741) „I zasadził Stwórca Wszechmogący ogród w Edenie na wschodzie”. Powiedziano: „Ja opuściłem się do ogrodu, aby popatrzeć na młode kiełki”. Na ileż człowiek powinien każdego dnia rozważać i być uważnym w sercu swoim, i bardzo dokładnie sprawdzać postępowanie swoje, i bardzo uważnym być we wszystkich czynach swoich, i myśleć w sercu swoim, że jego stworzył Stwórca i dał mu wyższą duszę i przewagę nad resztą stworzeń, wyłącznie dlatego, żeby myśleć o pracy Jego i zlać się z Nim, i nie biegać za próżnością.
742) Kiedy Stwórca tworzył człowieka, On wzniósł jego przed Sobą w obrazie Swoim. I usiadł Stwórca, i wołając go, powiedział: „Ja stworzyłem ciebie, żebyś ty był panem i królem nad wszystkim w imię Moje. Ja – z góry, a ty, tak samo jak Ja, tylko z dołu”.
743) „Ja wkładam w ciebie duszę dla wiedzy, rozumowania i mądrości, w odróżnieniu od innych stworzeń. Staraj się więc widzieć wielkość Moją, staraj się wykonywać przykazania Moje. I oprócz Mnie, u nikogo nie będzie wielkiego panowania, podobnego do tego, co jest u ciebie.
744) Skąd nam wiadomo, że On zawołał go i uprzedził o tym? Napisano o tym: „I powiedział On człowiekowi: „To, lęk Stwórcy, on i jest mądrością, a oddalać się od zła – rozum”. Innymi słowy, kiedy będzie panować nad tobą lęk, ty osiągniesz mądrość, która jest ponad wszystko. Kiedy zobaczył człowiek, że on sam wielki pan nad wszystkim, zapomniał o przykazaniach Pana swojego, i nie uczynił tego, co było przykazywane jemu.
745) Stwórca stworzył człowieka wyłącznie dlatego, żeby on starał się wywyższyć Stworzyciela swego, jak powiedziano: „Każdego nazwanego imieniem Moim, w chwale Mojej stworzyłem Ja go”. „W chwale Mojej” – by starał się usilnie i poznawał chwałę Moją, i myślał, żeby na skutek czynów jego był darowany jemu dobry udział w świecie przyszłym.
746) Każdego dnia o wschodzie słońca dochodzi z góry głos niebiański, mówiący: „Biada wam stworzenia! Nie widzicie wy wielkości Mojej, nie śledzicie uważnie za tym, żeby poznać wielkość Moją”.
747) Kiedy słońce rozprzestrzenia skrzydła swoje, żeby skierować się na swoje doskonałe obroty, czyli podczas ruchu, biją kopytami swoimi właściciele drzew w ogrodzie Edeńskim, podobnie do tego, jak zwierzę idzie do przodu, uderzając kopytem o ziemię. I wszystkie wyższe anioły i święte zwierzęta, i tron wielkości króla, i aromaty w ogrodzie Edeńskim, i drzewa, i niebo, i ziemia, i wojska ich, wzdrygają i wychwalają Pana ich.
748) I wznoszą się oni i widzą litery świętego objawionego Imienia, które wyrzeźbione na słońcu podczas przemieszczenia jego i mówią wychwalenia Pana świata. I rozlewa się ten sam głos, uprzedzający stworzenia, tych, kto nie dba o wielkość wyższego Króla, jak reszta stworzeń, które dbają o imię i wychwalenie Jego.
749) I dlatego zakazano człowiekowi wypowiadać wychwalenia w modlitwie swojej, lecz tylko jeżeli widzi, że obłoki z góry ozdobione czerwonym kolorem przez słońce, dlatego że przed wschodem słońca, a podczas zachodu jego, widoczny jest czerwony odcień nad chmurami. Jak powiedziano: „Będą błogosławić przed Tobą ze słońcem” – czyli ze wschodem słońca.
750) Modlitwa i wychwalenie, które mają odniesienie do nocy, czyli wieczorowa modlitwa (maariw), wypowiadana jest od tego czasu, kiedy słońce zaszło i do pojawienia się księżyca – przy odchodzącym świetle słońca. I powiedziano: „Będą błogosławić przed Tobą ze słońcem” – jest to poranna modlitwa, którą wypowiada się z pojawieniem światła słońca. „I do pojawienia luny – z wrót we wrota” – i jest to nocna modlitwa, którą powinno wypowiadać się z zachodem słońca, zanim pokaże się księżyc.
751) Stąd wynika, że zakazano modlić się, zanim ukażą się ostanie promienie słońca, jak powiedziano: „Ponieważ do wschodu słońca i do zachodu jego wielkie imię Moje”. I w jakim miejscu? „Pośród narodów” – pośród tych, o których powiedziano: „Ponieważ kto naród wielki?”. I to – Israel”.
752) Przecież Stwórca stworzył aniołów-służących z góry, żeby wysławiać i wychwalać Jego, i oni wznoszą Jemu pieśń każdej nocy. I, odpowiednio im, On stworzył Israel z dołu, żeby wysławiać i wychwalać Jego, i wznosić Jemu pieśń i chwałę każdego dnia.