Usłyszałem w 1945 r.

Powiedziano poprzez mędrców, że skoro istnieje łuska, to istnieją również płetwy, jeśli jednak istnieją płetwy, jeszcze nie wiadomo, czy istnieje łuska.

Łuska (kaskeset) – od słowa „kuszija” (pytania). A słowo „kuszija” (pytania) – od słowa „koszi”, ciężar – który powstaje w pracy „ze względu na Stwórcę”. Czyli łuska (kaskeset) – to kelim, w które otrzymuje się odpowiedzi na pytania, dlatego że odpowiedzi odczuwane są nie zewnętrznym rozumem, a wewnętrznym. Wewnętrzny rozum – to Wyższe Światło, które napełnia człowieka, i tylko wówczas uspokajają się w nim wszystkie jego pytania.

Dlatego im więcej u człowieka pytań, w tej mierze napełnia go Wyższe Światło. Dlatego kaskeset jest symptomem czystości, naprawy. Przecież, tylko posiadając kaskeset człowiek może jawnie oczyścić siebie (z egoistycznych życzeń „ze względu na siebie”), dlatego że pragnie pozbyć się pytań (kuszijot). I wszystko, co w jego siłach, on czyni, żeby oczyścić siebie i stać się godnym wyższego światła.

Snapir (płetwa) także staje się oznaką czystości (altruizmu, „ze względu na Stwórcę”), dlatego że snapir – od słów „sone pe or” (nienawidzący Wyższego Światła). Przecież jeżeli u człowieka pojawiają się pytania (kuszijot), to z tego powodu, że istnieje w nim nienawiść do wyższego światła. Ale jeżeli on ma snapir, nie ma konieczności, żeby u niego pojawiły się pytania (kuszijot). Przecież być może on nienawidzi wyższego światła nie z tego powodu, że go pokonują trudne pytania, a dlatego że dąży do nasłodzenia i myśli, że niczego nie otrzyma poprzez swoją naprawę i wzniesienie.

Dlatego symptomy czystego kli: właśnie i snapir, i kaskeset – razem, kiedy ma człowiek rybę (dag – od słowa „daaga”, troska, niepokój). Przecież ryba – to mięso ubrane w płetwy (snapir) i łuskę (kaskeset) – czyli Wyższe Światło świeci w tych dwóch oznakach czystości.

Ale jeżeli człowiek niby czyni wysiłki, uczy się, ale nie powstają w nim pytania przeciwko pracy „ze względu na Stwórcę”, to oznacza, że nie ma w nim oznak czystości, naprawy, gdyż oznakami oczyszczenia są przede wszystkim pytania (kuszijot) przeciwko duchowemu.

A jeżeli nie ma pytań, to nie ma miejsca i na umieszczenie się w nim Wyższego Światła. Przecież nie ma u niego przyczyny powodującej napełnienie go Wyższym Światem, dlatego że i bez wyższego światła on także widzi siebie w dobrym stanie.

Dlatego faraon (paro), król Egiptu, kiedy pragnął pozostawić u siebie synów Izraela, nakazał, żeby nie wydawano im „kasz” (słomy), aby wykonywali z niej cegłę. I żeby zbierali ją sami. Dlatego że w takim przypadku nie będzie miał człowiek potrzeby, żeby Stwórca wydobył go z tego nieczystego stanu, w stan naprawiony.