Usłyszałem podczas 4 dnia święta Paschy, 18 kwietnia 1949 r.

Zohar, rozdział Emor: „Powiedziała Szhina, Zebranie dusz Izraela: Ja śpię na egipskim wygnaniu” (Zohar, str. 43).

Zejście światła mochin – nazywa się „sen”.

„A serce moje czuwa” (Pieśń nad pieśniami 5:2) – serce (lew – litery lamed-dalet) oznacza 32 (liczbowe znaczenie lamed-dalet) drogi mądrości (hochma), w których świeci hochma, ale bez obłóczenia w hasadim, co jest uważane za egipskie wygnanie, dlatego nazywa się snem. Ale razem z tym, byli oni gotowi otrzymać światło mochin de-hochma, ale tylko ahoraim.

„Głos ukochanego, który do mnie puka” (Pieśń nad pieśniami 5:2) – czyli głos Z’A, który niesie hasadim (miłość i miłosierdzie). I o tym mówi Stwórca: „Otwórz Mi otwór wielkości ostrza igły” (Zohar) – czyli w czasie wyzwolenia On mówi im, żeby od nowa przyciągnęli świecenie hochma. A dopóki nie ma tam światła hasadim, to nazywa się otworem wielkości ostrza igły, dlatego że hochma nie świeci bez hasadim.

„I Ja otworzę przed tobą Wyższe Wrota” (Zohar) – czyli da jej hasadim, które poszerzy ją i pozwoli świecić w niej hochmie razem z hasadim. „Otwórz Mi, przecież w tobie znajduje się to wejście, gdzie Ja mogę wejść. Dlatego że nie mogą synowie moi wejść we mnie, a tylko w ciebie”. Synowie potrzebują światła hochma, ale nie może Z’A dać im go, dlatego że posiada tylko właściwość hasadim. Jeżeli zaś malchut przyciągnie hochmę, wtedy także i synowie będą mieli możliwość otrzymania światła hochma. Dlatego tylko ona jest zdolna otworzyć to wejście.

„A inaczej, Ja ukryty jestem i nie mogą Mnie znaleźć”. Czyli nie znajdą w Nim synowie doskonałości, przecież w tym czasie, kiedy w Z’A jest tylko hasadim, on znajduje się tylko na poziomie Wa’K, który nazywa się „puste powietrze”. Jeżeli zaś jest w nim także hochma, i mimo to on otrzymuje tylko hasadim, to nazywa się go hasadim – „czyste powietrze”. I chociaż jego hasadim jest bardziej ważne niż hochma, ale bez hochmy jest niemożliwym znaleźć w nim doskonałości.

I w tym sens napisanego: „Otwórz, żeby zlać się z Tobą i w zgodzie razem przebywać po wieczne czasy”. „Przyjdź i patrz, wówczas kiedy Stwórca uśmiercał pierworodnych w Egipcie, wszystkich tych, których zabił o północy, i opuścił poziomy z góry w dół” (Zohar). To oznacza naprawienie masachu de-hirik, który doprowadził do dwóch wydarzeń: zniknięcia stopnia Ga’R, a także przeciągnięcia światła hasadim – dzięki połączeniu których stało się możliwe rozprzestrzenienie mochin z góry w dół.

„Przyjdź w tę godzinę, kiedy zapieczętowuje Izrael znak Świętego Sojuszu, dokonując obrzezania”. Egzekucja pierworodnych i krew Pesach, a także krew obrzezania posiadają jeden sens. Egipcjanie czcili owce jak bóstwa, i paschalna ofiara odnosiła się do ich bóstw. Klipot Egiptu chcieli przyciągnąć gmar tikun, podobnie do grzechu na Drzewie Poznania – czyli pragnęli przyciągnąć światło Ga’R z góry w dół. Ale dzięki egzekucji Pesach zostały zniszczone Ga’R de-hochma, co oznacza uśmiercenie pierworodnych. Przecież pierworodny należy do poziomu Ga’R, a poziom Ga’R został odmieniony poprzez masach de-hirik, czyli wzniesienie manuli (kłódki zamykającej światło), prowadzącego do odmiany stopnia Ga’R.

I to oznacza krew (dam) od słowa milczenie (dmama), które podobne jest uśmierceniu (dmemit) Ga’R, w czym jest sens krwi brit mila. Gdzie nóż – to dinim de-nukwa (sądy nukwy), odmieniające dinim de-dhura (ograniczenia z męskiej strony). O czym napisano: „Były dwa rodzaje krwi: krew Pesach i krew brit mila”. I od wzniesienia krwi Pesach odmienia się Ga’R i odbywa się włączenie w naprawienie trzech linii, co daje do zrozumienia „nadproże drzwi” i „dwie mezuzy”. „Na czternasty dzień” (Szemot), itd., uciekł Izrael spod cudzej władzy i połączył się poprzez macę świętym związkiem.

Chamec oznacza światło mochin obłaczające się poniżej haze i świecące z góry w dół. A maca – to światło mochin świecące od haze i wyżej, gdzie nie mogą przyczepić się sitra achra. I to dlatego, że manula (kłódka), która otwiera się w noc Pesach, i dzięki której odbywa się ofiara Pesach i egzekucja pierworodnych, działa tylko w dół od siebie, czyli od tego miejsca w haze, gdzie ona otwiera się.

Wychodzi na to, że ona nie działa swoim sądem i ograniczeniami na wszystko, co znajduje się powyżej niej. Wtedy kiedy wszystko obłaczające się od haze i niżej, znajduje się pod jej oddziaływaniem, i dlatego tam wyczuwa się jej sąd i ograniczenie. Dlatego otrzymał Izrael ostrzeżenie, aby jeść w noc Pesach tylko macę, a nie chamec.

I posiada maca godność, której nie ma w chamcu, i istnieje w chamcu godność, której nie ma w macy. Godność macy jest w pełnym świetle mochin Ga’R de-hochma, również nazywającym się „dwoma wielkimi światłami” – jednak w formie ahoraim (od odwrotnej strony), dlatego że on nie może świecić z powodu nieobecności hasadim. A przewaga chamcu jest w tym, że chociaż jego światło odnosi się tylko do poziomu Wa’K, to jest już obłóczone w hasadim. I w chramie było światło mochin de-hochma, ale rozprzestrzeniało się od haze i wyżej, co oznacza właściwość macy. I dlatego powiedziano: „Gdyż żadne zakwaszenie i żaden miód nie powinny wywyższać się w ofiarę”.