Usłyszałem w Purim 1947 r.

W czym jest różnica pomiędzy pierwszym i ostatnim królewskim listem? (O wydarzeniach, opisanych w Megilat Ester).

Pisemny dekret zawiera rozkaz króla, wydany z królewskiego pałacu. A królewscy doradcy szczegółowo rozpisują dekret z wyjaśnieniami, żeby stał się zrozumiały dla każdego. W oryginale zostało wskazane prosto: „Żeby byli gotowi do tego dnia” („Przekazać dekret ten do każdego kraju jako prawo, objawione wszystkim narodom, żeby byli gotowi do tego dnia”. Megilat Ester 3:14). A doradcy zrozumieli, że powiedziane odnosi się do wszystkich pozostałych narodów, które powinny przygotowywać się do zemsty na judejczykach. I zdarzyło się to dlatego, żeby Aman pomyślał: „Komu, oprócz mnie, zechce okazać cześć król?”. Dlatego w ostatnich listach napisał w ślad za słowami króla: Żeby byli „judejczycy” gotowi. Wtedy kiedy w pierwszych listach nie było napisane wyjaśnienie słowa „judejczycy”, i dlatego mieli oni siłę oskarżać. I ta siła dawana jest dlatego, że inaczej niemożliwym jest usprawiedliwić żadnego pragnienia otrzymać światło, czyli rozprzestrzenić Wyższego Światła w dół. Przecież cała praca była ze względu na oddawanie, czyli nie było możliwości przyciągnięcia światła z dołu. I wyjście jest w tym, żeby dać siłę Amanowi, który pragnie właśnie największego światła, o czym mówi jego imię: „Aman, agagitianin” (Megilat Ester 3:1), od słowa „gag” (dach) – czyli stopień Ga’R.