Wyjaśnia pojęcie ziwug de-akaa, włączające dwie siły: siłę przyciągającą i siłę odpychającą, które działają jednocześnie, jedna w awijut, a druga w kaszijut (dosłownie: twardość) masachu.

Dokładne wyjaśnienie sensu słów „ziwug de-akaa”.

128) Pojęcie ziwug de-akaa (uderzeniowe połączenie) potrzebuje dokładnego wyjaśnienia, gdyż jest to pojęcie obowiązkowości i zaprzeczenia razem: pojęcie „ziwug” (połączenie) i „akaa” (uderzeniowy), sens którego odpychanie i oddzielenie, i wielka nienawiść. Jak można powiedzieć: „ziwug”, który ma odniesienie do „akaa”. Sens którego: miłość nienawiści, lub połączenie oddzielenia, lub przyciąganie odpychania – wydaje się to bardzo niezrozumiałym.

129) Jednak w rzeczywistości jest to tak, że są to dwa przeciwieństwa pod jednym sterowaniem, lecz to sterowanie ma odniesienie do dwóch różnych obiektów. Czyli do dwóch sił: siła przyciągająca i siła odpychająca, gdzie siła przyciągająca działa w awijut kli, a siła odpychająca działa w masachu kli. One łączą się jedna z drugą i obie działają jednocześnie w obu miejscach.

130) I żeby wyjaśnić dokładniej, w jaki sposób powinno to być, żeby dobrze wiedzieć i nie pobudzać żadnych niejasności, kontynuujemy wyjaśnienie. Obejrzyjmy przykład z materialnej rzeczywistości, który jasno wyjaśnia nasz temat. Na przykład, kiedy widzisz kamień lub człowieka spadającego z wysokiego miejsca na ziemię, to wyraźnie widać, że człowiek przyciąga się z góry do dołu z większą siłą i szybkością. Przy tym, kiedy on sięga i dotyka ziemi, to ziemia uderza go i odpycha odrobinę w górę.

131) I tu są dwa prawdopodobieństwa. Pierwsze: że ziemia posiada wielką siłę przyciągania odnośnie każdej rzeczy znajdującej się w powietrzu, jeżeli nie ma czegoś twardego utrzymującego ją. I dlatego, kiedy człowiek odrywa się na przykład od dachu budynku i trafia w powietrze, od razu działa na niego siła przyciągania ziemi. I tym wyjaśnia się upadek z wielką szybkością na ziemię. Jednak tu jest niezrozumienie w związku z tym: ziemia powinna byłaby objąć go z wielką miłością tak, że nie będzie możliwości poruszyć się ani na krok. My widzimy odwrotnie, że w pierwszym momencie, kiedy on dotyka jej, ona od razu szybko odpycha go i on powraca odrobinę z powrotem do góry.

132) I przeciwne temu jest prawdopodobieństwo inne, że jest jakaś siła napierająca z góry, z powietrza nad ziemią, i ta popychająca siła działa na wszystko, znajdujące się w powietrzu, popychając do ziemi. Tak samo i u ziemi – jest wyłącznie odpychająca siła, przy absolutnym braku siły przyciągania, i dlatego kiedy odrywa się człowiek od dachu budynku, trafia w powietrze, od razu działa na niego ta popychająca siła z góry i opuszcza go na ziemię. A kiedy on dotyka ziemi, to ona ponownie popycha go odwrotnie do góry.

133) Jednak jeżeli porównamy gałęzie z korzeniami w wyższych światach, które z wielu przyczyn są bliskie jedna drugiej, zobaczymy, że obydwa te prawdopodobieństwa nie są prawdziwe. I można powiedzieć nawet i tu, że u każdej kuli istnieje jej siła przyciągania i siła odpychania w połączeniu jedna z drugą. Jest tam siła awijut – siła przyciągania, siła przedłużyć wewnątrz wszystko, co poza nią i w przeciwieństwie temu jest w niej siła twardości, która odpycha od niej każde zewnętrzne ciało, żeby nie przeniknęło wewnątrz. I zgodnie z tym każde przyciąganie odbywa się, rzecz jasna, siłą centralnej kropki, jej samej wewnętrznej części, gdyż tam działa siła przyciągania, co w niej jest. Dlatego, że centralna kropka – najgrubsza, z największym awijut z całej kuli, i dlatego przyciąga do siebie wszystko znajdujące się w otaczającej przestrzeni. Znajdującej się pod siłą jej oddziaływania i sterowania.

134) I przy tym ona niczego nie przyciąga do całkowitego wchłonięcia się, jak to powinno być pod oddziaływaniem wyłącznie jej siły przyciągania. A w tym momencie, kiedy przyciągające ma odniesienie do zewnętrznej części, od razu budzi się siła odpychania, działająca w tej zewnętrznej części, czyli twardość, i odpycha ją z powrotem do góry.

135) Widzimy, że rzecz, którą ona przyciągnęła do siebie, była otrzymana, lecz nie drogą przyciągania, a w inny sposób, czyli zahamowała pośrodku drogi na skutek siły twardości i odpychania, przeszkadzającej jej, jak było wyjaśnione. Więc ziwug i akaa działają tu razem. I ziwug – przyciąga, a twardość – odpycha, i dzięki temu przyjmuje tą rzecz do siebie, a nie pochłania wewnątrz. W ten sposób można mówić o tym, że główne kli otrzymywania – jest to siła odpychania, co jest w niej, która przyjmuje go i utrzymuje w należny sposób, jeżeliby nie ta siła odpychania, on byłby wchłonięty wewnątrz i zginąłby.

136) Widzimy również, że przyciąganie i odpychanie są zrównoważone, jak dwie krople wody, na miarę ich siły. Dlatego że jeżeliby była siła przyciągania odrobinę większa niż siła odpychania, to nie byłoby żadnej możliwości poruszyć się, tak jak on zostałby przylepiony do niej jak metal do magnesu. A jeżeliby była siła odpychania odrobinę większa, to cały kosmos tańczyłby nad nią i nie mógłby do niej dotknąć. I widzimy, że one są zrównoważone.

137) I w ten sposób zrozum pojecie ziwug de-akaa, działające w wyższych światach, że bez względu na to, że ziwug (połączenie, zlanie się) i akaa, które oznacza uderzenie, są to dwie przeciwne siły, lecz zawsze one oddziałują w jedynym sterowaniu, razem w jednym i tym samym czasie, lecz w dwóch miejscach, a mianowicie: awijut i twardość – kaszijut. I pamiętaj o tym podczas całej tej nauki.