W Zohar (Balak) powiedziano: „Są trzy rodzaje modlitwy – modlitwa Mosze, modlitwa Dawida i modlitwa biednego. Która z nich jest najważniejsza? Odpowiada – modlitwa biednego. Modlitwa ta wyprzedza modlitwę Dawida i modlitwę Mosze. Biedny – to skruszony sercem, a powiedziano, że Stwórca jest bliżej do tych, którzy są skruszeni sercem. I biedny zawsze kłóci się ze Stwórcą, a Stwórca przysłuchuje się do jego słów. Modlitwa biednego jakby otula, i żadna inna modlitwa nie przechodzi, dopóki jego modlitwa nie przejdzie. Stwórca łączy się z jego prośbami. Wszystkie anioły pytają jeden drugiego: Czym zajmuje się teraz Stwórca? I odpowiadają im, że On odszedł z duszami tych, którzy są skruszeni sercem. Jest to modlitwa, która zatrzymuje resztę modlitw.”

Należy zrozumieć, jaka jest różnica pomiędzy tymi trzema modlitwami: pomiędzy modlitwą Mosze, Dawida i żebraka. W czym jest tak wielka ważność biednego? Czy z tego powodu, że jest obrażony na Stwórcę, on zatrzymuje wszystkie modlitwy?

Również należy zrozumieć, co oznacza: „Zatrzymuje wszystkie modlitwy”, jakby Stwórca nie mógł odpowiedzieć na wszystkie modlitwy jednocześnie, czy potrzebna Mu kolejność odpowiedzi?

Wyjaśnimy to, jakby te trzy modlitwy wychodziły od jednego człowieka i były jego trzema stanami, które wychodzą jeden po drugim. Widzimy tu trzy braki, o które człowiek prosi Stwórcę, by On je napełnił:

1. Poziom nazywający się Mosze.
2. Poziom nazywający się malchut – Dawid.
3. Biedny, który odnosi się do poziomu skruszonych sercem, nazywający się kelim Stwórcy.

Należy zrozumieć, co oznacza: „Bliski Stwórca do skruszonych sercem”. „Bliski” w duchowym oznacza podobieństwo właściwości. Lecz jakie może być podobieństwo właściwości ze Stwórcą, jeżeli mówimy o człowieku ze skruszonym sercem?

Oprócz tego mówimy, że Stwórca bliski jest do tych, którzy zbliżają się z prawdą. Jaka jest więź i połączenie ze zbliżeniem się do prawdy, tym bardziej skruszonego sercem? W czym jest znaczenie pretensji biednego do Stwórcy? Przecież Stwórca mówi, że sprawiedliwość jest po stronie biednego. Jak widzimy, z powodu tych pretensji On słucha głosu biednego bardziej niż głosu innych, jak mówi Zohar.

W Zohar powiedziano, że rabbi Szymon mówił: „Ten, który zadowolony jest ze swojego stanu i nie oddaje hołdu Stwórcy – ile biedy jest wokół niego?” Dalej wyjaśnia, co oznacza – część dla Stwórcy: To znaczy uradować biednych, gdyż „On przychodzi patrzeć na swoje rozbite kelim”. I wyjaśnia się w Sulam, dlaczego część Stwórcy – to biedni, kiedy mówi się o rozbiciu kelim, które były do stworzenia światów, gdyż podczas rozbicia kelim spadły iskry świętości w nieczyste siły. Od nich otrzymuje on wszystkie rodzaje nasłodzenia, które później przekazuje człowiekowi, i to sprzyja różnym złodziejstwom, rabunkom, zabójstwom.

Zgodnie z tym można wyjaśnić, co oznacza biedny. Dlaczego skarga jego – to żałoba. Ponieważ on mówi: „W czym jestem winny, że stworzyłeś mnie z życzeń rozbitych poprzez egoizm, i z tego powodu są we mnie złe życzenia i myśli.”

„I wszystko to przychodzi do mnie tylko z tego powodu, że pojawiłem się po rozbiciu kelim – przecież tam było początkowo miejsce, gdzie pojawiło się życzenie otrzymywać wyższe światło w życzenie ukierunkowane dla siebie, a nie dlatego żeby oddawać. I z tego powodu jest we mnie egoizm i znajduję się bardzo daleko od duchowego, i nie ma we mnie czystości i świętości, w której jest zamiar czynić ze względu na Stwórcę.”

„Czyli to, że cierpię z powodu niemożności zbliżenia się do duchowego, i oddalony jestem od Ciebie z powodu różnicy właściwości, z powodu egoizmu, i to, że nienawidzę wszystkiego tego, co jest w moim sercu – to skutek tego, że stworzyłeś mnie takim”.

Dlatego zwraca się on ze skargą: „Nie mam sił, by zmienić swoją naturę, którą Ty stworzyłeś, lecz chcę od Ciebie – tak samo jak Ty stworzyłeś mój egoizm, co jest moją pierwotną naturą, daj mi drugą naturę – życzenie oddawać. I mam dowody, że Ty jesteś winny temu, że nie mam siły sprzeciwić się egoizmowi”.

Więc skarga biednego na to, że nie ma on siły sprzeciwić się swojej istocie, jeżeli Stwórca nie pomoże mu – jest sprawiedliwa. Sens tego jest w tym, że Stwórca daje mu ten stan świadomie, gdyż oczekuje modlitwy sprawiedliwych, czyli tych, którzy modlą się, żeby stać się sprawiedliwymi. Zgodnie z tym, narzekania jego, że Stwórca stworzył go takim niskim – są sprawiedliwe, czyli Stwórca sam uczynił tak, że nie ma on skąd więcej oczekiwać pomocy, jedynie od Stwórcy.

Dlatego modlitwa biednego, skruszonego sercem, jest to modlitwa przychodząca z rozbitych kelim, i jest prawdziwa. A prawda nazywa się „blisko”, ponieważ ona odpowiada właściwościom Stwórcy. Dlatego ta modlitwa przyjmowana jest w pierwszej kolejności, gdyż stąd rozpoczyna się kolejność pracy.

Stąd staje się zrozumiałe to, o co pytaliśmy: Dlaczego w jednym miejscu mówi się, że blisko – jest to prawda, a w innym, że blisko – jest to skruszony sercem. A odpowiedź jest w tym, że modlitwa skruszonego sercem jest modlitwą prawdy, to znaczy, że oba te pojęcia są jednakowe, czyli kiedy przychodzi modlić się do Stwórcy, powinien mówić o prawdzie.

To oznacza, że kiedy człowiek przychodzi do Stwórcy z modlitwą, on prosi, żeby Ten pomógł mu, gdyż znajduje się w najgorszym stanie spośród wszystkich. Przecież są ludzie stojący poniżej mnie, jak w Torze tak i w pracy, lecz nie odczuwają prawdy tak, jak ja widzę swój stan, dlatego oni nie potrzebują tak bardzo, by Stwórca pomógł im.

Jednak widzę swój stan – nie ma we mnie żadnego stosunku do duchowości, po całej pracy na jaką miałem siłę. Na ile chcę poruszyć się do przodu, na tyle widzę, że poruszam się do tyłu. To nazywa się prawdziwą prośbą. O takim można powiedzieć, że jest u niego podobieństwo właściwości ze Stwórcą w tym, że prośba jego jest prawdziwa.

W związku z tym zrozumiemy odpowiedź na pytanie: Dlaczego modlitwa biednego zatrzymuje wszystkie modlitwy? Czyżby nie mógł Stwórca odpowiedzieć na wszystkie modlitwy jednocześnie? Dlatego powinniśmy wyuczyć się tych trzech modlitw w jednym ciele, czyli niemożliwym jest odpowiedzieć człowiekowi na to, o co on prosi, a jedynie w tej kolejności, w której on będzie mógł otrzymać, i to będzie dla jego korzyści.

Przecież jeżeli otrzymuje jakiekolwiek napełnienie od tego, o co prosi – będzie to krzywdą, i rzecz jasna nie dadzą mu według jego życzenia, gdyż Stwórca chce dać tylko dla korzyści, a nie dla szkody. Dlatego powinien otrzymać z góry to, czego mu brakuje zgodnie z prawdziwym stanem, czyli powinien modlić się z powodu biedy, że stworzony jest z życzenia otrzymywać, i stąd wszystkie jego cierpienia.

Następnie powinien prosić, by dał mu Stwórca malchut szamaim (niebios), gdyż jest już w nim życzenie oddawać i on otrzyma wiarę, która nazywa się malchut szamaim. W ten sposób, człowiek nie może otrzymać wiary, aż nie będzie w nim życzenia oddawać.

Jak mówi się w księdze Zohar: „Takie jest prawo, że nie może stworzenie otrzymać zła od Stwórcy otwarcie, gdyż to uczyni szkodę, z tego powodu, że stworzenie będzie uważać, że Stwórca nie jest doskonały”. Czyli w czasie, kiedy człowiek cierpi, zaprzecza sterowaniu Stwórcy.

Dlatego człowiek, zanim otrzyma siłę z góry, powinien posiadać życzenie oddawać, i po tym może prosić o następny poziom – poziom Dawida, który nazywa się malchut szamaim. Więc modlitwa biednego zatrzymuje resztę modlitw – zanim nie otrzyma biedny tego, o co prosi, i niemożliwe jest otrzymanie kolejnego poziomu.

Po tym przychodzi druga modlitwa – Dawida, która jest poziomem malchut szamaim. Tu człowiek prosi o to, by była w nim wiara w Stwórcę, który kontroluje cały świat, tak jak teraz może on prosić Stwórcę, jako działającego wyłącznie na korzyść, dzięki temu, że jest już w nim naprawione życzenie oddawać.

Nie można poznać wiary, która jest malchut szamaim, zanim nie osiągnie się naprawienia właściwości, czyli zawsze człowiek powinien być gotów oddawać, a nie otrzymywać dla siebie – w przeciwnym wypadku nie dadzą mu z góry wznieść się na poziom wiary.

I to określa to, że „modlitwa biednego zatrzymuje resztę modlitw”, czyli zanim człowiek nie uświadomi sobie swojego braku w tym, że on czyni wszystkie wysiłki ze względu na miłość do siebie i zechce wyjść z tego, nie będzie mógł prosić o resztę rzeczy.

Trzecia modlitwa – Mosze, jest poziomem Tory, i nie może zasłużyć sobie człowiek na ten poziom, zanim nie osiągnie poziomu wiary, gdyż nie mogą uczyć się Tory innowiercy. Przecież powiedziano: „To Tora, którą przekazał Mosze synom Israela”. Jak napisano w Zohar: „Zakazano uczyć się Tory innowiercom”. Jak również: „Kto jest obrzezany i nie dotrzymuje przykazań Tory, jest podobny do nieobrzezanego”.

Jak napisano w Torze: „I jeżeli ofiarny stół z kamieni będziesz czynić Mnie, to nie kładź ich ociosanych. Ponieważ jeśli raz naniosłeś na jakikolwiek z nich ciało twoje, ty zbluźnisz go”. Bez względu na to, że naniósł ciało swoje, czyli obrzezał siebie, tak czy inaczej zostanie zbluźniony. Stąd wynika, że nawet ten, kto jest obrzezany i kogo rodzice są żydami, jeszcze nie nazywa się zgodnie z Torą poziomem Israela, i nie można z nim uczyć się Tory, jeżeli nie dotrzymuje przykazań Tory.

Powiedziano w Zohar: „Wino rozweselające serce człowieka – to wino Tory, gdyż uważa się je za tajemnicę. I tak jak wino powinno być mocno zamknięte, by nie stało się nieprzydatne, tak i tajemnice Tory powinny być zamknięte. I wszystkie jej tajemnice nie dla dotykających, a dla bojących się Go, bo przecież poziom Tory ma odniesienie do lęku przed Stwórcą”.

Stąd widzimy, że poziom modlitwy Mosze – to poziom Tory, będący następnym poziomem po malchut szamaim, która nazywa się lękiem, i dlatego Tora przekazana jest właśnie dla lękających się Stwórcy.

Jak mówi się: „Modlitwa ręki wyprzedza modlitwę głowy”, dlatego że napisano: „I na znak, zawiąż je na swoją rękę, i będą one ozdobami nad oczami twoimi”. Zohar wyjaśnia: „Modlitwa ręki – to malchut, modlitwa głowy – to Z’A”. Modlitwa ręki powinna być ukryta, dlatego że napisano: „I będzie ci znakiem na ręce”, i wyjaśnili: „Dla ciebie znakiem, a nie dla innych, ponieważ malchut nazywa się wiara, i dlatego wskazuję „tobie”, dlatego że powinna być w ukryciu.” Wyjaśnienie tego jest w tym, że malchut szamaim – to poziom wiary ponad rozum, i nazywa się ukryciem, dlatego po tym, jak otrzymujemy poziom wiary, która nazywa się malchut szamaim, wtedy możemy zasłużyć na poziom Tory, która nazywa się Z’A, i tu ma miejsce otwarcie Tory.