265) „I rozkazał AWAJa Elohim” itd. (wa-jecaw HaWaJaH Elohim we-go). Jak powiedziano: „Nie ma przykazania, które nie dotyczyłoby bałwochwalstwa” (ha okmuha leit zaw ella awoda zara). Z tego pochodzą inni bogowie (de-mit-tamman Elohim acherim), a ono znajduje się w wątrobie, z której pochodzi ciężar pracy (we-ihi ba-kawed, de-minah tichbad ha-awoda), która jest bałwochwalstwem (de-ihi awoda zara leih). Wątroba wywołuje gniew (we-ha-kawed koes), a powiedziano: „Każdy, kto wpada w gniew, jakby oddawał cześć bałwochwalstwu” (we-ha okmuha: kol ha-koes ke-ilu owed awoda zara). To właśnie oznaczają słowa „i nakazał” (da ihu: wa-jecaw).

Sulam

265) „I nakazał Stwórca Wszechmogący człowiekowi, mówiąc: „Z każdego drzewa ogrodu możesz jeść, ale z drzewa poznania dobra i zła – nie jedz”[1]. „I nakazał” – wskazuje na zakaz bałwochwalstwa, które jest zawarte w Drzewie Poznania, jak powiedziano: „Nakaz dotyczy jedynie bałwochwalstwa”[2], ponieważ od Drzewa Poznania wywodzą się obce bóstwa. Ponieważ trzy naruszenia są zawarte w Drzewie Poznania – bałwochwalstwo, kazirodztwo i rozlew krwi.

Klipa bałwochwalstwa zamieszkuje w wątrobie, i z jej powodu praca staje się uciążliwa, nazywana bałwochwalstwem. Wątroba gniewa się na bałwochwalstwo, jednak wskutek gniewu wątroba oddaje się na miejsce zamieszkania klipot bałwochwalstwa. Powiedziano: „Każdy, kto się gniewa, jakby oddawał cześć obcym bóstwom”[3]. Ponadto wyrażenie „i nakazał” wskazuje na naruszenie zakazu bałwochwalstwa, zawartego w Drzewie Poznania.

266) „Na człowieka” (al ha-adam) – odnosi się to do przelania krwi (da szfichut damim), jak powiedziano: „Kto przeleje krew człowieka, jego krew zostanie przelana” (kede’amran: ba-adam damo jisza-fech). To symbolizuje wątrobę (we-da mara), która jest mieczem anioła śmierci (charba de-malach ha-mawet), jak powiedziano: „A jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz dwusieczny” (kedeamran: we-acharita marah ke-laanah, chadah ke-cherew piot). „Mówiąc” (le-emor) – to odnosi się do odsłonięcia nagości (da gilui arajot), które symbolizuje śledzionę (we-da techol). O niej powiedziano: „Zjadła i otarła swe usta” itd. (aleih neemar: achlah u-machatah piha we-go). Śledziona nie ma ust ani przewodów (de-techol leit lah puma we-arkin). Jest karmiona przez mętną krew wypływającą z wątroby (we-itshakja me-achiru de-dama uchma de-kawed), i nie znaleźliśmy u niej ust (we-la aszkachna leih puma). To właśnie znaczy: „Zjadła i otarła swe usta” itd. (we-da ihu: achlah u-machatah piha we-go). Wszyscy, którzy przelewają krew, pochodzą z wątroby (kol szofche damim mi-Mara inun), gdyż przewody krwi serca (de-arkin de-dama de-liba) uciekają natychmiast, gdy zobaczą wątrobę (mijad de-chazan mara, kalhon barchin kadamah).

Sulam

266) Słowo „człowiek” wskazuje na zakaz przelewu krwi, zawarty w Drzewie Poznania, jak powiedziano: „Kto przeleje krew ludzką, przez człowieka jego krew zostanie przelana”[4]. Zarówno tutaj, jak i w przypadku przelewu krwi, mówi się o człowieku. Tam mówi się o przelewie krwi, i tutaj także mówi się o przelewie krwi. Klipot przelewające krew zamieszkują w żółci. Jest to miecz anioła śmierci, którym zabija ludzi. Powiedziano: „I kropla żółci wisi na ostrzu miecza anioła śmierci, i przez nią człowiek umiera”[5]. Również powiedziano: „Jej skutki są gorzkie jak piołun, ostre jak miecz obosieczny”[6].

„Słowem”³⁷⁹ – to kazirodztwo. Wskazuje na zakaz kazirodztwa, zawarty w Drzewie Poznania. Klipa kazirodztwa zamieszkuje w śledzionie. O niej powiedziano: „Zjadła, otarła usta (pe) swoje i mówi: „Nie zrobiłam nic złego””[7]. Ponieważ w śledzionie nie ma otworu wejściowego (pe) ani przewodów, aby się nimi odżywiać, i wchłania czarną krew od wątroby, chociaż sama nie posiada otworu wejściowego (pe).

Wszyscy, którzy przelewają krew, pochodzą od klipy znajdującej się w żółci. Dlatego krew tętnic serca na widok kropli żółci natychmiast ucieka od niej. Jak powiedziano: „W wątrobie budzi się gniew, a żółć wpuszcza do niej kroplę”[8] – ponieważ wtedy krew obecna w wątrobie ucieka, a gniew w niej gaśnie. Ucieczka ta następuje z powodu tego, że klipa przelewających krew człowieka zamieszkuje w żółci, dlatego krew boi się i ucieka od niej.

267) „A wszystkie przewinienia są zakryte w ciemności” (we-erjin kolhu itkasjin ba-chaszucha), w czarnej krwi śledziony (be-dam uchma de-techol). Kto przestąpił przelanie krwi, bałwochwalstwo i odsłonięcie nagości (man da-awar al szfichat dama, we-awoda zara, we-gilu arajot), jego dusza jest ujawniana (galja nishmateih) poprzez wątrobę, żółć i śledzionę (be-kawed, mara, techol). Osądzają go w gehinom (we-dainin leih ba-gehinom), a trzej zarządcy są nad nim: niszczyciel, gniew i zapalczywość (u-telat memanin alajhu: maszchit, af, we-chejma).

Sulam

267) Wszystkim, którzy naruszają zakaz kazirodztwa, właściwe jest ukrywanie się w ciemności, jak powiedziano: „Oko cudzołożnika czeka na ciemność, bo myśli on: „Nie zobaczy mnie żadne oko””[9]. Czarna krew w śledzionie wskazuje na to, że klipa kazirodztwa jest obecna w tej czarnej krwi, podobnej do ciemności.

U tego, kto naruszył zakaz rozlewu krwi, bałwochwalstwa i kazirodztwa, dusza przechodzi reinkarnację pod wpływem sił trzech klipot: wątroby, żółci i śledziony. Tacy są sądzeni w otchłani przez trzech ustanowionych tam nad nimi władców: zgubę, gniew i wściekłość.

268) Piętnaście przewinień odpowiada liczbie JH (tet waw erjin inun, ke-chuszban JH), a sześć kolejnych odpowiada liczbie waw (we-szit achranin ke-chuszban waw). Zanim Israel został zesłany na wygnanie, a Szchina była z nimi (kodam de-galu Jisrael be-galuta, u-Szchinta immhon), Święty, niech będzie błogosławiony, nakazał Israelowi: „Nagości twojej matki nie odsłonisz” (manei Kadosz Baruch Hu le-Jisrael: erwat imcha lo tegale). To wygnanie jest odsłonięciem nagości Szchiny (we-da galuta ihu gilui erwata de-Szchinta), jak powiedziano: „Z powodu waszych przewinień została odprawiona wasza matka” (he-ha-dechtiw: u-be-fiszachem szulcha imchem). Z powodu odsłonięcia nagości Israel został zesłany na wygnanie, a Szchina z nimi (we-al gilui arajot galu Jisrael, u-Szchinta be-galuta). To jest nagość Szchiny (we-da ihi erwa de-Szchinta). Ta nagość to Lilit, matka wielkiej zbieraniny (we-ha’ai erwa ihu Lilith, imma de-erew raw). Wielka zbieranina to jej nagość (we-erew raw inun arajot di-lah), a nagość Israela jest wyższa (u-arajot de-Jisrael di-leela), o której powiedziano: „Nagości twego ojca nie odsłonisz” (de-alaih itmar: erwat awicha lo tegale).

Sulam

268) Piętnaście zakazów kazirodztwa odpowiada wartości liczbowej „jud-hej (יה, 15)” imienia AWAJa (הויה). Inne sześć zakazów kazirodztwa, drugiego rodzaju, odpowiada wartości liczbowej „waw (6) ו” imienia AWAJa. Jeszcze zanim Iszrael znalazł się na wygnaniu, a Szchina nadal przebywała z nimi, Stwórca nakazał Iszraelowi: „Nagości matki twojej nie odkrywaj”[10] – aby nie wyrządzili szkody Szchinie, matce narodu Iszraela. To wygnanie jest nazywane odkryciem nagości Szchiny. Za naruszenia zakazu kazirodztwa Israel został wygnany, a Szchina przebywa na wygnaniu. I to jest odkrycie nagości Szchiny. Ponieważ przebywanie Szchiny na wygnaniu uważane jest za jej nagość, jak powiedziano: „Wszyscy, którzy ją czcili, gardzą nią, bo ujrzeli jej hańbę”[11].

Tą hańbą Szchiny jest Lilit, pramatka wielkiej zbieraniny, i jest to uważane za hańbę, ponieważ panowanie Szchiny i jej obfitość, pramatki Israela, przeszły na Lilit, pramatkę wielkiej zbieraniny. Wielka zbieranina, która przejmuje władzę podczas wygnania, uważana jest za hańbę Szchiny i hańbę wyższego Iszraela, Zeir Anpina, męża Szchiny. O wyższym Israelu powiedziano: „Nagości ojca twojego nie odkrywaj”³⁸⁸. Ponieważ kiedy Szchina znajduje się na wygnaniu, Lilit i wielka zbieranina otrzymują jego obfitość, którą powinien był przekazać Szchinie. Dlatego wygnanie uważane jest za hańbę wyższego Israela.

269) I oni oddzielają między hej a hej (we-inun afriszin bein hej-hej), tak że waw nie jest pomiędzy nimi (de-la itkarew Waw beinajhu), jak powiedziano: Nagości kobiety i jej córki nie odsłonisz (he-ha-dechtiw: erwat isza u-bitah lo tegale). To są wyższa i niższa Szchina (we-inun Szchinta ilaa we-tataa), ponieważ w czasach wielkiej zbieraniny (de-be-zimna de-erew raw), którą są Nefilim, Giborim, Amalekim, Refaim i Anakim (de-inun Nefilim, Giborim, Amalekim, Refaim, Anakim), nie ma pozwolenia, aby Święty, niech będzie błogosławiony, przybliżył waw między hej i hej (bein Ha-Ha leit reszu le-Kadosz Baruch Hu le-karewa beinajhu). Tajemnicą tego słowa jest: „Rzeka wyschnie i stanie się sucha” (we-raza de-mila: we-nahar jecharew we-jawesz). Wyschnie przy wyższej hej (jecharew be-he ilaa), a stanie się sucha przy niższej hej (we-jawesz be-he tataa). Dzieje się tak, aby wielka zbieranina nie mógła otrzymać pożywienia z waw (be-gin de-la jitparnesun erew raw min waw), która jest Drzewem Życia (de-ihu Ec ha-Chajim). Dlatego waw nie jest przybliżona między hej a hej (u-be-gin da leit keriwu le-waw bein Ha-Ha) w czasach, gdy wielka zbieranina jest między nimi (be-zimna de-erew raw beinajhu).

Sulam

269) Ci, którzy naruszają zakaz kazirodztwa, powodują podział między pierwszą „hej ה” w Imieniu AWAJa (הויה) a jej dolną „hej ה”, i „waw ו” w Imieniu AWAJa nie może znajdować się między nimi. Jak powiedziano: „Nagości kobiety i córki jej nie odkrywaj”[12]. Ponieważ pierwsza „hej ה” to matka, a dolna „hej ה” to jej córka. I ponieważ „waw ו” w Imieniu AWAJa (הויה), Zeir Anpin, nie znajduje się między nimi, aby odbierać od matki i przekazywać córce, powodowana jest szkoda „kobiety i córki jej”³⁹⁰. Dlatego przeszkoda w napełnieniu pierwszej „hej ה” również jest uważana za jej hańbę. „Kobieta i córka jej”³⁹⁰ to wyższa Szchina, matka, i niższa Szchina, jej córka.

W czasie wygnania litera „waw ו” nie może przejść pomiędzy literami „hej ה”, ponieważ w okresie wygnania, gdy wielka zbieranina, będąca pięcioma rodzajami złego schorzenia, może czerpać napełnienie od „waw ו” znajdującej się między dwoma „hej ה”, Stwórca, czyli „waw ו”, nie może wejść między nie. Dlatego powiedziano: „Rzeka wyschła i stała się sucha”³⁴⁰, ponieważ wyschło napełnienie pierwszej „hej ה”, zwanej „rzeką”, a dolna „hej ה” została pozbawiona wody z powodu braku napełnienia, aby wielka zbieranina nie żywiła się „waw ו”, Drzewem Życia. Dlatego „waw ו” nie może wejść pomiędzy pierwszą „hej ה” a dolną „hej ה” w czasie, gdy wielka zbieranina znajduje się między nimi, czyli w okresie wygnania, kiedy mogą przyjść i czerpać z nich.

270) I nie ma pozwolenia, aby litera jud była przybliżona do drugiej hej (we-leit reszu le-at jud le-karewa be-He tinijana), jak powiedziano: „Nagości twojej synowej nie odsłonisz” (he-ha-dechtiw: erwat kalatcha lo tegale). To oni oddzielili waw od wyższej hej (we-inun afriszu bein waw le-He ilaa), jak powiedziano: „Nagości żony twojego ojca nie odsłonisz” (he-ha-dechtiw: erwat eszet awicha lo tegale). Jud to ojciec (jud ihu aw), hej to matka (hej em), waw to syn (waw ben), a hej to córka (hej bat). Dlatego przypisano to do wyższej hej: „Nagości żony twojego ojca nie odsłonisz” (u-be-gin da mane le-gabei He ilaa: erwat eszet awicha lo tegale). „Nagości twojej siostry, córki twojego ojca” – to niższa hej (erwat achotecha, bat awicha – da He tataa). „Córki jej syna i córki jej córki” – to hej i hej, które są potomkami hej (et bat benah, we-et bat bitah – inun He He, de-inun toladyin de-He). „Nagość brata twojego ojca” – to jud, która jest potomkiem litery jud (erwat achi awicha – da jud de-ihu tolada de-at jud), a która jest bratem dla waw (we-ihu ach le-waw).

Sulam

270) I litera „jud י” w imieniu AWAJa (הויה) nie ma prawa zbliżać się do dolnej „hej ה” z powodu wielkiej zbieraniny, aby nie czerpali oni obfitości dolnej „hej ה”. Jak powiedziano: „Nagości twojej synowej nie odkrywaj”[13]. Ponieważ dolna „hej ה” nazywa się synową „jud י”, czyli ojca, parcufa wyższych Aba we-Ima, „hej ה” – to matka, ISZSuT, „waw ו” – syn „jud י”, czyli parcufa Aba we-Ima, a dolna „hej ה” – córka pierwszej „hej ה”, czyli ISZSuT. W ten sposób dolna „hej ה” jest córką pierwszej „hej ה” i synową „jud י”, ponieważ jest żoną „waw ו”, syna „jud י”. I jeśli „jud י” przekaże swoje napełnienie synowej, dolnej „hej ה”, w czasie wygnania, wielka zbieranina otrzyma to napełnienie, i w wyniku tego odsłoni się nagość synowej. To jest znaczenie słów: „Nagości twojej synowej nie odkrywaj”³⁹¹.

I oni rozdzielają między „waw ו” a pierwszą „hej ה”. Jak powiedziano: „Nagości żony ojca twego nie odkrywaj”[14]. Ponieważ „jud י” to ojciec, „hej ה” – matka, „waw ו” – syn, a dolna „hej ה” – córka. Dlatego w odniesieniu do pierwszej „hej ה” nakazano mu: „Nagości żony ojca twego nie odkrywaj”³⁹². Ponieważ pierwsza „hej ה” jest żoną jego ojca. Gdyby „waw ו” zbliżyła się, aby otrzymać od niej napełnienie w czasie wygnania, wielka zbieranina czerpałaby z tego napełnienia, i w wyniku tego odsłoniłaby się nagość żony jego ojca, ponieważ to jest jej napełnienie.

„Nagość siostry twojej, córki ojca twojego”[15] – to dolna „hej ה”. „Córki jej syna lub córki jej córki nie bierz, aby odsłonić jej nagość”³⁹⁰. „Córki jej syna lub córki jej córki”³⁹⁰ – to dwie litery „hej ה”, zrodzone przez dolną „hej ה”. Wyjaśnienie: Siostrą nazywana jest Hochma, jak powiedziano: „Powiedz mądrości (Hochma): „Tyś siostrą moją””[16]. A w czasie, gdy dolna „hej ה” otrzymuje Hochmę, nazywa się „siostra twoja, córka ojca twojego”, ponieważ wtedy należy do Aby, a Aba nazywany jest wyższą Hochmą, a Nukwa – dolną Hochmą. I wtedy rodzi dusze Israela, w których również jest pełna AWAJa, czyli NaRaNHaJ, a światło dusz nazywane jest światłem zarodzenia, ponieważ nie należą one do samego światła świata Acilut z powodu przejścia przez ekran Malchut.

Dlatego „córka jej syna i córka jej córki”³⁹⁰ – to dwie litery „hej ה”, zrodzone przez dolną „hej ה”, pierwsza „hej ה” i dolna „hej ה” światła dusz, które są zrodzeniami dolnej „hej ה”, Nukwy świata Acilut. Pierwsza „hej ה” dusz nazywana jest „córką jej syna”³⁹⁰, ponieważ pochodzi z właściwości „zachar” dolnej „hej ה”, ponieważ Bina jest właściwością „zachar”. A dolna „hej ה” dusz nazywana jest „córką jej córki”³⁹⁰, ponieważ pochodzi z właściwości „nekewa” dolnej „hej ה”. I jeśli Zeir Anpin przekaże napełnienie pierwszej „hej ה” i dolnej „hej ה” dusz podczas wygnania, to napełnienie trafi do wielkiej zbieraniny, a w wyniku tego zostanie odsłonięta jej nagość.

„Nagości brata ojca twego”[17] – wskazuje na „jud י”, czyli na to, co jest zrodzeniem litery „jud י”, bratem litery „waw ו”. To litera „jud י” dusz, Hochma w nich, będąca światłem zrodzenia, wychodzącym z „jud י” imienia AWAJa (הויה), czyli Aby. Ponieważ dusze otrzymują Hochmę tylko wtedy, gdy są włączone w Zeir Anpina w czasie, gdy Zeir Anpin obłacza Abę, literę „jud י” imienia AWAJa.

Ta „jud י” jest zrodzeniem „jud י” imienia AWAJa (הויה), bratem litery „waw ו”, ponieważ właściwości „jud י” dusz i „waw ו” imienia AWAJa (הויה), czyli Zeir Anpina, oba obłaczają Abę i są uważane za braci względem siebie. Ponieważ dwa właściwości znajdujące się na jednej stopniu nazywane są braćmi. I zabronione jest Israelowi w czasie wygnania przyciągać napełnienie do właściwości „jud י” ich dusz, czyli do brata Zeir Anpina, ojca właściwości Israel, ponieważ napełnienie trafi do wielkiej zbieraniny i w rezultacie tego zostanie odkryta jego nagość.

271) Ostatecznie, w czasach, gdy wielka zbieraniana są wymieszani z Israelem (sof sof, be-zimna de-erev raw meorawin be-Jisrael), nie ma zbliżenia ani jedności w literach imienia AWAJa (leit kerivu we-jichuda be-atwan szem Hawaja). A gdy zostaną usunięci ze świata, powiedziano o literach Świętego, niech będzie błogosławiony: „W tym dniu będzie Stwórca jeden i Jego imię jedno” (u-mijad de-jitmachun me-alma, itmar be-atwan de-Kudsza Berich Hu: ba-jom ha-hu jihje Hawaja echad u-szmo echad). Dlatego człowiek, którym jest Israel, ma jedność w Torze (u-be-gin da Adam, de-inun Jisrael, it lehon jichuda be-orajta), jak powiedziano o niej: „Drzewo życia dla tych, którzy się jej trzymają” (de-itmar bah: ec chajim hi la-machazikim bah). Ona jest Matroną, Królestwem (we-ihi Matronita, Malchut), a ze względu na nią Israel nazywany jest dziećmi królów (de-mi-sitraha itkriu Jisrael bnei melachim).

Sulam

271) Jednak przynajmniej w czasie, gdy wielka zbieranina jest wymieszana z Israelem, nie ma zbliżenia ani jedności z literami imienia AWAJa. A gdy tylko wielka zbieranina zostanie wykorzeniona ze świata, „w tym dniu będzie Stwórca jeden i imię Jego jedno”⁷⁵. Dlatego, gdy wielka zbieranina nie jest wymieszana z Israelem, czyli z człowiekiem, który osiągnął właściwość Israel, mają oni (Israel) jedność w Torze, o której mówi się: „Drzewo życia jest dla tych, którzy się go trzymają”[18]. Ta Tora nazywana jest Panią (Matronitą) i Królową (Malchut). I z jej strony Israel nazywany jest potomkami królów. A nazywana jest Torą świata Acilut, ponieważ cała jest imionami Stwórcy.

272) I dlatego Święty, niech będzie błogosławiony, powiedział: „Nie jest dobrze, aby człowiek był sam. Uczynię mu pomoc odpowiednią dla niego” (u-be-gin da, amar Kudsza Berich Hu: lo tow hejot ha-adam lewado, eeseh lo ezer ke-negdo). To jest Miszna, kobieta tego młodzieńca (da Miszna, itta de-hahu naar), która jest służebnicą Szchiny (we-ihi szifcha de-Szchinta). Jeśli Israel zasłuży, ona jest ich pomocą na wygnaniu (we-i zachu Jisrael, ihi ezer lon be-galuta), pochodzącą ze strony tego, co dozwolone, czyste i właściwe (mi-sitra de-heter, tahor, kaszer). A jeśli nie, jest przeciw nim (we-i la, ihi ke-negdo), pochodząc ze strony tego, co nieczyste, niewłaściwe i zakazane (mi-sitra de-tame, pasul, asur). Czystość, dozwolone i właściwe – to dobre skłonności (tahor, heter, kaszer, ihu jetzer ha-tow). Nieczyste, niewłaściwe i zakazane – to złe skłonności (pasul, tame, asur, ihu jetzer ha-ra).

Sulam

272) Dlatego Stwórca powiedział: „Nie jest dobrze, aby człowiek był sam, uczynię dla niego pomoc odpowiednią dla niego”[19], drugą po Pani (Matronicie), a jest nią żona „młodzieńca”, Matata. Innymi słowy, „nie jest dobrze, aby człowiek był”³⁹⁷ z Torą świata Acilut, „uczynię dla niego pomoc odpowiednią dla niego (dosł. przeciwko niemu)”³⁹⁷ – poprzez Torę świata Brija, żonę Matata, która nie znajduje się w właściwości „Pani”. Jednak nazywana jest „towarzyszką Tory”[20], ponieważ podąża za Torą świata Acilut, nazywaną „Panią (Matronitą)”. Jest ona służebnicą Szchiny. I czasami jest pomocnicą Szchiny, a czasami jej przeciwniczką.

Jeśli Israel zasłużył, to ona jest pomocą w postaci „dozwolonego, czystego, odpowiedniego” w Torze, a jeśli nie zasłużył, to działa przeciwko Szchinie w postaci „nieczystego, nieodpowiedniego, zakazanego” w Torze. Ta część Tory, „dozwolone, czyste, odpowiednie”, odnosi się do strony dobrego początku, a część „nieczyste, nieodpowiednie, zakazane” – do strony złego początku. I gdyby złe początki nie istniały w świecie, ta część Tory również by nie istniała. Taki jest sens słów Stwórcy o Torze świata Acilut: „Nie jest dobrze, aby człowiek był sam”³⁹⁷ – do tego stopnia, że musiał dać mu Torę świata Brija, żonę Matata, jako „pomoc” lub „przeciwko niemu”[21].

273) A kobieta, która ma krew czystości i krew menstruacji (we-iteta de-it lah dam tohar we-dam nida), pochodzi ze strony Miszny (mi-sitra de-Miszna). Ona została dla niego ustanowiona (ihi szawja leih), ale nie jest jego właściwą partnerką (we-la ihi bat zugeih). Jej jedność z nim nie jest pełna (jichuda di-leih, de-leit jichuda), dopóki wielka zbieranina nie zostanie usunięta ze świata (ad de-erew raw jitmachun me-alma). Dlatego Mosze został pochowany poza Ziemią Świętą (u-be-gin da itkewar Mosze le-bar me-Ara Kadisza). Jego pochówek to Miszna (u-kewurta di-leih Miszna ihi), i nikt nie zna miejsca jego pochówku aż do dziś (we-la jada gewar jat kewurteih ad joma hadein). Pochówek Mosze to Miszna (kewurta di-leih Miszna), która ma władzę nad Matroną (de-szalta al Matronita), co jest powiązaniem Mosze z Kabbałą (de-ihi Kabbala le-Mosze). Matrona jest oddzielona od swojego męża (u-Malka, u-Matronita mitparsza mi-bala). Dlatego napisano: Pod trzema rzeczami ziemia się trzęsie… Pod sługą, który zostanie królem” (u-be-gin da: tachat szalosz ragza eretz… tachat ewed ki yimloch). To jest znany sługa (da ihu awda jedia), a służąca to Miszna (we-szifcha da Miszna). „I pod nikczemnikiem, który nasyci się chlebem” – to wielka zbieranina (we-nawal ki jisba lachm, da erew raw), lud nikczemny i nierozumny (am nawal we-lo chacham).

Sulam

273) Kobieta, u której występuje czysta i nieczysta krew, została mu dana z drugiej strony, ale nie jest jego małżonką ani jego pełnym zjednoczeniem. Dopóki Malchut, żona Zeir Anpina, potrzebuje osłodzenia od Biny i posiada dwie kropki, z których jedna wywodzi czystą krew, a druga – nieczystą, ziwug nie jest trwały. Jeśli nie zasłużyli, wywodzi się nieczysta krew, a ziwug (połączenie) ZoN ustaje. Tym samym nieczysta krew została dana Nukwie Zeir Anpina z powodu drugiej, czyli żony Matata, pochodzącej od niej. Dlatego ta Nukwa nie jest trwałą małżonką Zeir Anpina i nie stanowi jego pełnego zjednoczenia, gdyż pełne zjednoczenie nie nastąpi, dopóki wielka zbieranina nie zostanie wykorzeniona ze świata.

Z powodu wielkiej zbieraniny Mosze został pochowany poza granicami świętej ziemi. A miejsce jego pochówku znajduje się w właściwości „drugiej”, jak powiedziano: „I nikt nie zna miejsca jego pochówku aż do dnia dzisiejszego”³⁴⁸. „Pochówek” oznacza ukrycie. A „zmartwychwstanie” – objawienie. Ukrycie Mosze i jego pochowanie poza granicami świętej ziemi miało miejsce z powodu władzy właściwości „drugiej” w świecie. Dlatego „nikt nie zna miejsca jego pochówku aż do dnia dzisiejszego”³⁴⁸ – aż do końca naprawy, kiedy wraz ze zmartwychwstaniem objawi się Mosze z dwoma Mesjaszami.

Jego pogrzebanie, czyli ukrycie duszy Mosze, wynika z właściwości „drugiej”, która włada nad gospodynią (Matronitą), nazywaną „oddana Mosze”, czyli Malchut. A gospodyni (Matronita) została oddzielona od swojego męża, dlatego powiedziano: „Pod trzema gnie się ziemia”[22], czyli Malchut, Nukwa Zeir Anpina, nazywana ziemią. „Pod sługą, który panuje”[23] – czyli Matatem. „I służącą”[24] – właściwością drugiej. A powiedziane: „Służąca dziedzicząca swoją gospodynię”⁴⁰² wskazuje na drugą, żonę Matata. „I nikczemnik, który do syta je chleb”⁴⁰¹ – to wielka zbieranina, „lud podły i nierozumny”[25]. To znaczy, że fragment „i nikczemnik, który do syta je chleb”⁴⁰¹ odnosi się do wielkiej zbieraniny, nazywanej „ludem podłym i nierozumnym”⁴⁰³.

---

[1] Tora, Bereszit, 2:16, 17. „I rzekł Pan Bóg do człowieka: Z każdego drzewa w ogrodzie możesz jeść, ale z drzewa poznania dobra i zła nie będziesz jadł, bo w dniu, w którym z niego zjesz, na pewno umrzesz.”
[2] Babiloński Talmud, traktat Sanhedrin, karta 56:2. „Rabin Szim’on bar Jochaj powiedział: ‘Kto zabija jednego człowieka, ten jakby zniszczył cały świat, a kto ocala jednego człowieka, jakby ocalił cały świat.’”
[3] Babiloński Talmud, traktat Nedarim, karta 22:1. „Rabi Eleazar powiedział: ‘Wszystko, co powiedział człowiek w swoim sercu, to jest jakby powiedział to na głos, a wszystkie słowa, które są wypowiedziane, są zważane.’”
[4] Tora, Bereszit, 9:6. „Kto przeleje krew człowieka, przez człowieka będzie jego krew przelana; bo na obraz Boży uczynił człowieka.”
[5] Babiloński Talmud, traktat Awoda Zara, karta 20:2. „Rabi Akiva powiedział: ’Każdy człowiek, który dąży do kłamstwa, nie osiągnie niczego, a kto nie dąży do kłamstwa, będzie miał powodzenie.’”
[6] Pisma, Przypowieści, 5:4. „A jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.”
[7] Pisma, Przypowieści, 30:20. „Taka jest droga kobiety cudzołożnej: jeść i wycierać usta, i mówić: ‘Nie uczyniłem nic złego.’”
[8] Miszna, Traktat Awot, rozdział 1. „Mojżesz otrzymał Torę na Synaju i przekazał ją Jozuemu, a Jozue przekazał ją starszym, starsi przekazali ją prorokom, a prorocy przekazali ją mężom Wielkiej Synagogi.”
[9] Pisma, Jow, 24:15. „Oko cudzołożnika czeka na zmierzch, mówi: ‘Nie zobaczy mnie nikt,’ i zakrywa swoje twarze.”
[10] Tora, Waikra, 18:7. „Nie odkryjesz nagości żony ojca swojego, bo jest to nagość ojca.”
[11] Pisma, Ejcha, 1:8. „Jeruzalem ciężko zgrzeszyło, dlatego stało się odrażające; wszyscy, którzy je czcili, gardzą nim, ponieważ widzieli jego nagość; ono samo wzdycha i odwraca się wstecz.”
[12] Tora, Waikra, 18:17. „Nie odkryjesz nagości kobiety i jej córki, nie weźmiesz córki jej syna ani córki jej córki, aby odkryć jej nagość, bo są jej bliskimi krewnymi. To jest niegodziwość.”
[13] Tora, Waikra, 18:15. „Nie odkryjesz nagości synowej swojej, jest żoną twojego syna, nie odkryjesz jej nagości.”
[14] Tora, Waikra, 18:8. „Nie odkryjesz nagości żony twojego ojca, bo jest to nagość twojego ojca.”
[15] Tora, Waikra, 18:9. „Nagości twojej siostry, córki twojego ojca albo córki twojej matki, urodzonej w domu albo urodzonej poza domem, nie odkryjesz ich nagości.”
[16] Pisma, Przypowieści, 7:4. „Powiedz mądrości: Ty jesteś moją siostrą, i nazwij roztropność swoją krewną.”
[17] Tora, Waikra, 18:14. „Nie odkryjesz nagości żony brata swojego ojca; nie zbliżysz się do niej, bo jest twoją ciotką.”
[18] Pisma, Przypowieści, 3:18. „Jest drzewem życia dla tych, którzy ją uchwycą, i błogosławiony, kto się jej trzyma.”
[19] Tora, Bereszit, 2:18. „I rzekł Pan Bóg: Niedobrze jest człowiekowi, gdy jest sam; uczynię mu odpowiednią pomoc.”
[20] Prorocy, Jehoszua, 8:32. „I napisał tam na kamieniach odpis Prawa Mosze, które on zapisał przed synami Israela.”
[21] Patrz punkt 181.
[22] Pisma, Przypowieści, 30:21. „Pod trzema ziemia drży, a czterech nie może znieść.”
[23] Pisma, Przypowieści, 30:22. „Pod niewolnikiem, który został królem, i głupcem, który nasyca się chlebem.”
[24] Pisma, Przypowieści, 30:23. „Pod znienawidzoną kobietą, która wychodzi za mąż, i służącą, która dziedziczy po swej pani.”
[25] Tora, Dwarim, 32:6. „Czy tak odpłacacie Panu, ludu głupi i nieświadomy? Czyż nie jest On twoim Ojcem, który cię nabył, który cię stworzył i umocnił?”