Wrota zamiaru – rozdział 4

36) Po tym jak w skrócie wyjaśniliśmy zasadę budowy właściwości igulim i joszer, w kolejności obłóczenia wszystkich światów, niezbędnym jest wyjaśnić do jakiego miejsca doszło rozprzestrzenienie raglej A’K de-joszer w każdym świecie osobno. Obowiązkowym jest, żeby kaw jaszar był połączony z otaczającą go Ejn Sof, i od niej on rozprzestrzenia się, opuszcza i obłacza w wewnętrzną część świata A’K, rozciąga się i rozprzestrzenia do sijum raglej A’K de-joszer. Czyli w rzeczywistości do połowy igulim Atik Jomin, zaokrąglonym poniżej jego raglej, tam, gdzie kończą się raglej joszer de-A’K.
* Ec Chaim, w.1, gałąź 4

37) Przecież jeżeli powiemy, że raglej A’K rozprzestrzeniają się i sięgają samego dołu wewnątrz samych igulim w ich ukończeniu, okaże się, że one ponownie będą połączone z igulem Ejn Sof w dolnej połowie, która pod raglaim A’K. A jeżeli tak, okaże się, że Ejn Sof świeci stąd, w dół, przez kaw joszer, i nie będzie właściwości góra i dół, oddających i otrzymujących. I dlatego początek kawa nie był przedłużony w dół.

Or paszut

38) Otrzymujemy regułę, która w skrócie jest taka. Raglaim A’K de-joszer rozprzestrzeniają się i dochodzą do dolnej połowy igulim Atik Jomin w dolnej części. W ten sposób igulim poprzez makifim (or makif) otaczają raglaim joszer de-A’K. Jednak reszta raglaim de-joszer, czyli raglaim Atik, raglaim A’A, raglaim Z’A i raglaim nukwy – wszystkie one kończą się na jednym poziomie. I to w dolnej połowie igulim A’A z dołu. Mówiliśmy wyżej o tej wielkiej różnicy, która powstała w świecie Nekudim z powodu nowego cimcuma, który wzniósł niższą hej w miejsce nikwej ejnaim, i powstała kropka sijuma or elion w miejscu biny de-guf. I w ten sposób na każdym poziomie pozostały wyłącznie trzy kelim KaHa’B, w których znajdują się światła NaRa’N. I widzimy, że są tam teraz dwie kropki sijuma. Pierwsza – kropka ukończenia C’B, która jest w miejscu haze Nekudot de-Sa’G, który znajduje się powyżej świata Bria, gdzie znajduje się parsa pomiędzy Acilut i Bria. Druga kropka sijuma – pod raglej A’K, i jest to kropka tego świata, jak napisano: „I będą stać nogi jego na oliwnej górze”[1].W ten sposób, trzy światy BE’A rozprzestrzeniają się dokładnie pomiędzy dwoma kropkami sijuma. I zgodnie z tym okazuje się, że odległość pomiędzy raglej A’K i raglej parcufim świata Acilut, która pojawiła się z powodu C’B, odpowiada odległości pomiędzy tymi dwoma kropkami sijuma, czyli zgodnie z miarą wielkości trzech światów BE’A.

I wiadomo również, że parcuf Atik Jomin de-Acilut, będący pierwszą rosz świata Acilut, nie jest brany pod uwagę jako jeden z pięciu parcufim świata Acilut, a uważa się przynależnym do C’A, podobnie jak świat A’K. I rozprzestrzenia się na tym samym poziomie z raglej A’K do kropki tego świata. Ten parcuf napełnia parcufim, które upadają po swoim urodzeniu w miejsce BE’A, w tajemnicy skarmiania z dadej beema (jak napisano w Talmudzie dziesięciu sfirot, cz.8, Or pnimi, p.45).

Z tego powodu istnieje wielka różnica pomiędzy igulim Atik Jomin i igulim de-A’A. Ponieważ centrum igulim Atik Jomin znajduje się w kropce tego świata, a ich sijum określa się jako znajdujący się w ich kropce (centrum). Wówczas jak u igulim wszystkich pięciu parcufim świata Acilut, korzeń których jest w C’B, centrum jest w kropce sijuma Acilut, czyli tam, gdzie znajduje się parsa.

I o tym powiedziano: „Raglaim A’K de-joszer rozprzestrzeniają się i dochodzą do niższej połowy igulim de-Atik Jomin z dołu”, czyli do kropki sijum tego świata. W ten sposób, że one dotykają niższej części igulim, gdyż centralna kropka znajduje się pomiędzy niższym a wyższym półokręgiem. I dlatego raglaim A’K, kończące się razem z kropką sijuma, dotykają niższej połowy igulim Atik Jomin. I to jest to, na co wskazuje napisane: „Jednak wszystkie pozostałe raglej de-joszer, jak na przykład raglaim Atik, raglaim A’A, raglaim Z’A i raglaim nukwa – wszystkie one kończą się na jednym poziomie, który znajduje się w dolnej połowie igulim A’A…”. Czyli one kończą się w kropce sijuma C’B, będącej centrum igulim A’A, i to jest dokładnie w kropce parsy de-Acilut. A ponieważ bezwzględnie dotykają kropki sijuma tego centrum, widzimy, że również dotykają niższej połowy igulim A’A.

A to, że raglaim Atika kończą się również w kropce sijuma C’B, czyli w niższej połowie igulim A’A, to bez względu na to, że on (Atik) w rzeczywistości przedłuża się od kropki tego świata i kończy się na poziomie raglej Adam Kadmon – rzecz w tym, że w stosunku do samego parcufa, on przedłuża się aż do kropki tego świata, jednak parsa panuje nad nim, żeby nie przeniknęło świecenie świata Acilut do światów BE’A. I dlatego w tej właściwości, czyli we właściwości Acilut, Atik Jomin kończy się na tym samym poziomie ze wszystkimi raglaim pięciu parcufim świata Acilut. Lecz w stosunku do świecenia BE’A on przedłuża się do kropki tego świata na równi z raglaim A’K, co jest tajemnicą niższych trzecich (NeH’I) Atika, dodatkowo rozprzestrzeniających się pod parsą Acilut, i przedłużających się w BE’A we właściwości dadej beema. (Patrz Talmud dziesięciu sfirot, część 8, OP, p.45).

39) Jednak istnieje kategoria parcufim, poziom których nie jest wysoki, takich jak Aw’I, miara poziomu których od garon A’A do tabura A’A. Również parcuf Lea, który rozpoczyna się od sfiry daat de-Z’A i do jego haze, jak napisano w inny miejscu. A raglaim tych parcufim nie rozciągają się do raglaim A’A, ponieważ one są mniejsze swoim poziomem. I każdy z nich będzie dokładnie opisany w odpowiednim miejscu.

40) A innym razem usłyszałem od swojego nauczyciela, na pytanie naprawienia A’A, że on urodził się i skarmiał od dwóch niższych części raglaim Atik Jomin. I dowiedzieliśmy się, że dwie niższe części, nazywane są akewim (pięty) de-Atik Jomin, rozprzestrzeniają się poniżej raglej A’A i one wchodzą w granice świata Bria. I można powiedzieć, że było to przed naprawieniem Acilut. A po naprawieniu w tym już nie było potrzeby, i Atik ponownie kończy swoje raglaim z góry na jednym poziomie z raglej A’A. I to trzeba przemyśleć.

Or paszut

40) A po naprawieniu w tym już nie było potrzeby, i Atik ponownie kończy swoje raglaim z góry na jednym poziomie z raglej A’A. Wyjaśniliśmy już tą trudność w poprzednim akapicie. W stosunku do świata Acilut on (parcuf Atik) kończy się na świecie Acilut, jednak zawsze świeci w BE’A swoimi niższymi 2/3. Jednak to nie uważa się jako świecenie świata Acilut z tego powodu, że parsa ukrywa je. A jeżeli chodzi o igulim, należy pamiętać, że igulim – nie są płaskimi kręgami, a sferycznymi, podobnie do krążków cebuli, które otaczają jeden drugi.

41) Lecz wiedz, że we wszystkich kategoriach pięciu parcufim w każdym świecie z wymienionych, każdy parcuf składa się z 248 (RaMa’H) organów (ewarim) i 365 (SZASA) żył (gidim). I należy zbadać istotę drogą analizy organów w każdym parcufie – w jaki sposób organ tego parcufa łączy się z organem parcufa obłaczającego go, gdyż wszystkie parcufim są rozmieszczone jednakowo i na tym samym poziomie. I widzimy, że rosz de-malchut de-Asija łączy się z niższą akew (dolna część ukończenia, pięta) świata A’K, i w ten sam sposób w innych kategoriach, które na pierwszy rzut oka są niezliczone, ale otwierają się jak księga niebios. I odpowiednio jest to połączenie organu w tym parcufie z organem parcufa naprzeciwko niego. Czasami spotyka się „oko” w „nosie”, a „ucho” w „pięcie” – i tak dalej, bez końca.
* Ec Chaim, w.2, rozdz.2

42) I jest to mądrość połączenia dwudziestu dwóch liter alfabetu: alef ze wszystkimi i wszystkie z alef, i podobnie do tego z resztą liter. I one (te kombinacje) powodują takie zmiany, że nie ma dnia podobnego do reszty dni, i nie ma żadnego sprawiedliwego podobnego do drugiego sprawiedliwego, i nie ma stworzenia podobnego do innych stworzeń, i wszystkie stworzenia niezbędne dla wyższego celu. Ponieważ otrzymywanie światła u wszystkich jest jednakowe, ale naprawienie u wszystkich różne. I to, co jest naprawione w zapachu, jest tym, czego kadzidło nie może naprawić. Dlatego w tych światach potrzebne jest dobro i zło, i środek (pomiędzy nimi), i w każdym z nich istnienie nieskończona różnorodność.

43) Jest to tajemnica: „Przy stworzeniu ich (baibaram, בהבראם)”[2] – „w hej stworzył ich (ba-hej baram)” (stworzył ich literą hej, 5). Ponieważ wszystkie stworzenia składają się z pięciu parcufim, jak w świecie Acilut, tak i światach BE’A. I jest to tajemnica małej hej, ponieważ wszystkie one wychodzą z małej hej malchut de-A’K po tym, jak ona zmniejszyła się w końcu jej własnych Za’T. I wtedy ona stała się ich rosz. Dlatego, że na to wskazuje mała hej.

Or paszut

43) „Przy stworzeniu ich” – „w hej stworzył ich (ba-hej baram)”. Ponieważ wszystkie stworzenia składają się z pięciu parcufim, jak w świecie Acilut, tak i światach BE’A. I jest tajemnica małej hej, ponieważ wszystkie one wychodzą z małej hej malchut de-A’K. Na początku wychodzi parcuf keter w rosz-toch-sof. On nazywa się wewnętrzna AWA’Ja, zawierająca bhinot KaHa’B Tu’M, i to kropka litery jud i cztery litery wewnętrznej AWA’Ja. Po tym od niej rozprzestrzeniają się cztery lewuszim: A’B, Sa’G, M’A, Bo’N, które obłaczają wewnętrzną AWA’Ja. Te cztery lewuszim A’B, Sa’G, M’A, Bo’N rozprzestrzeniają się od czterech liter wewnętrznej AWA’Ja:

AWA’Ja w napełnieniu A’B – od jej (litery) jud,
AWA’Ja w napełnieniu Sa’G – od jej (litery) hej,
AWA’Ja w napełnieniu M’A – od jej (litery) waw,
AWA’Ja w napełnieniu Bo’N – od jej niższej (litery) hej.

Takie parcufim istnieją w świecie A’K i również w (światach) Acilut, Bria, Jecira i Asija. I na to wskazuje napisane: „w hej stworzył ich (ba-hej baram)”, czyli w pięciu parcufim.

Jednak jest napisane „Przy stworzeniu ich (baibaram, בהבראם)” z małą hej, i to wskazuje na to, że jest tu, w pięciu parcufim, zmniejszenie – mały stan. Dzieje się tak dlatego, że to, co jest napisane, mówi o światach, które wyszły po C’B de-A’K, gdzie wynikło zmniejszenie i katnut w tych pięciu parcufim. Jak pisze Ari wyżej: dwie sfiry, Z’A i malchut, oddzieliły się od każdego parcufa i w każdym parcufie pozostały wyłącznie trzy kelim KaHa’B, w których znajdują się trzy światła NaRa’N, a światła haja i jechida obróciły się w makifim. W ten sposób, w wyniku C’B pięć parcufim uległo znacznemu zmniejszeniu. I właśnie na to wskazuje to, co jest napisane małą literą hej: „Przy stworzeniu ich (baibaram, בהבראם)”.

O tym on mówi: „I wszystkie one wychodzą z małej hej malchut de-A’K po tym, jak ona zmniejszyła się w końcu jej własnych Za’T.” I dlatego jest określone, że wszystkie cztery światy ABE’A wyszły podczas C’B, kiedy niższa hej wzniosła się w wyższą hej, i zmniejszyły się kelim o dwie sfiry – Z’A i malchut, a światła zmniejszyły się o haja i jechida. I wiadomo, że malchut de-A’K, znajdująca się od tabura i niżej, połączyła się z pierwszą hej Nekudot de-Sa’G, i dzięki nim dwóm wyszło C’B, jak napisano w Talmudzie dziesięciu sfirot, cz.6. I nie ma potrzeby dalej kontynuować tutaj. A to, że napisano, że wszystkie one wyszły z malchut de-A’K (oznacza to), że „od niej były stworzone niebo i ziemia Acilut” (p.44).

44) I tak w dziesięciu sfirot de-Acilut, ponieważ one obłaczają się na malchut de-A’K, pojawiły się nieczystości (sigim), i na to wskazują melachim, wspomniane na początku Idra Raba, ponieważ wszystkie one – od tych melachim. „Na początku stworzył Elokim”[3] – jest to malchut nazywana Elokim, i jej siłą były stworzone niebo i ziemia Acilut.

45) I na początku nie były naprawione, dopóki nie wyszedł Adar (הדר)[4], ósmy melech, imię AWA’Ja. To porodzenie jesod de-A’K, obrzezanie, które odbywa się na ósmy dzień, i to „majestatyczna twarz mędrca (הדרת פנים זקן)”. I on urodził kroplę lowen (białego), nazywaną „hasadim”, i wprowadził ją w Ma’N jego malchut, będącą kroplą odem (czerwonego), ziemią Edom (czerwoną ziemią). I wtedy światy naprawiły się. I to siedem melachim włączające dziesięć sfirot Acilut, gdyż na początku włączają się Ga’R. I wtedy świat radował się w ziwugu jesod z malchut de-A’K. I to wszystko: „W dniu stworzenia poprzez Stwórcę (AWA’Ja) Wszechmogącego (Elokim) nieba i ziemi”[5] – połączenie właściwości rachamim i din (miłosierdzia i sądu). I wtedy naprawił się Acilut. Również sama malchut de-A’K, będąca początkiem Acilut, i to Atik Jomin, ustawiła się w swojej kropli odem. I o niej powiedziano w Idra Raba: „Głowa narodu, która nie jest naprawiona – to początkowo nienaprawiony naród”[6].

Or paszut

45) Adar, ósmy melech, imię AWA’Ja. To porodzenie jesod de-A’K. I on urodził kroplę lowen (białego), i wprowadził ją w Ma’N jego malchut. Wszystkie światy były urodzone z TaNH’I de-A’K, czyli z połączenia miary rachamim i din, odbywającego się tam. Jak było powiedziano wyżej, one wychodzą z małej litery hej de-A’K. Jednak w dziesięciu sfirot świata Acilut, które pojawiły się jako pierwsze w świecie Nekudim, tego wzajemnego oddziaływania było zbyt mało, jego wystarczyło tylko dla Ga’R TaNH’I de-A’K, czyli Ga’R de-Nekudim, które obłaczają Ga’R TaNH’I de-A’K. Dlatego wyłącznie Ga’R wyszły w naprawieniu linii (tikun kawim). Jednak dla Za’T de-Nekudim tego naprawienia było niewystarczająco i one wyszły jeden pod drugim bez naprawienia linii, ja napisano we Wrotach Nekudim w Ec Chaim – patrz tam. I dlatego Za’T de-Nekudim zostały rozbite i pozostały wyłącznie Ga’R. Jednak po tym, dzięki wzniesieniu nowego Ma’N od TaNH’I de-A’K w parcuf Sa’G de-A’K, odbyło się wzajemne oddziaływanie miary rachamim również w Za’T de-TaNH’I świata A’K, i wtedy urodziła się i wyszła łącząca linia w środkowej 1/3 NeH’I de-A’K, która nazywa się jesod, ósmy melech. W ten sposób w świecie Nekudim odbyło się tikun kawim wyłącznie w wyższej 1/3 NeH’I de-A’K. I w ten sposób był naprawiony jesod nukwy, mała litera hej, ponieważ jesod nukwy znajduje się w wyższej 1/3 TaNH’I. Jednak w jesod zahar jeszcze żadne naprawienie nie odbyło się, gdyż on jest środkową 1/3 TaNH’I. I dlatego Za’T de-Nekudim, które wyszły za pomocą jesod de-A’K, który obdarzył (swoimi Ma’N) „waw i kropkę” Ga’R de-Nekudim – to bhina jesod nukwy. I tak one (Za’T de-Nekudim) nie mogą istnieć, gdyż w jesod de-A’K jeszcze nie odbyło się tikun kawim drogą wzajemnego oddziaływania pięciu właściwości rachamim z din. I dlatego te Za’T rozbiły się, i na to wskazuje nam Ari (w p.44):„Na początku stworzył Elokim – jest to malchut nazywana Elokim”, czyli w świecie Nekudim, zanim był naprawiony jesod de-A’K drogą wzajemnego oddziaływania (rachamim i din), było sterowanie wyłącznie imieniem Elokim, które jest istotą właściwości din. Jednak po tym jak odbyło się wzniesienie Ma’N i nowy ziwug ze względu na świat Acilut, również właściwości Za’T świata Acilut były naprawione w tikun kawim, czyli w środkowej 1/3 TaNH’I de-A’K. Wtedy wyszedł Adar, będący sfirą jesod de-A’K, i to imię AWA’Ja, które odpowiada mierze rachamim. Dlatego że imię Elokim wskazuje na miarę din, a AWA’Ja wskazuje na miarę rachamim. I zostało wyjaśnione, że w świecie Nekudim był naprawiony wyłącznie jesod nukwy, a w świecie Acilut był naprawiony również jesod zahar. I to bardzo głębokie pytanie zostało dobrze i szczegółowo wyjaśnione w Talmudzie dziesięciu sfirot, cz.10, w pyt.88-93, a tu nie ma miejsca na szczegóły.

I to jest to, co powiedziano: „W dniu stworzenia przez Stwórcę (AWA’Ja) Wszechmogącego (Elokim) nieba i ziemi” – połączenia miłosierdzia z sądem. W pierwszym wzajemnym oddziaływaniu, kiedy powstał świat Nekudim, tam nie były stworzone niebo i ziemia, które są Za’T, ponieważ one wyszły wyłącznie z imienia Elokim. Czyli tam brakowało naprawienia linii w środkowej 1/3 NeH’I, i Za’T wyszły bez wzajemnego oddziaływania miar rachamim i din, gdyż w nich malchut nie była połączona z biną – to było tylko w Ga’R de-Nekudim. I dlatego Za’T zostały rozbite.I jest to tajemnica powiedzianego: „Na początku miał zamiar stworzyć świat właściwością sądu” – czyli w malchut na jej miejscu, bez wzajemnego oddziaływania z biną. „I zobaczył, że nie może świat istnieć” – przecież Za’T zostały rozbite, a niebo i ziemia nie były zachowane. Właśnie dlatego był dokonany nowy ziwug, który ustawił wzajemne oddziaływanie miary rachamim i din również i w Za’T, co jest tajemnicą jesod de-A’K. Wtedy przy stworzeniu otworzyło się imię „AWA’Ja Elokim” w tajemnicy napisanego: „W dniu stworzenia przez AWA’Ja Elokim nieba i ziemi”, i wtedy one zaczęły istnieć. I to jest to, co napisano (przez rawa): „I wtedy świat się uradował”.

Sama malchut de-A’K, będąca początkiem Acilut, i to Atik Jomin, ustawiła się w swojej kropli odem. Mówi się o rzeczywistej malchut de-A’K, zanim zmniejszyła siebie, kiedy ona w tajemnicy wielkiej hej, a nie małej hej (słów) „stworzenie ich (ba-hej baram הבראם)”. I sama ona obłóczyła się i naprawiła się w Ga’R parcufa Atik Jomin, który nazywa się RADLA. I ona ustawia się tam we właściwości ukrycia, objawiając się w Acilut tylko we właściwości małej litery hej, która nazywa się kroplą odem (czerwonego). I to jest to, co napisano, że została ona naprawiona w swojej kropli odem, gdyż malchut włączona w binę nazywa się ziemią Edom. A od naprawienia RADLA i dalej na malchut bhiny dalet, która nie jest połączona z miarą miłosierdzia, już nie było żadnego ziwuga. I w przyszłości nie zostanie otwarta inaczej, jak tylko i wyłącznie w miejscu samego RADLA, w tajemnicy napisanego: „kamień, który odrzucili budowniczy, stanie się kamieniem węgielnym”[7]. I jest to tajemnica naprawienia „głowy narodu (rosz de-ama)”, o której mówi tutaj raw. I to zostało już wyjaśnione w Talmudzie dziesięciu sfirot, cz.13.

46) I nie ma zamiaru, nie daj Boże, (wskazać) na nią samą, a tylko na świecenie jej Za’T, rozprzestrzeniające się w dziesięciu sfirot Acilut. Lecz istota, realność jej Za’T pozostaje z góry na swoim miejscu – i tylko iskry ich światła opuszczają się dla obłóczenia w Acilut. I ona nazywa się „głowa narodu (rejsza de-ama)”, i dlatego nazywa się „ja (ani אני)”, i nazywa się „nikt (ejn אין)” – to malchut de-A’K (ani), i keter Acilut (ejn). I zrozum to.

47) I to jest to, co jest napisane w Idra Zuta: „I również A’K nazywa się „ejn”, bo w nim zawieszone „ejn” ze względu na hochma stima (ukryte światło hochma), nazywanej „ejn”, która od niego zależy, i od niego przeciąga się trzy razy…”[8]. To hochma de-A’K, obłaczająca się w Atik, a on – keter Acilut, i wtedy nazywa się „ejn”.

48) W ten sposób, jeżeli uczący się zechce zagłębić się w te nasze słowa, to zobaczy, że Ejn Sof jest wewnętrznym elementem światów i jednocześnie otacza wszystkie światy. I raglej poziomu A’K, obłóczone w Ejn Sof, rozciągnięte do sijuma wszystkich światów ABE’A. I Acilut obłóczony na Za’T jego malchut, i cały świat Bria, obłóczony na Za’T malchut Acilut, i cały świat Jecira obłóczony na Za’T malchut de-Bria, i świat Asija obłóczony na Za’T de-malchut de-Jecira.

Or paszut

48) I raglej poziomu A’K, obłóczone w Ejn Sof, rozciągnięte do sijuma wszystkich światów ABE’A. Czyli tylko wewnętrzna część świata A’K, która nazywa się wewnętrzna AWA’Ja. Jednak parcuf A’B de-A’K nie dochodzi do tego świata, gdyż on kończy się w taburze wewnętrznej części A’K. Tak samo parcuf Sa’G de-A’K: bez względu na to, że on początkowo rozprzestrzeniał się na poziomie raglej wewnętrznej części A’K, lecz podczas C’B de-A’K on ponownie wzniósł się powyżej tabura de-A’K. W ten sposób, tylko wewnętrzna część A’K rozprzestrzenia się do sijuma wszystkich światów ABE’A. I dlatego wyjaśnia to Ari i mówi: „A’K, obłóczone w Ejn Sof” – że to tylko wewnętrzny A’K, wewnątrz którego znajduje się kaw Ejn Sof, błogosławiony On.

49) I były akewim (ukończenie nóg, pięty) świata A’K obłóczone w dziesięć sfirot de-Asija. I każda (sfira) zawiera sto, tym samym – tysiąc powszechnych dni życia, gdyż tam znajdują się wszystkie te klipot. I kiedy one oczyszczają się i wyjaśniają światło świata Asija – to jesod Jakowa (יעקב), „dziesięć pięt (י’ עקב)”. Gdyż jest to dziesięć iskier światła przeniesionych w akew (piętę), którą jest świat Asija. I wtedy, po przyjściu[9] Masziacha, on (czyli świat Asija, w tym stanie): nie ma wyznawców, i wzrasta arogancja[10].

Or paszut

49) Akewim świata A’K obłóczone w dziesięć sfirot de-Asija. Wyżej już było powiedziane, że chociaż podczas w C’B powstaje nowy sijum w TaNH’I de-A’K, a dokładnej w haze tego parcufa, to cimcum dotyczy tylko dziesięciu sfirot świata Nekudim i Acilut. Tylko one były ograniczone przez C’B i (dlatego) wszystkie reglaim pięciu parcufim świata Acilut obowiązkowo kończą się w miejscu parsy. Wówczas jak sam A’K absolutnie nie zmienił się i kończy się w kropce tego świata, podobnie jak do C’B. I o tym powiedziano: „Akewim de-A’K obłaczają się w dziesięć sfirot de-Asija”. Jednak nie trzeba mylić się, myśląc, że one świecą tam swoimi właściwościami, gdyż A’K świeci wyłącznie w Acilut. A parsa, która rozprzestrzenia się pomiędzy światem Acilut i światem Bria i ukrywa światła Acilut, żeby nie przeszły w Bria, obejmuje również akewim de-A’K. A BE’A mogą otrzymywać z tego światła wyłącznie światło tolada, którego parsa nie zatrzymuje.

Jest to dziesięć iskier światła przeniesionych w akew (piętę), którą jest świat Asija. Odbywa się to z powodu malchut, która ukryta w RADLA, i nawet A’A wyszedł tylko w dziewięciu sfirot z brakiem malchut (jak napisano w Ec Chaim we Wrotach A’A, rozdz.2 i w Talmudzie dziesięciu sfirot, cz.13, p.19 i dalej – patrz tam). Czyli malchut C’A w RADLA – w tajemnicy napisano: „Kamień odrzucony przez budowniczych stał się kamieniem węgielnym”. I to tajemnica trzech roszim, o których mówi Zohar, że RADLA ustawiona w postaci „jedna (rosz) powyżej drugiej”, a A’A ustawiony we właściwości „jedna (rosz) wewnątrz drugiej”. Dlatego że prawdziwa malchut de-A’K w ogóle nie jest wykorzystywana w Acilut, ale jest ukryta w RADLA, i dlatego jest daleka od tego, aby świecić w Acilut, ponieważ oddzielona jest od niego we właściwości „jedna (rosz) powyżej drugiej”. Ponieważ sama ona oddaliła się do góry, to w ogóle nie świeci w Acilut, i dlatego wychodzi A’A w braku malchut. Wiadomo, że jest odwrotna zależność pomiędzy światłami i kelim, i brak malchut powoduje brak światła keter, czyli or jechida. Ponieważ wtedy wznosi się światło hochma w kli keter, światło bina w kli hochma, itd., dopóki nie wzniesie się światło malchut w kli jesod, jak było wytłumaczone o parcufie A’B de-A’K w Ec Chaim we Wrotach mati we-lo mati[11]. I to tajemnica tego, że A’A ustawiony (we właściwości) „jedna (rosz) wewnątrz drugiej”, czyli światło hochma w kli keter. I to oznacza istnienie dwóch roszim – keter i mocha stima, które (istnieją zgodnie z zasadą) „jedna (rosz) wewnątrz drugiej”.

I wiadomo, że siedem melachim Nekudim rozprzestrzeniło się do tego świata, czyli do sijuma BE’A, ponieważ dzięki świeceniu A’B-Sa’G ponownie opuściła się niższa litera hej z nikwej ejnaim na miejsce pe w Ga’R de-Nekudim. Wtedy światła te przebiły i zlikwidowały parsę, która powstała od nowego sijuma, z tego powodu, że wykorzystały malchut de-A’K od C’A, dlatego zostały rozbite i spadły w klipot, jak napisano w Talmudzie dziesięciu sfirot, cz.7.

A w świecie naprawienia, kiedy z klipot BE’A ponownie były wyjaśnione kelim, tam było wybrane wyłącznie dziewięć pierwszych sfirot, czyli dziewięć sfirot A’A. Jednak nie było możliwości wyjaśnić właściwości malchut siedmiu melachim, gdyż niemożliwy jest ziwug na tą malchut z tego powodu, że ona ukryta w RADLA, zgodnie z zasadą „jedno powyżej drugiego”. Stąd wynika, że w ciągu 6000 lat, do tego czasu, jak otworzy się ziwug na malchut w RADLA, zgodnie z powiedzianym:„Kamień, którzy odrzucili budowniczy, stanie się kamieniem węgielnym”, wszystkie kelim malchut siedmiu melachim pozostają wewnątrz klipot świata Asija. I o tym powiedziano: „Dziesięć iskier światła przeniesione w akew (piętę), którą jest świat Asija” – czyli jest to dziesięć iskier malchut siedmiu melachim, które pozostały wewnątrz klipot, których nie można naprawić do gmar tikun.

I o tym powiedziano (w p.49-50): „I zostanie oczyszczone i naprawione światło świata Asija… będą stać jego stopy na oliwnej górze… i dopełni się jego poziom” – czyli w gmar tikun, po tym jak ukończy się proces wyboru wszystkich RaPa’H (288) iskier światła. I wtedy odbędzie się oczyszczenie tych dziesięciu iskier światła, które pozostały w akew (pięta), gdyż wyłącznie wtedy otworzy się malchut de-A’K, będąca wielka litera hej, a mianowicie malchut C’A. Wtedy odbędzie się na nią ziwug w RADLA, a poziom tego ziwuga oczyści i wzniesie dziesięć iskier światła, które pozostały w akew (ukończeniu), gdyż C’B będzie zlikwidowane razem z parsą, znajdującą się pomiędzy Acilut i Bria. I wtedy raglej wszystkich pięciu parcufim de-Acilut rozprzestrzenią się do kropki tego świata na równi z raglej A’K. I to tajemnica napisanego: „przyjdą nogi do nóg (mati raglin be-raglin)”, gdyż raglaim świata Acilut będą (na jednym poziomie) z raglaim świata A’K. „I wtedy przyjdzie Masziach z Bożą pomocą „i uderzy idola po nogach (raglaim) jego”[12].

50) I wtedy „będą nogi jego stać na oliwnej górze”, i jego poziom będzie dopełniony. I o nim powiedziano: „Oto się powiedzie mojemu słudze, wybije się, wywyższy i wyrośnie bardzo”[13]. I będzie napełniony mądrością w Asija, jak napisano: „owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy”[14] – drzewo poznania. Wywyższy się ze świata Jecira, i wzniesie się ze świata Bria, i powstanie w Acilut w literach alef-dalet (słowa) „Adam (אדם)”, a to A’K. I wtedy przyjdzie Masziach z Bożą pomocą „i uderzy idola po nogach jego” – to klipot, które odpowiadają światom BE’A.

Or paszut

50) I wtedy „będą nogi jego stać na oliwnej górze”, i jego poziom będzie dopełniony. „Będą stać nogi jego” oznacza, że otworzą się jego raglaim na oliwnej górze, jak napisano niżej w p.52. Ponieważ teraz, bez względu na to, że stoi tam, on nie jest otwarty, gdyż parsa przykrywa BE’A z góry pod światem Acilut i ona również zakrywa raglej świata A’K. Ale w gmar tikun, po tym jak zostanie odmienione C’B i światy będą godne otrzymywać od malchut C’A, parsa pomiędzy Acilut i BE’A zostanie zlikwidowana i raglin pięciu parcufim Acilut dojdą do kropki tego świata na oliwnej górze na równi z raglej A’K. BE’A ponownie staną się Acilut, i Bo’N, który wynikł z powodu C’B, ponownie stanie się Sa’G de-A’K, a M’A Hadasz, który wynikł podczas C’B, powróci w stan A’B de-A’K. Wtedy otworzą się i będą napełnione światłem raglin de-A’K, jak napisano: „I będą stać nogi jego na oliwnej górze”.

A jeżeli chodzi o to, co zostało powiedziane: „a jego poziom będzie dopełniony” – rzecz w tym, że wszystkie światy były stworzone wyłącznie dlatego, żeby dopełnić TaNH’I de-A’K. Gdyż jak wyszły rosz i guf wewnętrznego świata A’K, który nazywa się wewnętrzna AWA’Ja, odbyło się zniknięcie światła z jego guf, czyli od pe de-rosz do sijum raglaim (jak napisano w Ec Chaim, w.7, rozdz.1). I wtedy odbyło się drugie rozprzestrzenienie, które nazywane jest parcuf A’B de-A’K i od nowa wypełnił guf wewnętrznego świata A’K do tabura. Jednak podczas drugiego rozprzestrzenienia z jego guf również odeszły światła. Wtedy wyszedł parcuf Sa’G de-A’K i raz jeszcze napełnił kelim guf A’B de-A’K, które uwolniły się od poprzednich świateł. I na początku raglej Sa’G są na równi z raglej A’K, jednak podczas C’B wzniósł się również i on do miejsca tabura de-A’K. I okazuje się, że te dwa wypełnienia A’B i Sa’G napełniły guf wewnętrznego świata A’K tylko do tabura, a od tabura i niżej pozostał guf wewnętrznego A’K w stanie pierwszego skrócenia, podobnie jak na samym początku. Właśnie dlatego, żeby napełnić brak światła w miejscu od tabura i niżej, były stworzone cztery światy ABE’A. W ten sposób, do tego, zanim nie dopełni się dziesięć iskier światła w akew de-Asija, jak powiedziano wyżej, poziom wewnętrznego A’K nie zostanie napełniony, gdyż wypełnienie od tabura i niżej zależy od doskonałości w ABE’A. I o tym powiedziano: „I po tym będą nogi jego stać na oliwnej górze, a jego poziom będzie dopełniony”. Ponieważ jego poziom zostanie dopełniony dopiero wtedy, kiedy BE’A ponownie staną się Acilutem, i napełnią wewnętrzny świat A’K od tabura i niżej razem ze światłami Acilut. I to jest to, o czym napisano: „I o tym powiedziano: „Oto się powiedzie mojemu słudze, wybije się (z Asija), wywyższy się (z Jecira)… wtedy przyjdzie Masziach”. Innymi słowy, po tym jak wzniosą się światy BE’A w Acilut, wtedy powróci Acilut i stanie się podobny do A’K, do C’A, i wtedy dopełni się wewnętrzny świat A’K światłami ABE’A. I to jest to, co napisano: „w literach alef-dalet” słowa „Adam”, i to jest A’K, „jemu powiedzie się, powstanie, wzniesie się i zostanie wywyższony z ABE’A” – czyli wypełni od tabura i niżej. Wtedy otworzy się światło jechida w światach, które nazywa się Masziach. I zrozum to, bo nie ma możliwości kontynuować tego.

51) O świecie Acilut powiedziano: „Ja – Stwórca (AWA’Ja), to jest imię moje i chwały Mojej nikomu nie oddam”[15]. Świat Bria nazywa się złotą rosz (głową), gdyż jest to kategoria złota, „od ukrytego[16] przychodzi złoto”[17], i jest to bina, ukryty świat, ubrana i zagnieżdżona w Bria. Klipot de-Jecira – jest to srebro i miedź. A klipot de-Asija – jest to żelazo i glina. I ona jest kamieniem, ostatnią malchut we wszystkich światach, ona – akew (pięta, ukończenie) świata A’K. „A ty uderzysz jego w piętę”[18] – i tym kamieniem w Asija rozbijają głowę węża[19] i uderzają idola po jego nogach.

52) I wtedy powiedziano o niebiosach świata Asija i o ziemi świata Asija, że: „Niebiosa jak dym… i ziemia jak znoszone ubranie…”[20]. Gdyż podczas otwarcia raglej de-A’K na oliwnej górze, we wnętrzu których obłóczona Ejn Sof, „będzie światło luny jak światło słońca, a światło Słońca będzie siedmiokrotne”[21] – jak światło siedmiu pierwszych siedmiu dni stworzenia, Za’T malchut de-A’K, nazywanych Atik Jomin de-Acilut.

Or paszut

52) „Będzie światło luny jak światło słońca, a światło Słońca będzie siedmiokrotne” – jak światło siedmiu pierwszych siedmiu dni stworzenia, Za’T malchut de-A’K, nazywane Atik Jomin de-Acilut. To oznacza, że Słońce i Luna staną jak dwie wielkie gwiazdy jednakowej wysokości panim be panim, i to tajemnica siódmego poziomu, o którym pisał Ari (w Ec Chaim, w.36, rozdz.2 – patrz tam). Czyli nukwa de-Z’A wzniesie się razem z Z’A do poziomu Ga’R de-A’A, i włączy się w ziwug w Ga’R de-Atik (jak napisano w Talmudzie dziesięciu sfirot, cz.15, pyt.7 – patrz tam dokładnie). I wtedy Z’A obłóczy cały poziom Za’T de-Atik, który kończy się na poziomie reglaim A’K w kropce tego świata, jak napisano w p.50, ponieważ parsa C’B zostanie całkowicie zlikwidowana.

[1] Pisma, Zachariasz, 14:4.
[2] Tora, Bereszit, 2:4.
[3] Tora, Bereszit, 1:1.
[4] Dosł.: wielkość, piękno, splendor.
[5] Tora, Bereszit, 2:4.
[6] Semantyczne tłumaczenie z aramejskiego.
[7] Pisma, Psalmy, 118:22.
[8] Semantyczne tłumaczenie z aramejskiego.
[9] Używane w aramejskim słowo „”, może być również tłumaczone jako „w obcasie”, „w kroku”, „na szlaku”.
[10] Semantyczne tłumaczenie z aramejskiego.
[11] Dosł.: przychodzi i nie przychodzi; można również przetłumaczyć jako „obecny i nieobecny”. Patrz Talmud dziesięciu sfirot część 5.
[12] Pisma, Daniel, 2:34.
[13] Prorocy, Izajasz, 52:13.
[14] Tora, Bereszit, 3:6.
[15] Prorocy, Izajasz, 42:8.
[16] To słowa można tłumaczyć jako „z północy”.
[17] Pisma, Hiob, 37:22.
[18] Tora, Bereszit, 3:15.
[19] Tłumaczenie semantyczne.
[20] Prorocy, Izajasz, 51:6.
[21] Prorocy, Izajasz, 30:26.

Akademia Kabały

Towarzystwo Kabalistyczne

Wrota zamiaru – rozdział 4