10) Na skutek wypowiedzi: „niech będzie nieboskłon pośród wód”[1], wyższe wody oddzieliły się od niższych. „Nieboskłon” oznacza – rozprzestrzenienie wód. I dlatego powiedziano: „I będzie on oddzielać wody od wód” – wyższe wody od niższych wód.

11) „I stworzył Stwórca nieboskłon”[2] – uczynił poprzez nieboskłon działanie z wyższą wielkością, czyli rozprzestrzeniły się za jego pomocą mochin de-gadlut od Biny w Zo’N. Przecież nie powiedziano „i pojawił nieboskłon”, a powiedziano „i stworzył”. To wskazuje na to, że On napełnił go wielką wielkością.

Wyjaśnienie. Nieboskłon – jest to nowe ukończenie, które powstało pod Hochmą z powodu wzniesienia w miejsce Biny sfiry Malchut, która ukończyła ten poziom pod Hochmą. I na skutek tego pozostały dwa kli Keter i Hochma z dwoma światłami nefesz-ruach, i to ukończenie nazywa się nieboskłonem. I to nazywa się czasem katnuta.

A podczas gadlut On opuszcza Malchut z miejsca Biny, nazywanej w ukończeniu nieboskłonem, i wtedy sfirot Bina, Tiferet i Malchut powracają na poziom[3], i wychodzą Ga’R, będące właściwością gadlut.

I dlatego powiedziano: „Niech będzie nieboskłon” – o czasie katnuta. A o czasie gadluta powiedziano: „I stworzył Wszechmogący nieboskłon”. Przecież nie powiedziano: „I pojawił się nieboskłon” po powiedzianym: „Niech będzie nieboskłon”, a powiedziano: „I stworzył”. „To wskazuje na to, że On napełnił go wielką wielkością” – jak również wskazuje na mochin stanu gadlut, wychodzące od nieboskłonu z powodu opuszczenia Malchut z tego miejsca ukończenia na swoje własne miejsce.

12) „W drugim dniu” – będącym lewą linią, ponieważ trzy pierwsze dni początku Stworzenia są to trzy linie HaGa’T, „była stworzona otchłań dla grzeszników świata”. „W drugim dniu było stworzone poróżnienie” – dlatego że z wyjściem lewej linii powstaje poróżnienie pomiędzy lewą i prawą linią[4].

„W drugim dniu nie była ukończona praca” – ponieważ z powodu nieporozumienia, które powstało pomiędzy prawą i lewą linią, one nie mogły świecić do trzeciego dnia, kiedy przyszła trzecia (środkowa) linia i zmniejszyła lewą linię, łącząc ją z prawą[5]. „Dlatego nie powiedziano o drugim dniu, „że „dobry”, dopóki nie przychodzi dzień trzeci, i nie zostaje ukończona w nim praca” – za pomocą środkowej linii.

Dlatego powiedziano o trzecim dniu dwa razy, że „dobry”:

1. pierwszy raz[6] – w ukończeniu pracy drugiego dnia, czyli lewej linii;
2. drugi raz[7] – o samym trzecim dniu, środkowej linii.

Dlatego że drugi dzień, czyli lewa linia, była naprawiona w trzecim dniu, w środkowej linii, i uspokoiło się w niej poróżnienie, gdyż ona odnowiła pokój pomiędzy nimi i ustawiła świecenie ich obu.

W trzecim dniu miłosierdzie do grzeszników w piekle objawiło się w pełnej mierze. W trzecim dniu uspokoiły się języki płomieni piekła. Dlatego że piekło pochodzi od lewej linii, i ponieważ lewa linia otrzymała swoje naprawienie w trzecim dniu, zostaje zaspokojony ogień piekła. Dlatego że drugi dzień włączony w trzeci i dopełniony jest w nim.

13) Światło to wyszło w pierwszym dniu, a w drugim wyszła ciemność, lewa linia, która do swojego włączenia w prawą linię jest ciemnością. I w tym czasie odbył się podział wód (wyższe wody i niższe wody) i powstało poróżnienie. Dlaczego to wszystko nie ukończyło się w pierwszym dniu, a wyłącznie w trzecim – przecież pierwszy dzień, będący prawą linią, włącza w siebie i lewą? Innymi słowy, ponieważ światło prawej linii wyszło przed lewą, to światło prawej linii jest korzeniem, a światło lewej – gałęzią. I każdy korzeń włącza w siebie swoje gałęzie i naprawia je. I w takim wypadku, czy nie powinien dzień pierwszy, prawa linia, naprawić światła lewej linii, wychodzącego w drugim dniu? Jednak poróżnienie właśnie wyniknęło z tego powodu, że drugi dzień, czyli lewa linia, nie chciała przyjmować na siebie władzy pierwszego dnia, jak gałąź w stosunku do korzenia, a przeciwstawiła się jemu, pragnąc zlikwidować go. I wtedy trzeci dzień, środkowa linia, zmuszona była sama wejść pomiędzy nie, dokonując rozwiązania tego sporu i ustawić pokój pomiędzy nimi.

---

[1] Tora, Bereszit, 1:6.
[2] Tora, Bereszit, 1:7.
[3] Patrz „Wprowadzenie w Sulam”, p.18.
[4] Patrz „Wprowadzenie w Sulam”, p.31.
[5] Patrz „Wprowadzenie w Sulam”, p.35.
[6] Tora, Bereszit, 1:10.
[7] Tora, Bereszit, 1:19.