36) Stwórca nazywa się jedynym, jak powiedziano: „Stwórca Wszechmogący nasz, Stwórca jedyny”[1]. Stwórca nazywa się pierwszym, jak powiedziano: „Ja pierwszy”[2], czyli początkowa kropka, litera „jud” imienia AWA’Ja. I Stwórca nazywa się ostatnim, jak powiedziano: „I Ja – ostatni” – niższa „hej” imienia AWA’Ja.

37) I o tej „hej” powiedziano: „I Ja ostatni”, i jest to ostatnia „hej” świętego imienia. Budowa świętości, znajdująca się w ostatniej, jak powiedziano: „I ostatnia – również Ja”[3]. „Ostatni” i „ostatnia” – wszyscy oni są jednym całym, dlatego że „ostatni” – jest to niższa „hej” imienia AWA’Ja, a „ostatnia” – jest to budowa (merkawa), i jedno włączone jest w drugie.

„Hej” – jest to „dalet (4)”, trzy linie i Malchut, która przyjmuje je, i jest to budowa. I te cztery (dalet) nazywane są „ostatnimi”. I wszystkie one znajdują się w wyższej stronie, czyli stronie pierwszej „hej” imienia AWA’Ja, i w niższej stronie, czyli w stronie niższej „hej” imienia AWA’Ja.

38) Tymi budowami są aniołowie Michael-Gabriel-Rafael-Uriel. Michael – prawa linia, Gabriel – lewa linia, Uriel – środkowa linia, a Rafael – Malchut, otrzymująca świecenie trzech linii. Te cztery, razem z jedną kropką, która znajduje się nad nimi, czyli samą Malchut, ich pięć (hej). I ona nazywa się „hej” tylko we właściwości tych czterech aniołów, przedstawiających sobą jej budowę (merkawa) i ostatnią kropkę, czyli Malchut, znajdującą się nad nimi. I ta hej (5) była właściwością dalet (4) tej budowy, i dzięki tej kropce, która znajduje się w centrum nad nimi, czyli Malchut, ona staje się właściwością hej (5).

Wyjaśnienie. Właściwość „dalet (4)” tej budowy jest przyciągnięciem Hochmy. I zanim Malchut połączyła się ze środkową linią, jej budowa znajdowała się pod władzą Hochmy, gdyż lewa linia nie łączyła się z prawą. I dlatego była ona biedna i nieposiadająca nic, ponieważ nie mogła świecić bez hasadim. I dlatego nazywa się ona w tym czasie „dalet (4)” – od słowa „biedność (dalut)”.

„I ta hej (5) była właściwością dalet (4)” – czyli w tym czasie, kiedy była w swojej budowie bez środkowej linii, i była biedna (dala), gdyż nie mogła świecić. „I dzięki tej kropce, która znajduje się w centrum nad nimi, czyli Malchut, ona staje się właściwością hej (5)” – czyli staje się „hej” po tym, jak Malchut łączy się z Z’A, środkową linią, i ona również staje się centralną kropką, i ona znajduje się nad jej budową, i wtedy Hochma obłacza się w liczne hasadim Z’A.

39) Jest niższa „hej” z dołu, Malchut, która powiązana z pierwszą „hej”, Biną, i cała ona – jedna w jednej. Innymi słowy, Malchut w całości łączy się z Biną, i one – tak jakby jedno całe. I wtedy w Malchut panuje światło Hochmy, które znajduje się w lewej linii Biny.

Ponieważ to jest pierwszym stanem Malchut, dopóki ona jeszcze nie zlała się ze środkową linią[4]. I wtedy przychodzi czas płaczu, gdyż ten czas sądów i mochin katnut, które nazywane są płaczem. Jak powiedziano: „Przykro, Władco mój!”[5]. I w słowie „przykro (aha)” połączone dwie litery „hej”, wskazujące na Binę i Malchut. I to słowo oznacza biedę i płacz – czyli wskazuje, że połączenie dwóch „hej” staje się przyczyną biedy i płaczu.

40) „Ponieważ otoczenie zła z dołu” – i to siła zła, która właściwa jest otaczać ze wszystkich stron, czyli dana władza chwytać obiekt, zamykając jego światło tak, żeby ono nie przeniknęło w dół, do niższych, „zamykającego podobnie do dalet i wywołującego te cztery” – anioły, „i tą kropkę” – Malchut, kiedy ona zlana z Biną i nie znajduje się w środkowej linii. „I wtedy w tej kropce znajduje się twarda klipa, która ukrywa ją, i wtedy ukrywa się luna” – Malchut, „i światło jej ukrywa się” – żeby ono nie mogło przejść do niższych, „i wtedy jest prawo dokonywania nad światem ostrych sądów”. I przyczyna tego jest w tym, że pierwsza „hej”, czyli Bina, i ostania „hej”, Malchut, obie znajdują się w jednej kropce, czyli „hej-hej” razem.

Wyjaśnienie. Kiedy Malchut nie znajduje się w środkowej linii, w Z’A, a otrzymuje Hochmę od lewej linii Biny, bez podsłodzenia środkowej linii, wtedy jest dawana siła klipot ukryć światło i zaprzestać jego rozprzestrzenienia ze wszystkich stron, żeby ono nie mogło dotrzeć do niższych. I tak jest do tej pory, dopóki ona nie oddzieli się od Biny i nie naprawi się tak, żeby otrzymać wszystkie swoje światła od Z’A. I wtedy ona otwiera się, wychodząc z ukrycia, i świeci niższym, jak uczyliśmy w dwóch stanach Malchut[6].

„I ponieważ otoczenie zła z dołu”, czyli ukrycie stworzone siłą zła z dołu, „przymykającego podobnie do dalet” – czyli na ukrycie tej siły wskazuje litera „dalet (4)”, wskazująca na biedność (dalut) i nędzę[7]. I ono (to zło) otacza cztery anioły i kropkę w czasie, kiedy Malchut otrzymuje od lewej linii Biny, i wtedy jest prawo na ukrycie tej siły zła, żeby ukryć i zamknąć światła jej (Malchut) od niższych. I wtedy znajduje się w tej kropce twarda klipa, która ukrywa ją, dlatego że zamknięcie, które ustawia się siłą zła nad tą kropką, Malchut, jest bardzo twardą klipą.

„I wtedy przyznane jest prawo dokonywania nad światem ostrych sadów” – gdyż z powodu zamknięcia światła miłosierdzia, nie pozwalającego jemu świecić w świecie, jest dane prawo wszystkim sądom panować w świecie. Dlatego że pierwsza „hej”, Bina, i niższa „hej”, Malchut – obydwie one są jedną kropką, „hej-hej” razem. Jednak niższa „hej” powinna być połączona z waw imienia AWA’Ja, ze środkową linią, miłosierdziem. I jeżeli ona połączona z prawą „hej”, czyli otrzymuje od lewej linii Biny, to wychodzą od niej wszystkie sądy, i dlatego połączenie tych dwóch liter „hej” wskazuje na sądy.

41) Budowa (merkawa) czterech aniołów znajduje się w niższej „hej” imienia AWA’Ja, w Malchut. I one nigdy nie oddzielają się jeden od drugiego – Malchut nigdy nie oddziela się od swojej budowy, i budowa jej nie oddziela się od niej. I w każdym miejscu, gdzie znajduje się Michael, będący głową aniołów tej budowy, tam przebywa Szhina, dlatego że budowa nigdy nie oddziela się od Szhiny.

I wszystko to powiązane jedno z drugim – czyli wszystkie cztery anioły włączone jeden w drugiego i powiązane jeden z drugim. I one łączą się w tej kropce, Malchut, a wszystko razem jest to „hej”, czyli cztery anioły razem z Malchut nad nimi są pięcioma.

42) I kiedy „hej” jest jedna, a przed nią napisana jest litera „alef” lub litera „jud”, i sama ona znajduje się w jednej kropce, czyli we właściwości Malchut, wtedy ona przychodzi, żeby nieść dobro światu – czyli w połączeniu „alef-hej” lub „jud-hej”. I to oznacza, że nieczysta klipa rozbita przed nią i już nie ukrywa jej, dlatego że alef i jud, poprzedzające ją, ustawione, żeby rozbić jej klipę. I to – właściwość imienia Eke, „alef-hej-jud-hej”.

Wyjaśnienie. Cała ta klipa skierowana na to, żeby zamknąć i ukryć jej światła, ponieważ ona (Malchut) otrzymuje tylko od lewej linii Biny Hochmę bez hasadim[8]. A litera „alef” wskazuje na podsłodzenie Hochmy i hasadim razem, w postaci dwóch liter „jud” w niej, prawej i lewej linii, a środkowa jest łącząca je ze sobą. I „jud” również wskazuje na Hesed.

Dlatego, jeżeli jedna z tych liter poprzedza „hej”, czyli Malchut, to oznacza, że Hochma w Malchut już obłóczona w hasadim, i wtedy rozbija się nieczysta klipa, panująca nad Malchut cały ten czas, dopóki jej Hochma bez hasadim. Dlatego że alef i jud wskazują na nadmiar hasadim, odpędzający klipę z Malchut.

43) I nie ma świętego imienia, zapisanego literami, znajdującymi się w nim, w którym budowa jego nie znajdowałaby się w literze, będącej w tym imieniu – tym, na czym ona się utrzymuje. I ta budowa jest jej oparciem. Ponieważ nie ma króla, który występowałby bez swoich wojsk, i on nie znajduje się jeden.

I dlatego Pan wojsk (AWA’Ja Cwaot) – wszystko to jest jednym imieniem, czyli On razem z budowami (merkawot) jego. Dlatego że budowy nie oddzielają się od świętego imienia. I każda litera świętego imienia włącza w siebie swoją budowę, i wtedy wszystko jest świętym imieniem.

44) U litery „hej” jest budowa pośród niższych panujących, w światach BE’A. Dlatego że ta litera, będącą najmniejszą w tej grupie, czyli najmniejszą z dziesięciu sfirot, znajduje się w otwarciu, czyli świecenie Hochma otwiera się w niej. Jednak pozostałe litery nie mają budowy, z tym, żeby mogły one włączyć się w literę swojej budowy, w tych niższych. Dlatego że świecenie Hochmy nie otwiera się, żeby świecić niższym, w żadnej z dziesięciu sfirot, oprócz Malchut.

Dlatego że niższa hej, Malchut, włącza się w niższych, znajdujących się na zewnątrz, w BE’A, a inne litery imienia AWA’Ja włączają się w budowę świętości, lecz nie świecą świeceniem Hochmy na zewnątrz, a tylko łączą sale i pałace, przy tym niższe wznoszą się do wyższych. Jednak one nie włączają się w te litery, żeby być jak jedna litera.

Wyjaśnienie. W sobotę i w dni świąteczne wznoszą się światy BE’A w Acilut i otrzymują napełnienie od właściwości Biny, Tiferet i Malchut Acilut. Innymi słowy, w sobotę i w świąteczne dni łączą się sale i pałace, czyli pałace światów BE’A wchodzą w świętość i otrzymują napełnienie również od sfirot znajdujących się powyżej Malchut, ponieważ one znajdują się w świecie Acilut, na miejscu samych tych sfirot. I razem z tym, one uważane tam zewnętrznymi właściwościami tych sfirot, a nie samymi sfirot. „One nie włączają się w te litery, żeby być jak jedna litera”, czyli one nie łączą się z nimi w całości, a stają się dla nich zewnętrznymi właściwościami.

45) Dlatego w każdym imieniu, które ma odniesienie do świętych imion, włączona budowa świętości, i wtedy ono jest świętym imieniem jak należy. I również u każdej z czterech liter świętego imienia jest własna budowa, gdyż te cztery litery przedstawiają sobą budowę dla tego, kto jest niewiadomy, czyli one otwierają niewiadome. I dlatego nazywane są budową (merkawa) dla niego. I każda z tych czterech liter imienia ma budowę, włączoną w nią i zapisaną właśnie tą literą.

46) „Hej” – jest to dwanaście, i razem z kropką, stojącą z góry, jest trzynaście. I to – trzynaście właściwości miłosierdzia z dołu, które są podobne do trzynastu właściwości miłosierdzia z góry, w A’A. Te dwanaście, które znajdują się „w hej”, przedstawiają sobą dwanaście granic, znajdujących się w czterech stronach świata, po trzy w każdej stronie.

Wyjaśnienie. Dlatego że „hej” przedstawia sobą cztery strony świata, czyli trzy linie i Malchut, otrzymującą je. I kiedy one włączone w siebie, są w każdej stronie trzy linie, i jest ich – dwanaście. I nazywane one dwunastoma granicami. I razem z włączeniem Malchut jest ich trzynaście.

47) I te trzy linie, włączone w każdą stronę, są dziewięcioma w każdej stronie, gdyż trzy linie, znajdujące się w każdej stronie, włączają siebie jedna w drugą. I ich dziewięć w każdej stronie: wschodniej, zachodniej, północnej i południowej.

I ta kropka, niższa „hej”, stojąca w centrum nad nimi, dopełnia każdą stronę, żeby było w niej dziesięć – przecież ponieważ ona znajduje się w samym centrum, to przyłącza się do każdej strony. W ten sposób, jest dziesięć w każdej stronie: wschodniej, zachodniej, północnej i południowej, czyli po dziesięć sfirot w każdej stronie.

I to – czterdzieści liter imienia „mem-bet (42)”, znajdujące się w cytacie: „Na początku stworzył”[9], do litery „bet” słowa „we–bou (i chaotyczna)”[10], które znajdują się z dołu, w Malchut, w świętym imieniu, i dwie litery, łączące je w prawej i lewej linii, razem czterdzieści dwie. I wszystkie one znajdują się we właściwości litery „hej”.

Wyjaśnienie. Tak samo, jak jest czterdziestodwuliterowe imię (mem-bet) z góry, w Ga’R, do którego mają odniesienie czterdzieści dwie litery cytatu: „Na początku stworzył”, do litery „bet” słów „we-bou (i chaotyczna)”, tak samo jest czterdziestodwuliterowe imię (mem-bet) z dołu, w Malchut. I to – cztery razy po dziesięć liter, które znajdują się w każdej ze stron, wszystkich czterdzieści. I razem z dwoma łączącymi, w prawej ich linii i w lewej – łącznie czterdzieści dwie, tak samo jak z góry.

48) W ten sposób, „hej” obecna we wszystkich wyższych właściwościach, gdyż ona jest budową świętości, i w tych dwunastu granicach, i w dziesięciu sfirot każdej strony w niej, i w czterdziestu dwu literach, ustawionych w świętym imieniu – wszystko to włącza się w formę litery „hej”.

49) I wszystkie one umieszczone skośnie, w kropce znajdującej się w centrum, łączącej je wszystkie w prostej kolejności, jedną stronę z drugą stroną, i tak – we wszystkich czterech stronach. Wszystkie one wywyższają się na wagach, w kielichach wag, które powinny naprawić wszystko.

Wyjaśnienie.Zanim Malchut włącza się w Binę, dziewięć pierwszych sfirot było wolnych od skrócenia, które jest w Malchut, i było tylko jedno kli, czyli Malchut, a wszystkie dziewięć pierwszych sfirot było światłem. I po tym jak Malchut wzniosła się i połączyła się z Biną, włączyła się Malchut w każdą z dziesięciu sfirot. Dlatego że w Nekudim ona wzniosła się w nikwej ejnaim, w Hochmę, a w Acilut ona wzniosła się w mecach, w Keter.

I połączenie Malchut z Biną nazywa się skośną linią, gdyż cztery sfiry: Hochma, Bina, Tiferet i Malchut – przedstawiają sobą kwadrat. Hochma i Bina – są to dwa żebra, południe i północ. Tiferet i Malchut – dwa żebra, wschód i zachód. I kiedy Malchut, zachodnia strona, połączyła się z Biną, północną stroną, kwadrat staje się trójkątem, gdyż dwa żebra, zachodnie i północne, połączyły się razem, i stały się jednym żebrem – skośnym. I dlatego na połączenie Malchut z Biną wskazuje nazwa „skośna”.

I tak samo wiadomo, że cała siła środkowej linii, skierowana na połączenie dwóch linii, prawej i lewej, działa dzięki masachowi de-hirik w niej, i ten masach powstaje od połączenia Malchut z Biną. I dlatego nazywa się Malchut kropką, znajdującą się w centrum, ponieważ ona stała się środkową linią, która wykorzystuje masach w niej dla połączenia dwóch linii, prawej i lewej, jedna z drugą.

Dziewięć pierwszych sfirot w każdej z czterech stron Malchut – wszystkie one połączone skośnie, czyli stoją z Malchut połączoną z Biną, nazywaną skośna, ponieważ ona włącza się we wszystkie dziewięć sfirot. Wszystkie one umieszczone skośnie, w kropce, znajdującej się w centrum, zlanej ze środkową linią, włączonej w masach de-hirik, który znajduje się w środkowej linii i łączy je wszystkie, w prostej kolejności, jedną stronę z drugą stroną. Innymi słowy, w ich wszystkich ona łączy ze sobą dwie linie, prawą z lewą. „W prostej kolejności” – żeby one nie odchyliły się w prawo lub w lewo, a znajdowały się pośrodku.

I tak – w czterech stronach, czyli w prawej i lewej linii, znajdujących się w każdej z czterech stron. „Wszystkie one ważone na wagach” – za pomocą masachu de-hirik, nazywanego wagami, i ten masach de-hirik włącza je wszystkie „na kielichach wag, które powinny naprawić wszystko” – dlatego że masach de-hirik naprawia wszystko za pomocą naprawienia środkowej linii, i bez niego nie byłoby żadnych mochin w parcufim.

50) W niższej „hej”, Malchut, były stworzone i ustawione wszystkie te niższe. Dlatego napisano: „I powiedział Wszechmogący: „Stworzymy człowieka na obraz Nasz i na podobieństwo Nasze”[11]. „Stworzymy (naase)” – jest to litera „hej”, Malchut, która nazywa się „działanie (świat Asia)”. I wszystkie te, które znajdują się z dołu łączą się z nią w dokładnym podobieństwie do jej formy, podobnie do tego, jak nazywa się „hej” we wszystkich właściwościach. I dlatego powiedziała ona: „Na obraz Nasz i na podobieństwo Nasze” – oprócz jednej „hej”, która jest z góry, czyli Biny, gdyż niżsi w ogóle nie objawiają się w jej formie i nie zapisują się w niej, żeby objawić się, ponieważ u niższych jest więź tylko z Malchut.

51) Kiedy Malchut nazywa się „hej”, ona objawia się we wszystkich właściwościach, ona jest wszystkim, i dlatego znajduje się ta kropka w centrum czterech stron w niej, gdyż ona połączona z nimi wszystkimi.

Te dziewięć, które znajdują się po wschodniej stronie, łączą się z nią, i ona z nimi. Dziewięć, które znajdują się na południowej stronie, łączą się z nią, i ona z nimi. Dziewięć, które znajdują się na północnej stronie, łączą się z nią, i ona z nimi. I dlatego ona znajduje się we wszystkich, i wszyscy znajdują się w niej, i wszystko to – zawarte w literze „hej”. Dlatego napisano: „Stworzymy człowieka” – gdyż są to słowa Malchut, nazywanej „działanie (świat Asia), i jest to – „hej”. I napisano: „I powiedział Wszechmogący (Elokim)” – co wskazuje na Binę[12].

52) Wszystkie te tajemnice i wyższe tajemnice poznawane za pomocą tych liter i zapisywane w tej literze, żeby święte imię połączyło się jak należy. I wszystko to jest wyższą tajemnicą w tym świętym imieniu. Do tej pory na wyższą Hochmę wskazywała niższa litera „hej”, która ma odniesienie do czterech liter imienia. Szczęśliwy udział tego, kto przeniknął tą mądrość (hochmę) i wyszedł z niej z pokojem, i zna drogi Stwórcy, żeby wejść bez żadnego wstydu w przyszły świat.


[1] Tora, Dewarim, 6:4.
[2] Prorocy, Izajasz, 44:6.
[3] Prorocy, Izajasz, 41:4.
[4] Patrz „Wprowadzenie w Sulam”, p.88.
[5] Prorocy, Jeremiasz, 32:17.
[6] Patrz „Wprowadzenie w Sulam”, p.88
[7] Patrz p.38.
[8] Patrz „Wprowadzenie w Sulam”, p.35.
[9] Tora, Bereszit, 1:1.
[10] Tora, Bereszit, 1:2.
[11] Tora, Bereszit, 1:26.
[12] Patrz Zohar Hakdama, p.236.