252) Wszystkie cztery światy ABE’A zostały odebrane przy wyjaśnieniu melachim: najdoskonalsze – w Acilut, to, co gorsze od nich – w Bria, i z nich stworzony świat Bria, i w podobny sposób – Jecira, a następnie – Asija. A najgorsze ze wszystkich – to, czego nie można było wyjaśnić – pozostało we właściwości klipot. Innymi słowy, to bardzo surowe sądy, których nie można było odebrać z nieczystości. I dlatego pozostały iskry świętości wewnątrz klipot, i one nazywają się „jedenaście składników błogowonnego kadzidła”[1].
* Ec Chaim, Wrota powstania ABE’A, cz.3

Or paszut

1) W rzeczywistości, żeby dobrze, w detalach, zrozumieć te słowa rawa, powinniśmy wyjaśnić pięć ogólnych parcufim Acilut od początku ich stworzenia – a mianowicie od właściwości mochin, które ustawiają się w nich na stałe, i które nie znikają z nich nigdy. I o tym stanie napisał raw w Ec Chaim, Wrota Atika, rozdz.1, że wszystkie pięć parcufim Acilut jest tylko poziom M’A, który nazywa się Nowy M’A: Atik bierze Keter de-M’A, A’A bierze hochmę de-M’A, Aw’I i ISZSu’T biorą Sa’G de-M’A, a Zo’N biorą M’A de-M’A, czyli Za’T de-M’A. Z nimi połączone są właściwości kelim Ga’R i Za’T Nekudim, i każde (kli) naprawione za pośrednictwem odpowiedniej jemu właściwości w M’A. Te kelim – jak te, które pozostały w Ga’R de-Nekudim, tak i te, które były wybrane z BE’A i naprawione za pomocą pięciu parcufim M’A de-Acilut – nazywane są pięcioma parcufim Bo’N de-Acilut.

2) To, co raw nazywa pięć ogólnych parcufim Acilut imieniem dziesięciu sfirot de-M’A – jest to w stosunku do pięciu parcufim A’K. I to z tego powodu, że naprawienie dla pięciu parcufim Acilut może być tylko dzięki ich wzniesieniu i obłóczeniu na równym poziomie na stałe na pięć parcufim A’K, co odbędzie się w końcowym naprawieniu. Lecz na początku swojego naprawienia, dzięki Stwórcy, one otrzymują od pięciu parcufim A’K tylko jego poziom M’A. Czyli każdy parcuf Acilut przy swoim naprawieniu otrzymuje poziom M’A od parcufa, który odpowiada jemu w A’K. Tak parcuf Atik otrzymuje poziom M’A od parcufa keter de-A’K, znajdującego się poniżej tabura parcufa keter de-A’K. Ponieważ rosz jakiegokolwiek parcufa – jest to jego keter, guf każdego parcufa do haze – jest to jego hochma lub Acilut, lub A’B. Od haze do tabura – to bina w nim lub Bria, lub Sa’G, a od tabura i niżej – to Zo’N w nim lub M’A i Bo’N, lub Jecira i Asija.

3) Parcuf A’A de-Acilut otrzymuje od A’K (właściwość) M’A jego parcufa hochmy, czyli właściwość od tabura i niżej A’B de-A’K, i on nazywa się hochmą de-M’A, lub A’B de-M’A. Parcuf Aw’I de-Acilut otrzymuje M’A Sa’G de-A’K, nazywane biną de-M’A lub Sa’G de-M’A. A parcuf Zo’N otrzymuje M’A de-A’K, czyli od właściwości poniżej tabura parcufa M’A de-A’K, nazywanego Wa’K de-M’A, bądź M’A de-M’A. I należy wiedzieć, że Ga’R parcufa Nekudim uważa się M’A de-A’K, a Za’T de-Nekudim – Bo’N de-A’K. Jak napisano przez rawa w Ec Chaim, Wrota Akudim, rozdz.2: ISZSu’T – to tagin i M’A, Za’T – to Bo’N i otijet. I to wskazuje na to, że te M’A i Bo’N de-A’K są wewnętrzną (właściwością) Ga’R i Za’T de-Nekudim, i od nich otrzymują ISZSu’T i Zo’N de-Acilut: ISZSu’T otrzymuje od M’A de-A’K i są to wewnętrzne Ga’R de-Nekudim, a Zo’N otrzymuje od Bo’N de-A’K i są to wewnętrzne Za’T de-Nekudim.

4) I chociaż Atik nie jest połączony z pięcioma parcufim Acilut, a to powiedziano tylko w stosunku do jego Bo’N, które są tajemnicą malchut de-A’K, tajemnicą wielkiej litery hej, jak napisano w p.43. Jednak poziom M’A – jest to właściwość małej hej. I dlatego we właściwości M’A Atik również połączony z pięcioma parcufim Acilut, i on uważa się ich keterem. I wiedz, że wszystkie wzniesienia parcufim i światów odbywają się tylko zgodnie z właściwością M’A, w której keterem uważa się Atik, a nie A’A. I zrozum to.

5) I wychodzi, że każdy parcuf z pięciu parcufim Acilut jest to tylko właściwość Wa’K, która nazywa M’A w stosunku do odpowiadającego jej parcufa w A’K, i jemu w stosunku do jego wyższego brakuje trzech poziomów: keter, A’B i Sa’G. Te trzy poziomy parcufim Acilut otrzymują dzięki wzniesieniu M’A poprzez niższych w modlitwach, jak również w sobotę i dni świąteczne, kiedy one wznoszą się i obłaczają pięć parcufim A’K. Lecz to nie są stałe stany, ponieważ w stałym stanie u każdego z nich jest tylko właściwość M’A jego wyższego w A’K, czego wystarczająco tylko dla podtrzymania istnienia światów. Jednak tego brakuje dla NaRa’N sprawiedliwych, ponieważ oni nie mogą otrzymać od Zo’N w tym czasie, kiedy u nich jest tylko Wa’K de-M’A. Dlatego oni (NaRa’N sprawiedliwych) wznoszą M’A za pośrednictwem dobrych uczynków i modlitw, i przyciągają dodatkowe mochin w Zo’N, i wtedy NaRa’N sprawiedliwych mogą otrzymać od nich swój dostatek. I z tego powodu, że te mochin wyższe właściwości Wa’K de-M’A i przychodzą tylko dzięki dobrym uczynkom i Ma’N sprawiedliwych, dlatego w Zo’N one nie są na stałe, przecież w tym czasie, kiedy niżsi psują swoje działania i nie są godni otrzymać dobra od Zo’N, dodatkowe mochin natychmiast okazują się wypróżnionymi z Zo’N.

6) Więc w tym czasie, kiedy sprawiedliwi wznoszą Ma’N w Zo’N i przyciągają do nich mochin de-Sa’G z Ejn Sof, błogosławiony On, te mochin powinny przejść przez parcuf A’K i poprzez wszystkie parcufim Acilut, dopóki nie przyjdą w Zo’N, od których je otrzymują NaRa’N sprawiedliwych. To staje się przyczyną tego, że dzięki wzniesieniu Ma’N niższych wszystkie światy wznoszą się okazują się wyrośnięte, przecież osnowa wszystkich mochin pozostaje w wyższych, a niższych od nich sięga tylko mała gałąź, jak to powiedziano w wypowiedziach rawa.

7) I w tym czasie, kiedy mochin z Ejn Sof, błogosławiony On, przychodzą w pięć parcufim A’K, one biorą od nich wszystko to, co ma odniesienie do właściwości A’K, a następnie pięć parcufim A’K przekazują mochin de-Sa’G pięciu parcufim Acilut. Na początku one sięgają Atika Acilut, który jest parcufem keter, on bierze z nich keter de-Sa’G, a resztę przekazuje A’A de-Acilut. A’A bierze od nich hochmę de-Sa’G, a resztę przekazuje Aw’I de-Acilut. Aw’I biorą z nich binę de-Sa’G, a resztę przekazują ISZSu’T i Zo’N de-Acilut, czyli M’A de-Sa’G. Właściwość rosz M’A de-Sa’G biorą same ISZSu’T, a właściwość Wa’K M’A de-Sa’G nabywają Zo’N i u nich powstaje rosz de-neszama. I wtedy tymi mochin (de-neszama) od Zo’N obdarzane dusze sprawiedliwych. W ten sposób niemożliwe jest, aby niżsi otrzymali cokolwiek od Zo’N, zanim wyrosną wszystkie wyższe światy.

8) I podobnie do tego odbywa się, kiedy niżsi wznoszą Ma’N, żeby Zo’N przyciągnęły mochin de-A’B, nazywane mochin de-haja. Na początku mochin przyciągane z Ejn Sof poprzez pięć parcufim A’K i przychodzą w Atik de-Acilut. Wtedy Atik otrzymuje dla siebie keter de-A’B, A’A otrzymuje hochmę de-A’B, a resztę oddaje dla Aw’I. Oni biorą sobie binę de-A’B, a M’A biny de-A’B przekazują ISZSu’T i Zo’N. ISZSu’T otrzymuje rosz M’A de-A’B, a Zo’N – Wa’K M’A de-A’B, i powstają u nich Ga’R de-haja. I wtedy Zo’N biorą swoją część, a resztą oni obdarzają NaRa’N sprawiedliwych. I podobna kolejność w całości występuje również dla tego czasu, kiedy niżsi przyciągają mochin de-jechida: Atik, A’A, Aw’I nabywają KaHa’B de-jechida, a ISZSu’T i Zo’N – M’A de-jechida. ISZSu’T otrzymują rosz M’A de-jechida, a Zo’N otrzymują Wa’K M’A de-jechida, a resztę oddają NaRa’N sprawiedliwych.

9) Z wyjaśnionego dokładnie zrozumiesz kolejność wzniesienia parcufim i światów w tym czasie, kiedy (właściwościami) mochin de-keter, A’B i Sa’G de-A’K obdarzają pięć parcufim Acilut (patrz na końcu Księgi drzewa[2], rys.7-9). Ponieważ w tym czasie, kiedy pięć parcufim Acilut są obdarzane mochin Sa’G de-A’K, Atik bierze keter de-Sa’G. Dlatego Atik dokonuje jedno wzniesienie z miejsca M’A parcufa keter de-A’K – czyli z miejsca tabura parcufa keter de-A’K – wznosi się i obłacza się w miejsce Sa’G parcufa keter de-A’K, i to miejsce haze parcufa keter de-A’K (patrz w Drzewie rys.7, nr.6).

Parcuf A’A de-Acilut bierze hochmę de-Sa’G i również dokonuje jednego wzniesienia z miejsca M’A A’B de-A’K, który od jego tabura i niżej, w miejsce Sa’G de-A’B de-A’K, którym jest miejsce haze A’B de-A’K, i obłacza się tam (patrz w Drzewie rys.7[3], nr.7).

Również parcufim Aw’I de-Acilut czynią jedno wzniesienie z miejsca M’A Sa’G de-A’K, będące miejscem poniżej tabura Sa’G de-M’A, w miejsce Sa’G de-Sa’G, czyli w miejsce haze Sa’G de-A’K (patrz w Drzewie rys.7, nr.8).

ISZSu’T de-Acilut czynią jedno wzniesienie z miejsce M’A de-M’A de-A’K, a jest to od tabura i niżej M’A de-A’K, w miejsce Sa’G M’A de-A’K, czyli w miejsce haze Sa’G M’A de-A’K, i tak samo Zo’N czynią jedno wzniesienie z miejsca Wa’K M’A de-M’A de-A’K w miejsce Wa’K Sa’G de-M’A de-A’K (patrz w Drzewie rys.7, nr.10).

Dusze sprawiedliwych razem ze światem Bria wznoszą się miejsce nukwy Z’A, czyli w miejsce od haze Z’A de-Acilut i niżej, ruach sprawiedliwych razem ze światem Jecira wznosi się ze swojego miejsca w miejsce Bria, a nefesz sprawiedliwych ze światem Asija wznosi się w miejsce Jecira (patrz w Drzewie rys.7, nr.10).

10) W tym czasie, kiedy pięć parcufim Acilut otrzymują mochin A’B de-A’K, będącymi mochin de-haja, Atik Acilut nabywa od nich keter de-A’B, i czyni drugie wzniesienie z miejsca haze keter de-A’K w pe parcufa keter de-A’K, i to – z miejsca Sa’G w miejsce A’B parcufa keter (patrz w Drzewie rys.8, nr.6).

A’A bierze od nich hochmę de-A’B i wznosi z miejsca Sa’G A’B de-A’K, a to miejsce jego haze, w miejsce pe i niżej parcufa A’B de-A’K – tam, gdzie A’B de-A’B (patrz w Drzewie rys.8, nr.7).

Tak samo i Aw’I wznoszą się w drugim wzniesieniu z miejsca Sa’G M’A de-A’K, będącego haze, w miejsce pe parcufa Sa’G de-A’K – tam, gdzie miejsce A’B Sa’G de-A’K (patrz w Drzewie rys.8, nr.8).

ISZSu’T również wznoszą się z miejsca Sa’G M’A de-A’K, będącym haze, w miejsce A’B M’A de-A’K, i to jego pe (patrz w Drzewie rys.8, nr.9).

I również Zo’N wznoszą się z miejsca Sa’G M’A de-A’K, będącym haze, w miejsce Wa’K A’B de-M’A de-A’K, będącego A’B Bo’N de-A’K (patrz w Drzewie rys.8, nr.10).

Neszamot sprawiedliwych wznoszą się razem ze światem Bria z miejsca nukwy Z’A, i jest to miejsce od haze Z’A i niżej, w miejsce pe Z’A, znajdującego się w miejscu tabura A’A de-Acilut. Również i ruach sprawiedliwych wznosi się ze świata Jecira w miejsce nukwy Acilut, i to od haze i niżej Z’A. A nefesz sprawiedliwych razem ze światem Asija wznoszą się z miejsca Jecira w miejsce Bria (patrz w Drzewie rys.8, nr.10).

11) W czasie, kiedy pięć parcufim Acilut otrzymują mochin keter de-A’K, które nazywane mochin jechida de-A’K, Atik Acilut bierze od nich keter de-keter i wznosi się w trzecim wzniesieniu z miejsca pe parcufa keter de-A’K, będącego miejscem A’B, w miejsce jego galgalty i obłacza się na rosz parcufa keter de-A’K – tam, gdzie miejsce jechida keter A’K (patrz w Drzewie rys.9, nr.6).

Tak samo i A’A wznosi się w trzecim wzniesieniu z miejsca pe parcufa A’B de-A’K – tam, gdzie A’B de-A’B de-A’K – w miejsce rosz parcufa A’B de-A’K, czyli w miejsce jechida A’B de-A’K (patrz w Drzewie rys.9, nr.7).

Aw’I de-Acilut czynią trzecie wzniesienie z miejsca pe parcufa Sa’G de-A’K w miejsce rosz Sa’G de-A’K – tam, gdzie jechida Sa’G de-A’K (patrz w Drzewie rys.9, nr.8).

ISZSu’T w trzecim wzniesieniu wznosi się z miejsca pe parcufa A’B M’A de-A’K w miejsce rosz MA de-A’K – tam, gdzie jechida M’A de-A’K (patrz w Drzewie rys.9, nr.9).

Z’A również wznosi się z miejsca Wa’K A’B de-M’A de-A’K w miejsce Wa’K jechida M’A de-A’K, będącym rosz Bo’N de-A’K, ponieważ Wa’K de-M’A w swojej wspólności – to rosz-toch-sof Bo’N de-A’K, jak napisano wyżej[4] w p.3 (patrz w Drzewie rys.9, nr.10).

Neszamot sprawiedliwych również wznoszą się razem ze światem Bria w trzecim wzniesieniu z miejsca pe Z’A, będącego miejscem tabura A’A, w miejsce rosz de-neszama Z’A, a jest to miejsce haze A’A de-Acilut. Tak samo i ruach sprawiedliwych wznosi się ze światem Jecira z miejsca nukwy Z’A do miejsca pe Z’A w miejscu tabura A’A, a nefesz sprawiedliwych wznoszą się razem ze światem Asija z miejsca Bria w miejsce nukwy Acilut, i to od tabura i niżej Z’A de-Acilut (patrz w Drzewie rys.9, nr.10).

I wychodzi teraz, że pięć parcufim Acilut wzniosło się i każdy obłóczył odpowiedni jemu parcuf w A’K. A trzy światy BE’A, będące po parsą de-Acilut razem z NaRa’N sprawiedliwych wzniosły się i obłóczyły BE’A de-Acilut, które nad parsą. I to jest cały zakres wzniesienia światów, który zachodzi w ciągu 6000 lat.

12) W rzeczywistości wszystkie wyjaśnienia wzniesienia nie oznaczają, że każdy z pięciu parcufim Acilut wchodzi pomiędzy parcufim A’K dla obłóczenia parcufa, który jemu odpowiada, gdyż jest to niemożliwe. Przecież pięć parcufim A’K i pięć parcufim Acilut umieszczone w ten sposób, że każdy niższy parcuf obłacza się od pe wyższego i niżej: A’B obłacza parcuf keter de-A’K od jego pe niżej, Sa’G obłacza od pe de-A’B i niżej, M’A de-A’K obłóczone od tabura Sa’G de-A’K i niżej – (w nim odbyło się C’B) – a Bo’N de-A’K obłóczony do pe M’A de-A’K i niżej. Atik Acilut (obłóczony) na M’A i Bo’N de-A’K, które od tabura Sa’G i niżej, A’A obłóczony od pe Atika i niżej, Aw’I obłóczone od pe A’A i niżej, ISZSu’T obłóczone od haze i niżej Aw’I, a Zo’N obłóczone od tabura A’A i niżej (patrz w Drzewie rys.3). I wszystko to – kolejność obłóczenia w stałym stanie, czyli w tym czasie, kiedy w stosunku do pięciu parcufim A’K w parcufim Acilut jest tylko poziom nowego M’A. Wychodząc z tego zrozum, że w istocie to wzniesienie zewnętrznych (właściwości) parcufim A’K, jednak skierowane na budowę parcufa z odpowiednimi do niego właściwościami w wewnętrznym A’K. I podobnie do tego podniesienie w samych pięciu parcufim Acilut od parcufa do parcufa.

I żeby zrozumieć wszystko, należy dokładnie znać kropki dotknięcia keteru i ABE’A każdego niższego parcufa, z miejscem keteru i ABE’A jego wyższego parcufa – jak w pięciu parcufim A’K, tak i w pięciu parcufim Acilut.

13) I już wiesz, że każdy parcuf dzieli się na keter i ABE’A. Jego korzeń nazywa się keter, jego toch od pe do haze nazywa się Acilut lub A’B, od haze i niżej do tabura nazywa się Bria lub Sa’G, od tabura do sijuma raglaim nazywa się Jecira i Asija lub M’A i Bo’N, bądź tylko M’A. I należy zawsze pamiętać, że każda rosz – jest to keter i jest to jechida, i ją kończy pe. Wszystko, co od pe i do haze – jest to hochma, Acilut, A’B i haja. Wszystko, co od haze do tabura – jest to bina, Sa’G, Bria i neszama. A wszystko, co od tabura i niżej – są to Zo’N, M’A i Bo’N, Wa’K bez rosz, Jecira i Asija, ruach-nefesz (patrz w Drzewie rys.3).

Lecz to wyżej opisane w całości odpowiada tylko parcufowi keter, w którym jest poziom keter i jechida, i NaRaNHa’J rozdzielone w nim w absolutnej dokładności. Jednak reszta parcufim, od hochmy i niżej, zmniejsza się, i to rozdzielenie w nich nie jest dokładne, a jest względne. Innymi słowy, to prawdziwe tylko dla parcufa i jego własnych właściwości, lecz nie kategorii wspólności NaRaNHa’J.

14) I zanim wyjaśnimy kolejność umieszczenia obłóczenia parcufim i kropki ich dotknięcia jednego z drugim, należy poprzedzić to czterema wprowadzeniami.

Pierwsze – w tym, że w każdym z tych dwóch parcufim, które nazywane M’A i Bo’N de-A’K, o których mówiliśmy wyżej w p.3, jest keter i ABE’A. M’A zaczyna się od tabura wewnętrznego A’K, nazywanego keterem, i kończy się na równi z raglaim Acilut. Na ABE’A M’A de-A’K obłóczone keter i ABE’A Bo’N de-A’K (patrz w Drzewie rys.3, nr.4-5). One są wewnętrzną właściwością Ga’R i Za’T Nekudim, które obłóczone na nie: Ga’R (obłóczony) na M’A de-A’K na równym poziomie, a Za’T Nekudim do ich rozbicia obłóczone na Bo’N de-A’K na równym poziomie. Teraz zaś, w świecie naprawienia, kiedy Atik te Acilut obłóczony na Ga’R Nekudim, do ich pe, jak napisano w Ec Chaim, w.11, rozdz.1, wychodzi, że poziom Atik de-Acilut równy jest poziomowi M’A de-A’K. I wiadomo, że A’A de-Acilut obłóczony od pe Atika i niżej, jak napisano w Ec Chaim, w.13, rozdz.3. W ten sposób on zajmuje dosłownie całe miejsce Za’T de-Nekudim, poziom których był równy parcufowi Bo’N. Wychodzi, że poziom A’A równy parcufowi Bo’N de-A’K.

Drugie (wprowadzenie) – w tym, że ISZSu’T są kategorią niższego parcufa Aw’I, i one – właściwość Za’T de-Sa’G w ich źródle. Więc, żeby urodzić mochin Z’A Aw’I wyprowadzają ISZSu’T z ich poziomu na zewnątrz, i one tworzą właściwość rosz de-M’A, czyli stają się otrzymującymi mochin ze względu na Z’A, który nigdy nie byłby zdolny otrzymać właściwości rosz, jeżeliby ISZSu’T nie zmniejszyły się i nie wyszły z właściwości Sa’G we właściwość rosz de-M’A. Przecież dzięki temu one obdarzają Z’A właściwością rosz i Ga’R, jak napisano we Wrotach wypowiedzi Raszbi i Talmudzie dziesięciu sfirot, cz.10, p.30. I dlatego należy rozróżniać dwie kategorie ISZSu’T. Pierwsze ISZSu’T – są to HaGa’T Aw’I i Za’T de-Sa’G. A drugie ISZSu’T – są to NeH’I Aw’I i Ga’R de-M’A.

Trzecie (wprowadzenie) – w tym, że całe oddawanie drugiego ISZSu’T do końcowego naprawienia (odbywa się) z właściwości parcufa M’A de-A’K, ponieważ on uważa się kategorią rosz dla Bo’N de-A’K. I całe oddawanie od A’K dla Z’A – tylko od Bo’N de-A’K, który uważany jest za kategorię Wa’K M’A de-A’K. I to powiązane z tym, co wyjaśniono w drugim wprowadzeniu.

Czwarte (wprowadzenie) – wiadomo, że A’B i Sa’G de-A’K kończą się powyżej tabura parcufa keter de-A’K. Lecz w tym czasie, kiedy pięć parcufim A’K otrzymuje poziom nowego M’A dla naprawienia pięciu parcufim Acilut, wtedy A’B i Sa’G de-A’K wydłużają się i przedłużają się poniżej tabura A’K, do tabura parcufim M’A i Bo’N de-A’K.

15) Teraz wyjaśnijmy kolejność obłóczenia parcufim A’K i kropki ich dotknięcia jeden z drugim. Więc z punktu widzenia wspólności parcuf keter de-A’K uważa się wewnętrzną AWA’Ja, i w długości on podzielony na keter i ABE’A, a reszta czterech parcufim – są to cztery obłóczenia. Od pe i niżej jego obłacza keter i ABE’A A’B de-A’K, i zrozumiałe, że jak wyższa właściwość parcufa A’B opuszcza się o jeden poziom w stosunku do parcufa keter, tak samo każda z reszty właściwości A’B opuszcza się o jeden poziom niżej. Ponieważ keter A’B de-A’K obłóczony na Acilut parcufa keter de-A’K, i dlatego Acilut de-A’B również obowiązkowo opuszcza się, i on obłacza się na Bria parcufa keter. I tak samo Bria de-A’B obłóczony na Jecira parcufa keter, a Jecira i Asija de-A’B obłóczone na Asija parcufa keter (patrz w Drzewie rys.3, nr.1 i 2).

16) Parcuf Sa’G de-A’K również opuszcza się o jeden poziom w stosunku do parcufa A’B de-A’K, gdyż jemu brakuje hochmy, jak napisano wyżej w p.249. Wychodzi, że keter i ABE’A parcufa Sa’G de-A’K obłóczone na ABE’A parcufa A’B i na BE’A parcufa keter. Keter Sa’G de-A’K obłóczone na Acilut A’B de-A’K, czyli od jego pe do haze, wewnątrz którego obłóczone Bria parcufa keter de-A’K, umieszczone od jego haze do tabura. Acilut parcufa Sa’G obłóczony na Bria parcufa A’B od jego haze do tabura, wewnątrz którego Jecira parcufa keter de-A’K od jego tabura i niżej. Bria parcufa Sa’G obłóczona na Jecira parcufa A’B od jego tabura i niżej, wewnątrz którego obłóczony Asija parcufa keter de-A’K. I Jecira parcufa Sa’G obłóczona na Asija parcufa A’B (patrz w Drzewie rys.3, nr.2-3).

17) Parcuf M’A de-A’K opuszcza się na jeden poziom w stosunku do Sa’G, gdyż jemu brakuje biny na dwóch poziomach Hu’B w stosunku do parcufa A’B i na trzy poziomy KaHa’B w stosunku do parcufa keter. Wychodzi, że keter parcufa M’A de-A’K obłóczony na Acilut Sa’G de-A’K, wewnątrz którego Bria de-A’B, wewnątrz którego (w swojej kolejności) Jecira parcufa keter – czyli poniżej tabura. Acilut de-M’A obłóczony na Bria parcufa Sa’G, wewnątrz którego Jecira de-A’B, a u niego wewnątrz Asija parcufa keter. Bria de-M’A obłóczony na Jecira de-Sa’G wewnątrz którego Asija de-A’B. Jecira de-M’A obłóczony na Asija parcufa Sa’G (patrz w Drzewie rys.3, nr.3-4).

18) Parcuf Bo’N de-A’K opuszcza się o jeden poziom w stosunku do parcufa M’A de-A’K, na dwa poziomy w stosunku do parcufa Sa’G, na trzy poziomy w stosunku do A’B i na cztery w stosunku do keteru. Keter de-Bo’N obłóczony na Acilut de-M’A, wewnątrz którego Bria de-Sa’G, wewnątrz niego Jecira de-A’B, a wewnątrz niego Asija parcufa keter de-A’K. Acilut parcufa Bo’N de-A’K obłóczony na Bria de-M’A, wewnątrz którego Jecira de-Sa’G, a wewnątrz niego Asija de-A’B. Bria parcufa Bo’N de-A’K obłóczony na Jecira de-M’A, wewnątrz którego Asija de-Sa’G. Jecira i Asija parcufa Bo’N de-A’K obłóczone na Asija parcufa M’A de-A’K (patrz w Drzewie rys.3, nr.4-5).

19) Z tego staje się zrozumiałe to, że rosz parcufa keter de-A’K otwarta. Acilut keteru obłóczony jednym rosz A’B, Bria parcufa keter – wewnątrz Acilut de-A’B, który wewnątrz rosz de-Sa’G. Jecira parcufa keter – wewnątrz Bria de-A’B, który wewnątrz Acilut de-Sa’G, a on – wewnątrz keteru de-M’A. Asija parcufa keter wewnątrz Jecira de-A’B, który wewnątrz Bria de-Sa’G, a on wewnątrz Acilut de-M’A, znajdującego się wewnątrz rosz de-Bo’N. Druga część Asija keteru wewnątrz Asija de-A’B, który wewnątrz Jecira de-Sa’G, a on wewnątrz Bria de-M’A, znajdującego się wewnątrz Acilut de-Bo’N. A trzecia część Asija keteru wewnątrz drugiej części Asija de-A’B znajdującego się wewnątrz Asija de-Sa’G, a ona wewnątrz Jecira de-M’A, która wewnątrz Bria de-Bo’N. I Asija parcufa M’A wewnątrz Jecira i Asija de-Bo’N (patrz w Drzewie rys.3).

20) Teraz dobrze zrozumiałe jest, w jaki sposób każdy parcuf z pięciu parcufim Acilut powinien przyciągać swoimi mochin tylko od odpowiedniego jemu parcufa z pięciu parcufim A’K. I razem z tym on nie wchodzi pomiędzy parcufim A’K, a tylko wznosi się w zewnętrzne wszystkich parcufim A’K, jednak skierowany do kropki dotknięcia z odpowiadającym jemu parcufem, znajdującym się w wewnętrznym A’K, jak powiedzieliśmy wyżej w p.12.

I zaczniemy od początku stworzenia pięciu parcufim Acilut, na początku ich wyjścia z pięciu parcufim A’K. Już wyjaśniliśmy, że na początku one otrzymują od A’K tylko właściwość jego M’A, lecz to nie wskazuje na parcuf M’A de-A’K, obłaczającego od tabura i niżej parcuf keter de-A’K, ponieważ jest to aspekt indywidualnych Wa’K samego A’K, jak napisano wyżej w p.17. A wskazuje to na kategorię M’A każdego parcufa z pięciu parcufim A’K, która nazywa się Jecira i Asija każdego parcufa z pięciu parcufim A’K. I z tego powodu raw nazywa ten M’A każdego parcufa z parcufim A’K imieniem nowy M’A, żeby nie zamieniać go na „indywidualne M’A de-A’K”.

I tak Atik de-Acilut otrzymuje keter de-M’A, jak napisano w p.1, i wtedy wznosi się i obłacza Ga’R de-Nekudim, znajdujące się na równym poziomie z parcufem M’A de-A’K, wewnątrz którego Acilut de-Sa’G, a wewnątrz niego Bria A’B de-A’K, wewnątrz którego Jecira i Asija parcufa keter de-A’K, będące M’A keter de-A’K. Od tego M’A parcufa keter de-A’K Atik otrzymuje keter de-M’A, ponieważ u M’A keteru jest więź z keterem de-M’A. W ten sposób Atik de-Acilut w rzeczywistości obłóczony na zewnętrzną część parcufa A’K, czyli na rosz M’A de-A’K, który jest jego zewnętrznym parcufem w tym miejscu. Jednak on otrzymuje nie od niego, gdyż on ma odniesienie do ISZSu’T i Zo’N de-Acilut, lecz tam, w tym miejscu, w wewnętrznym A’K – kropka dotknięcia M’A parcufa keter de-A’K, i dlatego on (Atik) może otrzymać od niego właściwość keteru M’A. Wiadomo, że M’A keteru – jest to ta sama właściwość i keter de-M’A.

21) I podobnie do tego A’A de-Acilut w tym czasie, kiedy on otrzymuje hochmę de-M’A, jak napisano wyżej w p.1. On wznosi się i obłacza Acilut Atika, położonego od pe Atika i niżej. Tam jest kropka dotknięcia Jecira i Asija parcufa A’B de-A’K, skąd on otrzymuje hochmę de-M’A, ponieważ Acilut Atika – na keterze Bo’N de-A’K, wewnątrz którego Acilut M’A de-A’K, wewnątrz niego – Bria Sa’G de-A’K, a wewnątrz niego – M’A parcufa A’B de-A’K, skąd A’A otrzymuje swoją hochmę. Przecież u M’A hochmy de-A’K jest więź z hochmą de-M’A. W ten sposób miejsce Acilut Atika, gdzie wznosi się A’A w czasie jego stworzenia, związane z kropką dotknięcia z M’A de-A’B, który odnosi się do A’A.

22) I podobnie do tego – u Aw’I de-Acilut, które w czasie ich stworzenia otrzymują poziom bina de-M’A. Oni powinni otrzymywać od Jecira-Asija i M’A Sa’G de-A’K, ponieważ one mają odniesienie do biny. I dlatego oni wznoszą się do miejsca Acilut A’A, od jego pe do haze – tam, gdzie miejsce dotknięcia z M’A Sa’G de-A’K. Ponieważ wewnątrz Acilut A’A obłacza się Bria Atika, wewnątrz którego Acilut Bo’N de-A’K, u niego wewnątrz Bria M’A de-A’K, a wewnątrz niego Jecira i M’A Sa’G de-A’K, będące M’A biny, stąd Aw’I otrzymują binę de-M’A, ponieważ M’A biny – jest to bina de-M’A. W ten sposób, miejsce Acilut A’A, gdzie wznoszą się Aw’I w czasie ich stworzenia, wskazuje na kropkę dotknięcia z Jecira i Asija Sa’G de-A’K, odnoszących się do Aw’I (patrz w Drzewie rys.3, nr.8).

23) Pierwsze ISZSu’T uważane za Za’T biny, i dlatego one otrzymują właściwość Za’T poziomu biny de-M’A razem z Aw’I. Drugie ISZSu’T osiągają Ga’R de-Wa’K M’A de-M’A i obłaczają się od haze A’A i niżej na Bria A’A – tam, gdzie jest miejsce dotknięcia z M’A parcufa M’A de-A’A (patrz w Drzewie rys.3, nr.9).

24) A kiedy powstają Zo’N, które otrzymują w czasie swojego stworzenia tylko Wa’K de-M’A, jak napisano wyżej w p.1, oni powinni otrzymać z odnoszących się do nich parcufim Bo’N de-A’K (jak napisano w p.14). Dlatego oni wznoszą się i obłaczają Jecira i Asija de-A’K, czyli od jego tabura i niżej – tam, gdzie miejsce dotknięcia z Jecira i Asija Bo’N de-A’K, będącymi Wa’K de-M’A. Ponieważ poziom A’A równy poziomowi Bo’N, jak powiedziano wyżej w p.14 w pierwszym wprowadzeniu (patrz w Drzewie rys.3, nr.10).

I tak dokładnie wyjaśniono początkową kolejność stworzenia pięciu parcufim Acilut – czyli w pięciu poziomach M’A, które one nabywają od pięciu parcufim A’K. Każdy z nich obłacza swojego wyższego, lecz w kierunku, odpowiadającym kropce dotknięcia z parcufim A’K, który ma odniesienie do niego.

25) I wychodzi, że Atik de-Acilut, który bierze Ga’R de-Nekudim, zaczyna się od tabura de-A’K, ponieważ od tabura A’K zaczynają się Ga’R de-Nekudim. Dlatego on okazuje się obłóczonym na M’A i Bo’N de-A’K – czyli na równym poziomie z rosz M’A de-A’K, i w ten sam sposób otrzymuje od Jecira i Asija parcufa keter de-A’K. A’A obłóczony na Acilut Atika od pe do haze i tą drogą otrzymuje hochmę de-M’A od Jecira i Asija A’B de-A’K. Aw’I obłóczone na Acilut A’A od pe do (haze)[5] tabura, i otrzymują tą drogą binę de-M’A od Jecira i Asija parcufa Sa’G de-A’K. ISZSu’T obłóczone na Aw’I i otrzymuje Za’T Sa’G de-M’A. A Zo’N obłóczone od tabura i niżej A’A i otrzymują w ten sposób Za’T Wa’K de-M’A od Jecira i Asija Bo’N de-A’K, będących Wa’K de-M’A. I wszystkie te poziomy M’A, które one otrzymują od pięciu parcufim A’K, uważane są osnową ich stworzenia, i w nich nigdy nie odbywa się zmniejszenie lub zmiana. Ponieważ Atik nigdy nie zmniejsza się w stosunku do poziomu keter de-M’A, A’A – w stosunku do poziomu hochma de-M’A, Aw’I i ISZSu’T – w stosunku do poziomu biny de-M’A, a Zo’N – w stosunku do poziomu Za’T Wa’K de-M’A.

26) Części Bo’N, które naprawione razem z pięcioma poziomami M’A, również pozostają w stałym stanie, i w nich nigdy nie odbywa się zmniejszenie. I wyżej już zostało wyjaśnione, że wszystkie kategorie kelim Ga’R i Za’T de-Nekudim, które zostały anulowane i rozbiły się, po tym, jak naprawiają się za pośrednictwem pięciu poziomów M’A, nazywane są Bo’N. Ponieważ w Atiku naprawiane HAGDAZ (הגד”ז) z Nekudim, co oznacza pięć (ה) pierwszych keteru Nekudim, trzy (ג) pierwsze Aba Nekudim, cztery (ד) pierwsze Imy Nekudim i siedem (ז) keterów (parcufa Zo’N). One są połączone i wymieszane z poziomem keter de-M’A, który nabył Atik od M’A parcufa keter de-A’K. Atik i jego nukwa stają się jednym parcufem, kiedy poziom M’A – jest to Atik, zahar, a poziom Bo’N powstaje u jego nukwy.

Dzięki hochmie de-M’A, którą bierze A’A od M’A A’B de-A’K, naprawia się niższa połowa keteru Nekudim i powstaje u niego (A’A) nukwa. Dzięki binie de-M’A, którą od M’A Sa’G de-A’K nabywają Aw’I i ISZSu’T, naprawiają się Wa’K hochmy i bina Nekudim. Za pośrednictwem Wa’K de-M’A, które nabywa Z’A, naprawiają się Za’T de-Nekudim.

27) A przyczyna tego, dlaczego część Nekudim rozdziela się pomiędzy parcufim Acilut właśnie w ten sposób, bardzo dokładnie wyjaśniono w Talmudzie dziesięciu sfirot, cz.8, p.31, popatrz tam. Jednak, co do zasady, całe to naprawienie, które otrzymują kelim de-Nekudim, za pośrednictwem pięciu poziomów M’A, nie więcej niż kategoria Wa’K każdego parcufa w Nekudim. I nawet Ga’R Aba i Da’R[6] Imy Nekudim, które bierze Atik – jest to tylko kategoria Wa’K de-Ga’R i de-Hu’B Nekudim, ponieważ jest to aspekt Aw’I de-Nekudim, wychodzący w katnucie Nekudim w stanie achor be achor. A przyczyna tego, że z nich naprawia się nie więcej niż kategoria Wa’K jest bardzo prosta: wszystkie ich naprawienia odbywają się za pośrednictwem M’A, który otrzymuje pięć parcufim Acilut od Jecira i Asija pięciu parcufim A’K, będących właściwością Wa’K pięciu parcufim A’K. Przecież M’A, Jecira i Asija, bądź nefesz-ruach, oznaczają jedno i to samo, jak to napisano w p.14. I one – właściwość Wa’K z brakiem Ga’R, ponieważ Ga’R nazywają się KaHa’B, lub keter A’B Sa’G, lub jechida-haja-neszama. I ty widzisz, że wszystko to, co naprawia się w pięciu parcufim Acilut w stałym stanie – jest to wyłącznie poziom M’A, będący Wa’K pięciu parcufim A’K. I dlatego „wystarczająco dla omówienia tego, co wynika z prawa”[7]: kelim de-Nekudim również mogą naprawić się tylko i wyłącznie w ich właściwości Wa’K.

Lecz w tym czasie, kiedy pięć parcufim Acilut otrzymują w swoim stały stanie brakujące im trzy pierwsze, a to trzy aspekty: keter A’B Sa’G, które każdy parcuf otrzymuje od odpowiadającego mu parcufa w A’K, wtedy ukończy się również naprawienie kelim de-Nekudim we właściwości ich Ga’R. I wtedy zostaną anulowane wszystkie parsy i nastąpi gmar tikun. I wtedy również wzniesie się pięć parcufim Acilut i obłóczy się na pięć parcufim A’K na stałe na równym poziomie. Jednak również i do swojego naprawienia pięć parcufim Acilut otrzymują Ga’R de-A’K, a mianowicie dzięki dobrym uczynkom i wzniesieniu Ma’N od NaRa’N sprawiedliwych w święta i soboty, dopóki w sobotę w mincha nie okaże się, że każdy z pięciu parcufim Acilut już osiągnął odpowiedni jemu Ga’R w pięciu parcufim A’K. Atik otrzymuje wtedy keter parcufa keter de-A’K i on z nim jest na równym poziomie. Również A’A otrzymuje wtedy keter parcufa A’B de-A’K i on na równym poziomie z nim. Aw’I również otrzymują wtedy keter parcufa Sa’G de-A’K i one z nim na równym poziomie. I w ten sam sposób ISZSu’T otrzymują wtedy keter parcufa M’A de-A’K i znajdują się z nim na równym poziomie (patrz w Drzewie rys.9, nr.7-10), i tak samo Z’A otrzymuje wtedy keter de-Bo’N i znajduje się z nim na równym poziomie.

Jednak nukwa Z’A wtedy otrzymuje właściwość Acilut Bo’N de-A’K, ponieważ ona nie może być naprawiona na stałe do gmar tikun. Wychodzi, że nawet do końcowego naprawienia pięć parcufim Acilut mogą otrzymywać swoje Ga’R od pięciu parcufim A’K, jednak są tu trzy braki. Pierwszy – w tym, że to nie jest na stałe. Drugi – w tym, że trzy światy BE’A mogą otrzymywać te światła tylko za pośrednictwem wzniesienia w Acilut powyżej parsy, i okazują się BE’A na ich miejscu pustymi od światła. Trzeci – w tym, że nukwa nie może otrzymać swojej właściwości jechida od keter Bo’N de-A’K, gdyż granica jej wzniesienia tylko do Acilut de-Bo’N. Jednak w gmar tikun nukwa również otrzyma swój keter, i zostaje anulowana parsa, raglaim Acilut rozprzestrzenią się w BE’A w tajemnicy mati we-lo mati, ponieważ raglaim de-Acilut zrównane wtedy z raglaim A’K, które kończą się w kropce tego świata, jak powiedziano w p.50. I wtedy one pozostaną na stałe również, ponieważ zostaną anulowane wszystkie klipot. Jednak po tym istnieje wiele wzniesień. Lecz nie należy tego na razie kontynuować.

28) I należy wyjaśnić również pytanie miejsca dotknięcia każdego z pięciu parcufim Acilut z właściwością, która odpowiada jemu w A’K, w tym czasie, kiedy one osiągają trzy pierwsze od pięciu parcufim A’K.

Więc w tym czasie, kiedy niżsi wznoszą Ma’N i od Ejn Sof pięć parcufim A’K otrzymuje mochin de-Sa’G dla pięciu parcufim Acilut, te mochin na początku sięgają Atika, jak powiedziano wyżej w p.7. I wtedy Atik wznosi się z poziomu, w którym się znajdował w keter M’A de-A’K stałego miejsca w miejscu rosz de-Sa’G, wewnątrz którego Acilut A’B de-A’K, a u niego wewnątrz Bria parcufa keter de-A’K. Stąd Atik otrzymuje odnoszące się do niego mochin de-Sa’G, i jest to keter de-Sa’G, gdyż u Sa’G parcufa keter jest podobieństwo z keterem Sa’G (patrz w Drzewie rys.7, nr.6).

W tym czasie, kiedy A’A otrzymuje mochin de-Sa’G – podobnie do tego, jak opisano w p.7-9 – patrz tam dokładnie – on wznosi się ze swojego stałego miejsca, z miejsca Acilut Atika, w Ga’R Atika, wewnątrz którego keter M’A de-A’K, a u niego wewnątrz Acilut Sa’G de-A’K, wewnątrz którego Bria A’B de-A’K, i stąd nabywa odnoszące się do niego mochin de-Sa’G – hochmę de-Sa’G. Ponieważ Sa’G de-A’B związany z hochmą de-Sa’G (patrz w Drzewie rys.7, nr.7).

W czasie, kiedy Aw’I otrzymują mochin de-Sa’G – podobnie do tego, jak napisano wyżej w p.7-9 – patrz tam – one wznoszą się ze swojego stałego miejsca Acilut A’A, w miejsce Ga’R A’A, wewnątrz którego keter Bo’N de-A’K, u niego wewnątrz Acilut M’A de-A’K, a wewnątrz niego Bria Sa’G de-A’K, i stąd nabywają swoje mochin de-Sa’G, czyli binę de-Sa’G, ponieważ u Sa’G de-Sa’G de-A’K jest stosunek równości z biną de-A’K (patrz w Drzewie rys.7, nr.8).

29) I kiedy ISZSu’T otrzymują mochin Sa’G de-A’K, jak to opisano wyżej w p.7-9, one wznoszą się ze swojego stałego miejsca – to miejsce haze A’A i niżej, tam, gdzie Bria A’A – w miejsce Aw’I, czyli w miejsce Acilut A’A, wewnątrz którego Acilut Bo’N de-A’K (jak powiedziano wyżej w p.14), a wewnątrz niego Bria M’A de-A’K. I stąd ISZSu’T nabywają swoje mochin de-Sa’G, które z rosz Sa’G de-M’A (patrz w Drzewie rys.7, nr.9).

I tak samo Zo’N wznoszą się ze swojego stałego miejsca, z miejsca tabura A’A, w Bria A’A, czyli w miejsce od haze A’A i niżej, gdzie obłóczony Bria Bo’N de-A’K. I stąd oni nabywają swoje mochin de-Sa’G, będące mochin Wa’K Sa’G de-M’A, gdyż Bo’N de-A’K ogólnie – jest to Wa’K de-M’A, jak powiedziano wyżej w p.14, w trzecim wprowadzeniu (patrz w Drzewie rys.7, nr.10).

Za nimi wznoszą się trzy światy BE’A, umieszczone pod parsą – każdy z nich wznosi się w jednym wzniesieniu: Bria na miejsce nukwy Acilut, świat Jecira w miejsce świata Bria, świat Asija w miejsce świata Jecira, a z nimi NaRa’N sprawiedliwych (patrz w Drzewie rys.7, nr.10).

30) W tym czasie, kiedy wzniesione przez niższych Ma’N powinny przyciągnąć w pięć parcufim Acilut mochin de-A’B i one przekazywane z Ejn Sof w pięć parcufim A’K, na początku one sięgają Atika, podobnie do tego jak napisano w p.8-10. Wtedy Atik wznosi się z miejsca keteru de-Sa’G w miejsce rosz A’B de-A’K, wewnątrz którego Acilut parcufa keter de-A’K, i stąd nabywa swoje mochin de-A’B, będące keterem de-A’B. Przecież A’B keteru – jest to ta sama właściwość, co i keter de-A’B (patrz w Drzewie rys.8, nr.6).

Tak samo i A’A wznosi się z miejsca rosz Atika w miejsce rosz de-Sa’G, wewnątrz którego Acilut A’B de-A’K, i stąd nabywa swój poziom hochmy de-A’B (patrz w Drzewie rys.8, nr.7).

Aw’I również wznoszą się z miejsca Ga’R A’A w rosz Atika, wewnątrz którego keter M’A de-A’K, a u niego wewnątrz Acilut Sa’G de-A’K, i stąd oni nabywają odnoszącą się do nich binę de-A’B (patrz w Drzewie rys.8, nr.8).

ISZSu’T wznoszą się z miejsca Aw’I, którym jest miejsce Acilut A’A, w miejsce Ga’R A’A, wewnątrz którego rosz de-Bo’N, a u niego wewnątrz Acilut de-M’A. I stad oni biorą właściwość rosz A’B de-M’A (patrz w Drzewie rys.8, nr.9).

Zo’N wznoszą się z Bria A’A w miejsce Acilut A’A – tam, gdzie stałe miejsce Aw’I, wewnątrz którego obłóczone Acilut A’A, a u niego wewnątrz Acilut parcufa Bo’N de-A’K. Stąd oni nabywają swoje właściwości mochin de-A’B, będące Wa’K M’A de-A’B, za przykładem tego, co wyjaśniono wyżej w p.8-10. A za nimi wznoszą się BE’A, które pod parsą Acilut: Bria wznosi się z miejsca nukwy de-Acilut w miejsce Z’A de-Acilut, Jecira w miejsce nukwy Z’A de-Acilut, a Asija w miejsce Bria de-Acilut. I z nimi wznoszą się również NaRa’N sprawiedliwych (patrz w Drzewie rys.8, nr.10).

31) A w sobotę, w mincha, kiedy z pięciu parcufim A’K przyciągnięte są mochin de-jechida w pięć parcufim Acilut, one sięgają Atika, jak powiedziano wyżej w p.8-10. Wtedy Atik wznosi się rosz parcufa keter de-A’K i stąd otrzymuje odnoszące się do niego keter de-jechida. A’A wznosi się w rosz parcufa A’B de-A’K i otrzymuje stąd hochmę de-jechida, która ma odniesienie do niego. Aw’I wznoszą się w rosz Sa’G de-A’K i otrzymują stąd odnoszącą się do nich binę de-jechida. ISZSu’T wznoszą się w Ga’R Atika, wewnątrz którego rosz M’A de-A’K i stąd otrzymują odnoszące się do nich Ga’R de-jechida de-M’A. Z’A wznosi się w Ga’R A’A, wewnątrz których rosz de-Bo’N, co jest właściwością Wa’K de-M’A, i stąd otrzymuje odnoszącą się do niego właściwość Wa’K jechida de-M’A, jak to opisano w p.8-10 – patrz tam. A za nimi podciągnięte są trzy światy BE’A z NaRa’N sprawiedliwych: Bria wznosi się w miejsce ISZSu’T Acilut, wewnątrz którego Bria A’A, czyli od haze A’A i niżej, Jecira wznosi się w miejsce Z’A Acilut, który poniżej tabura A’A, Asija wznosi się w miejsce nukwy Acilut. I wtedy po tym, jak trzy światy wzniosły się na miejsce ISZSu’T i Zo’N Acilut, miejsce trzech światów BE’A pod parsą Acilut pozostaje we właściwości pustej przestrzeni. I ponieważ ono teraz bez poprzednich świateł BE’A, nie ma na ich miejscu ani świętości, ani klipy.

32) I nie ma nic skomplikowanego w tym, że jak wiadomo A’A od strony właściwości Bo’N uważa się keterem Acilut, Aw’I od strony Bo’N uważa się hochmą i A’B Acilut, ISZSu’T od strony Bo’N – jest to bina Acilut, jak napisano we Wrotach Atika, rozdz.1. A na skutek tego wychodzi, że A’A powiązany z keterem A’K, Aw’I – z A’B de-A’K, ISZSu’T – z Sa’G de-A’K. I również powiedziano, że A’A powiązany z A’B de-A’K, a Aw’I – z Sa’G de-A’K?

A rzecz w tym, że wszystkie parcufim Bo’N mogą naprawić się w czymkolwiek tylko dzięki obdarzającemu ich M’A, i dlatego one mogą otrzymywać od pięciu parcufim A’K wyłącznie za pośrednictwem wzniesienia parcufa M’A. Dlatego wszystkie stadia wzniesienia wszystkich parcufim Acilut dla otrzymania mochin od pięciu parcufim A’K – tylko zgodnie z poziomem samego M’A, i wtedy one otrzymują od M’A. A od strony M’A keterem Acilut uważa się Atik, lecz u A’A nie ma od keteru M’A nic, i on nabywa tylko poziom hochma de-M’A. I tak samo Aw’I nabywają tylko binę de-M’A, i nie ma u nich od właściwości hochma nic. I dlatego we wszystkich wypadkach nabycie mochin i wzniesienie do pięciu parcufim A’K powiązane: Atik jak keter Acilut, otrzymujący od parcufa keter de-A’K, A’A jak hochma Acilut, otrzymujący od parcufa A’B de-A’K, i Aw’I jak właściwość biny Acilut, otrzymującego tylko od parcufa Sa’G de-A’K.

Całe naprawienie parcufim Bo’N odbywa się wyłącznie dzięki wzniesieniu M’A. Dlatego dla nich niezbędne jest prawdziwe naprawienie, ponieważ za pośrednictwem parcufa M’A oni nie mogą naprawić się w całości, przecież Bo’N A’A powinny otrzymać od keteru, a A’A obdarza ich tylko od hochmy de-A’K, jak również Bo’N Aw’I powinny otrzymać od hochmy de-A’K, lecz Aw’I obdarzają je tylko od biny de-A’K, itd. W ten sposób dla parcufim Bo’N nie jest wystarczające napełnienie od wszystkich tych mochin, którymi ich obdarza M’A.

Lecz to będzie naprawione dopiero w gmar tikun przy anulowaniu klipot w tajemnicy powiedzianego: „I zniszczy On śmierć na wieki”[8].

I należy wiedzieć, że w czasie wzniesienia parcufim Acilut w A’K w tej samej mierze powyżej nich wznosi się pięć parcufim A’K również. Gdyż jest reguła jak parcufim Acilut, tak i w parcufim A’K: każdy wyższy wznosi razem ze sobą niższego. Na przykład, kiedy NeH’I A’A wznoszą się w jego HaGa’T, wtedy z nimi wznoszą się również ISZSu’T i Zo’N obłóczone na NeH’I A’A – one również wznoszą się w HaGa’T A’A. I w ten sam sposób, kiedy HaGa’T A’A wznoszą się w jego HaBa’D, z nimi przyciągają się również i Aw’I obłóczone na HaGa’T A’A – one również teraz obłóczone na jego HaGa’T. I podobnie do tego, kiedy wznoszą się HaGa’T Atika, i stają się HaBa’D Atika, z nimi przyciągają się również Ga’R A’A, obłóczone na HaGa’T Atika, i one również wznoszą się w HaBa’D Atika. Analogicznie jest i w parcufim A’K, ponieważ w tym czasie, kiedy wznoszą się Ga’R M’A de-A’K w rosz Sa’G de-A’K, one przyciągają ze sobą w rosz również i Ga’R Atika. Jak również, kiedy Ga’R de-M’A wznoszą się w rosz Sa’G, do tego obowiązkowo wznoszą się HaGa’T Sa’G de-A’K w Ga’R de-Sa’G i one wznoszą ze sobą M’A de-A’K. I do tego obowiązkowo wznoszą się HaGa’T de-A’B w Ga’R A’B de-A’K, które wznoszą rosz de-Sa’G w rosz de-A’B. I do tego wznoszą się HaGa’T parcufa keter de-A’K i stają się Ga’R keteru A’K, które wznoszą ze sobą rosz A’B de-A’K, która była obłóczona na HaGa’T keteru A’K, a teraz one obłaczają miejsce Ga’R parcufa keter. Tak samo i parcuf keter de-A’K wznosi się jeszcze wyżej. W ten sam sposób wyższe zaczynają wznosić się i one podciągają ze sobą resztę na ich niższych poziomach (patrz rysunki 10-12). Lecz miarę wzniesienia niższego ocenia się po poziomie stałego stanu wyższego. Ponieważ bez względu na to, że wyższy również wznosi się, tak czy inaczej do swojego wzniesienia on pozostawia swoją właściwość z dołu, w miejscu swojego stałego stanu. Na przykład, kiedy Aw’I wznoszą się w HaBa’D A’A, to uważa się one obłóczyły Ga’R A’A: bez względu na to, że w rzeczywistości Ga’R A’A również wzniosły się wyżej i obłaczają Ga’R Atika, tak czy inaczej mówi się, że Aw’I w miejscu Ga’R A’A. I to z tego powodu, że nie ma zniknięcia w duchowym, i nie można powiedzieć, że przy przemieszczeniu z miejsca na miejsce obiekt znika z pierwszego miejsca, lecz tu istnieje tylko dodatek i on znajduje się jak w pierwszym miejscu, tak i w nowym miejscu, gdzie teraz wzniósł się. I dlatego uważa się, że na skutek tego wzniesienia Aw’I otrzymali Ga’R A’A, bez względu na to, że Ga’R A’A wznieśli się stąd w Ga’R Atika. I analogicznie do tego – we wszystkich parcufim. Pamiętaj to zawsze, ponieważ bez tego nie ma żadnego pojmowania istoty wzniesienia parcufim w światach. Zgodnie z tym wychodzi, że każdy niższy w czasie swojego wzniesienia sięga również i wyższego swojego wyższego. Przecież za pośrednictwem wzniesienia Aw’I w HaBa’D A’A, oni włączają się również w Ga’R A’A, które wzniosły się w HaBa’D Atika, a z tego powodu jest u Aw’I włączenie również w Ga’R samego Atika, przecież Ga’R A’A teraz znajdują się tam. I pamiętaj to. I to będzie wyjaśnione w odpowiednim miejscu, ponieważ z tego wychodzi wiele różnych faktorów.

I nie dziw się napisanemu, że za jednym wzniesieniem Ga’R M’A de-A’K wchodzą z miejsca tabura A’K w rosz de-Sa’G, i (w skutku) wychodzi wzniesienie od razu na dwa poziomy, czyli – HaGa’T de-Sa’G i HaBa’D de-Sa’G de-A’K (patrz w Drzewie rys.7, nr.6). My nie znajdujemy podobieństwa w żadnym z parcufim A’K i Acilut, oprócz jak tylko o M’A de-A’K i obłóczonego na niego Atika de-Acilut. A rzecz w tym, że w rzeczywistości M’A de-A’K powstaje z właściwości Sa’G de-A’K, gdyż on wychodzi z nikwej ejnaim de-Sa’G, i on wewnętrzna właściwość Ga’R de-Nekudim, jak napisano w p.3 – wyucz tam. Zgodnie z tą rzeczywistością on powinien był obłóczyć się od pe de-rosz Sa’G i niżej, podobnie do wszystkich parcufim A’K, kiedy każdy niższy obłacza się na HaGa’T wyższego, lecz z tego powodu, że tu powstało C’B, kiedy niższa hej wzniosła się w ejnaim i na wszystkich poziomach wyprowadziła AHa’P poza poziom na zewnątrz, jak napisano w p.27, nie mogło te dziewięć sfirot obłóczyć HaGa’T de-Sa’G tam, gdzie właściwość Akudim de-A’K, czyli właściwość C’A: u masachu C’B nie ma żadnej siły dla wzniesienia powyżej miejsca jego korzenia, ponieważ jego korzeń zaczyna się tylko w parcufie Nekudot de-Sa’G, który jest poniżej tabura de-A’K. To jest opisane w Talmudzie dziesięciu sfirot, cz.6, p.38, jak również w or pnimi – wyucz tam. I dlatego M’A de-A’K opuszcza się na dwa poziomy w stosunku do rosz Sa’G i początek jego obłóczenia tylko od tabura A’K i niżej. I ty widzisz, że miejsce M’A de-A’K razem z dziesięcioma sfirot de-Nekudim w rzeczywistości znajduje się w HaGa’T de-Sa’G, powyżej tabura de-A’K, czyli podobnie do ISZSu’T, obłóczonymi od pe Aw’I i niżej, ponieważ one – kategoria Za’T de-Sa’G. I tylko z powodu przyłączenia niższej hej do ejnaim opuściły się Za’T de-Sa’G, stając się właściwością poniżej tabura i stając się M’A i Bo’N de-A’K. I dlatego w tym czasie, kiedy A’B-Sa’G de-A’K obdarzają ich światłami mochin, które opuszczają niższą hej z ejnaim i przebijają parsę, która powstała za pośrednictwem C’B, M’A de-Sa’G jednocześnie wznosi się do rosz de-Sa’G de-A’K. Ponieważ teraz, w czasie ziwuga, kiedy już minęła u niego siła C’B, a HaGa’T wszystkich parcufim powróciły w ich Ga’R, okazują się Ga’R de-M’A jak jedno całe z HaGa’T de-Sa’G i wznoszą się z nimi w HaBa’D de-Sa’G. W ten sposób podobnie do tego, jak w czasie panowania C’B opuszcza się M’A de-A’K, będący ISZSu’T, od razu na dwa poziomy, tak samo w czasie ziwuga, który anuluje na ten czas całą siłę C’B, on ponownie wznosi się na dwa poziomy za jednym razem. Ponieważ na skutek opuszczenia oni (ISZSu’T) uważani kategorią M’A i Bo’N, a na skutek wzniesienia oni uważani za Za’T de-Sa’G – takimi, jakimi oni są w rzeczywistości. I zrozum to dobrze. A razem z tym zrozum również, dlaczego z właściwości Sa’G wychodzą trzecie ISZSu’T i stają się rosz de-M’A, jak wspomniano wyżej w p.14, w trzecim wprowadzeniu. Gdyż te trzecie ISZSu’T powstają od M’A de-A’K, oni również właściwością ISZSu’T, które opuściły się i stały się M’A. I pamiętaj to, gdyż jest to klucz do rozumowania wszystkich mochin Zo’N.

Jest jeszcze jedna rzecz, która dotyczy wzniesienia światów i parcufim, którą należy wyjaśnić. Jest ona w tym, że kolejność przyjęć w wypowiedziach rawa polega na tym, że A’B jest to hochma, Sa’G jest to bina, M’A jest to Z’A, a Bo’N jest to nukwa. A w przeciwieństwie do tego znajdujemy w wielu miejscach w wypowiedziach rawa, że A’B – jest to keter, Sa’G – hochma, M’A – bina, a Bo’N – są to Zo’N. Również on czasami mówi, że Aw’I jest to Sa’G, a ISZSu’T jest to M’A. W rzeczywistości po dokładnym wyuczeniu we wszystkich tymi miejscach okazuje się, że to wyjaśnia się bardzo dobrze i prosto. Ponieważ już było wyjaśnione, że każdy parcuf z parcufim Acilut składa się z M’A i Bo’N (patrz wyżej p.27). Od strony M’A Atik uważa się keterem, A’A – A’B i hochmą, Aw’I – Sa’G i biną, drugie ISZSu’T – uważane za Za’T de-Sa’G i Za’T biny, trzecie ISZSu’T – Ga’R de-M’A (patrz wyżej p.12), a Zo’N – Wa’K de-M’A lub Bo’N. Od strony Bo’N A’A uważa się keterem, Aw’I – A’B i hochma, ISZSu’T – Sa’G i bina, Z’A – M’A, a nukwa – Bo’N. I dlatego kiedy on mówi w stosunku do Bo’N w parcufim, wtedy określa A’A jako keter, Aw’I – jako A’B, ISZSu’T – jako Sa’G, a Zo’N – jako M’A i Bo’N. Jednak w tym czasie, kiedy on mówi tylko z punktu widzenia M’A, wtedy określa Atik jako keter, A’A – jako A’B, Aw’I – jako Sa’G, trzeci ISZSu’T i twunę – jako M’A, a Zo’N tylko jako Wa’K de-M’A. A czasami, kiedy on mówi o ogólnej więzi pomiędzy M’A i Bo’N w parcufie, i głównie opiera się na M’A, wtedy on nazywa A’A keterem i A’B razem, Aw’I – Sa’G i hochmą razem, ISZSu’T – M’A i biną razem, a Zo’N – Bo’N.

I to pojawia się w słowach rawa w drugich Wrotach Akudim, rozdz.2, p.42, w ten sposób: „Jechida nie wchodzi w liczbę parcufim… Dlatego okazują się teraz we wspólności cztery właściwości, i wychodzi, że A’B – taamim w keterze, Sa’G – nekudot w hochmie, M’A – tagin w binie, Bo’N – otijot w Z’A. I my już wyjaśniliśmy, że u A’B, który w keterze, jest A’A i nukwa, i również u Sa’G w hochmie – Aw’I, i również u M’A – ISZSu’T, i również u Bo’N – Zo’N.” I ty jasno widzisz, jak on łączy dwie strony M’A i Bo’N w jednym parcufie. I on zaczyna z A’A: we właściwości Bo’N nazywa go keterem, a we właściwości M’A nazywa go A’B; Aw’I we właściwości Bo’N nazywa hochma, a we właściwości M’A – Sa’G; ISZSu’T we właściwości M’A nazywa M’A, i nazywa jako trzeci ISZSu’T, które stają się właściwością M’A, jak napisano wyżej w p.23; a Zo’N nazywa Bo’N, ponieważ Wa’K de-M’A nazywane są Bo’N.

Wyjaśnijmy również czwarte pytanie, zadane wyżej w p.246 od słów „Czwarty”. Pytaliśmy: jak rozpoznać, kiedy uważa się, że parcufim na równym poziomie, a kiedy one uważane jeden pod drugim? I to jest wyjaśnione tu w słowach rawa: te parcufim, które wychodzą na ziwug w jednym masachu, podobnie do dwudziestu pięciu parcufim w parcufie A’A wspólności, w parcufie Aba wspólności itd. – wszystkie one są na jednym poziomie. Ponieważ z punktu widzenia keteru i czterech bhinot prostego światła nie ma żadnej różnicy w mierze poziomu, ponieważ jakie one są w rosz de-A’K, takie i w sof Asija. A całe rozróżnienie, które jest pomiędzy światami parcufim – tylko z powodu zmiany w masachu kli malchut, na który czynią ziwug de-akaa, jak napisano w Ec Chaim w.47. I dlatego tylko pięć ogólnych parcufim – każdy z nich – zawiera dwadzieścia pięć parcufim, które różnią się ich masachem, jak napisano wyżej w p.249 od słów „W ten sposób”. Parcuf keter wspólności wychodzi na masach bhiny dalet, Aba wspólności, i to A’B, wychodzi na masach bhiny gimel, Ima wspólności, Sa’G, na masach bhiny bet, a Zo’N wspólności na masach bhiny alef. I na skutek tego każdy opuszcza się o jeden poziom w stosunku do swojego wyższego, przecież u Aba, wychodzącego na masach bhiny gimel, jest poziom hochma i brakuje keteru, i wychodzi, że światło hochma obłóczone w jego kli keter, światło biny – w kli hochma, jak to wyjaśniono we Wrotach Akudim i (Wrotach) mati we-lo mati – wyucz tam, i nie ma niezbędności w detalach. I dlatego Aba, będący A’B, okazuje się obłóczonym od pe i niżej parcufa keter, Sa’G – od pe i niżej parcufa hochma, i tak dalej. Także z powodu masachu dzielą się i światy i opuszczają się jeden poniżej drugiego. Ponieważ A’K ogólnie powstaje od masachu bhiny dalet, Acilut – od masachu bhiny gimel, Bria – od masachu bhiny bet, Jecira – od masachu bhiny alef, Asija – od masachu bhiny szoresz. Jednak te indywidualne parcufim w każdym ogólnym parcufie, które wychodzą na jeden ziwug i na jeden masach, ich poziomy w całości równe jeden drugiemu, gdyż nie ma tego, co by dzieliło ich miarę poziomu.

I tak, zobaczyłem w księdze „Rechowot a-naar (Drogi rzeki)”[9] rabi Raszasza[10], błogosławionej pamięci, która była wydrukowana razem z Ec Chaim poprzez wydawnictwo w Warszawie, że przy wyjaśnieniu wyżej opisanych słów rawa, on bardzo mocno ograniczył to, co napisano poprzez rawa: „W tym czasie, kiedy On tworzył keter, były włączone wewnątrz niego wszystkie ketery”, „A w tym czasie, kiedy stworzył hochmę, były włączone w nią wszystkie hochmy” itd. Patrz tam na str.6 i również w „Naar szalom”[11], str.34 (i tamże[12] – str.142) I on wyjaśnia, że po tym, jak tworzą się i wychodzą wszystkie pięć światów A’K i ABE’A do końca niższego świata Asija, Stwórca ponownie odwraca ich kolejność, kiedy wszystkie długości, które wyszły jedna poniżej drugiej w każdym parcufie, naprawia we właściwości grubości, a wszystkie te parcufim, które były obłóczone jeden na drugiego w grubości – naprawia we właściwości długości. Ponieważ po tym, jak wyszły A’K i ABE’A, one włączyły się jeden w drugiego i stały się dwudziestoma pięcioma światami, ponieważ każdy z pięciu światów zawiera je wszystkie. I okazuje się pięć światów A’K i ABE’A w długości w A’K, i tak samo pięć światów A’K i ABE’A w długości w Acilut, pięć światów A’K i ABE’A w długości w Bria, i również – w Jecira i również – w Asija. Z powodu tego wzajemnego włączenia wszystkie one również ustawiają się na jednym poziomie – jeden na drugim. Na przykład, nawet poziom niższego świata Asija wznosi się i rośnie do równego poziomu z A’K, i świat Asija (tak jakby) zaczyna się teraz w Ejn Sof, błogosławiony On, na początku kawa i kończy się na równi z raglaim A’K. I w ten sam sposób wszystkie światy. A następnie Stwórca obraca długość w nich w grubość, ponieważ bierze pięć światów A’K, które były obłóczone jeden na drugi w grubości, i jest to A’K de-A’K, A’K de-Acilut, A’K de-Bria, A’K de-Jecira, A’K de-Asija, i czyni ich właściwością długości de-A’K. Tak A’K de-Acilut w grubości staje się Acilut A’K w długości; A’K de-Bria w grubości staje się Bria de-A’K w długości; A’K de-Jecira w grubości – Jecira de-A’K w długości; A’K de-Asija w grubości – Asija de-A’K w długości. A cztery światy ABE’A, które były przed tym w długości de-A’K, stają się we właściwości grubości z góry nad czterema światami ABE’A: świat Acilut, który był w długości A’K, obraca się w A’K Aciluta, świat Bria w długości de-A’K obraca się w A’K de-Bria, świat Jecira długości de-A’K – w A’K de-Jecira; świat Asija długości de-A’K – w A’K de-Asija. I podobnie do tego – reszta światów w ich wspólności, w detalach i indywidualnościach detali, dopóki nie okazuje się, że w keterze każdego świata i parcufa nie ma więcej niż kategorie keterów od początku kawa do sof świata Asija. I w ten sam sposób – hochma: w każdym świecie i parcufie do sof Asija wszystkie one tylko hochmy. I tak dalej w sposób podobny – patrz tam.

Więc przy wyjaśnieniu tu słów rawa to wyjaśnienie jest bardzo ograniczone, przecież raw mówi w swoim wyjaśnieniu: „Kiedy Ejn Sof tworzy keter, on czyni jego składającym się z pięciu parcufim… Kiedy On stworzył keter, były włączone wewnątrz niego, jeden wewnątrz drugiego, wszystkie ketery”[13]. Tu on od razu mówi o początku stworzenia pięciu parcufim Acilut, jak również kontynuuje i wyjaśnia początek stworzenia pięciu parcufim Bria, pięciu parcufim Jecira i Asija – jednego poniżej drugiego. Więc jak można tu powiedzieć, że raw mówi tu właśnie o poziomie naprawienia, które czyni się po wyjściu wszystkich światów, przy tym, że u niego jest wyrażenie „kiedy tworzy”, a nie wyrażenie „kiedy naprawia”? I o takim wielkim odnowieniu jak to, kiedy po wyjściu wszystkich światów Stwórca ponownie przeobrazowuje kolejność z długości w grubość, a z grubości w długość, byłoby niezbędne dla rawa (czyli dla Raszasza) doprowadzić na to wszystko jakieś wyjaśnienie, wskazówka na które znajduje się gdzieś w wypowiedziach Ari, błogosławionej pamięci. Również oprócz wszystkich tych rzeczy trudno zrozumieć – jak możliwe jest, że niższy świat Asija, który wychodzi we właściwości achor be achor w A’K i ABE’A w długości – a w jego parcufie hochmy, według słów rawa, jest tylko właściwość kropki – następnie naprawia się i staje równy z poziomem A’K, i świat Asija zaczyna się teraz w rosz kawa, zlany z Ejn Sof, błogosławiony On, podobnie do A’K?

W Rechowot a-naar (Drogi rzeki) napisano, że te rzeczy wyjaśnione w wypowiedziach rawa we Wrotach naprawienia pięciu parcufim i w księdze Przedmowa do wrót, w.2, cz.3, rozdz.7. Więc ja dobrze popatrzyłem we wspomniane Wrota naprawień, i odwrotnie, tam jasno napisane, że do końcowego naprawienia znajdują się parcufim jeden poniżej drugiego. I tylko po końcowym naprawieniu, kiedy wyjdą Ga’R Z’A i dziewięć pierwszych nukwy, wtedy będzie ich poziom równy i obłóczą się jeden na drugi. Lecz o „środku naprawienia”, czyli w ciągu 6000 lat – wyjaśniono tam, że w tym czasie Z’A brakuje Ga’R, a nukwie brakuje dziewięciu pierwszych, i dla ich dopełnienia one za każdym razem potrzebują ibur, jenika i mochin. W ten sposób cały czas, dopóki one nie osiągnęły końca całego naprawienia, ich poziom nie jest równy. A w księdze Przedmowa do wrót w ogóle nie mówi się o równości poziomów – popatrz tam.

I on wyjaśniając tam słowa rawa prawdopodobnie bierze za osnowę to, co napisano: „Koniec[14] całego naprawienia”, lecz to właśnie nie jest końcowym naprawieniem, a wyłącznie naprawieniem w ciągu 6000 lat. „Koniec całego naprawienia”, o którym mówi raw, oparty na kategorii ogólnego, kiedy ich poziomy są równe. A „środek naprawienia”, o którym mówi raw, osnowa na kategorię ostatniego indywidualnego, kiedy dla indywidulanego w nich może mieć miejsce proces ibur, jenika, mochin w Z’A, lecz nie na równym poziomie.

Jednak na skutek tego – po tym, jak on wyjaśnia, że zaczyna się ogólne naprawienie wszystkich światów i parcufim na równym poziomie, następnie wychodzą indywidualności parcufim i ustawiają się jeden poniżej drugiego – wychodzi, że to, co napisał tam raw o poziomie „środek naprawienia” odbywa się teraz po „końcu całego naprawienia”, i wychodzi, że „koniec naprawienia” jest wcześniej od środka naprawienia, a to jest bardzo zagadkowe. I również to nie jest charakterystyczne dla wypowiedzi rawa w ogóle takie pojęcie jak „koniec całego naprawienia”, przecież ono oznacza, że to „końcowe naprawienie” charakterystyczne i stale wykorzystuje się w wypowiedziach rawa we wszystkich wyjaśnieniach. A oprócz tego raw nie wspomina tam w ogóle ani o parcufim A’K, ani o parcufim trzech niższych światów BE’A, mówiąc, że ich poziom jest równy ze światem Acilut, a mówi tylko i wyłącznie o pięciu parcufim świata Acilut, popatrz tam. I stąd nie ma żadnej wskazówki na równość niższego świata Asija z rosz kawa, który zlany z Ejn Sof, błogosławiony On.

Jeszcze mówi tam Raszasz, błogosławionej pamięci, że wyuczył we Wrotach świętości i w Wyjaśnieniach ABE’A (Ec Chaim), i tam wyjaśniono, że po tym, jak wyszło pięć światów A’K i ABE’A, one obłaczały jeden drugi w długości z góry w dół, od rosz A’K do sof Asija. Popatrz tam w Rechowot a-naar. Więc ja wyuczyłem Wrota wyjaśnienia ABE’A w Ec Chaim, i tam nie ma żadnej wskazówki na pojęcia wyrównania poziomu, a we Wrotach świętości jasno napisano, przeciwnie do jego słów. Tam napisano następujący cytat: „Wszystkie światy włączone w imię AWA’Ja… I podobnie do tego w każdym świecie z pięciu światów… Wszystkie te właściwości i poziomy od wierzchołka A’K do otchłani w niższym świecie – wszystkie one jeden powyżej drugiego i jeden wewnątrz drugiego, ponieważ najbliższy wyższy obłóczony wewnątrz jego niższego jak dusza w ciało. Jednak nie cała wspólność wyższego obłóczona w niższego, a tylko niższe części w wyższym obłóczone w każdego niższego. Jak również podobnie do tego – do sijuma światów.” Koniec cytatu z wrót świętości cz.3. W ten sposób (raw) wyjaśnia przeciwnie do tego, co mówi on. Ponieważ chociaż one składają się jeden z drugiego i jeden powyżej drugiego, i jeden bardziej wewnętrzny niż drugi, razem z tym wyższy obłacza się w niższego tylko jakąś swoją częścią, tylko malchut wyższego, i poziomy ich nie są równe. A najbardziej dziwne jest to, że we wszystkich światach, które on opisuje na potwierdzenie swoich słów, okazuje się wprost przeciwnie. I ja mocno myślałem nad jego świętymi wypowiedziami, lecz zupełnie nie byłem godny ich zrozumieć.

I jeszcze jedną dziwną rzecz znalazłem tam, w Rechowot a-naar, że poziom A’A zaczyna się w taburze A’K i tam jego korzeń – patrz tam. I jest to przeciwne wiadomym słowom rawa w kilku miejscach o tym, że Ga’R Atika obłaczają się na Ga’R Nekudim, które pozostały na swoim miejscu i nie zostały odmienione w czasie rozbicia. One zaczynają się od tabura A’K i ta rosz Atika nazywa się RADLA, którą A’A nie może obłóczyć. Lecz A’A obłacza tylko Za’T Atika, umieszczony pod Ga’R Nekudim, czyli w miejscu Za’T de-Nekudim. I wychodzi, że RADLA przerywa pomiędzy taburem de-A’K i rosz Atika, więc jak mówi tam Raszasz, błogosławionej pamięci, że A’A zaczyna się od tabura A’K? Popatrz we wrotach naprawienia rozdział 3. A słowa źródłowe są takie: „Światło mecach, które nazywa się M’A, bez względu na to, że wychodzi z góry, z mecach, rozprzestrzenia się stąd i w dół, i jego realność zaczyna się od tabura… Kropka keteru przedłuża się i rozprzestrzenia się od jego miejsca w dół… I to rozprzestrzenienie jest to cała miara, która nazywa się świat Acilut, a kropka ta – ona nukwa Atik Jomin. I również podobnie do tego, Atik Jomin zahar, który staje się tam taamim de-M’A, on również rozprzestrzenia się we wspomnianej mierze” – wyucz tam dokładnie. Tym samym jasne jest wyrażenie, że jak Atik Jomin nukwa, tak i Atik Jomin zahar zaczynają się od tabura A’K, lecz w żaden sposób nie powyżej niego. A w Ec Chaim, Wrota A’A, raw napisał tak: „Gdyż nie jest możliwe, żeby Ga’R Atika obłóczyły się wewnątrz A’A, jak również, żeby on otrzymał ich światło, dlatego one pozostają otwartymi, i one przebywają we właściwości makifim nad A’A. Tylko siedem niższych Atika obłacza się wewnątrz A’A, ponieważ KaHa’B A’A obłóczone na HaGa’T Atik Jomin, a siedem niższych A’A obłóczone na NeH’I Atika”. W ten sposób jasnym jest, że rosz A’A znajduje się w miejscu Za’T Atika, a to miejsce Za’T de-Nekudim, i w niczym nawet nie dotyka miejsca Ga’R Nekudim, umieszczonego poniżej tabura A’K, ponieważ tam miejsce RADLA. I w ten sam sposób wyjaśniono w Ec Chaim, w.11, rozdz.1: „Z tych Ga’R (Nekudim) powstaje pierwsza rosz, i wewnątrz nich trzy mochin. To nazywa się RADLA i nazywa się rosz Atik Jomin. W ten sposób, trzy pierwsze kropki z dziesięciu kropek – jest to tajemnica RADLA”. Koniec cytatu. Tym samym jest zrozumiałe, że miejsce Ga’R de-Nekudim, obłóczone do tabura de-A’K i niżej, nabywa rosz Atika, a nie A’A. Jak również – w Ec Chaim, w.20, w końcu rozdz.12: „Miejsce Z’A początkowo w miejscu, które teraz jest miejscem A’A”. W ten sposób A’A znajduje się w miejscu Z’A Nekudim.

Co więcej, z napisanego wyżej założenia, że A’A zaczyna się od tabura A’K, wychodzi u niego tam tylko wyjaśnienie o kolejności wzniesienia parcufim Aciluta do parcufim A’K – że w tym czasie, kiedy Z’A nabywa parcuf neszama i wznosi się w haze A’A, czyli przy pierwszym wzniesieniu, wtedy wznosi się A’A w rosz de-Sa’G. A przy drugim wzniesieniu, kiedy Z’A wznosi się w garon A’A i otrzymuje haja, A’A wznosi się wtedy w rosz de-A’B. Przy trzecim wzniesieniu, kiedy Z’A wznosi się w rosz A’A i otrzymuje jechida, A’A wtedy wznosi się w rosz parcufa galgalta de-A’K – patrz tam uważnie. I wychodzi, zgodnie z jego słowami, że w musaf (modlitwa) soboty, kiedy parcufim przebywają na drugim wzniesieniu, a Z’A wznosi się w garon A’A, w miejsce wyższych Aw’I, okazuje się A’A, zgodnie z jego słowami, w rosz A’B. A to jawnie jest przeciwne do słów rawa w księdze Wrota zamiaru, w wyjaśnieniach szacharit soboty, gdzie napisano, że w tym czasie okazuje się A’A na wzniesieniu do miejsca hejn parcufa A’B de-A’K. I raw mówi, żeby wyuczyć to we Wrotach mati we-lo mati, a tam wyjaśnia, że miejsce tych hejn – w KaHa’B guf A’B de-A’K. W ten sposób przy wzniesieniu w musaf soboty A’A znajduje się w miejscu guf w A’B de-A’K, czyli w jego HaGa’T, które obłóczone w rosz Sa’G de-A’K, a nie w rosz A’B de-A’K. I tylko podczas trzeciego wzniesienia, czyli w mincha soboty, kiedy Z’A wznosi się w rosz A’A, wtedy wznosi się A’A w rosz A’B de-A’K, a Atik wznosi się wtedy w rosz parcufa galgalta de-A’K. W ten sposób w czasie pierwszego wzniesienia A’A wznosi się w rosz Atik Aciluta, w drugim wzniesieniu A’A wznosi się w HaGa’T de-A’B, i jest to miejsce rosz Sa’G de-A’K, w trzecim wzniesieniu A’A wznosi się w rosz A’B de-A’K.

Jeszcze wielkie zdziwienie wzbudziło we mnie to, co zobaczyłem ja w Rechowot a-naar, że powiedziano tam, że te pięć parcufim zaharim Acilut, wychodzące w nowym M’A, wskazują na M’A de-A’K, który nazywa się Z’A de-A’K. A pięć parcufim nukwin, które nazywane Bo’N, pochodzą od Bo’N de-A’K, malchut de-A’K. Patrz tam uważnie, i również to, co powiedziano po tym, od słów „I Atik”. I tak, te słowa jawnie są przeciwne napisanemu w innych miejscach w wypowiedziach rawa, że od strony Bo’N pięć parcufim Acilut bardziej wysokie, niż od strony M’A (aspektu) zaharim, ponieważ to właściwość Sa’G – bardziej wysoka niż M’A. Lecz z tego powodu, że naprawienie jest u nich tylko za pośrednictwem M’A, dlatego ich nazwa zmienia się na imię Bo’N. W ten sposób parcufim Bo’N de-Acilut bezwzględnie nie od Bo’N de-A’K, a od Sa’G de-A’K, o wiele wyżej niż nawet M’A samego A’K. Również trudno jest zrozumieć z jego słów, że nowy M’A jest to M’A de-A’K, przecież jeżeli tak, to dlaczego nazywa go raw imieniem „nowy M’A”? Również jak jest możliwe, że Atik, A’A i Aw’I zaharim będą otrzymywać od Ga’R Z’A de-A’K, jeżeli one – kategoria Ga’R, i powinny otrzymać od odpowiadających im właściwości parcufa A’K, czyli od właściwości M’A parcufa keter, A’B i Sa’G de-A’K, a nie od Z’A de-A’K, jak napisano wyżej w wypowiedziach rawa. I to jest jasne.

Również i to, co napisano tam od słów „I Atik”, że GaDaZ (גד”ז)[15] de-Bo’N, które wziął Atik z dziewięciu sfirot de-Bo’N, wyszły na nowo – jest to przeciwne słowom rawa we Wrotach A’A, rozdz.8 Ec Chaim, gdzie napisano, że są to stare kelim de-Nekudim, w których nie było rozbicia – patrz tam.

A istotę M’A i Bo’N pięciu parcufim Acilut już wyjaśniliśmy wyżej: tylko kelim, które pozostały w doskonałości dziesięciu sfirot Nekudim, lub kelim, które były wyjaśnione za pośrednictwem poziomów M’A, które wychodzą w Acilut, nazywają się imieniem Bo’N. I to z powodu ich znajdowania dla otrzymania od świateł Acilut, które bardziej niskie niż one, jak napisano w Ec Chaim we Wrotach naprawienia, rozdz.3. I wszystkie światła, które wychodzą w Acilut, chociaż wychodzą dzięki Ma’N od reszimot i iskier Bo’N, tak czy inaczej wszystkie one nazywane imieniem M’A. Jak napisano poprzez rawa, tylko M’A wychodzą za pośrednictwem ziwuga A’B-Sa’G ze względu na Acilut, a nie ze względu na Bo’N, które wszystkie od właściwości nekudot de-Sa’G de-A’K, ponieważ tylko kelim de-Nekudim, bądź wybrane z nich w BE’A – wyłącznie one nazywane są Bo’N, i ich światła przychodzą nie od samego ziwuga A’B-Sa’G de-A’K, a tylko dzięki ich mężowi M’A. Słowa rawa wystarczająco są jasne i nie należy od nich odchodzić nawet na włos.

Również należy pamiętać napisane wyżej w p.27, że to, że światła nazywają się nowy M’A według imienia poziomu stałego stanu Acilut, w którym nigdy nie odbywa się zmniejszenie, i który one otrzymują tylko od Zo’N każdego parcufa z pięciu parcufim A’K, nazywanych M’A. Jednak wszystkie światła, które one otrzymują od tego, co wyżej, niż M’A pięciu parcufim A’K, nazywanych galgalta, A’B, Sa’G pięciu parcufim A’K, przyciągane dzięki Ma’N od niższych w modlitwach i wzniesieniach, w Acilut nie są stałe, a we wzniesieniu i opuszczeniu, odpowiednio działaniem niższych. Dlatego ustawia się tam Acilut nie w nich, a tylko na poziomie M’A, który w nich jest stały.

I tu należy zrozumieć jeszcze jedno pytanie. Zobaczyłem w księdze „Miłosierdzie Dawida”[16], wydrukowanej razem z Ec Chaim w Warszawie, cytat: „I również sam A’A nazywa się w stosunku do Acilut „jechida”, jednak w stosunku do tego, co powyżej niego, on nazywa się również „Zo’N”… Przecież cała wspólność A’K umieszczona w miejscu niższej połowy obłóczenia, jak wiadomo. Ponieważ łączność obłóczenia – jest to tajemnica A’B, Sa’G, M’A, Bo’N, a kiedy obłóczenie dzieli się i niższa połowa, będąca tajemnicą M’A i Bo’N, obłacza wyższą połowę, będącą A’B-Sa’G, wspomniane wyżej puste miejsce, które było w miejscu niższej połowy obłóczenia, nazywa się „pierwotne powietrze (awir kadmon)”. I sfera stworzona wewnątrz niego, wewnątrz której znajduje się dziesięć sfirot A’K, nazywa się „jego czystość (טהירו)”. A nad „jego czystością” pośród „pierwotnego powietrza”, jak obłóczenie, umieszczone dziesięć wyższych ukrytych sfirot A’K. Przecież ponieważ A’K umieszczony w miejscu M’A i Bo’N, dlatego nazywa się Zo’N w stosunku do tego, co jest powyżej niego.” Koniec cytatu. Te wypowiedzi znajdują się również w księgach Menachema Azarii z Fano, błogosławionej pamięci, w „Królewskiej dolinie”[17], we „Wrotach Gan Eden”[18] i w innych.

I wiedz, że te wypowiedzi otrzymane od przyjaciół (Chaim Witala), czyli od reszty uczniów Ari, błogosławionej pamięci, a nie od Marchu[19], błogosławionej pamięci. Żadne z nich nie znajduje się w dziełach Marchu, co więcej, one są przeciwne kabale Marchu, błogosławionej pamięci. Ponieważ to jasno jest widoczne w Ec Chaim, w.1, gałąź 2. I to jego słowa: „I ten pierwszy igul najbardziej zlany z Ejn Sof, nazywa się keter de-A’K”. I tak samo we wrotach 1, gałąź 4: „Wiedz, że pierwsze światła – jest to aspekt dziesięciu sfirot, które połączone w swojej wspólności – nazywane są A’K, jako poprzedzające wszystko”, wyucz tam uważnie. I tak – w wielu miejscach. W ten sposób jest jasne, że powyżej A’K zupełnie nie ma żadnych światów, za wyjątkiem tego, kiedy mówimy, że „świat obłóczenia” – to szczególny świat, poprzedzający A’K.

W rzeczywistości wszystkie te światy, które opisane w kabale przyjaciół (Marchu), czyli początkowa „jego czystość”, „świat obłóczenia”, gdzie niższa połowa łączy się w wyższej połowie i „pierwotne powietrze”, i „jego czystość” wewnątrz „pierwotnego powietrza”, i „ukryty A’K” – wszystkie one włączone w pięć parcufim A’K, które wyjaśnił Marchu, błogosławionej pamięci. Napisano w Ec Chaim, we wrotach 1, gałąź 4: „Zaczniemy wyjaśniać jedną indywidualność, która łączy i zapełnia całą tą przestrzeń. I z tej indywidualności rozprzestrzeniają się wszystkie światy, zależne od niej i utrzymujące się (w niej), z niej one wychodzą i otwierają się na zewnątrz, jak to będzie napisane z Boską pomocą. Jednak ta indywidualność nazywa się imieniem A’K, poprzedzając wszystkie. On – istniejący przed wszystkimi…” – wyucz tam uważnie. W ten sposób jest jasne, że A’K poprzedza wszystko, co istnieje – wszystkie światy włączone w niego i wychodzą z niego.

I wiedz, że „świat obłóczenia” włączony w parcuf Sa’G de-A’K, który do C’B rozprzestrzeniał się do kropki tego świata. A zanikanie „świata obłóczenia” odbyło się razem z C’B, co jest opisane w Ec Chaim, w.8, rozdz.2 i wyżej w p.26 – patrz tam. Ponieważ wtedy „świat obłóczenia” również zanika z powodu wzniesienia światów, będących dwoma AWA’Ja de-M’A i Bo’N de-A’K, które są poniżej tabura, do właściwości powyżej tabura, którymi są dwie AWA’Ja A’B i Sa’G de-A’K. I stąd zrozum, że dwa światy – „pierwotne powietrze” i „jego czystość”, które „stają się kręgiem wewnątrz kwadratu” itd., co opisano w kabale przyjaciół – wychodzą w miejscu zanikającej niżej połowy „(świata) obłóczenia”. Wychodzi, zgodnie z wyżej powiedzianym, że one włączone w tabur de-A’K i niżej, czyli w świat Nekudim. A pojęcie „jego czystości” – jest to świat pierwszego skrócenia. W ten sposób „świat obłóczenia”, a tym bardziej światy po nim – niżej niż parcufim galgalta i A’B de-A’K.

Lecz oprócz tego, co było powiedziane przy wyjaśnieniu tego, nam przykazano, żebyśmy nie patrzyli w kabałę przyjaciół w ogóle, a tym bardziej w miejsce, gdzie oni opisują przeciwne kabale Archu, błogosławiony On. Jak napisano we Wrotach obrotu dusz, w.8, w czasie ostatnich dni Arizel ustawił zakaz uczyć zapisane z jego słów wypowiedzi, i nie pozwolił (nawet) patrzeć w nie wszystkim przyjaciołom z tego powodu, że oni nie zrozumieli jego wypowiedzi – za wyjątkiem Archu, błogosławionej pamięci. Patrz tam. I patrz na to, co napisano poprzez Raszasza, błogosławionej pamięci, w księdze „Rzeka świata”. I to jego słowa: „Cała moja wiedza i nauka moja tylko i wyłącznie na wypowiedziach Ari, błogosławionej pamięci, i ucznia jego Archu, błogosławionej pamięci. A oprócz nich ja nie zajmuję się (nauką) z żadnej księgi z ksiąg pierwszych kabalistów i ostatnich. I nawet wypowiedzi reszty uczniów Ari, błogosławionej pamięci, ja się nie uczę, a kiedy spotykam słowo powiedziane przez nich, pomijam je. Dlatego nie uprzedzam, a przypominam: Ze względu na Najwyższego, i nie dotknie wasza ręka ich wypowiedzi!”. Koniec cytatu.

I nie ma nic dziwnego, że te księgi, o których powiedziano wyżej, rozprzestrzeniły się następnie w postaci kabały przyjaciół, ponieważ uczący się nie widzieli wspomnianych słów we Wrotach obrotów dusz. I dlatego nie wystrzegali się w rozróżnieniu pomiędzy kabałą Achru, błogosławiony on, i reszty przyjaciół. I wszystko to pobudziło mnie do złożenia Księgi Drzewa, aby uporządkować w niej światy i parcufim, zaczynając od rosz kawa, zlanego z Ejn Sof, błogosławionej pamięci, do niższego świata Asija, opierając się na czystości wypowiedzi Marchu, błogosławiony on. Ponieważ wszystkie inne „drzewa”[20], które widziałem, wymieszane z kabałą przyjaciół, i dlatego nie można opierać się na nich.

253) I w ten sam sposób w całym Acilut, najbardziej czyste odbierane są przez Atik, a odrobinę gorsze przez A’A. I podobnie do tego – w każdej sfirze, w każdym parcufie i w szczegółach. I nie ma jak kontynuować, gdyż niewystarczająco sił w piórze, aby to wszystko wyjaśnić w detalach.

254) I wiedz, że po tym, jak w całości była odebrana część (odnosząca się do) Atika, wtedy on zaczyna wyjaśniać część A’A. A po tym, kiedy była wyjaśniona część samego A’A, wówczas on (A’A) wyjaśnia część Aw’I. I po tym, jak odebrana część, (odnosząca się do) Aw’I, oni zaczynają wyjaśniać część Zo’N.

255) I wszystko to przy pomocy ziwugim i iburim, kiedy te iskry, które odebrane, wnoszą się z miejsca ich upadku do góry i wchodzą w beten nukwy. One znajdują się tam w czasie ibura i zostają tam podsłodzone, stając się tam kategorią parcufa.

256) I po tym jak był wyjaśniony cały Acilut, zaczęli wyjaśnienia Atik de-Bria, odbieranego za pomocą nukwy de-Z’A de-Acilut. I następnie, po tym jak został wyjaśniony Atik de-Bria, zostaje wyjaśniana część A’A de-Bria, i tak dalej w całym świecie Bria. I w ten sam sposób w Jecira ze wszystkimi szczegółami, i w Asija we wszystkich jego detalach. Wychodzi, że wszystkie cztery światy (pochodzą) z wyjaśnienia siedmiu melachim. A to, co nie było wyjaśnione, pozostaje w postaci „jedenastu składników kadzidła”.

257) I określenie miejsca rozprzestrzenienia wszystkich tych parcufim zahar i nekewa powstaje z połączenia wymienionych wyżej M’A i Bo’N. Oni znajdują się w miejscu, które było początkiem nekudot, które wyszły poprzez nikwej ejnaim[21], i to od tabura A’K do końca jego raglaim. A światło mecach, nazywane imieniem M’A, chociaż i wychodzi z góry z mecach i rozprzestrzenia się stąd i niżej, lecz początek jego realności od tabura i do sijum raglaim.
* Ec Chaim, cz.1, w.10, rozdz.3.

258) Lecz to, co teraz różni się w porównaniu z tym, co było na początku – kiedy podczas wyjścia nekudot z ejnaim kropka keteru była na jej miejscu sama po sobie, a potem jej kropka hochmy – sama po sobie, i podobnie do tego były wszystkie dziesięć sfirot? Teraz dodano duże naprawienie, i ono w tym, że kropka keteru rozciąga się i rozprzestrzenia ze swojego miejsca do dołu, blisko do sijum raglaim A’K, jak napiszemy z Boską pomocą. I takie rozprzestrzenienie – to cały poziom, nazywany imieniem „świat Acilut”, a ta kropka nazywa się nukwą Atik Jomin.

259) I podobnie do tego, zahar Atik Jomin, stworzony z taamim de-M’A, również rozprzestrzenia się w tej mierze. I w ten sam sposób zostają stworzone wszystkie pozostałe: A’A i nukwa, Aw’I i Zo’N, i obłaczają jeden drugiego aż do właściwości Zo’N. W ten sposób wszystkie raglaim parcufim Acilut – jak Atika, tak i A’A, jak Aw’I, tak i Zo’N – wszystkie one równe w swoim sijum, kończąc się razem nieco powyżej sijum raglaim A’K. I tam – sijum całego Acilut.

260) Dzięki temu one stają się duszami (neszama) jeden dla drugiego i one obłaczają jeden drugiego. I za pomocą tego będą mogły również stworzenia otrzymać wyższe światła, które teraz okryte i obłóczone jedno w drugie. W ten sam sposób i kelim ich wyrastają dzięki rozprzestrzenieniu w dół, od tego jest u nich siła otrzymać swoje światła, ponieważ są to duże kelim.

261) I tak, to wychodzące z mecach światło nowego M’A – i to tajemnica ósmego melecha, wspomnianego w rozdziale Waiszlach, o którym w Torze nie powiedziano, że on umarł. Ponieważ on nie umarł jak inne, lecz przeciwnie, on naprawia i ożywia siedmiu starożytnych martwych melachim (królów), którzy go poprzedzali. Przecież już wiadomo, że wszystkie melachim – to królowie, wspomniani w rozdziale Wajszlach w wierszu: „A to są królowie, którzy panowali w ziemi Edom”[22].

262) I odpowiednio, kiedy on wyszedł, on natychmiast zaczął wyjaśniać właściwości tych melachim, dla stworzenia u niego właściwość nukwy, które nazywają się Bo’N de-hejin. Dlatego powiedziano o nim: „I panował zamiast niego Adar, a imię żony jego Meitbael”[23]. Jak napisano w Zohar, że do tego zahar i nukwy w ogóle nie wspomina się jako istniejących, a tylko teraz. Ale teraz zahar i nukwa istnieją naprawdę, jak to wspomina się o Adar. I rzecz w tym, że to kategoria M’A i Bo’N, i teraz nazywa się „Adam”, odpowiednio do tego, że „Adam” włącza Zo’N. Dlatego wychodzi, że imię M’A – w gematrii „Adam”.

263) Lecz możemy powiedzieć: jeżeli w imieniu M’A w Acilut stworzony tylko zahar, a kategoria nukwy stworzona z imienia Bo’N, jak oni (oboje) nazywani „Adam”? A rzecz w tym, że, jak napisano wyżej, imię M’A po jego wyjściu było odebrane z imienia Bo’N, połączyło się z nim i naprawia się z nim. I wychodzi, że wtedy światło nukwy było w nim nieznaczne, lecz skarmiało się od niego – podobnie do syna i córki: wszyscy oni nazywają się imieniem „syn (dziecko)”. On jest dziedziczącym wszystko i daje córce tylko to, co uważa za najlepsze, i to, czego sobie życzy. A jeżeli tak, wychodzi, że córka jest wtórna i włączona w syna.

264) Dlatego imię Bo’N, będące córką, nukwą i wtórnym w imieniu M’A, syna, zahar, ono włączone w niego. Ponieważ imię M’A wyjaśnia je razem ze sobą, i ono naprawia się za pomocą M’A. Dlatego przy wyjaśnieniu jego (czyli imienia M’A) bierze na początku to, co odbiera dla samego siebie – jak wiadomo o tajemnicy dwóch wieńców, które dziedziczy syn, dwóch hasadim i gwurot, (należących do ich obu) – jak M’A, tak i Bo’N. Lecz przy rozdzieleniu syn przekazuje córce podczas ziwuga z nią wieniec gwury. I tak on przekazuje od siebie należne jej, a potem on jeden nazywa się „Adam”, włączający ich oboje.

265) I należy wyjaśnić wyżej powiedziane, że dwa te nekudot – to właściwość Sa’G. I jak one będą gorsze i wtórne w imieniu nowy M’A, i będzie M’A zaharem, a nekudot Sa’G nukwą – przecież wiadomo z wielu miejsc, że kategoria imienia Sa’G większa niż imię M’A?
* Ec Chaim, cz.1, w.10, koniec rozdz.3

266) A odpowiedź jest w tym, że imię nowy M’A wychodzi od stadium ziwuga A’B-Sa’G, jak powiedziano wyżej. Ponieważ on pochodzi od siły samego A’B, dlatego on wyższy niż Sa’G. I jeszcze jedna przyczyna: w imieniu M’A nie było rozbicia i śmierci, podobnie do tego, jak było w samym imieniu Sa’G.

267) Jeszcze jest trzecia przyczyna. Ona w tym, że to tylko i wyłącznie kategoria nekudot Sa’G, a nowy M’A zawiera TaNT’A[24]. I ponieważ jest (u niego) właściwość taamim, on, z pewnością, bardziej godny niż nekudot de-Sa’G, ale nie bardziej godny niż taamim de-Sa’G. Czwarta przyczyna w tym, że teraz w Sa’G jest znaczna wada, i to – ponieważ on jeszcze nie ukończył swojego wyjaśnienia, jak wiadomo. I dlatego teraz M’A bardziej godny i wyższy niż on.

268) Lecz w przyszłości, kiedy będą naprawione wszystkie właściwości Sa’G, powstaną melachim i całkowicie zostaną naprawione w tajemnicy powiedzianego: „Zniszczy On śmierć na wieki” – wtedy powróci imię Sa’G do (swojego) poprzedniego stanu i godności. Imię Sa’G będzie panować i świecić w świecie, a imię M’A wtedy zostanie anulowane. Wszystko to jest istota powrotu świata do pustki i chaosu (tohu we-bohu) w dni Masziacha, jak wspomniano w wypowiedziach naszych nauczycieli, błogosławionej pamięci. I wtedy zostanie zlikwidowany M’A, a będą tylko dwa światła A’B i Sa’G. I wystarczająco o tym.

Or paszut

268) Powróci imię Sa’G do (swojego) poprzedniego stanu i godności. Imię Sa’G będzie panować i świecić w świecie. Wyjaśnienie. Sa’G de-A’K, który zmniejszył się w czasie drugiego skrócenia, wzniósł się od sijum raglaim de-A’K do miejsca powyżej tabura A’K i kończy się na taburze A’K. A pod nim wewnątrz organów A’K przyciągnęła się parsa, co stało się przyczyną wyjścia parsy pomiędzy Acilut i Bria, jak napisano wyżej w p.38. Więc przy końcowym naprawieniu anulowane będą wszystkie parsot drugiego skrócenia i Sa’G powróci do swojego poprzedniego stanu – rozprzestrzenienia do sijum raglaim A’K, czyli do kropki tego świata, podobnie do tego, jak rozprzestrzenił się do drugiego skrócenia. A imię Bo’N, czyli pięć parcufim Bo’N świata Acilut, które powstają od dziesięciu sfirot Nekudim, które wyszły z nikwej ejnaim Sa’G de-A’K, po tym, jak on zmniejszył się i wzniósł się powyżej tabura, powróci do swojego korzenia, jak i sam Sa’G, i ono również rozprzestrzeni się do kropki tego świata. Dzięki temu światy BE’A ponownie się staną prawdziwym Acilutem. I wychodzi, że imię Sa’G jak i do drugiego skrócenia będzie panować i świecić w świecie. I zrozum to.A imię M’A wtedy zostanie anulowane. A będą tylko dwa światła A’B i Sa’G. Ponieważ nowy M’A włącza wszystkie pięć parcufim zaharim Acilut, wychodzących z małej hej (słowa) „stworzenie ich (הבראם)” jak napisano w p.43 – patrz tam w Or paszut. Ona jest tajemnicą drugiego skrócenia, które powstało w Sa’G de-A’K. I od ziwuga A’B z tym Sa’G drugiego skrócenia wychodzi nowy M’A. Wychodzi teraz, że po tym, jak zostanie anulowane C’B i Sa’G ponownie rozprzestrzeni się do sijum raglaim de-A’K, jak było w jego poprzednim stanie do C’B, nie ma więcej miejsca dla wyjścia nowego M’A, i on również powraca do swojego korzenia w A’B de-A’K, lecz panuje tylko i wyłącznie A’B i Sa’G. I zrozum to, ponieważ nie jest możliwe rozszerzać (wyjaśnienia).

---

[1] Kadzidło wykorzystywane w drugiej świątynii.
[2] „Sefer a-Ilan (Księga drzewa)” – zbiór rysunków autora odzwierciedlających diagramy światów duchowych i procesów w nich zachodzących.
[3] O oryginale błędnie wskazano rysunek 9.
[4] Tu i dalej odniesienia są do punktów tego komentarza.
[5] Dodatek oryginalnego autora.
[6] Skrót oznacza „cztery pierwsze”.
[7] Talmudyczna zasada studiowania: „די לבא מן הדין להיות כנדון”.
[8] Prorocy, Izajasz, 25:8.
[9] Dosł.: koryto rzeki. W niektórych tłumaczeniach tytuł książki brzmi – „Drogi rzeki”.
[10] Rabi Sar-Szalom bar Icchak Szarabi (1720-1777), w tym okresie przywódca kabalistów w ziemi Israela.
[11] Dosł.: rzeka świata. Księga Raszasza, napisana po „Rechowot a-naar”.
[12] Prawdopodobnie w nowym wydaniu.
[13] Patrz p.246.
[14] Słowo „תכלית” można przetłumaczyć również jako „cel, limit”.
[15] Skrót oznaczające pierwsze trzy sfiry keter Nekudim, pierwsze cztery sfiry Aw’I Nekudim, siedem keterów Za’T Nekudim.
[16] Jeszcze jedna księga Raszasza.
[17] Księga Israela Seruga.
[18] Nie udało się ustalić autora księgi.
[19] „Marchu (מהרח”ו)” lub „Archu (הרח”ו)” to imię rawa Chaim Witala, utworzone jako skrót od jego pełnego tytułu: „nasz wielki nauczyciel rabin Chaim Wital” lub „wielki rabin Chaim Wital”.
[20] Ma się na uwadze schematy układu duchowych światów i wzajemnych powiązań ich obiektów.
[21] Prawdopodobnie oznacza wyjście parcufa Nekudim.
[22] Tora, Bereszit, 36:31.
[23] Tora, Bereszit, 36:39.
[24] Skrót słów „taamim, nekudot, tagin, otijot”.