100) Po tym, jak wyjaśniliśmy sens sfirot Necach i Hod litery waw imienia AWA’Ja, wyjaśnia się jego sfira Jesod. I mówi się, że jest źródło studni, wody której, czyli napełnienie, nie zaprzestają nigdy. Studnia – jest to Malchut, a źródło – jest to Jesod. I ten Jesod daje siłę życia, żeby napełnić życiem wszystko.

Wszyscy wyżsi i niżsi znajdują się w tym, żeby pragnąć pragnieniem, dlatego Jesod jest to pragnienie z góry i z dołu, żeby oświęcić lik i nawilżać ogród, Malchut. Dlatego że doskonałość Jesod w kelim wyprowadza Ga’R świateł, i w ten sposób oświeca lik, i on również daje napełnienie Malchut.

101) W Jesod nie otwiera się budowa, lecz wszystko przebywa w ukryciu, i on nie znajduje się w otwarciu. Jednak wszystkie wyższe imiona i wszystkie budowy przychodzą do niego cicho.

Wyjaśnienie. Jesod – jest to środkowa linia, znajdująca się poniżej haze. I chociaż on zawiera Hochmę i hasadim, panują w nim głównie hasadim, ukryte od Hochmy, i u budowy nie ma osnowy dla otwarcia w nim, czyli budowa nie otwiera się w nim w świeceniu Hochma. Jednak wszystkie wyższe imiona, HaGa’T, i wszystkie budowy, Necach i Hod, wszystkie one przychodzą w Jesod, czyli dają jemu swoje napełnienie i włączają się w niego. „Cicho” – czyli świecenie Hochmy jest nieodczuwalne w nim.

Przecież wzniesienie głosu wskazuje na świecenie Hochmy. I chociaż on włącza Hochmę i hasadim, jednak Hochma niesłyszalna w nim, a wyłącznie hasadim, czyli podczas ziwuga Z’A napełnia Malchut tylko hasadim.

102) Kiedy przychodzą te imiona, HaGa’T Z’A, czyli kiedy świecenie ich rozprzestrzenia się do Jesod, budowy Necach i Hod otaczają wszystkie strony Jesod i poziom z dołu, Malchut. I wszystkie one nazywane są skrzydła męża Malchut, żeby okrywać nimi wszystko.

Ten poziom, Jesod, wchodzi cicho, podobnie do źródła wewnątrz studni, wody którego nie zaprzestają nigdy, i źródło od niego nigdy nie oddziela się. I wszystko to jest studnią, czyli Jesod i Malchut razem nazywane są studnią. Jak powiedziano: „Studnia, którą wykopała starszyzna”[1], i również: „Studnia wody żywej”[2].

Wyjaśnienie. Chociaż ziwug dokonywany we właściwości ukrytych hasadim, razem z tym również i świecenie Hochmy przekazywane jest Malchut, lecz nie w ziwugu panim be panim, a w świeceniu achoraim wokół niej. Jak również – w Jesod, który jest dającym podczas ziwuga, i główne jego napełnienie – właściwość hasadim, a nie Hochma, jednak budowy Necach i Hod ukrywają i otaczają wszystkie jego strony.

Innymi słowy, kiedy te budowy świecą świeceniem Hochmy, one rozprzestrzeniają się poza granice tego ziwuga i przekazują świecenie Hochmy w achoraim (odwrotną stronę), i z tego powodu świecenie ich odbywa się drogą achoraim, a nie panim, i dlatego nazywane są skrzydłami, otaczającymi Jesod i Malchut.

I są u tego dwa znaczenia:

1. Za pomocą świecenia ich Hochmy one ukrywają i chronią świecenie tego ziwuga od zbliżenia się zewnętrznych, gdyż świecenie Hochmy oddala zewnętrznych od każdego utrzymywania się w świeceniu ziwuga.
2. Dlatego że świecenie achoraim schodzi w sądach, i te sądy są tak jakby okryciem i skrzydłami w stosunku do samego świecenia Hochmy, przychodzącego do tego ziwuga, żeby zewnętrzni nie karmili się z niego z powodu lęku przed przyciągnięciem na siebie sądów.

103) Źródło tej studni, czyli Jesod, zamknięte od strony Hochmy w stosunku do tej studni, czyli Malchut. Dlatego że ona wchodzi w niego cicho, czyli świecenie Hochmy nie jest słyszalne w nim. I to – Jesod, i on kopie w niej i wychodzi w niej i niepoznawalny w ogóle.

Wyjaśnienie. W czasie, kiedy Malchut otrzymuje od lewej linii Biny, czyli Hochmę bez hasadim, ona staje się również oddalona od Z’A, będącego prawą linią, i wtedy ona – ciemnością bez światła, gdyż Hochma w niej nie może świecić bez hasadim. I tak samo jak w jedności prawej i lewej linii Biny – naprawieniem tego jest obudzenie prawej linii masachu de-hirik i zmniejszenie za pomocą niego Ga’R Hochmy lewej linii, dzięki czemu lewa linia podporządkowuje się i łączy się z prawą.

I w stosunku do Malchut, Jesod uważany jest za środkową linię. I on również, za pomocą masachu de-hirik w nim, zmniejsza Ga’R Hochmy w Malchut, i wtedy Malchut zgadza się połączyć się z Z’A, będącym prawą linią. I skrócenie Ga’R Hochmy w Malchut, które czyni Jesod, nazywa się podkop z dwóch przyczyn:

1. Ponieważ Malchut była doskonała w stosunku do świecenia Hochmy, a przyjście Jesod z masachem de-hirik i tworzy w niej brak Ga’R Hochmy, co jest określone jako otwór, który kopie w niej Jesod za pomocą masachu de-hirik.
2. Dlatego że w czasie, kiedy Malchut zlana z lewą linią Biny, i znajduje się we właściwości Hochmy bez hasadim, to chociaż ona sama po sobie doskonała w stosunku do Hochmy, razem z tym ona w ogóle nie może świecić niższym, dlatego że Hochma nie świeci bez hasadim. I cały ten czas, dopóki ona zlana z lewą linią Biny, nie ma u niej miejsca dla otrzymania hasadim od Z’A, żeby być zdolną świecić niższym.

W ten sposób, dzięki temu, że Jesod zmniejszył Ga’R Hochmy w niej, ona nabywa miejsce, żeby otrzymać od Z’A hasadim, ponieważ tylko wtedy ona zgadza się połączyć się z Z’A. I dlatego uważa się zmniejszenie Ga’R, który dokonywane poprzez Jesod, jako kopanie w Malchut i wtedy on tworzy w niej miejsce do otrzymywania.

I Jesod dokonuje kopania wewnątrz kropki, czyli zmniejsza w niej Ga’R za pomocą masachu de-hirik w niej, i tym samym on kopie i tworzy w niej miejsce. „I on kopie w niej i wchodzi w nią” – ponieważ jeżeli on by nie kopał w niej i nie tworzyłby miejsca, to nie mógłby wejść i napełnić jej, ponieważ ona nie pozostawia lewej linii Biny, dopóki nie skraca się w stosunku do Ga’R Hochmy w niej. W ten sposób, dzięki temu, że on kopie w niej, on może wejść w nią. „I niepoznawalny w ogóle” – czyli on napełnia ją hasadim zamkniętymi od Hochmy, które w stosunku do Hochmy uważane niepoznawalne w ogóle.

104) Kiedy alef łączy się z hej, lub jud łączy się z hej, wtedy hej znajduje się w jednej kropce, żeby nieść błago światu, w postaci alef-hej lub jud-hej, dlatego że w tym czasie źródło studni kopie wewnątrz tej kropki i wchodzi w nią, i jest niepoznawalne. Dlatego że połączenie alef-hej lub jud-hej wskazują na to, że ona już znajduje się w ziwugu z Z’A, kiedy Jesod napełnia ich w hasadim, gdyż alef jest hasadim i również jud jest hasadim. I dwa te połączenia znajdują się w imieniu Eke (alef-hej-jud-hej).

105) I wtedy znajduje się ta kropka, Malchut, w święta świętych, w Binie, i dlatego utrzymanie pamięci jej, czyli ziwug, znajduje się razem w święta świętych, w miejscu wyjścia ruach, czyli oddechu, który znajduje się w garon, nazywanym Eke (alef-hej-jud-hej). Dlatego że to – miejsce, w którym znajdują się święta świętych, i ten głos głośny i nieznajomy, i on nie jest samą właściwością ruach. I wtedy ta hej w połączeniu z wyższymi literami, czyli z jud-hej-waw, i wszystko to jest jednym imieniem AWA’Ja, żeby świecić z góry w dół.

Wyjaśnienie. U Jesod de-Z’A w stanie gadlut uważa się, że wody nie zaprzestają nigdy, i on zawsze jest zlany z Malchut, która nazywa się studnia. W czasie, kiedy Z’A i Malchut wznoszą się w wyższe Aw’I, gdzie Z’A obłacza wyższego Aba, a Malchut obłacza wyższą Imę, i wtedy tak samo jak ziwug wyższych Aw’I jest stały i nigdy nie zaprzestaje – ziwug Z’A i Malchut również znajduje się we właściwości nigdy nie zaprzestającego ziwuga.

„Ten poziom” – Jesod, „wychodzi cicho” – we właściwości hasadim, czyli świecenie Hochma nie jest słyszalne w nich, dlatego że Jesod de-Z’A podobny w tym czasie do wyższego Aba, właściwości Ga’R Biny, dającemu napełnienie tylko hasadim, a nie Hochma. „Podobnie do źródła wewnątrz studni, wody którego nie zaprzestają nigdy” – dlatego że Jesod i Malchut w tym czasie podobne do Jesod i Malchut Aw’I, ziwug których nie zaprzestaje nigdy. I wtedy źródło, Jesod, nigdy nie oddziela się od studni, „i wszystko to jest studnią” – czyli źródło, Jesod, uważa się częścią studni, dlatego że nie oddziela się od niej.

I dlatego chronienie pamięci jej, czyli ziwug, znajduje się w miejscu święta świętych” – w Binie, w Ga’R Biny, „w miejscu wyjścia ruach (oddechu), znajdującego się w garon (gardle)” – czyli poziom hasadim, nazywany ruach, wychodzący z wyższej Imy i przekazywany przez nią, nazywa się Eke (alef-hej-jud-hej) i nazywa się garon (gardło)”. I również Malchut jest otrzymującą hasadim, jak i ona, co właśnie nazywa się „oddechem ruach, wychodzącym z gardła (garon)”. „Dlatego że to miejsce, w którym znajdują się święta świętych, i ten głos głośny i niewidoczny” – gdyż hasadim w miejscu święta świętych, we właściwości Ga’R Biny, nazywa się „głos głośny (gadol)”, gdyż oni znajdują się w stanie gadlut i Ga’R, tak samo jak i Hochma. I razem z tym w stosunku do Hochmy oni w ogóle nie są widoczni, a są w całości właściwością hasadim.

„I on nie jest samą właściwością ruach” – czyli chociaż my nazywamy to napełnienie imieniem ruach, które znajduje się we właściwości hasadim, razem w tym on nie jest właściwością ruach, gdyż ruach jest to Wa’K. Jednak te hasadim, które mają odniesienie do miejsca święta świętych, są właściwością Ga’R.

I kiedy Malchut znajduje się w tej właściwości, „wtedy ta hej w połączeniu z literami jud-hej-waw” – dlatego że wszystkie trzy litery jud-hej-waw świecą w niej, gdzie waw jest to Z’A, i one obłaczają wyższe Aw’I, czyli jud-hej. I wtedy „wszystko to jest imieniem AWA’Ja” – czyli jud-hej znajdują się w jedności z waw-hej, gdyż oni obłaczają jedni drugich, „żeby świecić z góry w dół” – dlatego że świecenie z góry, od wyższych Aw’I, i świecenie z dołu, od Z’A i Malchut, świecą w równej mierze.

106) Kiedy źródło, Jesod, kopie w tej kropce, Malchut, czyli zmniejsza w niej Ga’R Hochmy i wchodzi w nią, to w tym czasie wszystkie wyższe imiona, El-Elokim-AWA’Ja, i wszystkie wyższe strony, prawa-lewa-środkowa, znajdujące się powyżej haze Z’A i dające napełnienie ukrytych hasadim, wszystkie one wchodzą wewnątrz Malchut w pragnieniu, dzięki duchowi doskonałości z góry, czyli otrzymującemu doskonałość we właściwości wyższe Aw’I.

Na skutek tego pragnienia one wchodzą w nią, lecz nie za pośrednictwem czegoś innego. I wszystko to przekazywane jest przez ducha (ruach), a nie przez ciało (guf). Podobnie do męża, który pozostawia swoje obłóczenie w czasie, kiedy wchodzi w połączenie ze swoją żoną. I tak samo i tu, wszystkie budowy znajdujące się z góry i z dołu, otaczają ją z daleka i ukrywają ją, i mąż jej, Z’A, pozostawia je wszystkie. I dlatego wchodzą w połączenie z nią w te organy tylko dzięki rzeczywistemu duchowi (ruach). I wtedy wszystko jest jednym życzeniem.

Wyjaśnienie. Są trzy właściwości: neszama (dusza), guf (ciało), lewuszim (obłóczenia). Wyższe Aw’I, które całkowicie niepoznawalne w świeceniu Hochma, gdyż one są światłem hasadim, będącym ruach, uważane są za właściwość neszama. HaGa’T Z’A, które poznawalne we właściwości Hochma tylko dlatego, żeby przekazać napełnienie poniżej haze, przy czym one same pozostają we właściwości hasadim, ukrytych od Hochma, uważane właściwością guf (ciało). I neszama (dusza), wyższe Aw’I, obłóczone w niego. Necach i Hod, w których otwiera się Hochma dla nich samych, nazywane obłóczeniem, obłaczającym ciało, czyli HaGa’T.

„Kiedy źródło, Jesod, kopie w tej kropce, czyli Malchut”, „wszyscy oni wchodzą wewnątrz Malchut w pragnieniu, dzięki duchowi doskonałości” – w duchu, doskonałym w Aw’I, i on jest właściwością Ga’R. „Na skutek tego pragnienia oni wchodzą w nią” – czyli ona jest wewnętrzną właściwością, wychodzącą od duszy, obłóczoną w nią, czyli Aw’I, „lecz nie za pośrednictwem czegoś innego” – nie za pośrednictwem ciała lub obłóczenia.

„I wszystko to przekazywane poprzez ducha (ruach)” – wszystko przekazywane poprzez ducha (ruach) doskonałości wyższych Aw’I, „a nie przez ciało (guf)” – nie poprzez HaGa’T Z’A, nazywanych ciało, i nie przez obłóczenie, obłaczające ciało, Necach i Hod. „Podobnie do męża, pozostawiającego wszystkie swoje obłóczenia” – ponieważ on daje jej tylko od ducha doskonałości, obłaczającego się w HaGa’T, guf. „I dlatego wchodzą w połączeniu z nią wszystkie te trzy organy ciała (guf)” – HaGa’T, „tylko dzięki prawdziwemu duchowi (ruach) – czyli doskonałemu duchowi (ruach) Aw’I, obłóczonemu w wewnętrzną część HaGa’T. „I wtedy wszystko jest jedynym życzeniem” – czyli życzenie Aw’I panuje w Z’A, i w Jesod, i w Malchut, jak jedyne życzenie.

107) I dlatego, kiedy Stwórca powinien połączyć się z Malchut, a Israel nieprzydatni do bycia knotem w stosunku do niej, żeby świecić, czyli oni nie zdolni wznosić Ma’N, żądając ziwuga Z’A i Malchut[3], powiedziano: „Ja zdjąłem ubranie swoje, jak mogę założyć je z powrotem, umyłem nogi moje, jak mogę je zabrudzić?!”[4].

„Ja zdjąłem ubranie swoje” – to nazwy, które mają odniesienie do sfirot Necach i Hod, które nazywane są obłóczeniem. I kiedy wszystkie one łączą się, to nazywane są obłóczeniem Stwórcy. I kiedy On objawia się do niej, to odrzuca wszystkie połączenia, żeby zlać się z nią. I dlatego mówi Stwórca: „Ja zdjąłem ubranie swoje”, dlatego, żeby być w należytej postaci i przekazać błago tobie, a ty nie jesteś naprawiona, tak jak należy. Teraz, „jak mogę założyć je z powrotem” – jak Ja ponownie założę te obłóczenia, które świecą tylko we właściwości achoraim, z daleka, „i za pomocą tego ponownie będę mógł oddalić się od ciebie”.

108) „Umyłem nogi moje, jak więc zabrudzę je?!” – przecież umyłem nogi swoje od tego brudu. I co ona sobą przedstawia? Ponieważ kiedy przyjąłem należyty widok i zjawiłem się u ciebie, przeszedłem przez inną stronę, sitra achra, nieczystą, która była przed nogami moimi. „Teraz – jak mogę wrócić, i przynieść tą nieczystość, brudząc nią świętość” – z tego powodu, że ty nie jesteś gotowa w naprawieniach swoich powstać przede Mną?! I uczyliśmy wychodząc z tego: kiedy duch nieczystości wychodzi ze świata, wtedy otwiera się wszystko z góry i z dołu. I dlatego: „Umyłem nogi moje, jak mogę pobrudzić je?!” – jak i wcześniej.

Wyjaśnienie. Kiedy chcą oddalić sitra achra i naprawić Malchut, żeby była godna ziwuga z Z’A, należy stworzyć pułapkę dla sitra achra, jak powiedziano: „Ja włożę kółka w szczęki twoje”[5] – czyli dają jej uchwycić się za świętość, i dzięki temu w całości zostaje ona unicestwiona.

I powiedział: „Przecież Ja umyłem nogi moje od brudu. Ponieważ kiedy przyjąłem ja odpowiedni wygląd i zjawiłem się u ciebie” – czyli w tym czasie, kiedy Malchut naprawia się, żeby stać się godną ziwuga, „Ja przeszedłem przez inną stronę, sitra achra, która była przed nogami moimi” – czyli dzięki temu, że dają jej na początku możliwość uchwycić się za świętość, następnie za pomocą tego zrzucają ją i w całości unicestwiają.

„Teraz – jak mogę wrócić do tej nieczystości, brudząc świętość” – jeżeli ona ponownie oddali się od Niego, wtedy On powinien ponownie naprawić ją. W ten sposób będzie zmuszony ponownie dać możliwość sitra achra uchwycić się za świętość, żeby zrzucić ją, i ta możliwość uchwycenia, przedstawia się jej na początku jako „bród nóg”.

109) I dlatego uwolnił się on od wszystkich tych nazw wówczas, kiedy to źródło kopie w tej kropce[6], i tworzy ukrycie wewnątrz niej. I kiedy to źródło ukrywa wewnątrz niej hasadim od świecenia Hochma, wszystko zaczyna świecić. I ta studnia napełnia się od tego źródła, które wchodzi w nią i niesłyszalne stwarza ukrycie w niej. I wtedy te nazwy ukrywają ją, i rozprzestrzeniają się po prawej i po lewej stronie również ze świeceniem Hochma, będącym w lewej linii.

110) One są cienkimi warstwami orzecha, które znajdują się wewnątrz niego i otaczają jądro (moach) tego orzecha, czyli płód. I one są zjadane razem z płodem i nie uważane są za prawdziwą klipę. Jednak twarda klipa orzecha (zewnętrzna), będąca prawdziwą klipą, już rozbita i nie znajduje się tam w czasie ziwuga. I wtedy we wszystkim zaczyna otwierać się wyższa tajemnica, żeby poruszać się i wzrastać za pomocą tych tajemnic.

Szczęśliwy ten, kto według swojego życzenia uczy się wyższych wypowiedzi, żeby iść drogą prawdy, stał się godny tego świata, i one będą świecić mu w świecie przyszłym. O nich powiedziano: „I rozumni zalśnią”[7]. Szczęśliwi oni w tym świecie i w świecie przyszłym. Wyjaśnienie. Ci, którzy rzeczywiście zlani są ze Stwórcą, życzenie ich kieruje ich w drogę, żeby poruszali się oni w pracy swojej, jak to ustawione jest z góry, w wyższych światach. Jak powiedziano: „I poszedł Awraam, jak kazał mu Stwórca”[8]. Dlatego, kiedy uczą się następnie według życzenia swego, oni poznają wyższe tajemnice, ponieważ oni uczą się, gdzie skierowane jest ich życzenie i poznają w jakim obrazie ustawione z góry wyższe tajemnice.

---

[1] Tora, Bemidbar, 21:18.
[2] Tora, Bereszit, 26:19.
[3] Patrz Zohar, Bereszit, cz.2, p.156-162.
[4] Pisma, Pieśń nad pieśniami, 5:3.
[5] Prorocy, Ezechiel, 38:4.
[6] Patrz p.103.
[7] Pisma, Daniel, 12:3.
[8] Tora, Bereszit, 12:4.
[7] Tora, Bereszit, 1:5.