Usłyszałem 7 dnia Szewat, 18 stycznia 1948, Tel Awiw

W świecie nie powinno być pustki. I ponieważ głównym dla człowieka jest życzenie, które jest osnową stworzenia, i nim mierzy się wielkość człowieka (katnut i gadlut) – mały jest on czy wielki, to z tego wynika, że człowiek zawsze powinien mieć jakieś życzenia – w stosunku do naszego świata lub do świata duchowego. A ten, u kogo nie ma tych życzeń, uważany jest za martwego, dlatego że całe stworzenie jest tylko życzeniem, które wyniknęło jako istniejące z nieistniejącego. I ponieważ u niego nie ma tego materiału, z którego składa się cały materiał stworzenia, on ukryty od niego, to oznacza to, że znajduje się w upadku i tak jakby nie istnieje. Trzeba starać się, żeby u człowieka było życzenie otrzymywać i trzeba go sprawdzać. Przyroda jest taka, że wszystko, co jest żywe, odczuwa to, co mu szkodzi, i w ten sam sposób trzeba dbać, żeby było niezbędne życzenie.