165)[1] Forma litery jud imienia AWA’Ja – jest to pierwsza kropka, która powstała w zamyśle, czyli w hochmie, i ukryta w A’A, w jej właściwości „ukryta Hochma”. I ona niepoznawalna we właściwości Aw’I, gdyż jud imienia AWA’Ja wskazuje na A’A i Aw’I, a ta kropka znajduje się w ukryciu tej myśli, gdyż nie rozprzestrzenia się w ogóle, dlatego że krótka nóżka jud wskazuje na to, że nie ma u niej rozprzestrzenienia do niższych, i nie wie on, na jakiej drodze się znajduje, i gdzie on idzie, i skąd przyszedł, i od kogo powstał. I dlatego wszyscy oni znajdują się wewnątrz tej kropki, znajdującej się w życzeniu tej myśli, i ona niepoznawalna w ogóle. I wszystko znajduje się poza nią, i nie ma tego, kto by mógł oprzeć się na niej[2].

166) Jud, będąca właściwością Aw’I – to kropka, która stoi i daje napełnienie pierwszej hej imienia AWA’Ja, czyli ISZSu’T, i ona stoi na wszystkich dziewięciu oparciach litery jud[3]. U litery jud jest pięć budowli[4], i to pięćdziesiąt cudów[5]. I dlatego ta właściwość nazywa się „cud (pele)”, dlatego że litera alef, nazywa której składa się z tych samych liter, co i słowo cud (pele), wznosi się tu w ISZSu’T, i tu ona jest literą, pełną cudów – cudownych uświadomień.

167) I wszystkie te oparcia, i wszystkie budowle, przedłużające świecenie Hochmy w tym czasie, kiedy niższa hej wznosi się, żeby połączyć się z waw, czyli podczas połączenia Z’A i Malchut, przyciągnięte wtedy wszystkie te budowle jej nad nukwą, Malchut. I wszystkie te budowle jej, włączone w wyższe budowle HaGa’T, rozprzestrzeniają się wszystkie one wokół nukwy, Malchut, czyli przekazują jej świecenie Hochma, otaczając ją z zewnątrz, czyli z daleka, we właściwości obłóczenia[6].

168) Kiedy nukwa, Malchut, nie łączy się z zahar, Z’A, a otrzymuje swój pokarm od lewej linii Biny i znajduje się we właściwości Hochma bez hasadim, to ukrywa ja twarda powłoka, klipa, zamykająca jej światło, i ona staje się ciemnością, gdyż nie może świecić.

A kiedy ona łączy się z zahar, Z’A, i otrzymuje od niego światło hasadim, to wszystkie te wyższe budowle, odnoszące się do jud-hej-waw, i niższe, odnoszące się do Malchut, ukrywają ją i są obłóczeniem (klipą) świętości, otaczają ją, i one odpychają nieczystą klipę, która zamykała ją. I ona obłacza się w nie, gdyż one stały się jej obłóczeniem[7].

Jednak ona łączy się z literą waw, czyli otrzymuje od niej hasadim, ukryte od Hochmy, co właściwe jest świeceniu Z’A. I tylko w zewnętrzne swoje kelim ona otrzymuje świecenie Hochma od budowli, otaczających ją z zewnątrz i stających się jej obłóczeniem.

169) Z góry, w jud-hej imienia AWA’Ja, ona otrzymuje świecenie tych budowli w hej, czyli ISZSu’T, i wyższa kropka, właściwość wyższych Aw’I, ukryta w niej. I kiedy ona otrzymuje świecenie od tych budowli i wszystkie one znajdują się w niej – jak świecenie Hochma tych budowli, tak i świecenie hasadim wyższej kropki, to wszyscy oni przyjmują formę półokręgu z kropką pośrodku , jedna strona, której ukrywa wyższą kropkę, znajdującą się w centrum, i jest to waw, będąca półokręgiem, żeby stworzyć ciało, ukrywające tą kropkę umieszczoną w centrum. Druga połowa pozostaje otwarta dla ziwuga z wyższą kropką, czyli właściwościami Aw’I. I wtedy uważa się, że ta centralna kropka panuje nad literą dalet tej budowli[8].

Wyjaśnienie. Tu wyjaśnia się forma litery hej, i to w jaki sposób dwie litery hej, pierwsza hej, ISZSu’T, i ostatnia hej, Malchut, równe są sobie. I należy zrozumieć i pamiętać trzy właściwości – neszama (dusza), guf (ciało) i lewusz (obłóczenie), które przekazywane z góry[9].

Świecenie wyższej kropki w pierwszej hej, w centralnej kropce w niej, nazywa się neszama, i świecenie jej znajduje się we właściwości hafec hesed, a nie Hochma, podobnie do świecenia wyższych Aw’I. A świecenie trzech wyższych linii HaGa’T nazywa się guf, i w nich otwiera się świecenie Hochma, jednak władza należy do hasadim. A w budowach sfirot Necach i Hod[10], i budowach czterech dziewic[11] i czterech aniołów[12], otwiera się Hochma, i one nazywane są lewuszim (obłóczenia).

I my widzimy, że świecenie neszama i świecenie lewuszim są dwoma przeciwnościami, przeciwnymi siebie nawzajem, gdyż neszama znajduje się we właściwości hafec hesed, a nie Hochma, a lewuszim pragnie głównie Hochmy.

Jednak guf (ciało) również przebywa trochę w przeciwności ze świeceniem neszama, gdyż guf już otworzył, za pomocą trzech linii w nim, światło Hochma, a świecenie neszama znajduje się we właściwości hafec hesed, a nie Hochma. Lecz na skutek tego, że władza w nich należy tylko do właściwości hasadim, świecenie neszama może obłóczyć się w guf. I one nie są uważane odrzucającymi jedno drugie.

I tylko lewuszim (obłóczenia) nie mogą znajdować się w jednym miejscu z właściwością neszama (dusza). I dlatego one otaczają ją z zewnątrz, z daleka[13]. I chociaż świecenie neszama może obłóczyć się w guf (ciało), jednak guf uważa się zamykającym świecenie neszama, dlatego że świecenie neszama nie pragnie nawet otworzyć świecenia Hochma.

Dlatego powiedziano, że z góry, w jud-hej imienia AWA’Ja, przyjmuje świecenie wyższa budowa, czyli guf, w hej, właściwości ISZSu’T, i wyższa kropka, właściwość wyższych Aw’I, ukryta w niej, czyli ona ukrywa się wewnątrz jej guf – przecież chociaż guf nie odrzuca świecenia Aw’I, jednak on zamyka je.

I kiedy pierwsza hej imienia AWA’Ja, czyli ISZSu’T, przyjmuje tą budowę, sfirot Hesed-Gwura-Tiferet-Malchut (HaGTa’M), czyli właściwości hej guf, i wszyscy oni znajdują się w niej – jak świecenie neszama, tak i świecenie guf, to wszyscy oni przyjmują formę półokręgu z kropką w centrum, dlatego że guf zamyka świecenie neszama, które jest w centralnej kropce, umieszczonej w pierwszej hej, gdyż ta centralna kropka otrzymuje świecenie wyższej kropki.

Waw umieszczona półokręgiem, żeby stworzyć ciało, ukrywające tą kropkę, która umieszczona w centrum, dlatego że guf jej, sfirot Hesed-Gwura-Tiferet-Malchut (HaGTa’M) Z’A, ten guf tworzy półokrąg wokół centralnej kropki, w której znajduje się świecenie neszama duszy, i ukrywa ją.

Lecz nie w całości, ponieważ połowa okręgu pozostaje otwarta, i to wskazuje, że centralna kropka panuje i nie pozwala guf otoczyć jej i zamknąć całkowicie w postaci zamkniętej litery „mem”[14]. I ta otwarta strona jest miejscem ziwuga z jej zahar, literą jud imienia AWA’Ja, czyli wyższymi Aw’I, które nazywane są wyższą kropką.

170) Tak samo jak niższa hej, Malchut, tworzy guf za pomocą swoich budowli, czyli czterech aniołów, a sama jest kropką, stojącą w centrum nad nimi, i wtedy ona nazywa się hej[15], i to wskazuje na czterech aniołów i centralną kropkę, tak samo i tu pierwsza hej, ISZSu’T – jest to wewnętrzna budowa litery waw, właściwości Hesed-Gwura-Tiferet-Malchut (HaGTa’M), które przedstawiają sobą cztery oparcia wyższej budowy parcufa ISZSu’T i są guf pierwszej hej, i ona steruje tym guf, czyli otwarciem świecenia Hochma. I ta kropka znajduje się w centrum, czyli stoi nad czterema właściwościami Hesed-Gwura-Tiferet-Malchut (HaGTa’M). I wtedy ona nazywa się hej, czyli centralną kropką nad budową jej, tak samo jak i niższa hej.

I dlatego wszystko jest jednym całym, czyli pierwsza hej i niższa hej jak jedno całe[16]. I ta wyższa kropka, jud imienia AWA’Ja, która świeci centralnej kropce ISZSu’T, nazywa się wyższą hochmą. A niższa kropka, czyli centralna kropka w Malchut, nazywa się małą hochmą[17]. I ISZSu’T jest właściwością hej, i Malchut – właściwością hej, i nie ma podziału pomiędzy nimi, oprócz tego, że ta wyższa kropka została zapisana na początku w jej kropce, umieszczonej w ISZSu’T.

Wyjaśnienie. Dlatego że ISZSu’T na początku wyszły we właściwości hasadim, które otrzymały od wyższych Aw’I, w postaci centralnej kropki w nich. A następnie oni otrzymali właściwości wewnętrznej budowy trzech linii i Malchut. W ten sposób, ta centralna kropka wyszła jako pierwsza, a następnie – cztery właściwości jej budowy. I ona staje się literą hej, jednak Malchut otrzymała na początku świecenie Hochma, czyli cztery właściwości jej budowy, a następnie otrzymała centralną kropkę za pomocą kopania Jesod de-Z’A[18]. I ona staje się liczbą „pięć”.

I obydwie one nazywane hej (pięć), dlatego że centralna kropka zasiada na czterech właściwościach budowy i staje się liczbą pięć, za wyjątkiem centralnej kropki ISZSu’T, gdzie na początku ona była zapisana w postaci jej kropki, czyli wyszła na początku kropka, a następnie cztery budowy. Wtedy jak w Malchut wyszły cztery właściwości budowy na początku, a następnie – kropka. Dlatego że Malchut na początku, kiedy ona wyszła od lewej linii, jest czterema właściwościami, a następnie, dzięki kopaniu Jesod, otrzymuje centralną kropkę.

171) Jud imienia AWA’Ja – jest to jedna wyższa kropka, stojąca na dziewięciu oparciach[19]. One nazywane są imionami[20] tylko w swoich budowach, które wychodzą od ISZSu’T[21]. jednak dziewięć tych oparć powstaje od świecenia i zapisane pod jud[22].

172) Dziewięć tych oparć jest dziewięcioma wyróżnieniami liter: kamac, patach, cejre, segol, szwa, holam, hirik, kubuc i szuruk, które rozprzestrzeniają się we wszystkich literach, dlatego że wszystkie litery pochodzą od jud po drogach jej. I tak samo jak te litery schodzą od jud, tak i te wyróżnienia (nekudot). I wszystkie te dziewięć wyróżnień pochodzi od dziewięciu oparć litery jud.

173) I chociaż te dziewięć wyróżnień liter znajdują się pod jud, w rzeczywistości one nad jud, gdyż świecenie ukrytej Hochmy A’A odbywa się wewnątrz nich, i ono jest właściwością nieskończoności[23]. I wszyscy oni podtrzymują literę jud, ponieważ uważa się, że jud, czyli Aw’I, tak jakby nie wychodziły z rosz A’A. I wszystkie te, co umieszczone z dołu, czyli dziewięć tych oparć, niedostępne do poznania, i ponownie stały się ukrytymi, jak i sama ta kropka, czyli Aw’I[24].

---

[1] Tutaj, w krótkim podsumowaniu, powtarza się wszystko, co zostało wyjaśnione na temat właściwości liter od punktu 15 do tego miejsca.
[2] Patrz p.16-17.
[3] Patrz p.23-24.
[4] Patrz p.26.
[5] Patrz p.27.
[6] Patrz p. 98-99.
[7] Patrz p.99.
[8] Patrz p.115.
[9] Patrz p.99, 106.
[10] Patrz p.92.
[11] Patrz p.111.
[12] Patrz p.38.
[13] Patrz p.168.
[14] Patrz p.118.
[15] Patrz p.38.
[16] Patrz p.118.
[17] Patrz „Wprowadzenie w Sulam”, p.41, 43.
[18] Patrz p.103.
[19] Patrz p.20.
[20] Patrz p.22.
[21] Patrz p.24.
[22] Patrz p.18.
[23] Patrz p.20.
[24] Brak kontynuacji tekstu Zoharu.