Wyjaśnia, że każde stworzenie składa się z czterech poziomów awijut, które są nazywane Hu’B Tu’M, i or elion rozprzestrzenia się wewnątrz nich dla ziwug de-akaa z masachem w malchut. Ich korzeń – jest to Stwórca, który nazywa się keter. I ponieważ każda właściwość różni się od innej, więc powinna być pomiędzy nimi pomiędzywarstwowa właściwość, która zawierałaby w sobie obydwie właściwości. Zawiera 7 punktów:
- W każdym stworzeniu są cztery osnowy: ogień (jesz), powietrze (ruach), woda (maim), proch ziemi (afar). One odpowiadają czterem literom AWA’Ja, i Hu’B Tu’M, i TaNT’A (taamim, nekudot, tagin i otiet), i ABE’A. I są to 4 bhiny w niższym Adamie:
- duchowe, co w nim;ciało – „guf”;
- obłóczenie, odzienie – „malbuszim”;
- dom, w którym on siedzi – „bait”.
- Każda z nich w swojej kolejności składa się z czterech: w jego duchowej części są nefesz, ruach, neszama, haja; w jego guf są acamot, gidin, basar i or (dosłownie: kości, żyły, mięso i skóra); w jego odzieniach są: kutonet, mihnasaim, macnefet, awnet (dosłownie: koszula, spodnie, peleryna, pas); w jego domu są: bait, hacer, sade, midbar (dosłownie: dom, podwórko, pole, pustynia).
- W czterech bhinot, co w Adamie, jest jedna bhina zawierająca wszystko. I jest również średnia bhina pomiędzy każdą z tych bhinot, która włącza w siebie obydwie.
- Bhina zawierająca w sobie wszystko nazywa się światło jechida. I w niej są dwie bhiny: iskra Stwórcy i iskra stworzenia.
- Średnia bhina pomiędzy duchowym w Adamie, która NaRaNHa’J, i pomiędzy jego bhiną guf – jest to „rewiit dam” (dosłownie: czwarta część krwi), i nefesz de-nefesz obłacza się w nią. Ona również zawiera w sobie i duchową część, i guf.
- Średnia bhina pomiędzy guf i między malbusz – jest to „searot” i „cipornaim” Adama (włosy i paznokcie Adama).
- Średnia bhina pomiędzy lewuszim i bait jest to – oalim (szaty), które są stworzone z wełny i lnu.
Jest Stwórca i jest stworzenie. Każde stworzenie jest podzielone zgodnie z czterema stadiami awijut, w których rozprzestrzenia się światło od Stwórcy, tworząc kelim w stworzeniu, i jest to Hu’B Tu’M, jak również ARM’A (jesz, ruach, maim, afar). I są to cztery litery AWA’Ja. I jest to TaNT’A (taamim, nekudot, tagin, otiet). I są to cztery bhiny w Adamie NaRaN’H, guf, lewuszim i bait (dom), w którym on siedzi. Dlatego nie ma stworzenia, które stworzone jest z mniej niż z czterech części.
1) Jest Stwórca i stworzenie1, i w stworzeniu są 4 osnowy2: ogień (jesz), powietrze (ruach), woda (maim), proch ziemi (afar). I są to cztery litery AWA’Ja, i jest to hochma i bina, tiferet i malchut. I one również: taamim, nekudot, tagin i otiet. One również: Acilut, Bria, Jecira, Asia. I są to cztery bhiny w Adamie:
1. pnimijut Adama, co w Adamie i jest to duchowe, co w nim, które nazywa się: nefesz, ruach, neszama, haja, jechida;
2. jest to guf – ciało;
3. jest to malbuszim na guf – obłóczenie, odzienia;
4. jest to bait Adama (dom, wewnątrz którego siedzi Adam), i jego guf, i jego malbusz.
Or pnimi
1. Każdy wyższy parcuf nazywa się Stwórca w stosunku do parcufa, który jest poniżej niego, ponieważ właśnie w ten sposób wyszły parcufim jeden z drugiego w postaci przyczyny i skutku, od wierzchołka kaw do sof świata Asia, i każdy parcuf był stworzony za pośrednictwem swojego wyższego.
2. Wszystkie one – są to 4 bhiny, wspomniane wyżej w słowach Ari (cz.3, rozdz.1, p.4), „i na początku rozprzestrzeniła się Ejn Sof dla stworzenia kelim według czterech stadiów, dopóki nie napotkała masachu w kli malchut”, itd. I jest wiele nazw dla tych czterech bhinot, ponieważ nie ma żadnego detalu w całej realności, który by nie był uporządkowany według tych czterech bhinot, jak również łączność wszystkich realności razem uporządkowana jest zgodnie z nimi, i są to cztery światy: Acilut, Bria, Jecira, Asia, zawierające całą realność. Jednak zrozum, że chociaż porządek tych czterech bhinot zapisany w każdym detalu, który istnieje w realności, jednak to nie oznacza, że wszystkie detale są z tego powodu równe, a jest w tym szczególne znaczenie dla każdego detalu, zgodnie z miarą jego kli otrzymywania.
I każda bhina z czterech bhinot w Adamie składa się z czterech. Jego duchowa część – jest to haja, neszama, ruach, nefesz. Guf (dosłownie: ciało) – jest to acamot, gidin, basar, or (dosłownie: kości, żyły, mięso, skóra). Lewuszim (obłóczenia), – są to kutonet, mihnasaim, macnefet, awnet (koszula, spodnie, peleryna, pas). Bait – jest to bait, hacer, sade, midbar (dom, podwórko, pole, pustynia).
2) I wszystkie te bhinot składają się z czterech bhinot3, a mianowicie: bhina alef, duchowa część: neszama le neszama4, i neszama, ruach, nefesz. Bhina bet, guf: acamot (kości), i w nich wewnętrzny moha (dosłownie: mózg), i gidin (żyły), i basar (mięso), i or (skóra). I jak powiedziano w innym miejscu, skóra i mięso obłóczone na kości i żyły, które są wewnątrz. Bhina gimel, lewuszim, one są określane jako obłóczenia, przeznaczone dla prostego koena: kutonet, mihnasaim, macnefet i awnet (koszula, spodnie, peleryna i pas). Ponieważ są także cztery dla głównego koena, lecz jest to odzienie wyższe niż te, jak powiedziano w Zohar, że one – lewuszim imienia ADN’I, a te lewuszim – imienia AWA’Ja, lecz główne jest to, że ich jest nie więcej niż cztery bhiny. Bhina dalet, bait, zawiera: bait, hacer, sade i midbar (dom, podwórko, pole i pustkowie).
Or pnimi
3. Te wzajemne włączenia odbywają się na skutek zmniejszenia masachu, które obowiązkowo wynika na każdym poziomie, jak powiedziano wyżej w Wewnętrznym spostrzeganiu (cz.2, rozdz.7, p.72).
4. Jest to światło hochma, które nazywa się również światło haja. A światło jechida odpowiada keterowi, który jest Stwórcą. Jak również moha w acamot odpowiada keterowi.
Pomiędzy każdymi dwiema bhinot jest pomiędzywarstwowa bhina, zawierająca je obie.
3) Jednak we wszystkich tych czterech indywidualnych bhinot jest jedna bhina, zawierająca wszystkie5, i ona jest pomiędzywarstwową pomiędzy stojącymi obok siebie bhinot, zawierającą je obie6. Na przykład, jak to mówią badacze przyrody, że pomiędzy nieżywym i roślinnym poziomem są korale, które są nazywane „almogim”. A pomiędzy roślinnym i zwierzęcym jest antropoid, wspomniany w traktacie Talmudu „Kilaim”, który jest podobny do psa i rośnie w ziemi, a jego pępowina jest umocowana w ziemi, i on czerpie poprzez nią pokarm z ziemi. Kiedy mu odcinają pępowinę, on umiera. A pomiędzy zwierzęcym i człowiekiem jest małpa.
Or pnimi
5. To znaczy zawierająca wszystkie cztery bhiny, czyli druga część keteru, jak powiedziano dalej (rozdz.6, p.2). I jest to korzeń, osnowa dla rozprzestrzenienia czterech stadiów. A światło keter nazywa się imieniem jechida.
6. Czyli drugą część keter uważa się za pomiędzywarstwową pomiędzy wyższym poziomem i poziomem niższym, pomiędzy Stwórcą i stworzeniem. Każdy wyższy zawsze uważa się za Stwórcę w stosunku do niższego, jak już było powiedziane (rozdz.5, p.1).
Pomiędzy Stwórcą i stworzeniem, które jest duchową częścią w człowieku, jest środkowy poziom, o którym mówi się: „synowie Wy”, „wy – Elokim”, praojcowie – jest to merkawa.
4) W ten sposób również i tutaj, pomiędzy Stwórcą i stworzeniem7, czyli wspólną duchową bhiną, jest środkowy poziom, o którym powiedziano: „Synowie wy dla Stwórcy, Ja powiedziałem – Elokim (Stwórca) wy”, i powiedziano: „i wzniósł Stwórca nad Abrahamem”, i powiedzieli mędrcy „praojcowie – jest to merkawa”8.
Or pnimi
7. Mówi się tu o dwóch światach: Acilut i Bria. Acilut nazywa się Stwórcą, a cztery bhiny, które są w Bria ogólnie, nazywane są stworzeniem. Tak samo w każdej części świata Bria, są w niej cztery bhiny, jak powiedziano wyżej. I dusze sprawiedliwych otrzymują od Acilut do Bria, jak wiadomo. I to jest to, co pisze Ari: „pomiędzy Stwórcą i stworzeniem – jest bhina, zawierająca duchowe”. Innymi słowy, istnieje pomiędzywarstwowa bhina pomiędzy Stwórcą i keterem, który jest światłem jechida, zawierającym duchowość Adama. Czyli duchowość Adama, o której wyżej wspominał Ari (p.1), która nazywa się: nefesz, ruach, neszama, haja. A jechida – ich keter, zawiera je wszystkie, jak powiedziano wyżej.
8. Jechida, która odnosi się do awot (praojcowie) – jest to merkawa (dosłownie: rydwan) dla tego samego pomiedzywarstwowego stadium, znajdującego się pomiędzy Stwórcą i jechida, co w nich. Świecenie jest podobne do jeźdźca, który znajduje się na rydwanie – „merkawa”, przeznaczonego dla niego, tak samo i boskie spoczywa na praojcach – „awot”.
Pomiędzywarstwowa bhina składa się z dwóch iskier (nicuc): z iskry Stwórcy, która obłacza się w iskrę stworzenia, w której – korzenie NaRaN’H, co w człowieku.
5) Mówi się o tym, że jest nicuc (iskra) bardzo mała9 i to elokut (boskie), które przedłuża się od ostatniego poziomu, co w Stwórcy10. I ten nicuc obłacza się siłą innego nicuc stworzenia20, który jest szczególnie cienką neszama i nazywa się jechida. I w tym nicuc są korzenie czterech duchowych bhinot30: nefesz, ruach, neszama, haja40.
Or pnimi
9. I zrozum, że to nie oznacza w żadnym wypadku wyobrażanego wielkiego lub małego stanu, a mówi się o małostkowości poznania, ponieważ to, co nie jest poznane, nazywa się „bardzo małym”. I nazwa się „nicuc” (iskra) – nie pomyl się wyjaśniając to jako iskrę wyobrażonego (materialnego) ognia. „Nicuc” oznacza „or hozer” (patrz: Odpowiedzi o sensie słów cz.2, p.2), ponieważ or jaszar nazywa się imionami świateł, a or hozer nazywa się imionami nicucim, i zapamiętaj to.
10. Czyli od stadium dalet, z malchut.
20. Czyli w keter, który oznacza jechida. Nicuc Stwórcy – jest to Ejn Sof, a nicuc stworzenia – keter poziomu, który nazywa się Ga’R, rosz poziomu, w którym są cztery stadia or jaszar. Ejn Sof rozprzestrzenia się w nich dla ziwug de-akaa, który wznosi or hozer i obłacza or jaszar z dołu do góry, tym samym tworząc korzenie kelim (patrz wyżej: Wewnętrzne spostrzeganie cz.2, p.202). I to wszystko nazywa się imionami „nicuc stworzenia” lub jechida. I nazywa się „nicuc” według imienia or hozer, które wznosi się, kiedy nicuc Stwórcy obłacza się w to or hozer, jak napisano wyżej. I to jest to, co pisze Ari: „i ten nicuc obłacza się siłą innego nicuc stworzenia”, i zrozum to dobrze.
30. Ponieważ obłóczenie Ejn Sof w or hozer, które wznosi się z dołu do góry, nie tworzy ukończonych kelim, a wyłącznie korzenie kelim. I to jest to, co pisze Ari: „korzenie czterech bhinot”, i zrozum to.
40. Wiadomo, że nefesz obłacza się w malchut, ruach w Z’A, neszama w binę i haja w hochmę. I te cztery kelim – są to cztery bhiny, o których mówiło się wyżej słowami Ari (cz.3, rozdz.1, p.4).
Pomiędzy duchowym, co w człowieku, i jego guf (ciałem), jest bhina „rewiit dam sze be nefesz” (czwarta część krwi, co w nefesz), składająca się z nich obu. Nefesz – jest to duchowe, a „czwarta część krwi”, w którą obłacza się nefesz – jest to guf.
6) Pomiędzy bhiną duchowego i bhiną guf jest jeszcze jedna bhina, zawierająca je obie, i jest to bhina „rewiit dam szel nefesz” (czwarta część krwi w nefesz), ponieważ jest w niej ostatni nicuc nefesz, i jest to rewiit co w nefesz, co oznacza bhinę nefesz, co w nefesz50, i dlatego nazywa się „rewiit” – „czwarta część”. I ten nicuc obłacza się w „rewiit dam”, wspomniany wyżej, i wszystko jest jednością, i jak napisano, że dam (krew) – jest to nefesz, powiedziano o tej rewiit dam (czwartej części krwi). I ten rewiit dam – jest to wybrana ze wszystkich czterech bhinot guf, wspomnianych wyżej, i każda część dzieli się na cztery, to jedna czwarta, pierwsza i wyższa z tego co Acmut w mochin, i jest to życie w niej, i jest to dam (krew), rozprzestrzeniająca się w nich, żeby ich ożywić. I w ten rewiit, co jest w wyższej „dam”, włączone wszystkie korzenie czterech bhinot, w ten sposób, że jest to średnia bhina pomiędzy duchową częścią i guf, i ona składa się z nich obu.
Or pnimi
50. Ponieważ w samej nefesz również są cztery bhiny: Hu’B Tu’M, które rozprzestrzeniają się od samej malchut. I nefesz, co w nefesz, obłacza się w malchut de-malchut.
Pomiędzy guf i lewuszim jest bhina „searot i cipornaim” (włosy i paznokcie) Adama , włączająca je obie. A pomiędzy lewuszim i bait jest pomiędzywarstwowa bhina, która nazywa się „oalim” (dosłownie: namiot).
7) Pomiędzy bhiną bet i gimel jest pomiędzywarstwowa bhina – jest to „searot” i „cipornaim” (dosłownie: włosy i paznokcie) Adama. Jak wiadomo było to odzieniem Adam Riszon na początku. One połączone są ze skórą Adama i podobne do samego guf Adama. Jednak przy ich wyjściu stąd wyniknęły z nich obłóczenia, podobnie do tych, co szyją z wełny baranów i kóz. Oprócz tego, podczas kiedy są one połączone z guf Adama, podobne one są do obłóczenia jak u zwierząt – ich sierść jest ich odzieniem. I przykład na to – Adam Riszon w stosunku do jego cipornaim (dosłownie: paznokcie). I znaleźli również u Nabuchodonozora, że było to jego obłóczenie, jak napisano, że jego włosy były jak wielki orzeł, i pazury – jak paznokcie, itd. I również pomiędzy lewuszim i bait – obłóczeniem i domem, są oalim – szaty – które są stworzone z wełny i lnu. One są i lewuszim, jak również wykorzystywane są jako miejsce zamieszkania – bait. Ta bhina oalim potrzebuje dalszego badania: czy właśnie tak to wygląda, czy jest w niej jeszcze coś innego?