„I otworzył się jemu Stwórca w Alonej Mamre”. Raszi wyjaśnia: „To, że dał Awraamowi radę o obrzezaniu, oznacza, że otworzył się jemu cząstkowo”. Powiedziano w księdze Zohar: „I otworzył się jemu Stwórca w Alonej Mamre.” Dlaczego w Alonej Mamre, a nie w innym miejscu? Dlatego że Mamre dał mu radę o obrzezaniu. Ponieważ wtedy, kiedy Stwórca wskazał Awraamowi uczynić obrzezanie, poszedł Awraam radzić się ze swoimi przyjaciółmi. Powiedział jemu Anar: „Ty masz już więcej niż dziewięćdziesiąt lat, i ty narazisz siebie na cierpienia!” Powiedział jemu Mamre: „Przypomnij sobie ten dzień, kiedy wrzucili cię Haldei do gorącego pieca, i ten głód, co przeszedł po świecie, jak napisano: I był głód na ziemi, i poszedł Awraam do Egiptu, i tych króli, których ścigali twoi ludzie, i zwyciężyli ich. Stwórca uratował ciebie z pośród wszystkich, i nikt nie może uczynić tobie zła. Wstań i wykonaj przykazanie twojego Pana.” Powiedział Stwórca Mamre: „Mamre, dałeś jemu radę o obrzezaniu, i ja objawię się jemu wyłącznie w twojej arce”.
Lecz jak można powiedzieć, że Stwórca rozkazał Awraamowi uczynić obrzezanie, a on poszedł radzić się z przyjaciółmi – czy warto wykonywać rozkaz Stwórcy, jak tak może być?
Należy wytłumaczyć to w aspekcie wewnętrznej pracy: Kiedy powiedział jemu Stwórca, aby obrzezał się, on poszedł radzić się ze swoimi przyjaciółmi, czyli z własnym egoizmem. Gdyż egoizm powinien dokonać to działanie, i on zapytał swojego egoizmu, czy zgadza się na to, lub czy uważa, że nie warto słuchać rozkazu Stwórcy? Dlatego że w egoizmie znajdują się ci przyjaciele człowieka, którzy są życzeniami powiązanymi razem w egoizmie, i on je powinien zapytać, gdyż to właśnie one powinny wykonać rozkaz Stwórcy. I kiedy on będzie znał ich zdanie, będzie również wiedział, co ma uczynić.
I należy wiedzieć, że w egoizmie są trzy dusze. Jak powiedziano w księdze Zohar: „Powiedział rabi Jehuda, że trzy metody sterowania są u człowieka: sterowanie mądrością i rozumem – jest to siła Świętej Duszy, sterowanie pożądaniem, wszystkie złe jakości – jest to siła pożądania. I sterowanie kierujące człowiekiem i wzmacniające egoizm – ono nazywa się duszą egoizmu”.
Te trzy sterowania nazywane są przyjaciółmi Awraama, czyli znajdują się w nim. I Awraam poszedł zapytać ich, jakie jest ich zdanie, życząc sobie poznać postawę każdego z przyjaciół.
I Anar powiedział jemu: „Ty masz już więcej niż dziewięćdziesiąt lat, i ty narażasz siebie na cierpienia”. Liczbowe znaczenie słowa Anar – 320, i ono wskazuje na trzysta dwadzieścia iskier światła. W tych trzystu dwudziestu iskrach jest również dodatek malchut, który nazywa się „lew ha ewen”, który chce otrzymywać wyłącznie ze względu na siebie, i istota którego – lubienie siebie. Dlatego powiedział Anar Awraamowi: „Ty masz już więcej niż dziewięćdziesiąt lat, czy narazisz siebie na cierpienia?” To „lew ha ewen”, czyli pożądliwa dusza, powiedziała mu: „Ty zawsze powinieneś pragnąć otrzymać zadowolenie i nasłodzenie, a nie narażać siebie na cierpienia”. W ten sposób on powiedział mu, że nie warto słuchać rozkazów Stwórcy.
Mamre powiedział jemu: „Przypomnij sobie ten dzień, kiedy wrzucili ciebie Haldei do gorącego pieca.” Innymi słowy: „Przecież ty widzisz, że Stwórca obchodzi się z tobą ponad rozum, gdyż rozum stwierdza, że ten, kogo wrzucili do gorącego pieca – spali się, a to, że uratowałeś się – jest ponad wszystko, co stwierdza rozum. Dlatego ty również przyjmij na siebie Jego właściwości i postępuj ponad rozum. I chociaż z punktu widzenia rozumu prawda z Anarem, ty czyń powyżej rozumu.”
A Eszkol – jest to dusza egoizmu, jak powiedziano, że on wzmacnia egoizm. Imię to wywodzi się od hebrajskiego słowa „rozważać”, czyli on powinien rozważać, z kim warto połączyć się: z duszą pożądania, imię której Anar, czy z Mamre, która jest „duszą mądrości i rozumu, i siłą Świętej Duszy”, jak powiedziano w księdze Zohar.
Mamre wywodzi się od słów „niewierny syn”, dlatego że on nie usłuchał Anara i powiedział Awraamowi, żeby ten szedł ponad rozum. Dlatego powiedziano: „I jawi się jemu Stwórca w Alonej Mamre”. Gdyż właśnie w tym miejscu, gdzie idą ponad rozum i własne zrozumienie, właśnie tam objawia się Stwórca, i stają się godni Wyższej Mądrości. Dlatego Mamre – jest to właściwość człowieka pracować ponad rozum, który nazywa się duszą rozumu i mądrości, gdyż właśnie tam, gdzie idą ponad rozum, objawiają się rozum i mądrość.
W ten sposób, tłumaczenie tego, co napisano w księdze Zohar, że Awraam poszedł radzić się z przyjaciółmi, będzie następujące: przyjaciele – własne życzenia (egoizm) Awraama, którzy powinni wykonać rozkaz Stwórcy. Dlatego Awraam zapytał egoizm o jego zdanie, żeby wiedzieć, co czynić. Czyli, czy powinien Awraam zmusić go, czy on sam zgodzi się z tym, co mówi Stwórca. I to, że powiedziano, że poszedł radzić się ze swoimi przyjaciółmi, wskazuje na trzy dusze, które są w jego egoizmie, i one – jego przyjaciele, z którymi on zawsze razem.
Powiedziano w Midrasz Raba: „Przed tym, jak zostałem obrzezany, przychodzili do mnie przychodzący i powracający, a wówczas, kiedy zostałem obrzezany, nie przychodzą do mnie. Powiedział jemu Stwórca: Przed tym, jak zostałeś obrzezany, przychodzili ludzie nieobrzezani, a teraz Ja i moi słudzy objawiamy się tobie”.
Tu jest potrzebne wyjaśnienie. Awraam nie otrzymał przecież odpowiedzi na swoje pytania. On zapytał: Dlaczego teraz nie przychodzą do mnie przechodnie? A jaka odpowiedź była jemu dana? Zamiast odpowiedzi na pytanie dlaczego oni nie przychodzą, on otrzymał inną odpowiedź: Wcześniej był nieobrzezany, a teraz Stwórca zjawia się przed nim.
W aspekcie wewnętrznej pracy: On powiedział, że do obrzezania kolejność jego pracy była taka, że zawsze przychodziły do niego stany oddalenia i przybliżenia do Stwórcy, czyli u niego były myśli oddalające go od Stwórcy, a później przychodziły stany powrotu do Stwórcy. Czyli do obrzezania kolejność jego pracy była taka, że były myśli oddalające go od Stwórcy, a później było miejsce dla pracy po zbliżeniu do Stwórcy, czyli powrotu do Niego, i wówczas on wiedział, że oddalił się od Stwórcy. A teraz, po obrzezaniu, nie ma miejsca dla oddalenia i przybliżenia, i znaczy, że nie ma miejsca dla pracy.
Wtedy powiedział jemu Stwórca: „Nie warto męczyć się z tego powodu, gdyż w końcu twoja praca była pracą ludzi nieobrzezanych. Czyli praca nie była czysto altruistyczna, gdyż nie mogłeś jeszcze uczynić obrzezania, czyli anulować swego egoizmu. I teraz nie należy byś się smucił, że nie ma tego rodzaju pracy. Gdyż w końcu, chociaż wtedy była praca ludzka i niby wysoka, z innej strony praca była zewnętrzna, gdyż były nieobrzezane twoje życzenia. A teraz, po obrzezaniu, jest podobieństwo właściwości, i dlatego Ja i moi słudzy możemy objawić się tobie.”