174) Na ile ludzie powinni wystrzegać się swoich grzechów i dążyć zgodnie z wolą Pana ich. Ponieważ siedmiu sprawiedliwych było w Israelu, którzy całym sercem byli oddani Stwórcy, i oni w rzeczywistości są siedmioma słupami świata: Awraam, Icchak, Jakow, Mosze, Aaron, Josef, Dawid. I za dni ich życia prawa linia w świecie wzięła górę nad lewą, a Israel – nad narodami świata.
175) I po tym jak tych siedmiu sprawiedliwych osiągnęło doskonałość, powstało tak samo po lewej stronie siedem komnat sądu, które wykonywały pracę bałwochwalców. I jak powiedzieli przyjaciele, że nie była zniszczona ziemia Israela, dopóki siedem komnat sądu nie zaczęło dokonywać pracy bałwochwalców, i każdy, kto wyszedł z nich. I to: „Jarowam, syn Newata”[1], „Basza, syn Achii”[2], „Achaw, syn Omri”[3], „Jeu, syn Nimszi”[4], „Pekach, syn Remaljau”[5], „Menahem, syn Gadi”[6], „Oszeja, syn Ejly”[7]. O tym powiedziano: „Nieszczęsna, rodząca siedmioro”[8]. I to – święta ziemia, która urodziła tych siedmiu.
176) Kiedy syn nie wykonuje woli swojego ojca, to matka powinna ukarać go i ustawić go na prostą drogę. Jak powiedziano: „Słowa króla Lemuela. Mowa, którą przekazywała matka jego”[9]. „Matka jego” – jest to Bat-Szewa, matka Szlomo, Malchut. I nie powiedziano: „Żeby mówił ojciec jego” – dlatego że Malchut ustawiona nad domem, i wszystkie skarby i cała broń przekazana w jej ręce. I ona powinna prowadzić synów swoich prostą drogą, żeby wykonywali oni wolę Króla.
I z tego powodu, że ona nie ustawiła tych siedmiu królów na prostą drogę i nie ukarała ich, oni schylili się w lewą stroną, i lewa strona zapanowała nad prawą. I ona odeszła razem z nimi na wygnanie, i dlatego powiedziano: „Nieszczęsna, rodząca siedmioro”.
177) Pierwszy z nich – Jarowam, sprowadził świat na lewą stronę i uczynił dwa cielce. Dlatego że cielec ma odniesienie do strony byka, czyli lewej. I kłaniając się nim, on uczynił lewą stronę silniejszą od prawej. I były one dwa, dlatego że dwie siły, znajdujące się w lewej stronie, zahar i nekewa lewej strony, wychodzą od byka. I wtedy zaczęła luna, Malchut, zmniejszać się do tej pory, dopóki nie wypełniło się tych siedmiu króli lewej strony. Kiedy przyszedł Oszeja, syn Ejly, będący siódmym, zmniejszyła się luna, Malchut, i był wygnany Israel i Szhina razem z nimi.
178) Liczba siedem pokazana dlatego, że Malchut wznosi się w siedmiu sfirot HaGa’T NeHI’M, i również w siedmiu sfirot opuszcza się. W siedmiu ona dopełnia się, i w siedmiu staje się wadliwa. W siedmiu ona dopełnia się we właściwości wiary, i sprawiedliwi, którzy trzymają się za nią – to Awraam, Icchak, Jakow, Mosze, Aaron, Josef, Dawid, którzy odpowiadają siedmiu sfirot w niej. W siedmiu staje się ona wadliwa – to siedem komnat sądu, które wykonują pracę bałwochwalstwa, i wtedy wygnana ona, Malchut, z ziemi świętej.
179) Dwunastu nieczystych synów było w tych siedmiu komnatach sądu. I wtedy zostało zniszczone zgodnie z nimi dwanaście oparć wyższej Malchut, i to dwanaście pokoleń, otaczających Szhinę, czyli cztery właściwości budowy, każda z których składa się z trzech linii, wszystkich – dwanaście. I Israel odszedł na wygnanie. Lecz z pokoleniem Jehudy to się nie odbyło, dopóki nie zmieniło się dziesięciu króli, ponieważ od Rehawama do Jeojahina jest obliczonych dziesięciu króli.
180) Dopóki znajdowało się w niższej Jerozolimie dziesięciu nieczystych króli, ona nie była zniszczona, i Stwórca nie oddalał się od niej, od wyższej Jerozolimy, czyli dziesiątej sfiry, która nazywa się również siódmą, Malchut.
I to tych dziesięciu króli z dołu: Rehawam, Awija, Jeoram, Ahazijau, Ahaz, Menasze, Amon, Jeoahaz, Jeoajakim, Jeojahin. I kiedy dziesiąty z nich stał się nieczysty i nie przylepił się do Tory, on tym samym stworzył miejsce dla lewej strony panowania nad nim i nad Jerozolimą, i wtedy oddaliła się Szhina, a Israel, którzy znajdowali się w Jerozolimie, byli wygnani.
Dlatego powiedziano: „Biada wam, dzień już dochodzi do końca”[10] – jest to wyższy Hesed, który nazywa się „dzień”. „Ponieważ rozprzestrzeniły się wieczorowe cienie” – lewa linia, która zaczęła panować, gdyż od tej pory, wieczorem, pojawia się siła u lewej strony.
181) Szlomo – ostatni pomiędzy prawą stroną, Dawidem, ojcem jego, i lewą stroną, dziesięcioma królami, od Rehawama, syna jego, i niżej. I mądrość Szlomo wyrosła dzięki prawej linii, czyli właściwości wiary, mądrości wszystkich mieszkańców świata, dlatego że matka jego uczyła go, w dni jego przebywała luna, Malchut, w pełni swojej. Dlatego powiedziano: „I był on mądrzejszy od wszystkich ludzi”[11], ponieważ był wybudowany chram – Malchut, która nazywa się również niższą hochmą (mądrością).
182) A w końcu dni jego luna, Malchut, zaczęła się zmniejszać. I wtedy powiedziano: „I czynił Szlomo zło w oczach Stwórcy, i nie podążał całkowicie za Stwórcą, jak Dawid, ojciec jego”[12]. „Nie podążał całkowicie” – czyli on nie wypełniał wszystkiego tego, co powinien był wypełniać po Dawidzie, który był ostatni pośród siedmiu słupów, wzmacniających prawą stronę tak, że ona zapanowała nad lewą. I Szlomo nie uczynił luny pełną, idąc „za Stwórcą jak Dawid, ojciec jego”, i ona zmniejszyła się.
183) Dlatego my nie łączymy Szlomo ani z siedmioma sprawiedliwymi, słupami świata, ani z tymi, którzy powstali przeciwko Panu swojemu, z dziesięcioma królami, a uważamy, że jest pośrodku, pomiędzy Dawidem, który ma odniesienie do siedmiu słupów świata, prawej strony, i dziesięcioma królami, odnoszącymi się do lewej strony, dlatego że z prawej strony on jest doskonały, a z lewej – wadliwy.
184) Dlatego powiedziano: „Odpychając, odepchnę Ja królestwo od ciebie i oddam go niewolnikowi twojemu”[13]. Ponieważ z tego powodu, że prawa strona była dobra, a lewa wadliwa, on powinien był odepchnąć prawą stronę od lewej. I dlatego rozerwał on królewskie szaty swoje[14], dlatego że słowo „królestwo (memlacha)”, czyli Malchut, powiedziano o Szlomo, i nazywa się ona matką Szlomo, i jest to Bat-Szewa. „I oddam to niewolnikowi twojemu” – czyli lewej stronie.
Dlatego powiedziano: „Niewolnika, kiedy on czyni jak król… i niewolnicy, naśladującej panią swoją (nie może znieść ziemia)”[15]. Niewolnikowi temu nie było oddane królestwo (malchut), lecz tylko od tego momentu. Jak powiedziano: „I oddam go niewolnikowi twojemu” – i wtedy zaczęła panować niewolnica.
185) Na początku powiedziano: „Odpychając”, a następnie: „Odepchnę”. Dlatego że „odpychając” oznacza – „niewiele”, czyli „odpychając od Siebie”, gdyż w tym czasie następuje zmniejszenie luny, Malchut, a po tym „odepchnę”, czyli Malchut ukryła się na wygnaniu. A w przyszłości Stwórca powróci Szhinę na swoje miejsce i Israel na miejsce ich, i dokona kary nad tymi, kto należy do lewej strony i czyni spustoszenie Israelowi. Jak powiedziano: „I wyjdą ratujący na górę Syjon, żeby sądzić górę Ejsawa”[16]. „I wyjdą ratujący” – to sprawiedliwy, czyli Jesod, i Kneset Israel, Malchut. „Na górę Syjon” – prawa strona, „żeby sądzić górę Ejsawa” – lewa strona.
[1] Prorocy, Melachim 1, 12:2.
[2] Prorocy, Melachim 1, 15:27.
[3] Prorocy, Melachim 1, 16:29.
[4] Prorocy, Melachim 1, 19:16.
[5] Prorocy, Melachim 2, 15:25.
[6] Prorocy, Melachim 2, 15:14.
[7] Prorocy, Melachim 2, 17:1.
[8] Prorocy, Jeremiasz, 15:9.
[9] Pisma, Przysłowia, 31:1.
[10] Prorocy, Jeremiasz, 6:4.
[11] Prorocy, Melachim 1, 5:11.
[12] Prorocy, Melachim 1, 11:6.
[13] Prorocy, Melachim 1, 11:11.
[14] Prorocy, Melachim 2, 5:7.
[15] Pisma, Przysłowia, 30:22, 23.
[16] Prorocy, Owadja, 1:21.