191) Wszystko, powiększające czas Jedynego, powiększające dni i lata Jego, dlatego że On – jest to miejsce, od którego zależą wszystkie dni i lata świata – czyli one zależą od poziomów, wskazujących na Jedynego, i ich dziesięć, KaHa’B HaGa’T NeH’I Z’A i Malchut, która otrzymuje od nich. I wszystkie one – są jednym całym.

Należy długo wypowiadać literę „dalet” słowa „jedyny (ehad)”, dlatego że miejsce to, Malchut, ma odniesienie do „dalet”, czyli do właściwości biedy i nędzy, i nie ma u niej nic ze swego własnego światła. I człowiek powinien ciągle wypowiadać ją, i przyciągać do niej błogosławieństwa od tych sześciu końców (Wa’K), sześciu wyższych synów, czyli sfirot HaGa’T NeH’I Z’A, za pomocą sprawiedliwego, Jesod Z’A.

192) I na te sześć końców Z’A wskazuje litera „het” zwierająca osiem poziomów: sześć należących do Z’A, i dwa wyższe, czyli Hochmę i Binę, które nazywane są Aw’I – z tym, żeby dodać i włączyć te sześć końców Z’A do góry, w Aw’I, i dać im błogosławieństwo wyższych, Aw’I. Dlatego że Hesed Atika przebywa tylko w miejscu doskonałym, w miejscu, gdzie znajduje się zahar i nukwa. Jak powiedziano: „Wyjdźcie i popatrzcie, córki Syjonu, na króla Szlomo, na wieniec, którym koronowała jego matka w dniu wesela jego”[1]. „W dniu wesela jego” – czyli tylko wyłącznie w tym miejscu, gdzie jest zahar i nukwa razem.

193) Dlatego mówi się o niezbędności ciągle wypowiadać literę „dalet” słowa „jedyny (ehad)”, i oprócz tego, nie można skrócić wypowiedzi litery „het” słowa „jedyny (ehad)”, która przedstawia sobą osiem sfirot od Hochmy do Jesod, jednak należy otrzymać je od miejsca znajdującego się wyżej od wszystkich – czyli od wyższych Aw’I, Hochma i Bina, i przekazać tym sześciu synom – HaGa’T NeH’I Z’A.

Następnie ich napełnienie należy przekazać córce, Malchut, u której nie ma spadku w domu ojca i matki jej, czyli wyższych Aw’I, lecz tylko syn, Z’A, może otrzymać od nich i przekazać Malchut. I dlatego syn naśladuje ojca i matkę (Aw’I), a córka nie naśladuje, a otrzymują swoją część od ich syna. Lecz potrzebna jest długa wypowiedź tej litery „dalet” właściwości Malchut, do tej pory, aż nie przyjdzie do niej napełnienie Z’A.

194) Jak długo człowiek powinien wypowiadać ją? Ile trzeba, dlatego żeby doprowadzić ją do panowania z góry i z dołu, w czterech stronach świata. I to wyższe sześć końców (Wa’K), gdyż cztery strony świata – jest to Hesed, Gwura, Tiferet, Jesod, a wyższa i niższa – jest to Necach i Hod, i wszystkie one łączą się z nią. I nigdy się nie rozstają i kiedy człowiek wszystko to utrzymuje w zamiarze przy wypowiedzi litery „dalet ” słowa „jedyny (ehad)”, to wszystkie te wyższe dni i lata, czyli sfirot, wylewają błogosławieństwo na głowę jego, i Stwórca wzywa go, jak powiedziano: „I powiedział mi: „Ty niewolnik Mój, Israel, w którym Ja będę wychwalony”[2].

195) Łączność całej Tory skupiona w tym cytacie, i łączność wszystkich tych wypowiedzi, którymi był stworzony świat, skupione w słowie „jedyny (ehad)” – w dziesięciu sfirot, które nazywane są dziesięć wypowiedzi. I o tym powiedziano: „On przebywa w jedności – kto zmieni to, co zamyślone przez Niego? Co dusza jego zażyczy, to i uczyni”[3]. I za pomocą nich był stworzony świat, jak powiedziano: „Dziesięcioma wypowiedziami stworzony został świat”[4]. Wszystkie one razem – dziesięć, i wszystkie one – jedno całe. I wszystkie one włączone są w pierwszy cytat Tory: „Na początku (bereszit) stworzył (bara) wszechmogący (Elokim) niebo (et szamaim) i ziemię (we et ha-arec)”[5]. Ponieważ „Na początku (bereszit)” – jest to Hochma, połączona z Keterem. „Stworzył (bara)” – jest to Bina. „Et” – włącza w siebie Hesed i Gwurę. „Niebo (szamaim)” – jest to Tiferet. „We-et” – Necach i Hod. Litera „waw” słowa „we-et” – jest to Jesod. „Ziemia” – jest to Malchut.

[1] Pisma, Pieśń nad pieśniami, 3:11.
[2] Prorocy, Izajasz, 49:3.
[3] Pisma, Hiob, 23:13.
[4] Miszna, Traktat Awot, 85.
[5] Tora, Bereszit, 1:1.