do SzNiGL’E znajdują się światy ABE’A z brakiem jechida i haja, jak powiedziano wyżej w pytaniu 177, i dlatego nie ma w Acilucie więcej niż w neszama, i dlatego on nazywa się tutaj imieniem neszama.
(rozdz.8, p.1)

201. Jaka jest różnica pomiędzy kropką (nekuda) a sfirą?
Masach i malchut, zanim odbył się ziwug de-akaa, nazywa się nekuda. A po tym jak odbył się ziwug de-akaa i obłóczenie dziesięciu sfirot or hozer w dziesięć sfirot or jaszar, nazywane są razem imieniem sfira.
(rozdz.5, p.1 i rozdz.7, p.2)

202. Jaka jest różnica pomiędzy sfirą a parcufem?
Patrz wyżej pytanie 192.

203. Ile bhinot po dziesięć sfirot powinno wyjść, żeby wypełnić jeden poziom?
Dziesięć sfirot de-rosz i dziesięć sfirot de-toch, jak napisano wyżej w pytaniach 141 i 142, i dziesięć sfirot de-sof w pytaniu 143.

204. Dlaczego keter nazywa się Ejn Sof?
Dlatego że malchut de-rosz, która nazywa się keter, nie kończy i nie czyni sof na światła, a odwrotnie, staje się początkiem i korzeniem dla wszystkich świateł w parcufie.
(rozdz.1, p.4)

205. Dlaczego keter nazywa się pośrednim pomiędzy Stwórcą i stworzeniem?
Dlatego że w nim jest siła Stwórcy i siła stworzenia, jak napisano dalej w pytaniu 210.

206. Dlaczego rosz każdego poziomu nazywa się Ejn Sof?
Dlatego że malchut de-rosz nie czyni sijum (ukończenia) na światło, a odwrotnie, czyni początek dla światła za pośrednictwem or hozer, które wznosi się od niej (jak powiedziano wyżej w pytaniu 204).

207. W czym różnica obłóczenia Ejn Sof w keter, w hochma, w bina, w Z’A i w malchut?
Kiedy dziesięć sfirot or jaszar obłóczone w or hozer wznoszące się od ziwug de-akaa masachu bhiny dalet i obłaczane w or jaszar do keteru, to nazywa się „obłóczenie Ejn Sof w keter”. A jeżeli poziom or hozer od bhiny gimel, to nazywa się „obłóczenie Ejn Sof w hochma”. A jeżeli od bhiny bet – nazywa się „obłóczenie Ejn Sof w binę”. I od bhiny alef – nazywa się „obłóczenie Ejn Sof w Z’A lub tiferet”. I bez względu na to, że w każdym obłóczeniu jest dziesięć sfirot or jaszar i or hozer, w każdym wypadku, każde obłóczenie nazywa się wyłącznie imieniem najwyższej sfiry na tym poziomie.
(rozdz.3, p.4)

208. Dlaczego potrzebna jest pomiędzywarstwowa bhina pomiędzy Stwórcą i stworzeniem?
Dlatego że dalecy są jeden od drugiego, jak daleko niebo od ziemi, i niemożliwym jest, żeby wyszły jeden z drugiego, jedynie tylko za pomocą średniego, łączącego je.
(rozdz.6, p.4)

209. Dlaczego keter nie jest z ogólnego zestawu dziesięciu sfirot i nie jest oznaczony literą AWA’Ja, a wyłącznie kropką z jud (kuco szel jud)?
Dlatego że w stosunku do nicuc Bore (iskry Stwórcy), co w nim, nie ma w nim niczego od bhiny stworzenia, jak to wyjaśnione w następnym pytaniu.

210. Jaki jest korzeń dla czterech bhinot be koah (w potencjale)?
Jest to prawo, kiedy niższy wznosi się na miejsce wyższego, on całkowicie staje się jak sam wyższy, i obaj stają się jako jedne całe. Przecież wszystkie oddzielenia i rozdzielenia w duchowym – wyłącznie z powodu różnicy właściwości (szynuj cura) pomiędzy nimi, ponieważ różnica właściwości, która wynika w duchowym, dzieli ich na dwa. I kiedy mówimy: niższy i wyższy, to oznacza: poziom zah (subtelny) i poziom aw (gruby). Podobnie do tabura i pe, co na skutek zmiany w awijucie w taburze, który jest bhiną z góry w dół, on uważa się jako wydzielony oddzielnie z subtelnego (zah) poziomu, który nazywa się pe, i jest bardziej niski niż on i nazywa się niższy w stosunku do niego.

I dlatego, kiedy mówimy, że tabur wzniósł się w pe, to oznacza, że on izdaheh (usubtelnił się) całkowicie, podobnie do pe, i dlatego one powracają, aby być realnie jednym, ponieważ nie ma pomiędzy nimi nic, co by dzieliło ich na dwie bhiny. Jednak na skutek tego itkaleluta i jehuda (włączenia i jedności), włącza się również i tabur w awijut który jest w pe, czyli awijut z dołu do góry, który jest tam, jak powiedziano wyżej w pytaniu 168, ponieważ one są jednym guf (ciałem).

I wtedy budzą się reszimot, które pozostały w taburze od stanu przed cimcumem, i te reszimot, one w postaci z góry w dół, i one łączą się teraz z awijutem, który z dołu do góry w pe, i z tego ponownie rodzi się nowa forma w taburze, różniąca się od formy (właściwości) pe, i o wiele bardziej niska niż on: dlatego że awijut z dołu do góry, działający w pe, uważa się jako Ejn Sof, jak powiedziano wyżej w pytaniu 206, dlatego że jeszcze bhina dalet nie włączyła się w obłóczenie na or jaszar, jak powiedziano wyżej w pytaniu 120, jednak awijut który z góry w dół, co oznacza, że już weszła bhina dalet w obłóczenie, to siła cimcum panuje w niej w całej pełni (jak powiedziano wyżej w pytaniu 120).

Lecz ponieważ reszimot w tabur „szketot” (ciche), czyli kiedy one całkowicie oczyściły się od całego ich awijuta, uważane tam jakby nie było ich w realności w ogóle, jednak teraz, kiedy tabur włącza się w pe i pe przyjął awijut od niego, bez względu na to, że jest to awijut z dołu do góry, jednak reszimot ciche i śpiące, co w taburze, budzą się na skutek tego do życia i na skutek tego ponownie rozróżniana w taburze jego bhina z góry w dół w określonej mierze, i ponownie wynika różnica właściwości pomiędzy pe i taburem, dlatego że teraz rozróżniana jego sziflut (niezmienność). I nazywa się to „wyjście i opuszczenie z pe i w dół”, na miejsce bhiny gimel de-guf, jak powiedziano wyżej w pytaniu 168, i zrozum to.

I dlatego również i po opuszczeniu tabura pe w dół, na jego miejsce w guf wyższego, są w nim obowiązkowe dwie realności (mecijuta), czyli awijut, co w nim i reszimot, co w nim. I ta realność awijuta, co w nim, ona całkowicie z pe wyższego, czyli jest to awijut z dołu do góry, co tabur osiągnął i otrzymał od niego za pośrednictwem itkalelut (włączenia) w jedyny guf z nim. Jednak realność reszimot, co w nim, jest to część samego tabura, czyli przyniesione poprzez niższego.

I wiedz, że te dwie realności nazywane: nicuc Bore i nicuc niwra (iskra Stwórcy i iskra stworzenia). Ponieważ awijut, co w nim, nazywa się iskra Stwórcy, dlatego że on jest całkowicie z pe wyższego, a wyższy w stosunku do niższego zawsze nazywa się Stwórca. A obecność reszimot, co w nim, nazywa się iskra stworzenia, ponieważ niższy nazywa się stworzeniem w stosunku do wyższego, jak wiadomo.

I ta iskra Stwórcy określa się jako korzeń dla niższego be koah, a nie be poal (w potencjale, a nie we wcieleniu), ponieważ to główny korzeń dla stworzeń, ponieważ jeżeliby nie było tego awijut w taburze, to nie byłoby z nim ponownie ziwug de-akaa, po tym jak on całkowicie oczyścił się, lecz na skutek tego, że otrzymał on awijut z pe, on stał się przydatny dla akaa (uderzenia) i wyjścia dziesięciu sfirot na nowym poziomie dla niższego parcufa, jak powiedziano wyżej w pytaniu 168. Lecz ta iskra Stwórcy, bez względu na to, że jest to cały korzeń dla niższego, w żadnym wypadku jeszcze nie uważa się jako korzeń we wcieleniu (be poal), ponieważ osnowa niższego jest od tabura, który wzniósł się w pe, i powrócił, i opuścił się stąd, jak to powiedziano wyżej w pytaniu 168. I dlatego wyłącznie iskra stworzenia w nim, czyli reszimot tabura, które obudziło się i pogrubiło z powodu awijuta w pe, wyłącznie one uważane są korzeniami czterech bhinot we wcieleniu, i są istotą realności niższego, jak wyjaśniliśmy.
(rozdz.5, p.6 i rozdz.6, p.4)

211. Jaki jest korzeń dla czterech bhinot be poal (we wcieleniu)?
Jest to dokładnie wyjaśnione wyżej.

212. Dlaczego malchut de-malchut de-Acilut staje się Atik w świecie Bria?
Karka de-Acilut – jest to pe de-rosz wyższego w stosunku do Bria (jak napisano w „Ec Chaim”, szaar 47, rozdz.2), i tam również jest wzniesienie tabura w pe, on pogrubił się w tym pe i powrócił, i opuścił się na swoje miejsce i stał malchut w rosz de-Bria, czyli odbył się z nim ziwug de-akaa i obłóczenie dziesięciu sfirot or hozer w dziesięć sfirot or jaszar, jak powiedziano wyżej w pytaniu 141, dlatego tu również są dwie realności, jak powiedziano wyżej w pytaniu 210, a mianowicie: nicuc Bore i nicuc niwra (iskra Stwórcy i iskra stworzenia), i iskra Stwórcy jest awijutem z góry w dół z pe wyższego (jak powiedziano wyżej w pytaniu 210), określa się jako malchut de-malchut de-Acilut, która opuściła się i stała się Atik dla Bria, „dla bhiny szoresz be koah (w potencjale)”. A iskra stworzenia, czyli reszimot, stała się bhiną A’A de-Bria, która jest bhiną „korzeń czterech bhinot be poal (w wcieleniu) realnie.

213. W jakiej części nazywa się keter „Ja ostatni”?
W części iskra Stwórcy (nicuc Bore), nazywająca się „Ja ostatni”.
(rozdz.7, p.10)

214. W jakiej części nazywa się keter „Ja pierwszy”?
W części iskra stworzenia (nicuc niwra), nazywająca się „Ja pierwszy”.

215. Skąd wychodzi keter de-Bria i co uważa się za jego korzeń?
Bez względu na to, że malchut wyższego jest dającą wszystkie dziesięć sfirot dla niższego, w każdym wypadku określa się, że każda bhina otrzymuje dokładnie to odpowiadające jej w wyższym: keter niższego wychodzi z keteru wyższego, hochma niższego z hochmy wyższego, bina niższego z biny wyższego, itd., a malchut wyższego kopiuje je i doprowadza do niższego za pośrednictwem jej or hozer.
(rozdz.8, p.10)

216. Dlaczego są uważane wszystkie bhinot w A’K jako ketery dla bhinot ABE’A?
Ponieważ w nim jest awijut bhiny dalet, więc poziom jego or hozer wznosi się i obłacza do keteru or jaszar.
(rozdz.9, p.6 i p.8)

217. Dlaczego HaGa’T de-A’A uważany jest jako rosz?
Zostanie wyjaśniony w następnych częściach.

218. Dlaczego bhina A’A nie jest rozróżnialna w każdym świecie?
Ponieważ ona jest bhiną keter i rosz, a guf jego ukryty i obłóczył się w cztery parcufim: A’B, Sa’G, M’A, Bo’N.
(rozdz.10, p.5)

219. Dlaczego malchut nazywa się aspaklarija (lustro), w którym nie ma od siebie nic?
Ponieważ na nią było stworzone cimcum i ona nie otrzymuje or jaszar w ogóle. I wiadomo, że dziesięć sfirot or jaszar – jest to acmut (istota) i główna część światła, i dlatego określa się, że nie ma w niej świecenia od jej korzenia i acmut, czyli z powodu, że ona jest malchut or jaszar, a wyłącznie za pośrednictwem ziwug de-akaa, ona staje się keterem or hozer, i dlatego nazywa się: „aspaklarija” (lustro), w którym nie ma od siebie niczego. „Od siebie” oznacza: od acmut, czyli z powodu tego, że ona jest malchut or jaszar, nie ma u niej żadnego świecenia stąd, jak wyjaśniliśmy.
(rozdz.7, p.2)

220. W czym jest sens opuszczenia kropki z wyższego świata w niższy?
Nicuc Bore (iskra Stwórcy), która opuszcza się, żeby stać się Atik w niższym (jak to dokładnie opisano wyżej w pytaniu 210), jest to kropka, która opuszcza się z wyższego w rosz niższego.
(rozdz.7, p.2)

221. Jak zmniejsza się Jareats (Luna), czyli malchut de-Acilut?
Zostanie wyjaśnione w kolejnych częściach.

222. Dlaczego uważa się kropkę opuszczającą się ze świata w świat, jako bhinę jej indywidualnej realności (mecijuta)?
Patrz wyżej pytanie 210.

223. Dlaczego opuszczająca się kropka karmi się od wszystkich wyższych, pomimo to, że ona jest mniejsza od wszystkich?
Ponieważ ona jest malchut wyższego, czyli pe, wznosząca or hozer i obłaczająca wszystkie dziesięć sfirot or jaszar, i przyjmująca je w parcufie, i jest to prawo w wyższych: każdy poziom, który wywołał dodatek świateł w wyższych, cały ten dodatek światła powraca i wpływa na poziom, który go wywołał. Dlatego wskutek tego, że malchut wysiłkiem or hozer w niej wywołuje przyjmowanie dziesięciu sfirot or jaszar w parcufie, zawracają wszystkie te dziesięć sfirot i wpływają na tą malchut, i wychodzi, że malchut, bez względu na to, że ona najniższa z dziesięciu sfirot, w każdym wypadku ona otrzymuje i karmi się od wszystkich dziesięciu sfirot razem (patrz również: Wewnętrzne spostrzeganie rozdz.9, p.2).
(rozdz.6, p.6)

224. Dlaczego or jaszar na każdym poziomie przyciągane jest z Ejn Sof?
Dlatego że nie ma żadnego odnowienia światła w światach, które nie pochodziłoby z Ejn Sof.

225. Dlaczego nie ma żadnej różnicy w czterech stadiach or jaszar od rosz kawa do sof (ukończenia świata Asia)?
Dlatego że na każdym poziomie w każdym miejscu one są przyciągane na równi z Ejn Sof.
(rozdz.2, p.3)

226. Dlaczego or jaszar nie może przejść od tabura i w dół?
Dlatego że ono jest bhiną malchut z góry w dół, która już była w postaci obłóczenia w światła, i dlatego panuje nad nią siła cimcuma, i dlatego ona nie może otrzymać od or jaszar nic (jak napisano wyżej w pytaniu 120).

227. Dlaczego uważa się wyższy poziom za Stwórcę w stosunku do poziomu niższego?
Dlatego że on stworzony poprzez niego i jest jego skutkiem. Tak rozwijane są wszystkie poziomy od rosz kawa do sijum (ukończenia) świata Asia. Drogą przyczyny i skutku, że każdy rodzi się z tego, który jest wyżej, i dlatego nazywa się każdy wyższy Stwórcą lub Stworzycielem dla tego, co niżej, i tak samo niższe nazywa się stworzeniem ze swojego wyższego.
(rozdz.7, p.10)

228. Jakie są dwa korzenie, które powinny być w każdej bhinie?
Oprócz tego, że malchut wyższego – jest to korzeń dla wszystkich bhinot w niższym, lecz przy tym każda bhina w niższym również wychodzi dokładnie z odpowiedniej bhiny w wyższym: keter niższego – z ketera wyższego, hochma – z hochmy wyższego (jak powiedziano w pytaniu 215). W ten sposób w każdej bhinie w niższym są dwa korzenie: jeden korzeń – w odpowiedniej bhinie wyższego, i drugi korzeń w malchut, który jest ogólnym korzeniem dla niższego.

229. Jak nazywa się dziesięć sfirot poziomu, na którym one są równe?
One są nazywane: or, basar, gidin, acamot, moha (skóra, mięso, żyły, kości, mózg).
(rozdz.5, p.2)

230. Dlaczego mador klipot znajduje się pomiędzy or (skórą) i lewusz (obłóczeniem)?
Dlatego że tam miejsce ciemności (makom hoszeh), jak powiedziano wyżej, w pytaniu 65.
(rozdz.10, p.2)

231. Dlaczego or pnimi (wewnętrzne światło) w or (skórze) gorsze niż w basar, gidin, acamot, moha (mięso, żyły, kości, mózg) parcufa?
Dlatego że or (skóra) nie przyjmuje wewnątrz siebie or jaszar z parcufa z powodu cimcuma na nią (jak powiedziano wyżej w pytaniu 65).

232. Dlaczego każda rzecz w kdusza (świętości) pozostawia roszem (notatki)?
Dlatego że nie ma zniknięcia w duchowym i ponieważ otworzyła się świętość po raz pierwszy w jakiejkolwiek bhinie, więcej ona nie porusza się stąd nigdy.
(rozdz.7, p3)

233. Do jakiego poziomu może sięgnąć człowiek?
Człowiek może osiągnąć nawet wyższe, niż nefesz de-Acilut.
(rozdz.10, p.7)

234. Dlaczego nefesz wyższego uważa się dla niższego jako poziom ruach?
Dlatego że każdy wyższy jest zobowiązany być o jeden stopień wyżej niż niższy, i jeżeli niższy jest nefesz, i dodaje się do niego świecenie od nefesz wyższego, wychodzi, że świecenie powyżej niego na jeden poziom, a poziom wyższy niż nefesz nazywa się ruach, itd. w ten sam sposób.
(rozdz.10, p.6 i Or pnimi p.4)

235. Skąd wynikają NaRaNHa’J de-nefesz?
Wszystkie światła malchut nazywane są nefesz i nawet jechida, co w niej.

236. Czym różnią się: świat, parcuf, sfira i kropka (nekuda)?
Patrz wyżej pytania 193, 201, 202.

237. Czym różni się dziesięć sfirot or jaszar, dziesięć sfirot or hozer, dziesięć sfirot, poziomy których są równe, dziesięć sfirot, z których jedna powyżej drugiej, dziesięć sfirot, z których jedna poniżej drugiej, dziesięć sfirot rosz, dziesięć sfirot toch, dziesięć sfirot, pięć bhinot kli malchut, cztery bhiny kelim be koah (w potencjale) i cztery bhiny be poal (we wcieleniu)?

• 10 sfirot or jaszar – są to cztery stadia rozprzestrzenienia światła Ejn Sof.
• 10 sfirot or hozer – są to światła odbite od malchut, jak powiedziano wyżej w pytaniu 119.
• 10 sfirot, poziomy których są równe – jest to dziesięć sfirot or jaszar obłóczone w dziesięć sfirot or hozer w jednym ziwug de-akaa, jak powiedziano wyżej w pytaniu 194.
• 10 sfirot, z których jedna powyżej drugiej, wychodzą z czterech ziwugim de-akaa, które wynikają w malchut w procesie zikuh, (usubtelnienia), czyli w momencie wzniesienia z tabura w pe, jak powiedziano wyżej w pytaniu 142.
• 10 sfirot, które jedna poniżej drugiej, wychodzą z pięciu ziwugim de-akaa po przyjściu malchut każdy raz w pe i otrzymania tam nowego awijuta, jak powiedziano wyżej w pytaniu 168.
• 10 sfirot de-rosz od malchut i wyżej, do jej przyjścia do ogólnego obłóczenia, jak powiedziano wyżej w pytaniu 141.
• 10 sfirot de-toch od malchut i w dół, jak powiedziano wyżej w pytaniu 142.
• 10 sfirot de-sof – jest to or hozer bez or jaszar, dlatego że one od malchut i w dół, po jej przyjściu do obłóczenia w światło, i dlatego one kończą parcuf, jak powiedziano wyżej w pytaniu 143.
• 5 bhinot w kli malchut, one są od reszimot Ejn Sof, które pozostały w malchut po cimcumie, jak powiedziano wyżej w pytaniu 119.
• 4 bhiny korzenia kelim be koah (w potencjale) – one od bhiny nicuc Bore (iskra Stwórcy), jak powiedziano wyżej w pytaniu 210.
• 4 bhiny korzenia kelim be poal (we wcieleniu) – one od bhinot nicuc niwra (iskra stworzenia), jak powiedziano wyżej w pytaniu 210.

I wiedz, w stosunku do dziesięciu sfirot, z których jedna powyżej drugiej, i jest to dziesięć indywidualnych sfirot w każdym parcufie, że nie ma tam kelim dla haja i jechida, dlatego że te dziesięć sfirot wychodzą za pośrednictwem ziwug de-akaa podczas zikuh (usubtelnienia) malchut, jak powiedziano wyżej w pytaniach 95 i 142, i na skutek tego, że w bhinie alef awijut jest bardzo słaby, ziwug de-akaa nie bardzo tam działa, ponieważ nie wznosi or hozer w wystarczającej mierze, żeby obłóczyć or jaszar w takiej mierze, że z góry w dół wynika kli, i nie ma potrzeby mówić, że nie działa ziwug de-akaa w tym momencie, że usubtelniła się całkowicie podobnie bhinie keter, i dlatego nie ma tam więcej niż trzy kelim, a mianowicie od bhiny bet, bhiny gimel i bhiny dalet, lecz od bhiny keter i bhiny alef nie ma tam kelim, i światła haja i jechida powinny obłóczyć się w pnimijut neszama, czyli światła bina, jak powiedziano wyżej w pytaniu 163. I należy pamiętać tu różnicę pomiędzy częścią przyciągania (amszaha) i częścią otrzymywania, które są w każdej sfirze (patrz pytania 157 i 158), i widzimy zgodnie z tym, że to, co powiedzieliśmy, że nie ma kelim dla światła jechida i haja, jest to wyłącznie kli otrzymywania, lecz kli przyciągania jest w niej, ponieważ kli przyciągania dla światła haja jest to bhina gimel, a kli przyciągania dla światła jechida jest to bhina dalet, i te bhiny są w pełni w parcufie A’K, i dlatego powiedział tu, że światło haja i jechida są, lecz obłóczone w neszama. Jednak w momencie połączenia miary rachamim i din, i dalej, czyli od Bo’N de-A’K i dalej (jak powiedziano wyżej w pytaniu 176), że nie wystarczająco bhiny gimel i bhiny dalet jest w parcufim i one stają się makifim (otaczającymi), które są nazywane lewusz i ejhal, brakuje również kelim przyciągania dla haja i jechida we wszystkich parcufim, i również światła haja i jechida są nieobecne w parcufie. Ponieważ nie ma bhiny dalet, żeby przyciągnęła światło jechida i nie ma tu bhiny gimel przyciągającej światło haja, i pamiętaj to. I wiedz, że ten brak Zo’N – on wyłącznie w stosunku do A’K, jednak w stosunku do samych siebie, rzecz jasna jest w nich dziesięć pełnych kelim, jak to opisano w odpowiednich miejscach.