111) Wyjaśnienie formy liter, włączonych w niższą hej, czyli we właściwość „świętość”, w Malchut, w lunę, kiedy ona panuje i ozdabia się dla słońca, Z’A, żeby otrzymać od niego światło. I oni stoją podobnie do dwojga kochanków, jeden przy drugim. I te dziewice, które znajdują się razem z nią, ozdabiają się i przyjmują odpowiednią postać. Jedna – za nią, od strony zachodniej. Druga – przed nią, od strony wschodniej. I jeszcze jedna – od strony południowej, i jeszcze jedna – od strony północnej. A sama ona znajduje się pośrodku.
112) I siedemdziesiąt dwie części Sanhedryn, czyli siedemdziesięciodwuliterowe imię, które powstało od trzech cytatów: „I poruszył się”[1], „I wszedł”[2], „I rozprzestrzenił się”[3], umieszczone są w formie półkręgu, tworząc formę (guf) luny, Malchut, żeby ozdobić Królową (malka), dla męża swego, i ona przebywa w postaci półksiężyca, podobnie do połowy luny.
113) Kropka pośrodku niej skierowana odpowiednio do środkowej linii, Z’A, dlatego że kropka, Malchut, otrzymuje światło od słońca, Z’A, żeby świecić w całym guf (ciele).
I to – ta sama kropka, która znajduje się pośrodku oka, czyli oko wygląda jak połowa sfery, a w centrum jego znajduje się kropka, która nazywa się źrenica. I całe światło, które otrzymywane poprzez oko, wchodzą w tą kropkę, znajdującą się w centrum oka, i ona przyjmuje całe światło, żeby świecić dla oka. I tak samo luna, Malchut, otrzymuje światło tylko poprzez jedną kropkę, która znajduje się i ukryta w centrum, chociaż kropka ta nie jest widoczna na lunie.
114) Nie ma jednej sfery w świecie, która nie byłaby stworzona (obrazowana) z kropki, znajdującej w jej centrum. I dlatego również i w sferze luny wszystko stworzone od jednej kropki, która ukryta wewnątrz jej centrum. I ta kropka, znajdująca się w centrum, przyjmuje całe światło i świeci ciału, i wszystko rozjaśnia.
115) I jest to największa tajemnica dla tych, którzy uczą się tajemnic tej nauki. Litera hej przedstawiająca sobą połowę formy (guf) luny, Malchut, i ona znajduje się wewnątrz sfery, w kropce, znajdującej się w centrum. I ona przedstawia sobą połowę sfery, dlatego że ona zamknięta z jednej strony i otwarta z drugiej. Podobnie do kropki (nekewa), otwartej właściwości (zahar), żeby przyjąć go wewnątrz siebie i świecić od niego, i połączyć się z nim.
I dlatego ona otwarta dla niego, żeby przyjąć go. I wtedy ona nazywa się hej. Hej – podobnie do tego, jak mówi się: „To ja”[4], i hej w języku aramejskim oznacza „to”. I dlatego, kiedy Malchut gotowa jest przyjąć od Z’A, ona tak jakby mówi mu: „To ja”, i dlatego nazywa się hej.
Wyjaśnienie powiedzianego. W formie litery hej są również trzy właściwości[5]: dusza (neszama), ciało (guf), obłóczenie ciała. Kiedy Malchut czyni ziwug z Z’A, który nazywa się słońce, żeby otrzymać od niego światło, „oni stoją podobnie do dwojga zakochanych, jeden przed drugim”. I oboje oni – jako jedno całe. Tak samo jak Z’A znajduje się we właściwości ukrytych hasadim, kiedy otrzymuje od wyższych Aw’I – tak samo i Malchut znajduje się we właściwości ukrytych hasadim, podobnie do niego. I to określa się jako podobieństwo do wyższych Aw’I, którzy nazywani są dwoje zakochanych. I świecenie tego ziwuga, które ona otrzymuje od Z’A, jest głównym jej światłem. I ono jest właściwością neszama dla Malchut.
A następnie wyjaśnia się właściwość guf Malchut[6]. I dlatego powiedziano: „Siedemdziesiąt dwa organy Sanhedryn umieszczone w formie półkręgu” – i to wskazuje na siedemdziesięciodwuliterowe imię, które powstaje od trzech cytatów: „I poruszył się”, „I wszedł”, „I rozprzestrzenił się” – czyli HaGa’T Z’A. „Siedemdziesiąt dwa organy Sanhedryn” tworzą ciało (guf) Malchut, w które obłacza się dusza (neszama). Ciało (guf) Malchut tworzy się poprzez nie w postaci półokręgu, ponieważ taka forma luny, zanim ona osiągnie całą swoją pełnię.
I po tym, jak już została wyjaśniona właściwość dusza (neszama) i ciała (guf) Malchut, wyjaśnia się właściwość obłóczenia jej (malchut). I powiedziano: „I te dziewice, które znajdują się razem z nią, ozdabiają się i przyjmują odpowiednią postać”[7] – czyli są to poziomy wychodzące od kelim de-achoraim Malchut. I ponieważ Malchut otrzymuje Hochmę tylko w swoje kelim de-achoraim, ona potrzebuje tych dziewic dla dopełnienia swoich kelim de-achoraim[8]. I one uważane za obłóczenie właściwości jej guf.
Świecenie ziwuga, które Malchut otrzymuje od Z’A, jest osnową jej świecenia, jej właściwości neszama. I powiedziano: że kropka, znajdująca się w centrum, otrzymuje światło od słońca, gdyż kropką w centrum jest Malchut, otrzymująca od doskonałego ziwuga wewnętrznej istoty Z’A, nazywanego słońce. I również luna, Malchut, otrzymuje światło tylko od jednej kropki, znajdującej się i ukrytej w centrum jej, dlatego że tylko ona zdolna otrzymać napełnienie od świecenia ziwuga Z’A. I dlatego ta kropka, znajdująca się w centrum, przyjmuje całe światło, otrzymane od wewnętrznej istoty Z’A, od doskonałego ducha (ruach) w nim, i to włącza całe światło w nią. Ponieważ u niej w tym czasie jest tylko to doskonałe światło hasadim, które ona otrzymuje od Z’A.
I dlatego powiedziano o literze hej, że ona przedstawia sobą połowę formy luny, dlatego że pełnia luny składa się dwóch jej świateł, Hochmy i hasadim razem. I ponieważ otrzymuje podczas ziwuga tylko hasadim, uważa się, że ona znajduje się tylko we właściwości „połowa jej guf”, tylko we właściwości hasadim. I ona przedstawia sobą półokrąg, gdyż zamknięta z jednej strony, zamknięta na otrzymanie Hochmy i otwarta z inne strony – otwarta tylko dla otrzymania hasadim od męża jej. I dlatego u niej jest tylko połowa guf.
116) Kiedy ona świeci od niego, i oni łączą się ze sobą, i luna staje się pełna, wtedy dopełnia się ta hej i luna dopełnia się również hochmą. I wtedy ona zamiast hej, połowy luny, staje się mem, luną w swojej pełni, czyli pełnym guf.
Wyjaśnienie. Chociaż podczas ziwuga ona tylko otrzymuje hasadim, czyli jest połową guf (ciała), jednak i obłóczenia (lewuszim) świecą w niej z daleka w kelim de-achoraim jej, i to jej właściwości, które nazywane są „dziewice”[9]. I po ziwugu, po tym jak ona napełniona światłem hasadim, ona dopełnia się świeceniem Hochma, które ma odniesienie do jej achoraim, i oni włączają się jeden w drugiego, i wtedy luna przebywa w swojej pełni, w doskonałym ciele (guf), składającym się z hasadim i Hochmy razem, we właściwości zamknięta mem. Jednak są dwie właściwości u zamkniętej mem:
- Przed ziwugiem, kiedy ona jest właściwością Hochma bez hasadim i nie może świecić.
- Po ziwugu, kiedy ona już jest napełniona hasadim, i wtedy Hochma również może świecić, i ona przebywa w pełnej doskonałości.
117) I wtedy Malchut, zamknięta mem, podobna jest do wyższej Imy, Biny, jak powiedziano: „Dla pomnożenia (le-marbe) władzy”[10], gdzie zamknięta litera mem pośród liter wskazuje na doskonałość Hochmy i hasadim razem. A teraz przebywa luna w pełni swojej: niższy świat, Malchut, podobnie do wyższego świata, Biny. I jest to właściwość litery mem.
118) Ta litera mem powstaje tylko w postaci sfery. Po tym jak luna ustawiła się w swojej pełni. I wszystko zaczęło się od tego, że na początku ona była we właściwości litery hej, czyli na początku ona była otwarta, jak litera hej, żeby otrzymać od męża swego doskonałe napełnienie hasadim. A po tym, jak otrzymała doskonałość hasadim od męża swego, ona napełniła się w całości, czyli zaczęła świecić w niej również i Hochma. I wtedy ona staje się literą mem, podobnie do wyższej – przyszłego świata, czyli Biny.
I dlatego jest wyższa hej, Bina, i niższa hej, Malchut, i również – wyższa mem, Bina, i niższa mem, Malchut – jednak na podobieństwa do drugiego, czyli Malchut podobna do Biny. I to oznacza „Jeden”, czyli wyższa i niższa, Bina i Malchut, stały się jak jedno całe.
119) Bina, nazywana wyższy świat, otwarta na początku, jak i litera hej, czyli na początku ona znajduje się we właściwości otwartej litery mem, jak i Malchut, która na początku znajduje się we właściwości otwartej litery hej, i kiedy Bina napełnia się hochmą od 32 wyższych ścieżek Hochmy, i otrzymuje światło, żeby świecić, ona rozprzestrzenia się i napełnia się doskonałością, i staje się zamkniętą mem. I wszyscy – jak Bina, tak i Malchut, przebywają we właściwości „Jeden”.
[1] Tora, Szemot, 14:19.
[2] Tora, Szemot, 14:20.
[3] Tora, Szemot, 14:27.
[4] Prorocy, Ezechiel, 37:5.
[5] Patrz p.99 i p.106.
[6] Patrz p.112.
[7] Patrz p.111.
[8] Zohar, Wajakel, p.53.
[9] Patrz p.111.
[10] Prorocy, Izajasz, 9:6.