778) „Powiedział rabbi Aba w imieniu rabbiego Hija: „To w rzeczywistości było drzewo”, i to jest przeciwne stwierdzeniu rabbiego Szymona, że jest to Tora. „Ich były dwa: jedno – dające życie człowiekowi, i drugie – z którego zasmakował i poznał dobro i zło, żeby poznać dobrą i prostą drogę, która prowadzi do ulepszenia człowieka, i złą droga, która prowadzi do zepsucia człowieka. I dlatego zapowiedział jemu Stwórca, żeby nie jeść z niego, żeby ten, porzuciwszy dobro, nie zaczął trzymać się złego”.

779) „I dlatego powiedziano: „Z każdego drzewa ogrodu możesz jeść” – jest to Drzewo życia, z którego powinien był jeść Adam. I on zgrzeszył, lecz w stosunku do Drzewa poznania dobra i zła, z którego jemu było zakazane jeść. Jak powiedziano: „Od drzewa poznania dobra i zła, nie jedz z niego, ponieważ w dniu, kiedy ty zasmakujesz od niego, zobowiązany będziesz umrzesz”.

780) „Stąd – powiedział rabbi Szymon – było przeznaczone Adamowi umrzeć, przecież on jest wzięty od ziemi (adama). To oznacza: „W dniu, kiedy ty zasmakujesz od niego, zobowiązany będziesz umrzeć”. To uczy nas tego, że jeżeliby on nie zgrzeszył, to przeżyłby długie życie. A po tym, jak dokonał grzechu, to skutkowało karą – powinien zaprzestać dni swoje i umrzeć tego dnia. A po dokonaniu przez niego powrotu, darował On jemu dzień Stwórcy, który ciągnął się tysiąc lat”.

781) „Jest to dowód na to, że wyrok o tym, że on umrze, był ustalony z góry. Przecież jeżeliby to byłoby nie tak, to kiedy on wyraził skruchę, On powinien zmienić wyrok. I kiedy on dokonał powrotu, był odmieniony ustalony wyrok, „W dniu, kiedy ty zasmakujesz od niego, zobowiązany będziesz umrzeć”, i Stwórca przedłużył jemu dni, dodając jemu Swój dzień, równy tysiącu lat”.

782) „I było przekazane o imieniu, a on zgrzeszył w imieniu. Było przekazane o jednym imieniu” – AWA’Ja, i jest to Z’A, który nazywa się Drzewo życia”, o którym powiedziano: „I drzewo życia pośrodku ogrodu”. Czyli jemu było przykazane przylepić się do imienia AWA’Ja, a on zgrzeszył w ogólnym imieniu, – czyli w imieniu Elokim, o którym powiedziano: „I drzewo poznania dobra i zła” – czyli Malchut, która nazywa się Elokim, które jest dawane również i stworzeniom, jak powiedziano: „Silnych (elokim) nie oczerniaj”.

783) Powiedział rabbi Aba: „O przynoszących ofiary temu imieniu” – Elokim, „powiedziano w Torze: „Przynoszący ofiary bóstwom (elokim) zniszczeni będą”[1], a wznoszący Jedyne imię imieniem Elokim – tym bardziej”. Innymi słowy, on oddziela Malchut, nazywaną Elokim, od Z’A, nazywanego AWA’Ja, czyli zamiast AWA’Ja on przylepia się tylko do imienia Elokim, bez AWA’Ja, i w tym jest popełniony grzech Drzewa poznania.

784) Skąd nam wiadomo, że zgrzeszył w imieniu? Powiedziano: „I wzięła ona z płodów jego (mi-pirijo) i jadła (wa-tochal). W tej frazie zawarta jest abrewiatura słowa „śmierć (mawet)”. I jest to imię, które powstaje z imienia Elokim, kiedy ono oddzielone od imienia AWA’Ja, podobnie do płodu, które powstaje od drzewa. I dlatego dla opisania wszystkiego odbywającego się wykorzystywano w pismach te drzewa, rosnące w ogrodzie edeńskim. Ponieważ życie wychodzi z Drzewa życia, czyli imienia AWA’Ja, podobnie do tego, co odbywa się w samym drzewie. I tak samo śmierć, czyli imię Elokim, oddzielone od AWA’Ja, pochodzi od Drzewa poznania, podobnie do płodu, które powstaje od drzewa.

786)[2] Powiedziano: „A wąż był bardziej chytry od każdego zwierza polnego” – jest to zły początek, ten sam wąż, który sprowadza ludzi na złą drogę. Podobnie do węża, który porusza się, zwija się i nie idzie prostą drogą. Tak samo zły początek, który sprowadza ludzi i uchyla się od prostej drogi i idzie drogą zła.

787) Co oznacza, że on „był bardziej chytry od każdego zwierzęcia polnego”? Czyli był bardziej chytry, niż ta żywa dusza, co znajduje się w ciele. I on uwiódł Adama tak, że ten był oddzielony od nasłodzenia ogrodu edeńskiego.

789)[3] Kiedy wąż skusił kobietę, powiedziano: „I zobaczyła kobieta, że dobrze”, czyli zgodziła się w rozumie z tym, że ono (drzewo) dobre. I powiedziano: „Jak dobry jest Stwórca”[4], również „Błogosławcie Stwórcę, ponieważ dobry On”. Innymi słowy, ona zgodziła się z tym, że imię Elokim bez AWA’Ja jest dobrym, zgodnie z podpowiedzią węża. „I że przyjemne ono dla oka”, czyli ona ogniście pragnęła tego, czego życzą sobie wyżsi i niżsi – znać i poznawać. I natychmiast „wzięła od płodów jego i jadła”.

790) Powiedział rabbi Szymon: „Ona zamieniła władzę w pracy swojej”. I zakazano dodawać słowa do istoty grzechu, lecz wytłumaczyć resztę pism zgodnie z powiedzianym w nich. Co oznacza „i spletli oni liście figowca”. „Figowiec (teena)” od słowa „umysł (toena)”. „Liść (ale)” od słowa „spisek (alila)”.

Wyjaśnienie: Środkowa linia, imię AWA’Ja, panuje nad lewą linią i łączy ją z prawą. Jeżeliby Adam przylepił się do imienia AWA’Ja, Drzewa życia, u niego również byłaby władza nad lewą linią, i on otrzymałby napełnienie od imienia AWA’Ja i Elokim razem.

Jednak on posłuchał słów węża – wziąć od lewej linii bez prawej, czyli przyciągnąć świecenie Hochmy z góry w dół. I takie działanie narusza jedność prawej i lewej linii, i oddziela lewą linię od prawej, i stąd wychodzi śmierć. Dlatego powiedziano: „Ona zamieniła władzę w pracy swojej” – czyli, tym samym, on zamienił siłę środkowej linii, włączającej dwie linie, „w pracy swojej” – czyli pracę, przyciągania świecenia lewej linii z góry w dół.  

W ten sposób od zamienił imię AWA’Ja, środkową linię, włączającą AWA’Ja Elokim razem, imieniem Elokim w oddzieleniu.


[1] Tora, Szemot, 22:19.
[2] Punkt 785 w tej wersji tekstu nie występuje.
[3] Punkt 788 w tej wersji tekstu nie występuje.
[4] Pisma, Psalmy, 34:9.