88) Podobnie do tego, są trzy strony, prawa-lewa-środkowa, NeH’I, wychodzące z wyższych stron, i to – prawa-lewa-środkowa w literze waw, czyli wychodzące z HaGa’T de-Z’A. I te NeH’I wychodzą za ich granice, dlatego że NeH’I wychodzą za granicę guf, czyli HaGa’T, i tylko dwie z nich, czyli Necach i Hod, znajdują się poza granicami jego. Jednak trzecia, Jesod, nie uważa się na tyle poza granicami, dlatego że sojusz i ciało (guf) uważane jako jedne całe. I wszystkie one biorą budowy poniżej haze Z’A.

89) Te NeH’I, które umieszczone poniżej haze Z’A i wychodzą z trzech wyższych stron HaGa’T, one również podobne do nich. Necach – prawa linia, Hod – lewa, Jesod – pośrodku, czyli włączone w środkową, która nazywa się Tiferet. Dlatego że Jesod zlany jest z Tiferet. I wszystkie one, wszystkie sfirot NeH’I, włączone w trzy wyższe, czyli w HaGa’T, i wszystkie one, czyli wszystkie sfirot HaGa’T NeH’I, włączone w literę waw, Z’A, zawierającego je wszystkie. Dlatego że Z’A włącza HaGa’T NeH’I. I wszystkie one w wiadomych budowach są podzielone odpowiednio do ich strony.

90) Te NeH’I nie nazywają się wiadomymi imionami, jak HaGa’T, a tylko nazwami, wykorzystywanymi z dołu, podobnymi do wyższych nazw, wspomnianych w dziewięciu budowach, wychodzących z tych HaGa’T. I te, co z dołu, włączone w wyższe – czyli NeH’I włączone w HaGa’T – jednak te trzy inne, czyli NeH’I, są budowami znajdującymi się poza granicami guf (ciała), czyli HaGa’T.

91) Dwa słupy, Necach i Hod, są oparciami, znajdującymi się na zewnątrz, i to – dwie linie, prawa i lewa, nazywane „miłość Dawida”, i te wojska, co z góry, są ich budowami. Są to te dwie, które stoją i przekazują przekazy prawdziwym prorokom, gdyż prorocy otrzymują od sfirot Necach i Hod.

92) Od sfirot Necach i Hod działania Stwórcy objawiają się w świecie w sposób otwarty – czyli świecenie Hochmy otwiera się w Z’A, ale nie powyżej jego haze, a poniżej, gdzie umieszczone Necach i Hod.

„Działania” – oznaczają mochin. Jak powiedziano: „Wielkie są działania Stwórcy”[1]. I one nazywane są „wielkimi”, dlatego że wychodzą od wielkiego (gadol), czyli od świecenia Hochma, nazywanego gadlut. I one nazywają się „wielkie miłosierdzie Twoje, Stwórco”[2], jak również „gdzie pierwsze miłości Twoje, Stwórco”[3]. Jak również: „pamiętaj miłosierdzie Twoje, Stwórco, i miłości Twoje, ponieważ wieczne one”[4]. Wszystkie one wskazują na Necach i Hod, nazywane „wielkim miłosierdziem” i „pierwszymi miłościami”.

I chociaż te miłości i miłosierdzie znajdują się powyżej haze, w HaGa’T, one rozprzestrzeniają się również i w dół, w Necach i Hod, tak samo jak i z góry, jak powiedziano: „Wieczne (dosł. od świata) one”, co oznacza – z dołu.

93) I dlatego Necach i Hod nie nazywane imionami – jak nazywani imionami ci, co z góry, HaGa’T – a nazwami, dlatego że one podobne do tych, co z góry, lecz należą do tych, które znajdują się poza granicami HaGa’T. I one są podtrzymujące Torę, czyli Tiferet, gdyż Necach i Hod podtrzymują ciało (guf), które nazywa się Tiferet. I one wychodzą z wyższych budowli, mających odniesienie do HaGa’T.

I to są ci, których wspomina król Dawid, nazywając ich „wielkim miłosierdziem” i „pierwszymi miłościami”. I ich Dawid wspomina zawsze ogólnie: „wielkie miłosierdzie” i „pierwsze miłości”, nie wskazując na ich źródło.

94) Wszystkie te wyższe imiona, z dziesięciu, czyli imiona HaGa’T, El-Elokim-AWA’Ja, są niewycieralne. Jednak ich budowa, dziewięć budowli, wychodzących z każdej sfiry HaGa’T, czyli imiona, będącymi nazwami, dlaczego one są wycieralne?

95) Wszystkie wyższe imiona są tak jakby ciałem dla wyższej duszy, Biny, która jest niepoznawalna i nie otwiera się. I te nazwy są obłóczeniem imion, podobnych do ciał. I one przedstawiają sobą pewnego rodzaju orzech, u którego jest skorupa w skorupie, lub kwiaty, u których jest jedna powłoka w drugiej, a istota ich znajduje się wewnątrz.

96) I tak samo te dziewięć imion – wszystkie one pewnego rodzaju powłoka (klipa), w stosunku do wewnętrznej istoty. I chociaż wszystkie one są istotą, czyli imiona również są istotą, czyli wszystkie one są wyższymi światłami, wyższymi wonnościami, i nie ma takiego, kto mógłby ustać przy ich pojawieniu – lecz wszystkie one są pewnego rodzaju powłoką w stosunku do tego, co jest niepoznawalne i w ogóle nie otwiera się w hochmie, i tym bardziej we właściwości Ejn Sof, obłóczonej w nich.

I dlatego te imiona według swojej ważności nazywane są powłokami (klipot). A nazwy przedstawiają sobą powłokę (klipę) w stosunku do tych imion. I wszystko umieszone jedno w drugim. I mocha stima (zamknięta Hochma) de-A’A jest najbardziej tajemną właściwością, która w ogóle jest niepoznawalna. I dlatego my nie martwimy się o ostatnią powłokę, nazwy, żeby one były niewycieralne. Jednak chociaż one wycierają się, razem z tym zakazano wycierać również nawet najmniejszą literę w Torze.

97) W takim wypadku, być może, i niższa hej, Malchut, również może być ostatnią powłoką dla tych nazw? Nie. Jednak ona jest powłoką (klipą) w stosunku do wyższych sfirot, lecz nie w stosunku do tych nazw, gdyż rozprzestrzeniają się razem z nią tylko wyższe imiona, HaGa’T, a nie te nazwy.

98) Jednak, kiedy Malchut wznosi się w Z’A, żeby ozdobić się i połączyć z prawą i lewą linią Z’A, wszystkie budowy, czyli nazwy, otaczają ją i okrywają ją ze wszystkich stron, podobnie do tego, jak mąż bierze żonę pod swoją opiekę. I również nazwy – rozprzestrzeniają nad nią opiekę męża jej, Z’A, ukrywając ją ze wszystkich stron, i ona służy mężowi swojemu. Jak powiedziano: „I Ja otworzyłem skrzydło Moje nad tobą”[5]. I również: „I otul połami płaszcza swojego służebnicę twoją”[6].

99) Dlatego nazwy znajdują się na zewnątrz Malchut, ukrywając ją. I Malchut znajduje się wewnątrz tych nazw. Ona znajduje się wewnątrz – w stosunku do nazw, i na zewnątrz – w stosunku do wyższych imion HaGa’T. I tak samo nazwy znajdują się wewnątrz w stosunku do tych, kto poniżej nich, i na zewnątrz – w stosunku do Malchut. W ten sposób to, co znajduje się wewnątrz, uważa się zewnętrznym w stosunku do jego wyższych. I to, co znajduje się na zewnątrz, uważa się wewnętrznym w stosunku do jego niższych.

Wyjaśnienie powiedzianego. Są trzy poziomy:

1. Wewnętrzna część wewnętrznej istoty, która nazywa się mocha, neszama. I one znikają i zupełnie są niepoznawalne. I nazywają się one mocha stima (niepoznawalny rozum, zamknięta Hochma) i Aw’I, które ukryte od strony Hochmy.
2. Wewnętrzna istota, która nazywa się guf (ciało) – HaGa’T de-Z’A. I one nazywane imionami El-Elokim-AWA’Ja. One poznawane w hochmie dlatego, żeby przekazywać napełnienie niższym, umieszczonym od haze i niżej, lecz sami oni przebywają w hasadim, ukrytych od Hochmy.
3. Zewnętrzne, znajdujące się poza granicami guf (ciała) – sfirot Necach i Hod, znajdujące się poniżej haze Z’A i uważane za obłóczenie guf (ciała). I one nie nazywają się imionami, a tylko nazwami, jednak w nich otwiera się Hochma.

Kiedy Malchut świeci świeceniem Hochma, ona nazywa się „wieczór” lub „noc”, ponieważ świecenie Hochmy powstaje tylko razem z sądami i ciemnością. A HaGa’T Z’A nazywane są „dzień” lub „poranek”, dlatego że hasadim świecą w wielkiej ilości, jednak Hochma ukryta w nich.

I dlatego powiedziano: „I był wieczór i był poranek, dzień jeden”[7]. Innymi słowy, wieczór i poranek, czyli Malchut i Z’A, łączą się ze sobą, i wtedy obydwoje nazywają się jeden dzień. Jak również Malchut wtedy staje się otrzymującą hasadim i Hochma ukrywa się w niej, tak samo i w HaGa’T Z’A. I dlatego podczas ziwuga ona również nazywa się „dzień”. I razem z tym również podczas ziwuga napełnienie Hochmy nie ukrywa się w całości od Malchut, lecz uważa się, że Necach i Hod otaczają ją w tym czasie na zewnątrz z daleka, i napełniają ją hochmą w jej kelim de-achoraim na zewnątrz.

---

[1] Pisma, Psalmy, 111:2.
[2] Pisma, Psalmy, 119:156.
[3] Pisma, Psalmy, 89:50.
[4] Pisma, Psalmy, 25:6.
[5] Prorocy, Ezechiel, 16:8.
[6] Pisma, Rut, 3:9.
[7] Tora, Bereszit, 1:5.