I chcę w tym rozdziale rozpocząć krótkie wprowadzenie dla każdego, kto pragnie „napełnić swoją rękę” i zajmować się tą mądrością. To jest to, co już wcześniej wyjaśniliśmy, że parcuf Adam składa się z 248 organów w 10 częściach sfirot, które są w nim. Tak więc Keter to Galgalta (czaszka), a HaBaD to trzy mohin (mózgi), HaGaT to dwie zraot (ręce) i guf, NeHIM to dwie szukin (nogi), a Ima i Malchut to jego Nukwa. Jeśli chce się podzielić i uszczegółowić te 10 sfirot, to nie można ich podzielić tylko na 5 bhinot, ponieważ każda z nich jest jednym, pełnym parcufem na kształt człowieka. I oto ich porządek: Keter to jeden, pełny parcuf z 10 sfirot i nazywa się Arich Anpin. Hochma to także jeden parcuf z 10 sfirot i nazywa się Aba. Bina to również jeden parcuf z 10 sfirot i nazywa się Ima. A WaK (6 kcawot), od Hesed do Jesod, to jeden parcuf z 10 sfirot i nazywa się Zeir Anpin. Dziesiąta sfira to Malchut, również oddzielny parcuf z 10 sfirot, i nazywa się Nukwa de-Zeir Anpin. Należy również powiedzieć, że bhina Malchut występuje w każdym parcufie spośród tych pięciu parcufim. Jest to podobnie jak Malchut, która znajduje się w parcufie Zachar, na przykład w Aba i Zeir Anpin. Malchut, która jest w nim, to Wieniec, który znajduje się nad sprawiedliwym, nazywanym Jesod, w formie błogosławieństwa dla głowy sprawiedliwego, co jest przytoczone w Księdze Zohar, w rozdziale Wajece, str. 128. Cytat: „Rabi Jisa Młodszy znajdował się przed Rabi Szimonem. Powiedział mu: Co oznacza to, co jest napisane: „Błogosławieństwo na głowę sprawiedliwego”? Powinno było zostać powiedziane: „Sprawiedliwemu” – i tak dalej”. A jeśli chodzi o Malchut w parcufie Nukwa, na przykład w Ima i Nukwa de-Zeir Anpin, to Malchut, która jest w niej, to również bhina Ataret Jesod w niej, ponieważ Jesod, który jest w niej, to Rechem (macica), a Atara, która jest w niej, to obrzękła tkanka (jak jabłko) [w połowie warg], która jest nad nią, zwana w słowach naszych mędrców „dolną częścią kelim”, w kontekście oznak niepłodności (łamanie zakazu Tory), jak wiadomo.

I choć sfira Malchut obejmuje (jest włączona) jako ostatni parcuf w pięciu parcufim i nazywa się Nukwa de-Zeir Anpin, to jednak jest ona „pełną Nukwą” w zgodnym (pełnym) parcufie, jak i wszystkie inne parcufim – i zapamiętaj to. Wyjaśniono również trudność, wielką i ciężką, która stała się przeszkodą nawet dla wielkich mędrców i nie zgłębili oni jej do końca, ponieważ w HHakdama Zohar 1:10 powiedziano w odniesieniu do wersetu: „Podnieście wasze oczy w górę i zobaczcie, kto stworzył to (Mi bara Ele)” (Jeszajahu 40:26) – że o Keter i Hochmie nie pyta się w ogóle, a pytanie zaczyna się dopiero od Biny i dalej. Lecz to jest w sposób ukryty i nie jest w pełni objawione, ponieważ sięga do Malchut, nazywanej MaN. A to, co poznali i to, co zrozumieli, wszystko to zostało pierwotnie ukryte. W innych miejscach, w wersecie: „Zapytaj o dni przeszłe” (Dwarim 4:32), powiedziano, że od Hesed i poniżej można pytać, ale powyżej tego już nie wyjaśnia się w GaR (trzy główne sfirot). Podobnie powiedziano w Tikkunim (Tikkun 22, str. 26): „Wyższy Keter to On, zakończenie 50 Bram Biny, i to jest miejsce, do którego nie dano Moszemu wstąpić”. Powiedziano również: „Ścieżki do niego nie zna drapieżny ptak” (Job 28:7). I o tym mędrcy powiedzieli: „Nie zajmuj się tym, co jest dla ciebie niepojęte; nie pytaj o to, co jest przed tobą ukryte. Rozmyślaj tylko o tym, co jest dozwolone, a tajemnice nie są dla ciebie” (Chagiga 2:2). Na początku tego samego Tikkun 22 powiedziano: „Tajemnice to są Aw’I” itd., ponieważ GaR jest zakazane do badania i zgłębiania. Kiedy znajdzie w wersie Gaona, Rabiego Icchaka de-Latia, na początku Księgi Zohar, niech spojrzy tam, wszędzie jest to samo wyrażenie, a takich jest wiele. I oto w całej Księdze Zohar, a w szczególności w Idra Rabba, Idra Zuta i Tikkunim, znajdują się zdumiewające rzeczy o GaR. A jak w Hakdama Zohar powiedziano odwrotnie, że nawet badanie ostatniej Malchut jest możliwe, o niej powiedziano: „co dotknął, to poznał” itd. Ale rzecz odnosi się do tego, jak opisano w czwartym rozdziale temat Adama Kadmona i jak wszystkie światy są gałęziami i odgałęzieniami od niego, aż odkrywa się, że świat Acilut jest jedynie odzieniem na NeHIM Adama Kadmona, ponieważ są to Bhiny wyłącznie jego Ragliam. I już wiadomo, że świat Asija odpowiada Malchut de-AK, gdyż jej miejsce było Achor be-Achor z Zeir Anpinem, wyłącznie w jego TaNHIM. Odkrywa się, że świat Acilut nawet porównuje się ze światem Asija, ponieważ jest Malchut de-AK. Odkrywa się również, że całe nasze badanie w Księdze Zohar dotyczy świata Acilut, nawet w GaR, ponieważ to jest tylko Bhina świata Asija de-AK, ponieważ on jest Malchut de-AK. Ale w GaR de-AK jest zakazane to czynić, a nawet w Malchut de-AK, gdzie jest to Bhina Asija.

Jeszcze musimy przedstawić ci jedno wprowadzenie. Otóż wszystkie dziesięć sfirot obejmują w sobie wszystkie światy razem, jako jedną Bhinę AWAJa (הוי”ה יהו”ה) Riszona w każdym miejscu – zarówno w całości, jak i w szczegółach. Jak zostało powiedziane wcześniej, każda litera AWAJa Riszona zawiera w sobie całość. Oto punkt Jud (י) w literze AWAJa to sfira Keter, samo Jud (י) to Bhina Hochma, pierwsza litera Hej (ה) to Bina, a Waw (ו) to Tiferet, który obejmuje dwa parcufim, których łączna Bhina nazywa się Zeir Anpin, jak powiedziano w odpowiednim miejscu, z Bożą pomocą. Dolna litera Hej (ה) to Malchut, nazywana u nas Nukwa de-Zeir Anpin. I wszystko to ukazuje się poprzez AWAJa, zawierając pięć parcufim razem, jak powiedziano wcześniej. A gdyby dziesięć sfirot zostało podzielonych na oddzielne parcufim, to także w tych parcufim znajdowałaby się AWAJa w szczegółach, zgodnie z ogólną zasadą. Ponieważ punkt Jud to Keter i on jest Galgalta w tym parcufie, Jud (י) to Hochma, a Hej (ה) to Bina, które znajdują się w parcufie, stanowiąc dwa Mohin – prawy i lewy. Litera Waw (ו) to główny Guw WaK w tym parcufie, a dolna Hej (ה) to Malchut w jego parcufie. Należy także przedstawić Bhinot w inny sposób, zbliżony do powyższego, ponieważ ze wszystkich liter imienia AWAJa wywodzi się AWAJa Riszona i nie ma między nimi różnicy, poza sposobem ich wypełnienia i znaczeniem. Jud (י) wskazuje na Abę, gdzie sfira nosi nazwę Hochma w AWAJa Riszona, w wypełnieniu „Judin”, której wartość liczbową stanowi 72 (A’B). Litera Hej (ה) wskazuje na Imę, parcuf nazywany Bina, a w niej AWAJa w wypełnieniu „Judin i Alefin”, co daje gematrię 63 (Sa’G). Litera Waw (ו) wskazuje na Zeir Anpin, czyli sześć sfirot od Hesed do Jesod, a w niej AWAJa Riszona w wypełnieniu „Alefin”, co daje wartość liczbową 45 (M’A). Dolna litera Hej (ה) wskazuje na Malchut – Nukwę de-Zeir Anpin, w której AWAJa Riszona jest wypełniona „Hej’in”, co daje wartość liczbową 52 (Bo’N). I tak samo jest w szczegółowych poziomach wszystkich parcufim, które wchodzą w skład pięciu parcufim, wspomnianych wcześniej. W każdym z nich znajduje się AWAJa w szczegółach. Jak powiedziano wcześniej: w nim znajduje się imię AWAJa de-A’B w Hochmie danego parcufa, AWAJa de-Sa’G w Binie tego parcufa, AWAJa Riszona de-M’A w WaK w tym parcufie Zeir Anpin, a AWAJa de-Bo’N w Nukwie de-Zeir Anpin tego parcufa. Każda sfira dzieli się na dziesięć sfirot, każda dziesiątka na kolejne dziesięć – aż do nieskończoności. Istotą tego, jak powiedziano wcześniej, jest różnica w wypełnieniach AWAJa, ponieważ one się mnożą i dzielą aż do nieskończoności, odpowiadając podziałowi szczegółowych parcufim aż do nieskończoności. I oto po przedstawieniu wszystkich tych wprowadzeń powinniśmy pobudzić się do źródła, aby studiować Księgę Zohar, w której znajdują się liczne i bardzo różne wypowiedzi. I jeśli ktoś nie posiada tych wprowadzeń, to ukryją się one przed jego oczami, ponieważ umysł nie zauważy żadnej rzeczywistości (Bhiny), o której mówi dany fragment w Księdze. Umysł nie odróżni nawet żadnych Bhinot, które opisuje ten fragment – czy mowa jest o samym Adamie Kadmonie, czy o wszystkich światłach, które z niego wychodzą i w nim świecą. Nawet o rodzaju światła Oznaim, o rodzaju światła Chotem, a nawet o rodzaju światła Pe, nazywanego Akudim. A jeśli chodzi o światło Ejnaim, nazywane światem Nekudim, to jest to świat Acilut, zanim został on naprawiony. A jeśli chodzi o światło Mocha, to jest to Bhina świata Acilut po tym, jak został naprawiony. Jeśli mowa o świecie Brija. Jeśli o świecie Jecira. Jeśli o świecie Asija. Wszystko to jest ujęte w sposób ogólny. Jednak należy jeszcze rozróżnić szczegóły – czy mowa jest o parcufie Atik w każdym z tych światów? Czy o parcufie Arich? Czy o Abie? Czy o Imie? Czy o Zeir Anpinie? Czy o Nukwie? Czy o Israel Saba? Czy o Twunie? Czy o Jakowie? Czy o Lei?

Należy również rozróżnić szczegóły, czy mowa jest o dziesięciu sfirot  de-Igulim, czy o dziesięciu sfirot de-Joszer. Czy mówi się o Makif i czy o O’P. Czy o istocie, czy o kelim. Najważniejszą ze wszystkich rzeczy jest odróżnienie sfiry spośród dziesięciu sfirot i jej stanu, położenia, braku i napełnienia, samej liczby. Czy w swoim czasie, gdy została stworzona. Czy w czasie skargi Luny. Czy w czasie stworzenia Adama Riszona. Czy w czasie, gdy zgrzeszył i wszystkie światy uległy zmianie. Czy w pokoleniu pustyni (Pokolenie Stracone). Czy w czasie Pierwszej Świątyni i jej zniszczenia. Czy w czasie Drugiej Świątyni i jej zniszczenia. Najważniejsze z tego wszystkiego – czy w dni powszednie, czy w Szabat albo w święto. Czy w dzień, czy w nocy. Czy nadszedł właściwy moment, bo w każdej chwili i momencie światy się zmieniają i nie ma dwóch identycznych chwil. A ten, kto obserwuje ruchy konstelacji i gwiazd, ich pozycję i położenie oraz ich zmiany, zauważy, że sposób, w jaki były ustawione w jednym momencie, w innym kręgu się zmienia i przewiduje, że wydarzenia, które się wydarzą, będą inne od tych, które przewidział chwilę wcześniej. Z tego można zrozumieć i dostrzec w najwyższych światach, że nie mają one końca ani liczby. A jeśli ktoś otworzy oczy swojego umysłu, rozpozna i pojmie to z samej istoty rzeczy, ponieważ: „Nie wszystko, co jest w sercu człowieka, objawia się w szczegółach”. I o tym powiedział Król Dawid, niech spoczywa w pokoju: „Otwórz moje oczy, abym zobaczył cuda z Twojej Tory” (Psalmy 119:18). A Szlomo, niech spoczywa w pokoju, o którym napisano: „Nabrał mądrości od każdego człowieka” (1 Księga Królewska 5:9), powiedział: „Rzekłem: Będę mądry, lecz mądrość jest daleka ode mnie” (Kohelet 7:23). Zajrzyj do Księgi Tikunim, Tikun 22 z Księgi Zohar, gdzie jest napisane: „Wstał Rabi Szimon i powiedział: Saba, Saba! (…) A szaty, które założył rano, nie były tymi, które założył wieczorem, a szaty, które założył tego dnia, nie były tymi, które założył na drugi dzień”. Stąd można zrozumieć, jak zmienia się stan i położenie światów, ponieważ są one obłóczeniem Ejn Sof. Ile zmian następuje w każdej chwili i momencie! I zgodnie z tymi zmianami zmieniają się również aspekty wypowiedzi Księgi Zohar. A wszystkie one są słowami Boga Żywego. Podobnie znajdzie się odniesienia do bhinot AWAJa w różnych napełnieniach: czy w napełnieniu AB, czy w napełnieniu SaG, czy MA, czy BoN, jak zostało wspomniane we wstępie do Tikunim, który nie został spisany. Również na końcu Tikuna 19, a także w Tikunie 75 itd. w tych Tikunim. Tam wspomniano o napełnieniach tych AWAJa. I trzeba wiedzieć, w jakim aspekcie zajmuje się dana wypowiedź, aby wiedzieć, jakiej AWAJa dotyczy. Na co wskazuje jej miejsce. Jeśli ktoś będzie zgłębiać, uważnie badać i poszukiwać wyjaśnień tych rzeczy, może osiągnąć zrozumienie tych wypowiedzi: „Jeśli Elokim będzie ze mną” (Bereszit 28:20), będzie nienaruszony dla Niego, jak powiedziano: „Tym, którzy chodzą w doskonałości, On nie odmawia dobra” (Psalmy 84:12). I niech rozważy to jeszcze jedno pytanie: Większość wypowiedzi w Zohar i niemal wszystkie mówią o dziesięciu sfirot świata Igulim tylko w kontekście Joszer, jako obrazu Adama. I należy zadać pytanie: czy te sprawy są badane w odniesieniu do AK, czy do Atika, czy do Aricha, czy w Abie i Imie, czy w Zeir Anpin i Nukwie świata Acilut, czy w pozostałych światach BEA? I jeśli te rzeczy będą stale przed jego oczyma: „Nie oddalą się od twoich oczu” (Miszlej 4:21), „Jeśli pobiegniesz, nie potkniesz się” (Miszlej 4:12), „Wtedy będziesz kroczyć bezpiecznie swoją drogą” (Miszlej 4:11).