280) „Mądrością jest ustawiony dom”[1]. Trzy rzeczy powinien uczynić człowiek, jak to przyjęte w tym świecie: wybudować dom, żeby żyć w nim, zasadzić winoroślą, żeby karmić się od nich, a następnie wziąć sobie żonę i urodzić synów, żeby utrzymywać ich za pomocą tego wszystkiego. A nie jak robią to głupcy, którzy na początku biorą sobie żonę, a następnie zasadzają winoroślą, i w końcu budują dom.
281) Każdy, kto bierze sobie żonę i nie ma czym nakarmić jej, jest zwolniony od przykazań, podobnie do martwych, którzy są nazywani wolnymi. Powiedziano o tym: „Wolny, jak zmarły”. I nazywa się on zwolnionym od przykazań, gdyż nie może zajmować się pracą dla swojego Stworzyciela, a tylko pracą dla swojej żony.
282) Tak, jakby wziął na siebie służbę idolom. Na początku mędrcy i sprawiedliwi brali sobie żony i nie było u nich wystarczających środków do istnienia, lecz oni umierając od głodu i pragnienia pozostawiali całe życie tego świata, i zajmowali się Torą, i przykazaniami, i służbą dla Stwórcy.
Lecz w tych czasach, kiedy świat martwi się o pokarm, należy na początku przygotować dom i zabezpieczyć sobie pokarm, a na końcu brać żonę. I wtedy on już będzie mógł służyć swojemu Stwórcy i zajmować się Torą, jak powiedzieli mędrcy: „Jeżeli nie ma męki, nie ma Tory”.
283) Po tym, jak mężczyzna zawiera ślub, on nazywa się niewolnikiem Stwórcy, dlatego że jego serce wolne jest od przegrzeszenia i od kobiet, żeby nie podążał za sercem swoim i za oczami swoimi, jak powiedziano: „I nie będzie błądzić, przyciągany sercem waszym i oczami waszymi”. I dlatego powinien człowiek postarać się zawczasu, przygotować dom i stworzyć warunki w swoim domu.
284) I uczyć się tego należy u Stwórcy, który na początku przygotował dom i wyposażył go, i przygotował wszystkie środki istnienia i jedzenie, zanim człowiek wszedł na początku w świat. Jak? Na początku on stworzył świat, który jest domem. I przygotował wszystkie środki dla istnienia – stworzył wszelkie zwierzęta, ptaki, ryby, rośliny, drzewa to, co jest przygotowaniem wszystkich środków do istnienia. A potem, jak przygotował dom i wszystkie środki do istnienia, wprowadził człowieka, tworząc jego, i żonę jego, i ta urodziła synów i oni osiedlili się, żeby żyć w domu. I dlatego powiedziano: „Na początku (Bereszit) oznacza: dom (bajt) – początek (rosz)”. I tak samo Tora zaczyna się od słów „na początku (Bereszit)”, czyli dom (bajt), na początku (reszit), i wszystko to jest w jednym całym.
285) I razem z tym człowiek powinien być pracowity na drodze ziemskiej, i wydzielić czas dla Tory, i starać się iść tymi dwiema drogami, ponieważ wysiłki zmierzające do przezwyciężenia ich obu eliminują grzech. A jeżeli człowiek powie: „Przecież ja jestem porodzeniem praojców świata, wielkiej rodziny – i jakże mam wykonywać pracę i nie ośmieszyć się”, odpowiedzą jemu: „Głupcem jesteś, dla ciebie już to uczynił Stworzyciel twój, jak powiedziano: „Na początku stworzył Wszechmogący niebo i ziemię”, i On wykonał pracę jeszcze zanim ty przyszedłeś na świat. Jak powiedziano o tym: „Od całej pracy swojej, którą uczynił Wszechmogący, żeby uczynić”. I nazwał to pracą. I również powiedziano o tym: „I odpoczął On, w siódmym dniu, od całej pracy, którą uczynił”.
286) Stwórca stworzył człowieka ostatnim ze wszystkich stworzeń. To pokazuje nam, że On każdego dnia wykonuje swoją pracę, i stworzył świat ze wszystkim wojskami jego, a w szóstym dniu, który jest ostatnim dniem Jego pracy, stworzył człowieka. Powiedział On człowiekowi: „Do tego dnia Ja starałem się wykonać Swoją pracę, od tego dnia i dalej ty będziesz przykładać starania w niej”. I słowa: „Na początku stworzył Wszechmogący” oznaczają – zanim pojawił się człowiek w świecie.
287) Dlaczego człowiek jest stworzony według obrazu Wszechmogącego? Można to porównać z królem, który panował w królestwie i budował baszty i wzmocnienia miasta i wszyscy mieszkańcy świata byli niewolnikami jego. Jednego razu zawołał on wszystkich mieszkańców świata, i naznaczył nad nimi jednego ze swoich sterujących, mówiąc: „Do tej pory, ja martwiłem się o wszystkie potrzeby miasta, budując baszty i mury, od tego miejsca i dalej – on będzie zamiast mnie”.
288) I podobnie do tego powiedziano o człowieku: „I stworzył Wszechmogący człowieka według obrazu Swojego”, i powiedział jemu: „Popatrz, Ja zbudowałem całe miasto i wszystko, co w nim, i również Ja rządziłem nim i budowałem je z całego serca, tak samo i ty buduj i wykonuj całą codzienną pracę. I w przyszłości wszystko będzie oddane w twoje panowanie, i wszyscy będą posłuszni tobie i będą bali się ciebie, tak jak bali się Mnie, jak powiedziano: „I strach przed wami i drżenie przed wami będzie na każdym zwierzęciu ziemskim”. I dlatego powiedziano: „I stworzył Wszechmogący człowieka według obrazu Swojego, według obrazu Wszechmogącego stworzył go” – żeby ten uczynił wszystko, co jest niezbędne dla świata i wzmocnienia go tak, jak On sam czynił na początku.
[1] Pisma, Przysłowia, 24:3.