335) Rabbi Szimon wyjaśnił tę kwestię i powiedział: „Pismo otwiera się i mówi: „Na wysokości ramy będą pierścienie jako miejsca dla drążków”” (Rabbi Szimon pareisz pelugta, we-amar: petach kera we-amar, ketiw: le-umat ha-misgeret tihjena ha-tabot batim le-badim). Czym jest ta „rama”? To jest miejsce zamknięte, które nie jest otwarte, poza jedną cienką ścieżką, która jest znana tylko w ukryciu i w odniesieniu do niej (man ha-hu misgeret? Da hu atar sagir de-la peticha, bar be-szwil chad dakik, de-itjada bi-gnizu le-gabej). Dla niej wypełniono i oznaczono bramy, aby zapalać pochodnie (u-we-ginej it-male we-raszim tarin, le-adlaka bocinin). A ponieważ jest to miejsce ukryte i zamknięte, nazywane jest „brama” (u-we-gin de-ihe atar ganiz we-satim, ikrei misgeret). To jest przyszły świat, a ten przyszły świat jest nazywany „brama” (we-da hu alma de-ate, we-ha-hu alma de-ate itkre misgeret).

Sulam

335) Rabbi Szymon wyjaśnił włączenie dwóch linii, prawej i lewej, które znajdowały się w rozbieżności, jak powiedziano: „Naprzeciw obramowania powinny być pierścienie”[1]. Obramowanie – to miejsce zamknięte, które otwiera się jedynie za pomocą jednej cienkiej ścieżki, poznawanej w nim w sposób ukryty, i dzięki jej sile napełnia się światłem. I określił terminy zapalania świec. A ponieważ to miejsce jest tajemnicze i ukryte, nazywa się je obramowaniem, i jest to przyszły świat, ponieważ przyszły świat nazywany jest obramowaniem.

Wyższe Aba we-Ima nazywane są „nadchodzącą przyszłością”, a ISZSuT nazywane są „przyszłym światem”. W odniesieniu do mohin kropki szuruk, będących świeceniem Hochma, ISZSuT nazywane są obramowaniem, ponieważ w tym stanie światła są ukryte i nie świecą w nim. I to oznaczają słowa „zamknięte miejsce”, czyli w czasie świecenia kropki szuruk, który nie może świecić światłem Hochma z powodu braku chasadim, „odsłaniające się jedynie poprzez jedną cienką ścieżkę” – a światła te ujawniają się jedynie wraz z wyjściem poziomu chasadim, w wyniku ziwugu na ekran kropki chirik, czyli ekran właściwości „manula (zamek)”, nazywanym cienką ścieżką.

Ten stopień chasadim jest linią uzgadniającą, która łączy dwie linie ze sobą, dzięki czemu Hochma obłacza się w chasadim. Jednak ponieważ stopień chasadim wychodzi na ten ekran poprzez cienką ścieżkę, powoduje to, że świecenie Hochma jest w nich poznawane w sposób ukryty, czyli od dołu do góry, w właściwości WaK de-GaR, a nie od góry do dołu, w właściwości GaR de-GaR. Dlatego ISZSuT, nawet po włączeniu Hochma w chasadim, nazywane są obramowaniem, ponieważ ich światła nie świecą w pełni, tak jak mogłyby świecić.

336) „Będą pierścieniami” – to są wyższe więzy, które jednoczą jedno z drugim: wodę z duchem, ducha z ogniem, ogień z wodą (tihjena ha-tabot, ilein izkan ilain, de-itachadan da be-da: maja me-ruach, we-ruach me-esha, we-esza mi-maja). Wszystkie one jednoczą się jedno z drugim, i wychodzą jedno z drugiego dzięki tym więzom (kolhon itachadan da be-da, we-nafkan da min da be-hanei izkan). Wszystkie one zwracają się ku tej ramie, w której są zjednoczone, dla tego wyższego strumienia, by je nawadniać i zjednoczyć w nim (we-kolhon mistaklan le-gabei ha-hu misgeret, de-beih mitached, le-ha-hu nahara ilaa, le-ashkaa lon, we-itachadan bei).

Sulam

336) „Powinny być pierścienie”[2]. To są najwyższe pierścienie, HaGaT, znajdujące się powyżej chaze Zeir Anpina, włączone w siebie nawzajem, właściwości woda, ogień i powietrze, czyli sfirot Hesed, Gwura i Tiferet Zeir Anpina. Kiedy otrzymują mohin, włączają się nawzajem. Woda, Chesed, obejmuje w sobie powietrze, Tiferet. Powietrze – ogień, Gwurę. A ogień – wodę. I wszystkie one łączą się ze sobą i wychodzą jeden z drugiego, podobnie jak pierścienie.

Wyjaśnienie. Mohin wyższych Aby we-Ima nazywane są czystym pierścieniem. I HaGaT Zeir Anpina, ponieważ są połączone i wychodzą jeden z drugiego, są podobne do pierścieni, właściwości mohin Aba we-Ima. To znaczy, nie są one ujawniane poprzez wzajemne włączenie, lecz po ich wzajemnym włączeniu wzmocniona zostaje władza Chesed nad nimi, i stają się podobne do pierścieni, czyli mohin Aba we-Ima, które reprezentują ukryte chasadim. Dlatego również HaGaT Zeir Anpina nazywane są pierścieniami. Słowa „powinny być pierścienie”502 wskazują na HaGaT Zeir Anpina.

I wszystkie te pierścienie zwrócone są ku temu obramowaniu, tzn. ISZSuT, i tam pojmowana jest wyższa w stosunku do nich rzeka, aby je nawadniać – „rzeka wypływa z Edenu”341, czyli ISZSuT. I one włączają się w nią. Wyjaśnienie. Kiedy te pierścienie, HaGaT Zeir Anpina, istnieją same w sobie, są zwrócone ku wyższym Aba we-Ima i otrzymują od nich ukryte chasadim, dlatego nazywane są pierścieniami. Ale w czasie, gdy te pierścienie chcą przekazać świecenie Hochmy właściwościom NeHI, znajdującym się poniżej chaze, są zwrócone ku obramowaniu, tzn. ku ISZSuT, które zawiera właściwość „rzeka wypływa z Edenu”341, przekazującą świecenie Hochmy, i w nich „jud י” wychodzi z właściwości „powietrze (awir אויר)” i pozostaje „światło (or אור)”. I ta rzeka nawadnia ich świeceniem Hochmy, a oni przekazują je NeHI.

337) „Miejsca dla drążków” – te więzy są wypełnieniem tych miejsc i przestrzeni dla drążków, które są połączeniami dolnymi (batim le-badim, hanei izkan, mele’in inun batim, we-atrin le-badim, de-inun retichin di-letata). Powód tego to fakt, że jedno pochodzi ze strony ognia, drugie ze strony wody, a jeszcze inne ze strony ducha – i tak wszystkie (be-gin da da atei mi-sitra de-esha, we-da mi-sitra de-maja, we-da mi-sitra de-ruacha, we-chen kolhon). Wszystko to służy do połączenia z Arką, i dlatego kto się zbliża, powinien to robić przy pomocy tych drążków, a nie od środka (be-gin le-mehewe reticha la-arona, we-al da man de-mikraw jikraw be-ilein badim, we-la ba-me dil-gaw). „Idź, idź” – mówią do nazirajczyka: „Z daleka, z daleka od winnicy się trzymaj, nie zbliżaj się” – tylko ci, którzy są przeznaczeni do służby wewnątrz, mają pozwolenie na przybliżanie się i służbę (lech lech amrin nezira, sechora sechora le-karma la tikraw, bar inun de-itchazun le-shamasha le-gaw, lon itjehew reszuta le-aalaa le-shamasha u-le-karawa). I dlatego napisano: „A obcy, który się zbliży, zostanie stracony” (we-al da ketiw: we-ha-zar ha-karew jumat).

Sulam

337) Powiedziano: „Naprzeciw obramowania mają być pierścienie jako miejsce dla drążków, na których nosi się stół”502. Ponieważ te wyższe pierścienie, które znajdują się powyżej chaze Zeir Anpina, teraz stają się miejscem i przestrzenią dla drążków, tj. dla NeHI, umiejscowionych poniżej chaze Zeir Anpina. Oznacza to, że NeHI otrzymują od nich mohin świecenia Hochmy, nazywane miejscem (bajit), jak powiedziano: „Mądrością buduje się dom (bajit)”16. I uważa się, że pierścienie stały się miejscem dla drążków, tj. dla NeHI, znajdujących się poniżej chaze, lecz nie dla samych siebie, gdyż gdy są same w sobie, nie są miejscem, lecz pierścieniami. Oznacza to, że istnieją wyłącznie w właściwości mohin ukrytych chasadim, nazywanych pierścieniami.

Powiedziano: „Naprzeciw obramowania mają być pierścienie jako miejsce dla drążków”502 – oznacza, że w czasie, gdy pierścienie chcą stać się „miejscem dla drążków”, aby przekazywać im Hochmę, „mają być pierścienie” „naprzeciw obramowania”, aby otrzymywać od ISZSuT, nazywanych „obramowaniem”, w których zawarte jest świecenie Hochmy. I wtedy pierścienie przekształcą się w miejsce dla drążków, NeHI.

Sześć – to dolna struktura, ponieważ wywodzą się z wyższej struktury, HaGaT, zwanych wodą, ogniem, powietrzem. Lewa linia sześciu, Hod, pochodzi ze strony ognia wyższej struktury – sfiry Gwura. Prawa linia sześciu, Necach, pochodzi ze strony wody wyższej struktury – sfiry Hesed. Środkowa linia sześciu, Jesod, pochodzi ze strony powietrza wyższej struktury – sfiry Tiferet. Wszystko, co jest w wyższej strukturze, schodzi do dolnej struktury po to, aby sześć stało się strukturą dla Arki Świadectwa, w której przebywa Szhina.

I dlatego każdy, kto zbliża się do tych sześciu, tj. NeHI, znajdujących się od chaze i poniżej, a nie do tego, co jest przed nimi, tj. aby nie zbliżali się do przyciągania mohin od HaGaT, znajdujących się powyżej chaze Zeir Anpina. „Powiedz nazirejczykowi, aby szedł okrężną drogą wokół winnicy i nie zbliżał się do niej”503. Z wyjątkiem tych, którzy są godni wykonywania służby wewnątrz, których dusza znajduje się od chaze i powyżej Zeir Anpina. Im dane jest prawo wejścia w celu wykonywania służby i zbliżania się. Dlatego powiedziano: „A obcy, który się zbliży, zostanie ukarany śmiercią”[3].

Wyjaśnił się drugi rodzaj włączenia dwóch linii jedna w drugą, kiedy pozostaje świecenie obu z nich, tj. wyłącznie w miejscu NeHI, nazywanych sześcioma, otrzymującymi od ISZSuT przez pierścienie. Tak więc rabbi Szymon wyjaśnia to rozbieżność, ponieważ, gdy ustanawia się świecenie obu z nich, uważa się, że rozwiązał rozbieżność i ustanowił pokój między nimi. Natomiast rabbi Elazar, który ustanowił jedynie świecenie prawej, uważa się, że jeszcze nie rozwiązał tej rozbieżności w należyty sposób.


[1] Tora, Szmot, 25:27. „Należy je zrobić z czystego złota, a po obu stronach stołu, w miejscu jego krawędzi, będą uchwyty do naczyń, by mogły służyć do przenoszenia stołu.”
[2] Babiloński Talmud, traktat Szabat, karta 13:1. „Rabi Jochanan powiedział: ‘Jeśli ktoś przeprowadził coś przez publiczną drogę w szabat i zostało to zniszczone, ponosi za to odpowiedzialność.’”
[3] Tora, Bemidbar, 1:51. „A kiedy tabernakulum ruszy, Lewici zdejmą je, a kiedy tabernakulum ma stanąć, Lewici je rozłożą; a cudzoziemiec, który się do niego zbliży, będzie ukarany śmiercią.”