23) Litera „jud” wzniosła się razem z oparciami w niej do góry, w rosz Arich Anpina, i tam czyni ziwug ten, kto czyni, i on jest niepoznawalny. I światło Ejn Sof świeci i nie świeci. I opuściła się „jud” stąd na swoje miejsce, i niewiadomym jest ten, od kogo ona świeci. I kiedy ona opuściła się, włączyło się w nią dziewięć oparć, i ona rozprzestrzeniła się razem z nimi. I kiedy ona rozprzestrzeniła się, wyszło z niej jedno światło, składające się z nich wszystkich, i ona ukryła się w nim, tak jakby ktoś wszedł w jakąś arkę.

Wyjaśnienie. Kiedy wychodzą mochin po raz pierwszy, w nich odbywa się uderzenie prawej i lewej linii, i one nie świecą. I dlatego one nazywają się mochin odwrotnej strony (ahor)[1]. Dlatego dziewięć oparć, które znajduje się w „jud”, jeszcze nie mogą stworzyć „hej” imienia AWA’Ja, ISZSu’T, gdyż przy wyjściu dziewięciu oparć po raz pierwszy one jeszcze znajdują się w stanie ibur-jenika-mochin de-ahor.

Dlatego w tym celu, żeby stworzyć „hej”, one powinny powrócić razem z „jud” w Ma’N do ich wyższego, rosz Arich Anpin, i otrzymać stąd ibur-jenika-mochin de-panim. I wtedy mogą mochin de-panim stworzyć „hej”.

Dlatego, żeby stworzyć „hej”, wznosi się litera „jud” razem z podtrzymującymi ją do góry, w Arich Anpin, dlatego żeby włączyć się w ziwug, odbywający się tam, i otrzymać ibur-jenika-mochin de-panim. „I tam czyni ziwug ten, kto czyni, i on niepoznawalny” – czyli rosz Arich Anpina, która jest niepoznawalna, czyni tam ziwug.

„I światło Ejn Sof schodzi i świeci.” Światło Ejn Sof schodzi i świeci temu ziwugowi, lecz z powodu jego ogromnego ukrycia ono tak jakby nie świeci. I po tym jak „jud” włącza się w ten ziwug i otrzymuje jego świecenie, ona opuszcza się na swoje miejsce. „I niewiadomym jest ten, od kogo ona świeci” – gdyż na początku ona wychodzi w stanie katnut, czyli w stanie ibur i jenika, przedstawiającym w sobie światła nefesz-ruach i uważanym właściwością Wa’K bez rosz, „i niewiadomym jest ten, od kogo ona świeci” – dlatego że tam jeszcze nie ma moach Daat.

I kiedy ona opuściła się, włączyło się w nią pięć oparć, i ona rozprzestrzeniła się razem z nimi. Te oparcia, czyli trzy rodzaje mochin, włączyły się w nią za pomocą świecenia z góry, i ona rozprzestrzeniła się razem z nimi w trzech liniach HaBa’D z mochin de-panim. I kiedy rozprzestrzeniła się właściwość mochin de-panim, wyszło z mochin HaBa’D jedno światło, składające się ze wszystkich świateł, które znajduje się we wszystkich dziewięciu oparciach „jud”, i jest to nowonarodzone światło – litera „hej”.

„I ona ukryła się w nim, tak jakby ktoś wszedł w jakąś arkę” – czyli światła dziewięciu oparć obłaczają się i ukrywają się w nowo urodzonym świetle, tak jakby wchodząc w jakąś arkę. I oni czynią wszystkie swoje świecenia w tej arce tak, że ich świecenie nie wychodzi, żeby świecić poza tą arką. I dlatego uważa się, jakby ta arka, litera „hej”, obłacza te dziewięć oparć na zewnątrz.

24) Arka ustawiona z dwóch stron, prawej i lewej, czyli ona ukrywa się w prawej stronie, i otwiera się z dołu do góry w lewej. Dlatego że prawa strona – jest to hasadim, a Hochma ukryta i znika. A z lewej Hochma otwiera się, lecz tylko z dołu do góry, a nie z góry w dół, i ten stan jest ustawiony za pośrednictwem środkowej linii[2].

Te dziewięć oparć litery „jud” świeci wewnątrz arki, i litera „jud” również ukryta wewnątrz arki – czyli ona obłacza się wewnątrz dziewięciu swoich oparć, świecących w arce. I ta arka nazywa się pierwszą „hej” imienia AWA’Ja, i dzięki obłóczeniu „jud” razem z dziewięcioma swoimi oparciami w „hej” wychodzą również i w „hej” te trzy właściwości, które zostały wyjaśnione w „jud”.

25) Gotów jest do poznania i nie jest gotów, otwiera się i nie otwiera się, i nie otwiera się w ogóle – w tej właściwości znajduje się litera „jud” ze wszystkimi jej oparciami, dlatego że ona znika. I w niej wszystko znajduje się dlatego, żeby przejść do swojego ukończenia.

Właściwości „jud”, czyli wyższe Aba we Ima, w całości ukryte od strony Hochmy, i tylko w drugim parcufie ISZSu’T, który przedstawia sobą dziewięć oparć, otwiera się Hochma. I nawet te dziewięć oparć istnieje i nie istnieje, ponieważ są właściwością Aba we Ima, które obłaczają ukrytą Hochmę, i dlatego im samym one otwierają się i nie otwierają się innym. Jednak one przekazują Hochmę literze „hej” imienia AWA’Ja, a od „hej” przekazują wszystkie mochin parcufim Zo’N i światom.

Dlatego powiedziano: „Gotów do poznania i nie gotów” – czyli dziewięć oparć litery „jud” gotowe do poznania i niegotowe do poznania. Dlatego że z jednej strony, z ich strony nie odbywa się żadne otwarcie, i one nie są gotowe do poznania, a z drugiej strony – one przekazują Hochmę literze „hej” imienia AWA’Ja, i wychodzi, że one gotowe do poznania.

Hochma w nich otwiera się i nie otwiera się, czyli otwiera się tylko im samym, a nie innym. „I nie otwiera się w ogóle” – czyli sama „jud”, będąca właściwością wyższych Aba we Ima, które nie otwierają się nawet dla samych siebie.

26) U litery „hej” jest pięć budowli, wychodzących z tego samego światła świecy, kiedy ona wznosi się na swoje miejsce i kończy się po tym, jak ustawiła swoją miarę.

Wyjaśnienie. I u „hej” również jest stan katnut, odnoszący się do ibur i jenika, czyli Wa’K bez rosz, a następnie gadlut, odnoszący się do mochin. I podczas gadluta Malchut opuszcza się z Biny na swoje miejsce, a trzy upadłe kelim, AHa’P, powracają na poziom, i ona osiąga Ga’R.

Dlatego powiedziano, że „u litery „hej” jest pięć budowli”, czyli pięć sfirot TaNHI’M (Tiferet-Necach-Hod-Jesod-Malchut) w niej, umieszczone od haze jej i niżej, stają się podczas gadluta pięcioma budowami. I te pięć budowli wychodzi po tym, jak światło świecy, światło Biny, powraca na swoje miejsce.

Innymi słowy, po tym jak Malchut i skrócenie opuszczają się z Biny – Bina, Tiferet i Malchut, które spadły, ponownie łączą się ze swoimi poziomem, czyli TaNHI’M od haze i niżej, które stały się w tym czasie pięcioma budowami lub pięcioma oparciami, dlatego że tylko w nich otwiera się świecenie Hochmy. I po tym jak Bina wzniosła do siebie Malchut i skróciła się z jej powodu, i ustawiła sama poziom katnut, ona łączy się ze swoim poziomem, z Ga’R.

I należy wiedzieć, że chociaż Malchut wznosi się pod Hochmę Arich Anpina, i wyprowadza sfirot Bina, Tiferet i Malchut poza granice rosz Arich Anpina, na poziom Wa’K bez rosz, jednak to nie czyni żadnej krzywdy właściwości Ga’R de-Bina, wyższym Aba we Ima, obłaczającym HaGa’T Arich Anpina do haze, gdyż one znajdują się we właściwości „hafec hesed”. I tylko właściwości Za’T Biny, czyli ISZSu’T, obłaczający Arich Anpin od haze i niżej, ta Malchut, znajduje się w haze Arich Anpina, i skrócenie jej czyni wadę i doprowadza do oddalenia ich Ga’R.

I dlatego Aba we Ima nazywane są „jud” imienia AWA’Ja, która wskazuje na to, że jest w nich pełne dziesięć sfirot. A ISZSu’T nazywane „hej” imienia AWA’Ja z dwóch powodów:

1. Ponieważ ona przyjęła w siebie Malchut, która nazywa się niższa „hej” imienia AWA’Ja, i dlatego ISZSu’T również nabyły formę „hej”, jak i ona.
2. Ponieważ ona obłacza Aba we Ima tylko od haze i niżej, gdzie jest tylko pięć sfirot TaNHI’M.

I dlatego ona nazywa się „hej (pięć)”. Jednak nie mówi się o tym, że „hej” imienia AWA’Ja obłacza TaNHI’M samych Aba we Ima, a wskazuje się na TaNHI’M drugich ISZSu’T Aba we Ima, nazywanych dziewięć oparć. Jednak, ponieważ dziewięć tych oparć również powstają od Aba we Ima, my nazywamy ich właściwością TaNHI’M Aba we Ima.

27) I te pięć budowli w swoim stanie katnut noszą nazwę „cudowne (niflaot)”, składające się z liter „pięćdziesiąt cudów (nun pleot)”. I król Dawid chciał oprzeć się na te pięć budowli, jak powiedziano: „Otwórz oczy moje, żebym zobaczył cudowne w Torze Twojej”[3]. I te pięćdziesiąt cudów, kiedy one świecą i wznoszą „hej”, żeby otrzymać swoje ukończenie, stają się jako pięć, żeby świecić pięciu z dołu, i świecić wychodzącym z niej.

Wyjaśnienie. ISZSu’T nazywane są pierwszą literą „hej” imienia AWA’Ja, gdyż oni obłaczają tylko pięć (hej) sfirot od haze Aba we Ima i niżej, które nazywane również TaNHI’M, i wtedy są oni właściwością Wa’K bez rosz. I te pięć sfirot, które zaczynają się w haze Aba we Ima, świecące w katnucie parcufa ISZSu’T, nazywane są pięćdziesiąt cudów, dlatego że każda ich sfira składa się z dziesięciu, i jest ich pięćdziesiąt. I ponieważ światła Aba we Ima ukryte i znikają, one nazywane są cudami, dlatego że „cud” wskazuje na ukryte, i jest niewyjaśniony.

Jednak po tym, jak ISZSu’T otrzymuje mochin de-panim, to pięć sfirot od haze i niżej, czyli TaNHI’M de-ISZSu’T, nazywane są pięcioma budowami lub pięcioma oparciami, gdyż miejsce od haze i niżej nazywane jest miejscem otwarcia świecenia Hochmy, i dlatego one podtrzymują te pięćdziesiąt cudów, otwierających się w Aba we Ima, i nazywane są podtrzymującymi, dlatego że dopełniają światła, których nie ma w Aba we Ima, gdyż Aba we Ima zawsze znajduje się we właściwości „hafec hesed”.

W katnucie parcufa ISZSu’T one nazywane cudami, według imienia TaNHI’M od haze Aba we Ima i niżej, gdyż one nie mogą stać same. A w gadlucie parcufa ISZSu’T one nazywane pięcioma budowami, według imienia ich własnych TaNHI’M, gdyż one do tego czasu mogą już stać same. I oprócz tego one jeszcze podtrzymują pięćdziesiąt cudów Aba we Ima, dlatego właśnie i nazywane są pięcioma oparciami.

Pięć sfirot parcufa ISZSu’T w katnucie nazywane imieniem pięciu sfirot TaNHI’M od haze Aba we Ima i niżej, które nazywane są pięćdziesiąt cudów. Te pięć sfirot TaNHI’M od haze i niżej, które nazywane pięćdziesiąt cudów, są właściwością trzech ich sfirot, Bina, Tiferet i Malchut, które upadają podczas katnuta i ponownie wznoszą się podczas gadluta. I kiedy one wznoszą się podczas gadluta, to wznoszą razem ze sobą również i niższego na poziom wyższego.

I dlatego powiedziano: „Kiedy one świecą i wznoszą „hej”, żeby otrzymać swoje ukończenie”, czyli kiedy te pięćdziesiąt cudów wznoszą „hej”, żeby ona otrzymała Ga’R z góry. Dlatego że te pięćdziesiąt cudów wznoszą niższego do wyższego dla otrzymania mochin. I wtedy, po otrzymaniu mochin od wyższego, one stają się pięcioma, czyli ich własne TaNHI’M, stają się pięcioma budowami, ponieważ wyszły w swojej własnej właściwości.

I tak samo jak Aba we Ima są podzielone na trzy właściwości, Aba we Ima i dwa rodzaje ISZSu’T od haze i niżej, tak samo i ISZSu’T dzielą się na trzy właściwości – ich Ga’R uważane podobnymi do Aba we Ima, a od ich haze i niżej są dwa rodzaje ISZSu’T.

I te pięć budowli świecą pięciu sfirotom KaHa’B Tu’M pierwszego parcufa ISZSu’T ogólnego parcufa ISZSu’T. I one są drugą właściwością ogólnego parcufa ISZSu’T. I one świecą wychodzącym z tej właściwości – parcufowi ISZSu’T wychodzącemu z pierwszego parcufa ISZSu’T, czyli trzeciej właściwości ogólnego parcufa ISZSu’T, który nazywa się „hej” imienia AWA’Ja.

I te trzy właściwości w „hej” imienia AWA’Ja naprawiane są drogą trzech właściwości Aba we Ima, gdyż te trzy właściwości w „jud”, czyli w Aba we Ima, czynią trzy właściwości w „hej” imienia AWA’Ja, czyli w ogólnym parcufie ISZSu’T.

28) Teraz wyjaśnia się kolejność otrzymania napełnienia poprzez parcufim, jeden od drugiego. Pięćdziesiąt cudów, czyli TaNHI’M, od haze i niżej drugiego parcufa ISZSu’T Aba we Ima, nazywane są dziewięcioma oparciami świecącymi i wznoszącymi „hej” do góry, do tych dziewięciu oparć, gdyż pięćdziesiąt cudów – jest to Bina, Tiferet i Malchut, wznoszące niższego do wyższego.

I one dopełniają się i ustawiają więź wewnątrz dziewięciu innych oparć, odnoszących się do innej właściwości, do właściwości Aba we Ima. I te dziewięć oparć wznoszą się w literę „jud”, w Aba we Ima, która jest bardzo wywyższona. Ta „jud” jest wyższą właściwością w stosunku do wyższego w dziewięciu oparciach, gdyż wyższy w dziewięciu oparciach – jest to pierwszy parcuf ISZSu’T, a wyższa właściwość w stosunku do wyższego – jest to Aba we Ima, litera „jud”.

I kolejność otrzymania napełnienia parcufim jeden od drugiego jest następująca: „hej”, ogólny parcuf ISZSu’T, otrzymuje napełnienie od dziewięciu oparć w „jud”, a dziewięć oparć otrzymuje napełnienie od „jud” i przekazują je „hej” imienia AWA’Ja, ogólnemu parcufowi ISZSu’T.

29) Kiedy pięć sfirot litery „hej” opuszczają się od ich wyższego, od dziewięciu oparć „jud”, i nie wiadomo od kogo one opuszczają się, czyli one znajdują się w katnucie, w stanie Wa’K bez rosz, to w tym czasie „hej” koronuje się tymi pięćdziesięcioma właściwościami i tymi cudami, czyli TaNH’I od haze Aba we Ima i niżej, które obłóczone w „hej”, czyli w ISZSu’T.

I te pięć oparć, pięć sfirot stanu gadlut od haze i wyżej parcufa ISZSu’T, podtrzymują ich podczas gadluta. Jednak w stanie katnuta one nazywane są „pięćdziesiąt cudów” według imienia TaNH’I Aba we Ima. I kiedy „hej” dopełnia się i rozprzestrzenia się w gadlucie, czyli otrzymuje Ga’R, ona ponownie powraca z właściwości „nun” we właściwość „hej”.

Wyjaśnienie. Dlatego że w katnucie, kiedy one nie mogą stać same, nazywane są imieniem TaNH’I Aw’I „pięćdziesiąt cudów”. A w gadlucie, kiedy mogą one stać same, nazywane są imieniem swoich sfirot TaNHI’M od haze i niżej, które określane jako „pięćdziesiąt oparć”.

30) A teraz wyjaśnijmy trzy właściwości ISZSu’T w ich kolejności. Rozprzestrzeniają się trzy oparcia poniżej drugiego parcufa ISZSu’T. I wtedy pierwsza właściwość ISZSu’T znajduje się nad nimi, czyli obłacza się w nie. I kiedy druga właściwość ISZSu’T świeci wszystkimi światłami, po tym jak dopełnienia się w ibur-jenika-mochin de-panim,to wychodzi z niego pięć innych świateł, trzecia właściwość parcufa ISZSu’T, które zmieniają się i nie zmieniają się, czyli prawa i lewa linia.

Wyjaśnienie. Jest w nich prawa i lewa linia. Prawa – jest to światło hasadim, które nie zmienia się nigdy, i z góry ono takie samo, jak i na najniższym poziomie. A lewa linia, światło Hochma, otwiera się w trzeciej właściwości ISZSu’T, lecz nie w dwóch poprzednich właściwościach ISZSu’T, jak w Aw’I. I to światło zmienia się, gdyż ono potrzebuje obłóczenia hasadim, i kiedy nie ma u niego hasadim, staje się ono ciemnością. I do tej pory, dopóki nie wyjdzie środkowa linia, łącząca lewą z prawą dla otrzymania hasadim, lewa linia jest ciemnością.

31) Po tym, jak zostało wyjaśnione, że wychodzą dwie linie, prawa i lewa, i lewa linia zmienia się, obracając się ze światła w ciemność z powodu oddzielenia jej od prawej linii, wyjaśnia się, że stąd i dalej to powinno otrzymać podtrzymanie, czyli lewa linia powinna naprawić się za pomocą wyższego, za pomocą świętego imienia, czyli za pomocą waw świętego imienia, będącego środkową linią, łączącą prawą i lewą linię parcufa ISZSu’T, czyli litery hej świętego imienia.

I lewa linia, będzie ukryta w prawej, czyli lewa linia będzie ukryta od Ga’R Hochmy z powodu jej obłóczenia w hasadim prawej. I za jej pomocą osiąga swoją doskonałość cała budowa świętości.

32) Te pięć są czterema, gdyż one pięć – zgodnie z pięcioma oparciami, czyli pięć sfirot TaNHI’M, i one cztery – zgodnie z czterema stronami świata, czyli trzema liniami prawą-lewą-środkową i Malchut, otrzymującą od nich. I u każdego z tych czterech świateł jest swoja własna budowa (merkawa).

Wyjaśnienie. Te cztery światła, które są w trzech liniach, i w Malchut, która otrzymuje je, przedstawiają sobą budowę (merkawa). I ponieważ cztery te światła włączają się jedno w drugie, w każdym ze świateł jest swoja własna budowla, czyli każde z nich włącza trzy linie i Malchut, otrzymującą je.

33) Teraz wyjaśnia się kolejność połączenia tych poziomów jeden z drugim. I we wszystkich tych budowach każda budowa włączona w jedno światło, czyli każde z czterech świateł, będące w trzech liniach, i Malchut, otrzymująca je, włącza wsiebie jedną budowę.

I każde światło składa się z tych pięciu oparć, KaHa’B Tu’M litery „hej”, i każde oparcie w nich włączone w literę „hej”, gdyż one są jej sfirotami. I litera hej, będąca ogólnym parcufem ISZSu’T, włączona w te dziewięć oparć, które są trzema właściwościami litery „jud”. I każde z tych oparć włączone w literę „jud”, w początkową wyższą kropkę – czyli Aw’I włączają się w A’A, który nazywa się początkową wyższą kropką, dlatego żeby wszyscy oni stali się jednym całym. Dlatego że wszyscy oni wznoszą się i łączą w Aw’I, a Aw’I w A’A, i wtedy wszystkie parcufim Acilut stają się jednym całym.

34) I stąd – budowy, które wznoszą się w literę hej z dołu do góry, przedstawiają sobą dwadzieścia pięć budowli. Dlatego że pięć oparć – jest to pięć budowli, i wszystkie one składają się jedno z drugiego, czyli każde oparcie składa się z pięciu budowli, wszystkich dwadzieścia pięć budowli. Jak powiedziano: „Wychwalać będą Ciebie”[4] i to litery słów: „Wychwalać będą Stwórcę”, czyli dwadzieścia pięć budowli z dołu do góry.

35) Od litery „hej” i wyżej jest to dziewięć budowli, dziewięć oparć litery „jud”, które stoją samepo sobie, bez liczby, ponieważ chociaż jest w nich Hochma, ta Hochma nie otwiera się w nich. I Hochma nazywa się liczbą.

„Dziewięć budowli, dziewięć oparć litery „jud”, które stoją same po sobie, bez liczby” – do litery „jud”, czyli do właściwości wyższych Aw’I, w których wszystko jest ukryte. Dlatego że w wyższych Aw’I nie ma nawet otwarcia Hochmy. Stąd i dalej, czyli po dwóch literach „jud-hej” imienia AWA’Ja, zaczyna się właściwość świętego imienia, czyli Zo’N, które są literami waw-hej świętego imienia, które koronują się tymi budowami dwóch liter jud-hej i włączają się jedne w drugie, czyli „waw-hej” włączają się w „jud-hej” w tych czterech literach imienia AWA’Ja.

---

[1] Patrz „Wprowadzenie w Sulam”, p.78.
[2] Patrz „Wprowadzenie w Sulam”, p.35.
[3] Pisma, Psalmy, 119:18.
[4] Pisma, Psalmy, 145:10.