791) „I usłyszeli oni głos Stwórcy Wszechmogącego, przechodzącego się po ogrodzie w jasny dzień, i ukryli się człowiek i żona jego”. Dlaczego Stwórcy potrzeby jest jasny dzień? Lecz ten fragment uczy tego, że u człowieka, przy całej tej jasności, było zamglenie, czyli chociaż i otworzył się jemu Stwórca w jasny dzień we wszystkich szczegółach, razem z tym, on nie mógł wytrzymać, „i ukrył się człowiek i żona jego”.

Człowiek w tym świecie jest podobny do przemieszczającego się ptaka, który pozostawił swoje gniazdo i nie może znaleźć tego, kto by przygarnął go. I tak samo człowiek, po tym, jak dusza wychodzi z ciała, ponownie nie wie i niczego nie rozumie. Oprócz tego ciała, które powstało na skutek silnego świecenia pozwalającego jemu nasładzać się w ogrodzie edeńskim. I tak samo i tu, po tym, jak zgrzeszył Adam, oddzieliła się od niego wyższa dusza, i on powrócił do duszy zwierzęcej, i dlatego stracił rozum i rozsądek, i ukrył się od Stwórcy.

792) Powiedziano: „przechodzący”, czyżby nie należało powiedzieć „idący”? Jednak, powiedziano dosłownie: „ten głos (et kol)”, to jest ten sam głos, o którym powiedziano: „A Wszechmogący odpowiedział jemu głosem”, jak również: „I objawił się głos nad sklepieniem, które nad głowami ich”. I powiedziano: „Głos Stwórcy” – a nie Stwórca – „przechodzący po ogrodzie w jasny dzień” – również powiedziano o głosie. I o tym powiedziano: „I podzielił się głos, kiedy dawałem proroctwa ja, i to – szum”.

793) Lecz przecież rabbi Jehuda powiedział, jak tu należy wytłumaczyć, a wy mówicie, że jest to działanie wyższej budowy (merkawa). Czyli, że ten głos, znajdujący się „nad sklepieniem, nad głowami tych żywych istot”, przedstawiających sobą wyższą budowę (merkawa). Lecz jest to jeszcze więcej niż działanie wyższej budowy, dlatego że wyższa tajemnica otwiera się tu jeszcze bardziej wysoko niż działanie wyższej budowy.