26) Przyszła litera „cadi” przed Nim i powiedziała (aalat ot cadi kameih, amra kameih): „Władco światów! (ribon almin) Czy jest przyjemne przed Tobą, aby świat został stworzony mną? (ni’cha kamach lemivrei bi alma) Ponieważ we mnie pieczętują się sprawiedliwi (da’ana, bi chatimin cadikim), a Ty, który jesteś nazywany Sprawiedliwym, jesteś zapisany we mnie (we’ant, de’itkrei’at cadik, bi raszim), jak jest napisane: „Ponieważ Sprawiedliwy, Stwórca, kocha sprawiedliwość” (diktiv ki cadik Haszem cedakot ahew). I godne jest stworzyć świat we mnie” (ubi ja’ot lemivrei alma). Powiedział jej: „Cadi! Cadi – ty jesteś, i sprawiedliwy – ty jesteś (amar lah: Cadi! Cadi ant, we’cadik ant), ale musisz być ukryta, nie powinnaś być tak bardzo objawiona (awal ant carich lemehewe temira, leit ant carich le’itgallia kol kach), aby nie dawać pretekstu światu” (begin de’la le’mehab pitchon peh le’alma).
Dlaczego? (mai tam) Ponieważ jest to litera „jud” imienia Przymierza Świętego, która jest na niej osadzona i z nią zjednoczona (ihij, atja Jod diszma de’berit kadisza we’rachiw alah we’it’achad ba’hadah). I ta tajemnica – kiedy Święty, niech będzie błogosławiony, stworzył pierwszego człowieka, stworzył go jako istotę o dwóch obliczach (we’raza da, kad bara Kadosz Baruch Hu le’Adam haRiszon, du parcufin bera’oh). Dlatego oblicze „jud” jest zwrócone do tyłu w taki sposób jak litera „cadi” (ube’gin kach, anpoi di’jud mehadar la’achora kegawna da cadi). I oblicza nie były zwrócone jedno ku drugiemu, tak jak litera „cadi” (we’lo it’hadru anpin be’anpin kegawna da cadi). Spoglądała w górę tak jak „cadi” (istakal le’eila kegawna da cadi), i spoglądała w dół tak jak „cadi” (istakalat letata kegawna da cadi). Powiedział jej Święty, niech będzie błogosławiony (amar lah Kudsza Berich Hu): „I jeszcze, bo zamierzam rozdzielić cię i uczynić twoje oblicza zwrócone ku sobie, ale w innym miejscu się wywyższysz” (tu, da’ana zamin le’nasra lach, ule’meabad lach apin be’apin, awal be’atra achora tistallak). Odeszła sprzed Niego i poszła (nafkat mikameih we’azalat).
Sulam
26) Weszła litera „cadi צ”, zwracając się do Niego: „Władco świata! Niech będzie Tobie miłe stworzyć mną świat. Przecież mną oznaczani są sprawiedliwi, i Ty, nazywany Sprawiedliwym, również jesteś mną oznaczony. Jak powiedziano: „Bo sprawiedliwy jest Stwórca, sprawiedliwość miłuje”[1]. I przystoi mną stworzyć świat”.
Odpowiedział jej: „Cadi! Cadi – ty jesteś, i sprawiedliwy (cadik צדיק) – ty jesteś. Ale musisz być ukryta. Nie powinnaś się ujawniać tak bardzo” – aby zaczynać tobą stworzenie świata, „aby nie dać światu powodu do zarzutu”. I musi być ukryta dlatego, że była w formie „nun נ”, i ukazała się litera „jud י” Imienia, które jest przymierzem świętości, i siadając na niej wierzchem, połączyła się z nią. I stała się „cadi צ”.
I to jest powód, dla którego Stwórca, tworząc Adama Riszona, który odnosi się do właściwości Zeir Anpina, stworzył go w postaci dwóch parcufów: parcufa zachar i parcufa Nekewa, złączonych ze sobą swoimi achoraim (tylnymi stronami). I dlatego przednia strona „jud י” jest zwrócona w przeciwną stronę niż „nun נ”, w postaci „cadi צ”, gdzie „jud י” jest zwrócona przednią stroną w jedną stronę, a „nun נ” – w drugą stronę, i nie są one zwrócone do siebie „panim be-panim (przodem do przodu)”.
„I jeszcze – powiedział jej Stwórca – Ja w przyszłości rozdzielę cię, przerywając połączenie «achor be-achor» (tylnymi stronami) w tobie, i sprawię, że zostaniesz połączona «panim be-panim» (przodem do przodu). I w innym miejscu wywyższysz się, aby stać się taką, ale nie od razu” – to znaczy, że na początku stworzenia świata musi ona pozostawać w stanie „achor be-achor”, co wskazuje na ukrycie jej świecenia, i dlatego niemożliwe jest stworzenie nią świata. Wtedy litera „cadi צ” odeszła od Niego i oddaliła się.
Wyjaśnienie powiedzianego. Gdy „cadi צ” zobaczyła, że litera „taw ת” została odrzucona z powodu surowych sądów w niej, a „szin ש” została odrzucona z powodu utrzymania w niej sitra achra, nabrała odwagi, myśląc, że z pewnością zasługuje na stworzenie nią świata – przecież ma tę samą pieczęć, co one, a dodatkowo, w przeciwieństwie do nich, nie posiada żadnego utrzymania sitra achra.
I powiedziała: „Mną oznaczani są sprawiedliwi” – pieczęcią świętego przymierza, poprzez obrzezanie i podwinięcie, które odpycha wszystkie zewnętrzne siły. „I Ty, nazywany Sprawiedliwym, również jesteś mną oznaczony” – bo również Stwórca, to znaczy Bina, został ustanowiony jako „sprawiedliwy i sprawiedliwość”, tak jak Zeir Anpin. I to GaR Biny, które zostały ustanowione w Aba we-Imie, w postaci: „ścieżka Aby łączy się z drogą Imy”. „Jak dwoje ukochanych, obejmujących się nawzajem”[2], którzy są nieustannie w ziwugu (złączeniu), który nigdy się nie kończy. Jak powiedziano: „Sprawiedliwy jest Stwórca, sprawiedliwość miłuje”.
„Sprawiedliwy (cadik צדיק)” – wskazuje na Jesod Aby, „sprawiedliwość (cidkut צדקות)” – wskazuje na Jesod Imy, i to są sfirot Necach i Hod, nazywane „sprawiedliwością Stwórcy”. I ponieważ „sprawiedliwy (cadik צדיק)” miłuje „sprawiedliwość (cidkut צדקות)”, ich ziwug (złączenie) nigdy się nie przerywa. Dlatego powiedziała: „Zasługuję na to, aby mną stworzyć świat. I za pomocą mojej właściwości świat będzie mógł istnieć, krocząc prostą drogą do ostatecznej naprawy”.
I odpowiedział jej: „Cadi! Cadi – ty jesteś, i sprawiedliwy (cadik) – ty jesteś”, ponieważ litera „cadi צ” to Jesod Zeir Anpina, i kiedy ten Jesod jest połączony z Nukwą, nazywa się sprawiedliwym (cadik צדיק). Ponieważ dziewięć sfirot Zeir Anpina rozciąga się od litery „jud י” do „cadi צדי”, a „kuf ק” to początek Nukwy, i kiedy Nukwa łączy się z Jesodem, to „kuf ק” łączy się z „cadi צדי”, i wtedy Jesod nazywa się sprawiedliwym (cadik צדיק).
I to jest wewnętrzny sens pochwały jej przez Stwórcę: „Cadi – ty” – na swoim miejscu w Jesodzie Zeir Anpina, i „Cadi – ty” – na Moim miejscu, bo jesteś zapisana we Mnie, w ziwugu, który nie ustaje, a także „sprawiedliwy (cadik צדיק) – ty” – ponieważ Nukwa jest w tobie zawarta, w „kuf ק”, która następuje po „cadi צדי”. „I mimo to, nie jesteś odpowiednia do stworzenia tobą świata”.
Dlatego powiedziano: „Ale musisz być ukryta. Nie powinnaś się ujawniać tak bardzo, aby nie dać światu powodu do zarzutu”. I musi być ukryta dlatego, że była w formie „nun נ”. Przecież Jesod Zeir Anpina zawiera w sobie Nukwę, to znaczy „kuf ק” w słowie „sprawiedliwy (cadik צדיק)”, na co wskazał jej Stwórca: „Sprawiedliwy (cadik צדיק) – ty jesteś”. I kiedy Nukwa jest w nim zawarta w postaci „cadi צ”, przybiera w nim formę litery „nun נ”, ponieważ „nun נ” to Gwura Zeir Anpina, jako że „jud י”, „kaf כ”, „lamed ל” to GaR, Keter-Hochma-Bina, a „mem מ”, „nun נ” to Hesed i Gwura.
I o tej „nun נ” powiedziano: „Ja – rozum (Bina), mnie – siła (Gwura)”[3], ponieważ w wielkim stanie (gadlut), gdy HaGaT stają się HaBaD, Gwura staje się Biną. A w czasie małego stanu (katnut), gdy Aba wyprowadza Imę na zewnątrz, Bina staje się Gwurą, tzn. „nun נ”. I dlatego upadek wskazuje na nią, ponieważ spada ona z właściwości GaR do WaK, w wyniku tego, że Aba wyprowadził Binę i ZoN poza granice rosz.
I o tym powiedziano: „Nie powinnaś się ujawniać w takim stopniu, aby nie dać światu powodu do nagany”. I powinna być ukryta, ponieważ była w formie „nun נ”, i pojawiła się litera „jud י” imienia, które jest przymierzem świętości, i dosiadłszy ją, połączyła się z nią. Innymi słowy, Nukwa, włączona w „cadi צ”, jest formą litery „nun נ” w niej, i to jest Gwura we właściwości upadającej Biny. A „jud י” w niej – to Jesod samego Zeir Anpina, nazywany „imieniem świętego przymierza”. I znajdują się one w stanie „achor be-achor”, gdy ich achoraim (tylne strony) są złączone ze sobą, a panim (przednie strony) widoczne na zewnątrz. Ponieważ przednia strona „jud י” jest zwrócona na zewnątrz, a nie w stronę „nun נ”, i tak samo – przednia strona „nun נ” jest zwrócona na zewnątrz, a nie w stronę „jud י”. I to wskazuje, że w ich achoraim jest uchwycenie (zewnętrznych właściwości), i dlatego ich achoraim muszą być ukryte. Jak powiedziano: „A tylną częścią – zwrócone do wewnątrz”[4] – aby zewnętrzne właściwości nie uchwyciły się w nich.
I to oznacza powiedziane: „Nie powinnaś się ujawniać w takim stopniu, aby nie dać światu powodu do nagany” – z powodu tego, że w twoich achoraim jest brak, powinnaś pozostawać w ukryciu, aby nie dawać zewnętrznym właściwościom powodu do uchwycenia się tam, między tymi, którzy są w zjednoczeniu. I dlatego nie nadajesz się do stworzenia tobą świata – ponieważ i w tobie powstaje uchwycenie klipot.
I z tego powodu, że w „cadi צ” Jesod i Malchut znajdują się w stanie „achor be-achor”, również Adam Riszon wyszedł „achor be-achor”, we właściwości dwóch parcufów. Dlatego powiedziano: „I w tym jest przyczyna tego, że Stwórca, stwarzając Adama Riszona, należącego do właściwości Zeir Anpina, stworzył go w postaci dwóch parcufów”.
I jeszcze powiedział jej Stwórca: „W przyszłości oddzielę cię, przerywając połączenie achor be-achor (tylnymi stronami) w tobie, i uczynię cię połączoną panim be-panim (przednimi stronami). I w innym miejscu się wywyższysz”. Wyjaśnienie. „Jeśli powiesz, że mógłbym stworzyć tobą świat w stanie panim be-panim, tak jak w przyszłości cię oddzielę, aby doprowadzić do stanu panim be-panim – to nie jest argument, ponieważ w czasie, gdy ustanowię cię panim be-panim z Nukwą, to i wtedy nie stanie się to na twoim miejscu na dole, a jedynie poprzez wzniesienie cię na Moje miejsce, na miejsce wyższych Aba we-Ima. I ponieważ stan panim be-panim na twoim miejscu nie będzie naprawiony, to i wtedy będzie uchwycenie klipot na twoim stopniu. I dlatego nie nadajesz się do stworzenia tobą świata”. Dlatego powiedziano: „I jeszcze – powiedział jej Stwórca” – tzn. jeszcze bardziej, „w przyszłości oddzielę cię, rozłączając połączenie achor be-achor w tobie, i uczynię cię połączoną panim be-panim. Jednak to nie będzie na twoim miejscu, lecz podniesiesz się do innego miejsca, aby stać się taką, na miejsce Aba we-Ima, ponieważ w tym czasie wzniesiesz się i obłóczysz się w Abę we-Imę. Jednak na twoim własnym miejscu nie zostanie to naprawione aż do zakończenia naprawy. Jakże więc mogę stworzyć tobą świat, jeśli i w tobie obecne jest uchwycenie zewnętrznych?!”
[1] Pisma, Tehilim, 11:7. „Bo sprawiedliwy jest Stwórca, kocha sprawiedliwość, prawi oglądać będą Jego oblicze”.
[2] Zohar, parasza Truma, sekcja Sifra de-Cniuta, p. 11.
[3] Pisma, Miszlej, 8:14. „Moja jest rada i mądrość, moja jest roztropność, moja jest siła”.
[4] Prorocy, Melachim Alef, 7:25. „Morze stało na dwunastu bykach: trzy zwrócone były na północ, trzy zwrócone na zachód, trzy zwrócone na południe, a trzy zwrócone na wschód. Morze spoczywało na nich od góry, a ich tylne części były zwrócone do wewnątrz”.