1) Istnieje wyłącznie Maacil i neecal (Stwórca i jego stworzenie). Neecal składa się z czterech osnów: ogień (jesz), wiatr (ruach), woda (maim) i proch (afar); i to cztery litery AWA’Ja, i one też Hu’B Tu’M (hochma, bina, tiferet, malchut). I jest to TaNT’A (taamim, nekudot, tagin, otijet), i one też ABE’A (Acilut, Bria, Jecira, Asija) – cztery właściwości w Adamie: pierwsza – wewnętrzny Adam, będący duchowym, nazywany NaRaNHa’J (nefesz, ruach, neszama, haja, jechida); druga – jest to guf (ciało); trzecia – jest to malbuszim (obłóczenie), które na guf (ciele); czwarta – jest to bajt (pałac, dom), w którym żyje Adam, jego ciało i jego obłóczenie.
* Ec Chaim, cz.2, w.42, rozdz.1

Or paszut[1]

1) Istnieje wyłącznie Maacil i neecal (stworzenie). I neecal składa się z czterech osnów… Ari uczy nas wielkiego prawa, zawierającego całą mądrość, dającego nam możliwość poznać, w jaki sposób ogólne prawo i wszystkie najdrobniejsze jego części są podobne do siebie. Tak jak cała rzeczywistość, wyższe jej składowe i niższe razem wzięte, jest stworzona wyłącznie z pięciu bhinot: keter, hochma, bina, tiferet, malchut, które są nazywane imionami pięciu światów: Adam Kadmon, Acilut, Bria, Jecira, Asija. Gdzie: A’K nazywa się keter i sens tego – korzeń wszystkiego i Maacil. Świat Acilut – jest to hochma, świat Bria – jest to bina, świat Jecira – jest to tiferet, świat Asija – jest to malchut. I one są istotą czterech liter imienia AWA’Ja: jud – hochma; pierwsza hej – bina; waw – tiferet; niższa hej – malchut. I również one są nazywane: taamim, nekudot, tagin, otijet. W ten sposób wszystkie światy są włączone w jedno imię AWA’Ja, czyli hochma i bina, tiferet i malchut, a kropka litery jud jest to bhina Maacil, czyli świat A’K. I nie ma żadnego najmniejszego detalu w całej rzeczywistości, w którym nie byłoby tych pięciu bhinot – KaHa’B Tu’M.

A przyczyna tego jest w tym, że nie ma żadnego neecala lub niwra (stworzenia) oprócz sfiry malchut. I malchut obowiązkowo włącza w siebie cztery wyższe w stosunku do siebie, poprzedzające ją bhiny, i ona najniższa z tych pięciu bhinot. I dlatego dziesięć pierwszych sfirot nazywane świat A’K lub kaw Ejn Sof Baruchu, rozpoczyna się w Ejn Sof i kończy się w kropce tego świata, która wyniknęła na skutek C’A – ziwuga w sfirze malchut. I dlatego są w niej obowiązkowo wszystkie te pięć bhinot. I w ten sposób wszystkie cztery światy ABE’A, i wszystkie detale w nich, wychodzą dzięki ziwugowi w sfirze malchut. Tym samym obowiązkowo jest w nich również te pięć bhinot.

I trzeba wiedzieć, że dziesięć sfirot KaHa’B HaGa’T NeHI’M – tylko i wyłącznie pięć bhinot KaHa’B Tu’M, jak napisano w Ec Chaim, w.47, rozdz.1 i we wrotach 11, rozdz.5. A to, że uważamy je za dziesięć sfirot jest z tego powodu, że sfira tiferet zawiera w sobie sześć sfirot: HaGa’T NeH’I. I to, że tiferet składa się z sześciu sfirot jest z tego powodu, że istnieje wewnętrzne połączenie sfirot jedna z drugą i każda sfira składa się z reszty. Dlatego istnieje: pięć bhinot w keterze, pięć bhinot w hochmie, pięć bhinot w binie, pięć bhinot w Z’A, pięć bhinot w malchut. Jednak włączenie trzech pierwszych (Ga’R) w tiferet nie jest całkowite. Ponieważ sfira tiferet jest to światło hasadim i kategoria guf – i jak włączają się w nią trzy właściwości KaHa’B, będące w osnowie światłem hochma? Dlatego uważa się, że po włączeniu w nią KaHa’B opuściły się one ze swojego poziomu i obróciły się w trzy hasadim, dlatego zmienia się ich imię na HaGa’T. I dlatego jest nazywane pięć bhinot w tiferet – HaGa’T Ne’H, co wskazuje na to, że KaHa’B, które są włączone w tiferet, stały się właściwością hasadim, i że nie ma w nich światła hochma. Zaś sfira necach – jest to jej własna właściwość, a hod – część odpowiadająca włączeniu malchut w tiferet. I dlatego one są nazywane pięcioma hasadim.

W malchut również nie ma całkowitego włączenia KaHa’B, i w niej również one są nazywane HaGa’T, podobnie jak w Z’A. Lecz pięć bhinot HaGa’T Na’H są nazywane w malchut pięć gwurot, gdyż wszystkie one są bhiną gwurot. I również sfira jesod – jest bhiną składającą się z pięciu hasadim, włączonych w tiferet, i sama w sobie nie jest nową właściwością, jak napisano w Ec Chaim, Wrota interpretacji nekudot, rozdz.5.

W ten sposób, te dziesięć sfirot są nie mniej i nie więcej niż pięć bhinot i każda z nich zawiera w sobie malchut. Lecz istnieje różnica we wzajemnym włączeniu właściwości, ponieważ tylko Ga’R włącza w siebie wszystkie pięć bhinot w całości, i dlatego w każdej bhinie Ga’R jest pełne KaHa’B Tu’M. Jednak w tiferet, w której KaHa’B przekształcają się w hasadim, okazuje się, że chociaż ona zawiera KaHa’B, jednak jest to (aspekt) hesed od nich. Tym samym w niej tworzy się kategoria HaGa’T, i ta różnica wskazuje na tiferet w sześciu sfirot HaGa’T NeH’I, co podkreśla brak KaHa’B w nich. I z tego wynika, że wszystkie sfirot KaHa’B są złożone z dziesięciu sfirot: trzy bhiny KaHa’B, sześć sfirot Z’A i malchut. Ponieważ to odnowienie, które nastąpiło w Z’A, kiedy pięć bhinot stało się w nim pięcioma hasadim, włączone również w każdą (sfirę) ze sfirot KaHa’B. Lecz w Z’A jest tylko sześć sfirot HaGa’T NeH’I, gdyż nie ma w nim trzech właściwości KaHa’B, a tylko trzy hasadim, nazywane HaGa’T. Okazuje się, że te HaGa’T NeH’I, włączone w tiferet, nie wznoszą się do Ga’R, a odwrotnie, są zmniejszone z powodu braku Ga’R w nich. I jest to opisane w wypowiedziach rawa w Ec Chaim we wrotach 11, rozdz.5 – patrz tam – i we wszystkich miejscach wymienionych wyżej. I patrz również w Talmudzie dziesięciu sfirot, cz.5, gdzie jest to szczegółowo wyjaśnione. I należy pamiętać o tym, gdyż bez tego nie sposób zrozumieć wypowiedzi rawa.

A to, że raw bierze pod uwagę wyłącznie cztery bhiny Hu’B Tu’M, a nie pięć bhinot KaHa’B Tu’M, jest z tego powodu, że bhina keter jest korzeniem wszystkich czterech bhinot, i ona nie jest włączona w nie, jak napisano tu w p.9. I znaczenie tych bhinot zostało szczegółowo wyjaśnione w Talmudzie dziesięciu sfirot, cz.3, rozdz.1-2 – patrz tam w Or pnimi. I również patrz w Or pnimi cz.4, rozdz.1, p.50 – patrz tam dokładnie we wszystkich miejscach. Ponieważ poznanie tych czterech bhinot – jest to korzeń całej mądrości.

2) Każda z tych właściwości (w Adamie) włącza w siebie cztery aspekty. I one następujące. Pierwszy aspekt duchowość – neszama le neszama[2] i NaRa’N. Drugi aspekt – guf (ciało). Są to acamot (kości), wewnątrz których jest moach (mózg); gidim (żyły), basar (mięso) i or (skóra). Jak napisano w Pismach: „Odziałeś mnie w skórę i ciało, okryłeś mnie kośćmi i ścięgnami”[3].

3) Trzeci aspekt, będący obłóczeniem, znany nam jako odzienie, niezbędne dla wielkiego koena: koszula (kutonet), spodnie (michnasaim), nakrycie głowy (micnefet), pas (awnet). Ponieważ te cztery (odzienia) wielkiego koena bardziej wysokie niż te[4] – jak powiedziano w Zohar: „Te – obłóczenia Adni, a te – obłóczenia AWA’Ja”. Lecz ich osnowa tylko cztery bhiny. Czwarty aspekt – jest to pałac, (w którym są) dom (bajt), dziedziniec (hacer), pole (sade), pustynia (midbar). I we wszystkich tych czterech indywidualnych właściwościach jest jedna właściwość, włączająca je wszystkie, i ona jest przejściowa pomiędzy właściwościami, zawierając je obie[5].

4) Po tym jak wyjaśniliśmy, że wszystkie neecalim – jedna kategoria, zawierająca wszystkie cztery osnowy, i to również cztery litery jud-hej-waw-hej (AWA’Ja יהוה), i one również są czterema światami ABE’A, i że jest u nich wyższa piąta właściwość, przejściowa (pomiędzywarstwowa) pomiędzy stworzeniem i Ejn Sof, wyjaśnimy teraz ogólnie każdy świat. A następnie powrócimy do nich z Bożą pomocą i wyjaśnimy wszystkie je w jednej wspólności.
* Ec Chaim, w.42, rozdz.2

5) Wszystko co było stworzone we wszystkich światach – to tylko cztery bhiny, będące AWA’Ja. I są to: duchowa istota, nazywana dusza (neszama), bhina „organy ciała (ewarej guf)”, bhina „obłóczenia (malbuszim) i bhina „pałac (bajt)”.

6) Obejrzyjmy świat Acilut, stąd stanie się zrozumiała reszta. Wewnętrzne całego Acilut – jest to duchowość, nazywana neszama, która obłacza się w wewnątrz organów ciała (guf), które nazywają się „kelim”. I one – dziesięć sfirot, które nazywane rosz (głowa), zroot (ręce) i guf (ciało).

7) Powróćmy do pojęcia ciało (guf). Jest to kategoria dziesięciu sfirot, dziesięciu miar, ponieważ są w nich granice (ograniczenia) i miary. Jak powiedziano w Pirekej ejchalot o mierze wielkości (wysokości): „…jest to 236 tysięcy dziesiątków tysięcy[6] parsaot”. I to ciało obłóczone wewnątrz obłóczenia Acilut, i jak powiedzieli mędrcy, błogosławionej pamięci: „W dziesięć lewuszim obłóczony Święty, błogosławiony On – w obłóczenie dumy, jak powiedziano: Najwyższy – król, obłóczony w dumę”[7] I to tajemnica wspomnianego w Pirkej ejchalot, że imię „szata błogosławionego Stwórcy” – imię anioła Zaariel (זֲהִריֵאל). Tylko neszama, która jest wewnątrz, nie ma miary w ogóle, jednak w odniesieniu do Ejn Sof możemy nazywać imieniem „miary” i „sfirot” również i neszama.

8) Te obłóczenia znajdują się wewnątrz właściwości bajtim[8], którymi jest siedem ejchalot (pałaców) w Acilut. I to istota świata samego po sobie, i to niebo (szamaim) i ziemia (arec), i powietrze (awir) pomiędzy nimi, i to wszystko właściwości bajtim (budowle). I to nazywa się światem Acilut, w którym żyje wyższy Adam, będący neszama (duszą), guf (ciałem) i lewuszim (obłóczeniem) Królestwa (malchut), danymi mu w pałacu najwyższego Króla, którym jest wspólność całego świata Acilut.

9) Te cztery bhinot są aspektami dziesięciu sfirot, które rozpoczynają się od sfiry hochma, i zawierają w sobie cztery właściwości, jak wspomniano. I jeszcze jest bhina keter, i to właściwość Stwórcy, korzeń wszystkiego. I w nim również jest korzeń wspomnianych czterech bhinot. I wychodzi, że aspekt światła neszama w keterze – korzeń dziesięciu sfirot neszamot Acilut, które zaczynają się od hochmy. Aspekt guf w keterze – to korzeń dziesięciu sfirot gufot w dziesięciu sfirot Acilut, które zaczynają się od hochmy. Aspekt obłóczenia w keterze – to korzeń dziesięciu sfirot obłóczenia w dziesięciu sfirot Acilut, które zaczynają od hochmy. I aspekt ejchal w keterze – korzeń dziesięciu sfirot pałaców w dziesięciu sfirot Acilut, które zaczynają się od hochmy.

10) Następnie w dokładnie podobny sposób był stworzony świat Bria. Poprzez masach, którym jest karka[9] pałacu Acilut, przeniknęło w dół światło i stworzyło tam odbitkę wszystkiego tego, co było w świecie Acilut. I nazywa się on światem Bria, gdyż jest to światło porodzenia (tolada), a nie samo wyższe światło (or elion). Jednak, ponieważ to odbitka Acilut, zobowiązane być w nim wszystkie właściwości, będące w świecie Acilut.

11) Jednak główna reguła tego wszystkiego jest następująca. We wszystkich dziesięciu sfirot (świata) Acilut, i w jego keterze również, w każdej z nich, jest szoresz (korzeń), neszama (dusza), guf (ciało), lewusz (odzienie), ejchal (pałac). I podobnie w (światach) BE’A, jak również w świecie A’K, który jest korzeniem wszystkich światów ABE’A.
* Ec Chaim, w.42, rozdz.2

12) W ten sposób wszystko to, co było stworzone – to tylko sama AWA’Ja, włączająca pięć bhinot. I to: kropka litery jud – w A’K; jud – w Acilut; hej – w Bria; waw – w Jecira; hej – w Asija. I każda z tych bhinot włącza w siebie wszystkie pięć.

Or paszut

12) Wszystko to, co było stworzone – to tylko sama AWA’Ja, włączająca pięć bhinot. I to: kropka litery jud – w A’K; jud – w Acilut… I każda z tych bhinot włącza w siebie wszystkie pięć. Ponieważ te pięć bhinot – to same wyższe światło (or elion), i z ich strony nie ma żadnej różnicy pomiędzy światami i pomiędzy poziomami. Wszystkie różnice pomiędzy światami i poziomami wyłącznie w masachim, znajdującymi się w kli malchut, na które odbywa się ziwug de-akaa, wznoszący or hozer, które obłacza wyższe światło (or elion), jak napisano w Ec Chaim, w.42, rozdz.1 – patrz tam. W tym masachu istnieją cztery poziomy awijut. Masach z największym awijutem otwiera najwyższe poziomy światła drogą połączenia z wyższym światłem. Odbywa się to dlatego, że awijut bhiny dalet otwiera or hozer w całości do poziomu keter, awijut bhiny gimel odbija światło wyłącznie do poziomu hochma, awijut bhiny bet odbija światło do poziomu bina, awijut bhiny alef odbija światło wyłącznie do Z’A, a jeżeli nie ma w masachu żadnego awijut oprócz bhiny szoresz, może otworzyć się wyłącznie malchut. To opisano w Ec Chaim we wrotach 42, rozdz.1-2, patrz tam. I podobnie do tego wyjaśniono w Talmudzie dziesięciu sfirot, na początku części 5. I również w Wewnętrznym spostrzeganiu części drugiej te rzeczy są wyjaśnione w ich wewnętrznej istocie. I nie ma tu możliwości wyjaśnienia wszystkiego tego.

Jest to przyczyna wszystkich różnic pomiędzy światami A’K i ABE’A, ponieważ: w świecie A’K obecny jest masach bhiny dalet, i dlatego or hozer wznosi się tam do poziomu keter. Dlatego świat A’K określony jest keterem dla reszty światów. Świat Acilut określa się masachem bhiny gimel, or hozer wznosi się tam do poziomu hochma, dlatego świat Acilut określa się jako hochma światów. Świat Bria określony jest masachem bhiny bet, or hozer wznosi się tam tylko do poziomu bina, dlatego świat Bria określa się jako bina światów. Świat Jecira określa się masachem bhiny alef, or hozer wznosi się tam do poziomu Z’A, dlatego świat Jecira określa się jako zeir anpin światów lub tiferet. Najsłabszy masach jest w świecie Asija, or hozer nie może wznieść się tam powyżej poziomu malchut. Tak czy inaczej, wszystkie cztery bhiny prostego światła (or jaszar) są obecne wszędzie w pełnym rozmiarze i na jednakowym poziomie, nawet w świecie Asija. Jednak w świecie Asija jest tylko poziom malchut, we wszystkich czterech bhinot Jecira jest tylko poziom Z’A – i tak dalej, podobnie do tego.

To nie powinno wywołać u nas trudności zrozumienia. Gdyż w świecie A’K istnieje pięć parcufim, które odpowiadają pięciu poziomom – jeden pod drugim, podobnie jest w świecie Acilut, parcufim którego nazywają się: A’A – Arich Anpin, Aw’I – Aba we Ima, Zo’N – Zeir Anpin i Nukwa. A jeżeli tak, to w czym jest różnica pomiędzy Zo’N de-A’K, Zo’N de-Acilut oraz Zo’N wspólności światów Jecira i Asija? A rzecz w tym, że każdy świat jest określony swoją najwyższą bhiną. Parcuf Galgalta de-A’K, który jest najwyższym parcufem świata A’K, poziom tego parcufa – keter, tym samym wszystkie pozostałe parcufim uważane są poziomami keter. I podobnie do tego w świecie Acilut, w wyższym parcufie którego, nazywanym A’A, jest poziom hochma – wszystkie pozostałe parcufim uważane są poziomami hochma. Tak samo i w Bria – jego wyższy parcuf znajduje się na poziomie bina, dlatego wszystkie jego poziomy – bina. I tak samo w Jecira: wyższy parcuf w nim ma tylko poziom Z’A, dlatego wszystkie poziomy w nim – to tylko poziomy Z’A. I tak samo w Asija – wszystkie jego poziomy uważane za malchut. I jest to ogólna reguła, że wszystkie poziomy jakiegokolwiek świata określane są jako gałęzie najwyższego parcufa w nim, a jego poziom świeci we wszystkich jego gałęziach.

13) W kropce litery jud w A’K jest pierwsza AWA’Ja z pięciu innych bhinot, które są pięcioma wspomnianymi właściwościami w samym świecie A’K. I to A’K i ABE’A w niej, które są pięcioma bhinot: szoresz (korzeń), neszama (dusza), guf (ciało), lewusz (odzienie) i ejchal (pałac). I podobnie w literze jud de-Acilut obecna jest pierwsza AWA’Ja, zawierająca wszystkie pięć wspomnianych bhinot. Podobnie do tego i pozostałe litery w BE’A. W ten sposób, to pięć liter, każda z których włącza je wszystkie. I to dwadzieścia pięć bhinot.

14) A następnie, podobnie do tego, jest inna zależność, kiedy każda z nich jest złożona ze wszystkich dwudziestu pięciu kategorii. I to dlatego, że w jud de-Acilut jest pierwsza AWA’Ja, włączająca wszystkie pięć bhinot, i każda bhina z nich, w swojej kolejności składa się z pięciu. I jest to dziesięć sfirot szoresz (korzenia), dziesięć sfirot neszama (duszy), dziesięć sfirot guf (ciała), dziesięć sfirot lewusz (obłóczenia) i dziesięć sfirot ejchal (pałacu) (w grubości). I w ten sam sposób w kropce litery jud w świecie Adam Kadmon, w literze jud w świecie Acilut, w literze hej w świecie Bria, w literze waw w świecie Jecira itd.

15) Wszystko wyżej powiedziane w skrócie można opisać następująco. Świat A’K – to kropka litery jud, i jest w niej pierwsza AWA’Ja, włączająca pięć bhinot: szoresz, neszama, guf, lewusz, ejchal (w grubości). A każda z tych bhinot składa się z pięciu, którymi są dziesięć sfirot szoresz, dziesięć sfirot neszama, dziesięć sfirot guf, dziesięć sfirot lewusz, dziesięć sfirot ejchal (w długości). I każda sfira z tych dziesięciu sfirot włączona w pięć parcufim, będących korzeniem i ABE’A.

---

[1] Dosł.: proste światło; nazwa komentarzy Baal Sulama – podobnie do „Or pnimi” w Talmudzie dziesięciu sfirot.
[2]Ma się na uwadze właściwość haja.
[3] Pisma, Hiob, 10:11.
[4] Prawdopodobnie odnosi się to do szat prostego koena. [5] Czyli obie bliskie sobie właściwości. Ma się na uwadze keter każdej sfiry, parcufa i świata.
[6] Czyli dwadzieścia trzy miliardy sześćset milionów.
[7] Pisma, Psalmy, 93:1.
[8] Słowo „bajt” w liczbie mnogiej.
[9] Dosł.: gleba, podłoga.