Usłyszane w Szabat Terumah, 5 marca 1949, Tel-Awiw

Powiedziano: „Wywyższony jest Stwórca i poniżony zobaczy” (Psalmy 138:6). Jak może być upodobnienie ze Stwórcą, jeżeli człowiek jest otrzymujący, a Stwórca dający? O tym mówi zdanie: „Wywyższony jest Stwórca i poniżony zobaczy”. Jeżeli człowiek anuluje siebie – wychodzi na to, że nie ma u niego żadnej władzy zdolnej rozdzielić jego ze Stwórcą. Wtedy on „zobaczy”, czyli stanie się godny światła mochin de-hochma – „A wysoki z daleka poznaje”. Jednak, jeżeli człowiek jest nieufny, czyli posiada władzę wątpliwości, wtedy on oddala się, ponieważ brakuje mu upodobnienia.

Poniżenie nie oznacza, że człowiek poniża siebie przed innymi – wtedy mówi się o skromności, i człowiek czuje w tej pracy doskonałość. Poniżenie oznacza, że świat gardzi nim. Właśnie w tym momencie, kiedy ludzie gardzą, oznacza to poniżenie i wtedy nie odczuwa żadnej doskonałości. Ponieważ takie jest prawo – swoim zdaniem ludzie oddziałują na człowieka. Dlatego jeżeli ludzie szanują go, on odczuwa siebie doskonałym, a ten, kim gardzą, czuje siebie poniżonym.