247) Chcieli wyruszyć, więc wstali. Rzekł rabbi Szymon: „Tutaj mamy jeszcze sprawę do wyjaśnienia” (ba-o le-mejzal, kamu, amar rabbi Szymon, mila hacha gaban). Otworzył rabbi Szymon i powiedział: „Napisane są dwa wersety: „Ponieważ Stwórca, twój Elohim, jest ogniem pożerającym” (petach rabbi Szymon wa-amar, trej keraej ketiwej: ‘ki Haszem Elohejcha esz ochla hu’), oraz „A wy, którzy przylgnęliście do Stwórcy, waszego Elohim, żyjecie wszyscy dzisiaj” (u-ketiw hatam: ‘we-atem ha-dwekim ba-Haszem Elohejchem chajim kulchem ha-jom’). Te wersety już wyjaśniliśmy w wielu miejscach i moi przyjaciele pobudzili się nimi (hane keraej, okimna le-ho be-kama atar, we-it ar u be-ho chawraj ja). Chodź i zobacz. „Ponieważ Stwórca, twój Elohim, jest ogniem pożerającym” – oto już powiedziano, a moi przyjaciele już o tym mówili (ta chaze, ‘ki Haszem Elohejcha esz ochla hu’, ha itmar, mila da, be-go chawraj ja). Istnieje ogień, który pożera ogień i pochłania go oraz niszczy, ponieważ istnieje ogień silniejszy od innego ognia (de-it esza ochla esza, we-achil lah we-szece lah, be-gin de-it esza takifa me-esza). I tak to wyjaśnili (we-okmuha).
Sulam
247) Są dwa powiedzenia. Pierwsze: „Bo Stwórca, Wszechmogący twój, jest ogniem pożerającym”[1], co oznacza, że nie można się do Niego przylgnąć, tak jak niemożliwe jest przylgnięcie do ognia. A drugie powiedzenie: „A wy, którzy przylgnęliście do Stwórcy, Wszechmogącego waszego, jesteście dziś wszyscy żywi”[2], – to znaczy, że możliwe jest przylgnięcie do Niego. „Bo Stwórca, Wszechmogący twój, jest ogniem pożerającym”, – pożerającym inny ogień, to znaczy On pożera i niszczy go, ponieważ istnieje ogień, który jest silniejszy od zwykłego ognia.
248) Ale chodź i zobacz, kto chce poznać mądrość świętego zjednoczenia, niech spojrzy na płomień, który wznosi się z węgla lub z lampy, która płonie (awal ta chaze, man de-ba-ej le-minda chachmta de-jichuda kadisza, jista-kal be-szalhewa de-salka mi-go gachelta, o mi-go bocina de-daleik). Ponieważ płomień nie wznosi się, dopóki nie połączy się z grubszą substancją (de-ha szalhewa la salka ela kad it-achid be-mila gassa).
Sulam
248) Każdy, kto pragnie poznać mądrość świętego zjednoczenia, powinien zwrócić uwagę na płomień wznoszący się z węgla lub wznoszący się z płonącej świecy, ponieważ płomień może się unosić tylko wtedy, gdy połączy się z czymś gęstym.
249) Chodź i zobacz. W płomieniu, który się wznosi, są dwa światła (ta chaze, be-szalhewa de-salka, it trejn nehorin). Jedno światło jest białe i świecące, a drugie, które się z nim łączy, jest niebieskie lub czarne (chad nehora chiwra de-nahir, we-chad nehora de-it-achid ba, uchma o tichla). To białe światło jest wyżej i wznosi się prostą drogą (hahu nehora chiwra ihu le-ejla, we-salka be-orach miszor). A pod nim jest to światło niebieskie lub czarne, które jest tronem dla tego białego (u-techotej, hahu nehora tichla o uchma, de-ihu korsaja le-hahu chiwra).
Sulam
249) W wznoszącym się płomieniu są dwa światła. Jedno – to lśniące białe światło, a drugie – to światło, które utrzymuje to białe światło, i jest to światło czarne lub niebieskie. Białe światło, które świeci, znajduje się na górze, i to światło unosi się prostą drogą, a pod nim znajduje się światło niebieskie lub czarne, będące tronem dla białego światła.
250) A to białe światło spoczywa nad nim i jedno łączy się z drugim, aby wszystko było jednym (we-hahu nehora chiwra szarej iluja, we-it achidu da be-da, le-mehewej kola chad). A to czarne światło lub w odcieniu niebieskim, które jest na dole, jest tronem chwały dla tego białego (we-hahu nehora uchma, o gawwan tichla, de-ihu le-tata, hu korsaja d-jekar le-hahu chiwra). I dlatego jest tajemnica „błękitu” (we-al da raza d-ticheleta).
Sulam
250) I to lśniące białe światło ustanawia się nad niebieskim światłem, i one włączają się w siebie nawzajem oraz łączą się, aby stać się doskonałą jednością. A inne światło, czarne lub niebieskie z wyglądu, znajdujące się poniżej niego, jest tronem wielkości dla białego światła. Dlatego ma ono niebieski wygląd, ponieważ jest tronem wielkości, a tron wielkości jest podobny w swoim odcieniu do koloru niebieskiego.
251) A ten tron, który jest niebieski lub czarny, łączy się z inną substancją, aby zapłonąć, a ta jest poniżej (we-haj korsaja tichla uchma, it achad be-mila achara le-itdalleka, de-hu mi-tata). I to pobudza go, aby połączyć się z białym światłem (we-hahu it ar leje, le-it achada bi-nehora chiwra).
Sulam
251) Ten tron, odnoszący się do właściwości niebieskiego lub czarnego światła, jest połączony z innym przedmiotem, podtrzymującym spalanie i znajdującym się pod nim, który pobudza go do włączenia się w białe światło.
252) A to niebieskie lub czarne światło czasami zmienia się na czerwone (we-da tichla uchma, le-zimnin it hadar sumka). Natomiast to białe światło, które jest nad nim, nigdy się nie zmienia, ponieważ biel jest stała (we-hahu nehora chiwra de-alej, la isztanne le-almin, de-ha chiwra hu tadir). Ale to niebieskie światło zmienia się na te kolory – czasami jest niebieskie lub czarne, a czasami czerwone (awal haj tichla isztanne le-gawwanin ilein, le-zimnin tichla o uchma, u-le-zimnin sumka).
Sulam
252) I to niebieskie i czarne światło czasami ponownie staje się czerwone, natomiast białe światło, które znajduje się nad nim, nigdy się nie zmienia i zawsze pozostaje białe. Jednak niebieskie światło ulega zmianie, przybierając te kolory – czasami jest niebieskie i czarne, a czasami czerwone.
253) A to łączy się z dwiema stronami (we-haj it achad li-trejn sitrin). Łączy się z góry z tym białym światłem (it achad le-ejla, be-hahu nehora chiwra). Łączy się z dołu z tą substancją, która jest pod nim, która jest dla niego naprawiona, aby świecić i łączyć się z nim (it achad le-tata, be-hahu mila di-techotoj, di-metakna bej le-anahara u-le-it achada bej).
Sulam
253) Niebieskie światło włącza się w dwie strony – u góry w białe światło, a u dołu w grubą materię, która znajduje się pod nim, w knot przygotowany dla niego, aby świeciło, trzymając się w nim, ponieważ knot daje mu utrzymanie, i dzięki temu łączy się z białym lśniącym światłem.
Wyjaśnienie powyższego: Białe światło – to światło chasadim, światło Zeir Anpina, oznaczane literami „jud-hej-waw יהו” w imieniu AWAJa (יהוה). A niebieskie lub czarne światło – to światło Nukwy, oznaczane ostatnią literą „hej ה” w imieniu AWAJa (יהוה). Białe lśniące światło – to światło kropki cholam, będące światłem chasadim i prawą linią, a także światłem wyższych Aba we-Ima. Niebieskie lub czarne światło – to światło kropki szuruk, będące światłem Hochmy i lewą linią, a także światłem ISZSuT. Wiadomo, że te dwie linie, prawa i lewa, wychodzące z dwóch kropek – cholam i szuruk, pozostają w sprzeczności i nie mogą świecić, dopóki nie wyjdzie stopień chasadim na ekran kropki chirik, to znaczy na ekran Zeir Anpina, który jest pierwszym stadium. I wtedy staje się on linią środkową, godzącą te dwie linie – prawą i lewą, przy czym każda z nich włącza się w drugą, i wtedy lewa linia otrzymuje świecenie chasadim od prawej, a prawa otrzymuje świecenie Hochmy od lewej.
Siła tego ekranu, znajdującego się w kropce chirik, nazywa się „grubą materią”, która zapala niebieskie światło, to znaczy lewą linię, i łączy je z lśniącym białym światłem – prawą linią. A bez tej grubej materii te dwie linie – prawa i lewa – pozostałyby w sprzeczności i nie mogłyby świecić[3]. I te trzy kropki najpierw wychodzą w Binie, w postaci „trzy wychodzą z jednej”, a następnie wychodzą również w ZoN, w postaci „jeden zasługuje na wszystkie trzy”. I w czasie, gdy ZoN otrzymują te mohin w doskonałości, obłóczają się w Abę we-Imę i ISZSuT, i wtedy Zeir Anpin staje się światłem kropki cholam, tak jak Aba we-Ima, a Nukwa – światłem kropki szuruk, tak jak ISZSuT. I nie mogą dokonać ziwugu (połączenia) ze sobą, dopóki nie wyjdzie stopień chasadim na ekran pierwszego stadium, godzący te dwie kropki, tak jak w Binie.
Jednak tutaj ekran kropki chirik znajduje się w duszach Israela. Ponieważ tak jak litery ELE Biny podnoszą do siebie ZoN, a ich ekran służy jako linia godząca w Binie, tak samo litery ELE parcufa ZoN podnoszą do siebie dusze Israela, a ich ekran służy jako linia godząca w ZoN. W ten sposób ta gruba materia, która powoduje, że Nukwa, będąca właściwością kropki szuruk i lewej linii, łączy się z Zeir Anpinem, będącym właściwością kropki cholam, staje się siłą ekranu dusz Israela. I aby zapalić się i połączyć z białym światłem, to niebieskie światło otrzymuje przebudzenie tylko od Israela, ponieważ to oni są nosicielami ekranu kropki chirik, bez którego nie ma jedności między Zeir Anpinem a Nukwą.
254) A to pożera stale i niszczy tę substancję, która się z nim łączy (we-da ochla tadir, we-szecej le-hahu mila de-szawjajn leje). Ponieważ cokolwiek się do niego przywiązuje z dołu i na czym spoczywa to niebieskie światło, jest przez nie pochłaniane i zjadane (de-ha be-kol ma de-itdabbak bej le-tata, we-szarja aloj hahu nehora tichla, szecej leje, we-ochil leje). Ponieważ jego naturą jest niszczyć i pożerać, gdyż w nim zawiera się zniszczenie wszystkiego i śmierć wszystkiego (be-gin de-orchoj hu le-szeica-a, u-le-mehewej ochil, de-ha bej talja szeicu de-kola, mota de-kola). I dlatego pożera wszystko, co się do niego przywiązuje od dołu (u-be-ginej kach, ihi ochil, kol ma de-itdabbek bej le-tata).
Sulam
254) I niebieskie światło świecy zawsze pożera i niszczy tę grubą materię, która jest dla niego ustanowiona, to znaczy knot. Ponieważ wszystko, z czym niebieskie światło łączy się od dołu, znajdując się nad tym, zostaje przez nie zniszczone i spalone. Jest tak, ponieważ jego właściwością jest niszczenie i pożeranie, gdyż od niego zależy unicestwienie wszystkiego i śmierć wszystkiego. Ponieważ niebieskie światło – to Nukwa, nazywana Drzewem Poznania, od której pochodzą śmierć i zniszczenie.
255) A to białe światło, które spoczywa nad nim, nie pożera i nie niszczy nigdy, i jego światło się nie zmienia (we-hahu nehora chiwra de-szarja aloj, la ochil we-la szecej le-almin, we-la isztanne nehorej). I dlatego powiedział Mosze: „Bo Stwórca, twój Elohim, jest ogniem pożerającym” (we-al da amar Mosze: ki Haszem Elohejcha esz ochla hu). Rzeczywiście pożerającym, ponieważ pożera i niszczy wszystko, co spoczywa pod nim (ochla wadaj, ochil we-szecej kol ma de-szarja techotoj). I dlatego powiedział: „Stwórca, twój Elohim”, a nie „nasz Elohim”, ponieważ Mosze znajdował się w tym białym świetle powyżej, które nie niszczy i nie pożera (we-al da amar Haszem Elohejcha, we-la Elohejnu, be-gin de-Mosze, be-hahu nehora chiwra di-le-ejla hawa, de-la szecej we-la ochil).
Sulam
255) A białe światło, które znajduje się nad niebieskim światłem, nigdy nie pożera i nie niszczy, a jego światło nigdy się nie zmienia, nie przybierając innego koloru. Ponieważ białe światło – to światło chasadim, które nigdy się nie zmienia i nie staje się bardziej surowe. I nie ma w nim także żadnego włączenia sądów. Dlatego nigdy nie spala i nie niszczy.
I dlatego Mosze powiedział: „Bo Stwórca, Wszechmogący twój, jest ogniem pożerającym”, ponieważ On rzeczywiście jest ogniem pożerającym, gdyż spala i niszczy wszystko, co znajduje się pod Nim. I dlatego Mosze powiedział: „Bo Stwórca, Wszechmogący twój, jest ogniem pożerającym”, a nie „Stwórca, Wszechmogący nasz”, ponieważ Mosze był budową (merkawą) dla białego światła na górze, które nie spala i nie niszczy, gdyż nie ma w nim włączenia sądów.
256) Chodź i zobacz. To niebieskie światło nie ma pobudzenia do zapłonięcia i połączenia się z białym światłem, chyba że poprzez Israel, który przylgnie do niego od dołu (ta chaze, leit leje it ar uta, le-itdalleka haj nehora tichla, le-it achada bi-nehora chiwra, ela al jedej Israel, de-inun mitdabb kin bej techotoj).
Sulam
256) I aby zapalić się i połączyć z białym światłem, to niebieskie światło otrzymuje przebudzenie tylko od Israela, którzy przylgnęli do niego od dołu, podobnie jak knot przylega do niebieskiego światła od dołu.
257) Chodź i zobacz. Chociaż natura tego niebieskiego lub czarnego światła polega na niszczeniu wszystkiego, co się do niego przyłącza od dołu (we-ta chaze, af al gaw de-orchej de-haj nehora tichla uchma, le-szeica-a kol ma de-itdabbak bej techotoj), to jednak Israel przylgnąwszy do niego od dołu, pozostaje w istnieniu (Israel mitdabb kin bej techotoj, we-kajman be-kijuma). Jak jest napisane: „A wy, którzy przylgnęliście do Stwórcy, waszego Elohim, żyjecie” (hahu di-ketiw: we-atem ha-dwekim ba-Haszem Elohejchem chajim). „Do Stwórcy, waszego Elohim”, a nie „naszego Elohim”, w tym niebieskim lub czarnym świetle, które pożera i niszczy wszystko, co się do niego przyłącza od dołu (ba-Haszem Elohejchem, we-la Elohejnu, be-hahu nehora tichla uchma, de-ochil we-szecej, kol ma de-itdabbak bej techotej). A jednak wy przylgnęliście do niego i istniejecie, jak jest napisane: „żyjecie wszyscy dzisiaj” (we-atun mitdabb kin bej we-kajmej, di-ketiw: chajim kulchem ha-jom).
Sulam
257) I chociaż właściwością tego niebiesko-czarnego światła jest niszczenie wszystkiego, co przylgnie do niego od dołu, to jednak Israel przylgnęli do niego od dołu i pozostają żywi. I również powiedziano: „A wy, którzy przylgnęliście do Stwórcy, Wszechmogącego waszego, jesteście dziś wszyscy żywi”. „Do Stwórcy, Wszechmogącego waszego” – to znaczy do Nukwy. I nie powiedziano: „Do Stwórcy, Wszechmogącego naszego”, co oznaczałoby – do Zeir Anpina, którego budową (merkawą) jest Mosze. To znaczy, że powiedział im: „A wy, chociaż przylgnęliście do tego niebieskiego i czarnego światła, które spala i niszczy wszystko, co przylgnie do niego od dołu, to jednak jesteście z nim zespoleni i pozostajecie żywi. Jak powiedziano: „Jesteście dziś wszyscy żywi”, ponieważ niebieskie światło nie spaliło i nie zniszczyło was”.
258) A nad białym światłem spoczywa wyższe, ukryte światło, które je otacza (we-al nehora chiwra, szarja le-ejla nehora setima de-akef leje). I tutaj jest wyższa tajemnica (we-raza ilaa-a hacha). I wszystko można znaleźć w płomieniu, który się wznosi, i w mądrościach wyższych, które są w nim (we-kola tiszkach be-szalhewa de-salek, we-chachmetin de-eljonin beje). Przyszedł rabbi Pinchas i pocałował go, mówiąc: „Błogosławiony Miłosierny, że mnie tutaj sprowadził” (ata rabbi Pinchas u-naszakej, amar: berich rachmana de-i arana hacha). I poszli razem z rabbi Pinchasem przez trzy mile (azlu immej de-rabbi Pinchas telat milin).
Sulam
258) A nad białym światłem, na górze, znajduje się ukryte, otaczające je światło. I tutaj skryta jest najwyższa tajemnica. To znaczy, że chodzi o wyższe otaczające światło, znajdujące się nad Zeir Anpinem, który nazywany jest białym światłem, a jego poznanie jest całkowicie niemożliwe. I wszystko to – niebieskie światło i białe światło, oraz ukryte otaczające światło – znajduje się w płomieniu wznoszącym się ze świecy, a najwyższa mądrość jest w nim zawarta.
259) Rabbi Szymon i jego towarzysze wrócili (ahadru rabbi Szymon we-chawrajja). Rzekł rabbi Szymon: „To, co powiedzieliśmy, jest tajemnicą mądrości w świętym zjednoczeniu” (amar rabbi Szymon: ha da-amaran, raza de-chachmta ihu be-jichuda kadisza). I dlatego ostatnie hej w świętym imieniu to niebieskie lub czarne światło, które łączy się z jud, hej i waw, które są białym światłem, które świeci (di-be-gin kach ha-ej batraa di-szma kadisza, ihu nehora tichla uchma, de-it achad be-jud, hej, waw, de-hu nehora chiwra de-nahir).
Sulam
259) To jest tajemnica mądrości zawartej w świętym zjednoczeniu, ponieważ również ostatnia „hej ה” świętego Imienia, to znaczy Nukwa, jest niebieskim i czarnym światłem i jest połączona z „jud-hej-waw יהו”, Zeir Anpinem – lśniącym białym światłem.
260) Chodź i zobacz. Czasami to niebieskie światło nazywane jest dalet, a czasami hej (ta chaze, le-zimnin haj nehora tichla dalet, u-le-zimnin hej). Ale kiedy Israel nie przylgnie do niego od dołu, aby je zapalić i połączyć z białym światłem, wtedy jest dalet (ela be-zimna de-la mitdabb kin bej Israel le-tata, le-adlaka leje, le-it achada bi-nehora chiwra, ihu dalet). A gdy się budzi, aby połączyć się z białym światłem, wtedy nazywane jest hej (u-le-zimna de-mit ar e leje, le-itchabb ra im nehora chiwra, kedein ikrej hej).
Sulam
260) Czasami niebieskie światło oznaczane jest literą „dalet ד”, a czasami literą „hej ה”. W czasie, gdy Israel nie są do niego przylgnięci od dołu, aby je zapalić i połączyć z białym światłem, jest ono oznaczane literą „dalet ד”. A w czasie, gdy Israel je pobudzają, to znaczy podnoszą MaN, aby połączyć się z białym światłem, nazywane jest „hej ה”.
261) Skąd to wiemy? Ponieważ jest napisane: „Jeśli będzie dziewczyna dziewicą” (ki jihje naara betula), a napisane jest naar bez litery hej (menalan, di-ketiw: ‘naara’ – naar ketiw, be-la hej). Jaki jest tego powód? Ponieważ nie połączyła się z męskim (ma taman? Be-gin de-la itchabb rat bi-dechura). I wszędzie, gdzie nie znajdują się męski i żeński razem, litera hej nie występuje, odchodzi stamtąd i pozostaje dalet (u-be-kol atar de-la isztakk chu dechar we-nukwa, ha-ej la isztakkach, we-salka mi-tamman, we-isztakar dalet).
Sulam
261) „Jeśli będzie dziewica dziewicą”[4]. Słowo „dziewica (naar נער )” jest skrócone, bez „hej ה”, ponieważ nie połączyła się z zacharem. I w każdym miejscu, gdzie nie ma zachara i nukwy, – nie ma „hej ה”. Dlatego napisano „dziewica (naar נער)” bez „hej ה”, i „hej ה” wzniosła się stamtąd, a wtedy nukwa pozostaje we właściwości litery „dalet ד”, wskazującej na ubóstwo (dalut) i nędzę.
262) Ponieważ za każdym razem, gdy łączy się z białym światłem, które świeci, jest nazywana hej (de-ha ihi kol zimna de-itchabb rat bi-nehora chiwra de-nahir, ikrej hej). Ponieważ wtedy wszystko łączy się razem, ona przylega do białego światła, a Israel przylgnie do niej i stoi pod nią, aby ją zapalić, i wtedy wszystko staje się jednym (de-ha kedein kola itchabbar ka-chada, ihi itdabb kat bi-nehora chiwra, we-Israel mitdabb kin ba, we-kajma techota, le-adlaka la, u-kedein kola chad).
Sulam
262) Kiedy łączy się z lśniącym białym światłem, nazywa się „hej ה”, ponieważ wtedy wszystko łączy się w jedną całość – Nukwa przylega do białego światła, a Israel przylegają do niej i znajdują się pod nią, aby zapalić ją za pomocą MaN, które podnoszą litery ELE. I wtedy wszystko staje się jedną całością, ponieważ Zeir Anpin i Nukwa połączyli się, a Israel wznoszą MaN do Nukwy, aby ją zapalić i połączyć z Zeir Anpinem. A ponieważ bez ich MaN nie mogłaby się połączyć, również oni łączą się z nimi. Ponieważ całą miarę, jaką dolny wywołuje w wyższym, otrzymuje również on sam, i wtedy Stwórca, Szhina Jego i Israel stają się jedną całością.
263) I to jest tajemnica ofiary, jak nauczyliśmy się, że gdy wznosi się, pobudza to to niebieskie światło do zapłonięcia (we-da hu raza de-karbana, di-tenana de-salek, at ar leje, le-haj nehora tichla le-adlaka). A gdy się zapali, łączy się z białym światłem i lampa płonie w jednym zjednoczeniu (we-kad itdallak, itchabbar bi-nehora chiwra, u-szraga daleik be-jichuda chad).
Sulam
263) I to jest ofiara. Dym wznoszący się z ogniska pobudza niebieskie światło do zapłonięcia, a gdy się zapala, łączy się z białym światłem. I świeca, to znaczy Szhina, płonie w pełnym zjednoczeniu, łącząc się z białym światłem i z dymem, i te trzy stają się jedną całością.
264) A ponieważ natura tego niebieskiego światła polega na niszczeniu i pożeraniu wszystkiego, co się do niego przyłączy od dołu (u-be-gin de-orchej de-haj nehora tichla le-szeica-a, u-le-mehewej ochil kol ma de-itdabbak bej techotej), gdy znajduje się wola i lampa płonie w jednym połączeniu, wtedy jest napisane: „I spadł ogień Stwórcy i strawił całopalenie…” (kad raawa isztakkach, u-szraga daleik be-chibbura chad, kedein ketiw: ‘wa-tipol esz Haszem wa-tochal et ha-ola we-go’). I wtedy wiadomo, że ta lampa płonie w jednym połączeniu i w jednym związku (u-kedein it jeda, de-hahi sraga daleik be-chibbura chad, we-kiszura chad). Niebieskie światło przyłącza się do białego światła i staje się jednym (nehora tichla itdabbak bi-nehora chiwra, we-ihu chad). Pożera to, co jest pod nim, trawy i górne warstwy, co oznacza, że nie pożera tego, co pod nim, chyba że w czasie, gdy ono się wznosi (ochil techotej tarbin we-ilawon, de-maszma de-ha la ochil techotej, ela be-zimna de-ihu salik). I wszystko zostaje związane i połączone w białym świetle, i wtedy nastaje pokój we wszystkich światach, a wszystko zostaje połączone w jedno zjednoczenie (we-kola itkaszar we-itchabbar bi-nehora chiwra, u-kedein szelama de-almin kalhu, we-kola itkaszar be-jichuda chad).
Sulam
264) I ponieważ właściwością tego niebieskiego światła jest niszczenie i spalanie wszystkiego, co przylgnie do niego od dołu, gdy nadchodzi czas łaski i świeca płonie w pełnym zjednoczeniu, wtedy powiedziano: „I zstąpił ogień Stwórcy i pochłonął ofiarę całopalną”. A gdy wszystko pod nim się spala, wiadomo, że świeca, Szhina, płonie w pełnym połączeniu i jedności. Ponieważ niebieskie światło przylega do białego światła i staje się z nim jednością. Jak one stają się jednością? Niebieskie światło, Nukwa, łączy się z białym światłem, Zeir Anpinem, i oboje stają się jednością. I również niebieskie światło pożera i spala pod sobą cały tłuszcz i ofiary całopalne. To oznacza, że pożera i spala to, co znajduje się pod nim, tylko w czasie wznoszenia się ku białemu światłu. W ten sposób wszystko – dym i niebieskie światło – wiąże się i łączy z białym światłem. I wtedy ustanawia się pokój we wszystkich światach, i wszystko wiąże się w pełnym zjednoczeniu.
265) A po tym, jak zakończy niszczenie pod sobą, to niebieskie światło przyłączają się do niego ci, którzy są pod nim – kapłani, lewici i Israel (u-lewatar de-sajjem le-szeica-a techotej, haj nehora tichla, mitdabb kin bej techotej, ka-hanej we-Lewaj ej we-Israel). Jedni w radości pieśni, drudzy w pragnieniu serca, a inni w modlitwie (ilein be-chedwata de-szir, we-ilein bi-reuta de-liba, we-ilein bi-clota). I lampa płonie nad nimi, i światła łączą się jako jedno, a światy jaśnieją, i błogosławieństwa spływają na wyższych i niższych (u-szraga daleik alajjehu, we-itdabb ku nehorin ke-chad, u-nehirin almin, u-mitbarchin ilaa-in we-tata-in).
Sulam
265) Po tym, jak niebieskie światło zakończy spalanie i niszczenie wszystkiego, co znajduje się pod nim, przychodzą i przylgną do niego wtedy koheni, lewici i Israel. Lewici wznoszą w radości pieśni, koheni w skupieniu serca, a Israel w modlitwie. I świeca, Szhina, płonie nad nimi i świeci. Światła łączą się w jedność, światy jaśnieją, a wyżsi błogosławią niższych.
266) I wtedy: „A wy, którzy przylgnęliście do Stwórcy, waszego Elohim, żyjecie wszyscy dzisiaj” (u-kedein: we-atem ha-dwekim ba-Haszem Elohejchem chajim kulchem ha-jom). „A wy” – powinno być napisane samo „wy”, ale litera waw została dodana, aby włączyć tłuszcze i całopalenia, które się do niego przyłączają i są pożerane oraz niszczone (we-atem, ‘atem’ mi-baej leje, ela waw le-osafa, al tarbin we-ilawon, de-inun mitdabb kin bej, we-ochlin we-szacan). A wy przylgnęliście do niego, do tego niebieskiego lub czarnego światła, które pożera, a wy pozostajecie (we-atun mitdabb kin bej, be-hahu nehora tichla uchma de-ochla, we-atun kajmin). To jest to, co jest napisane: „żyjecie wszyscy dzisiaj” (hada hu di-ketiw: chajim kulchem ha-jom).
Sulam
266) Wtedy powiedziano o Israelu: „A wy, którzy przylgnęliście do Stwórcy, Wszechmogącego waszego, jesteście dziś wszyscy żywi”. Litera „waw ו” w słowach „a wy (we-atem ואתם)” wskazuje na dodatkową wartość w stosunku do tłuszczów i całopaleń. Ponieważ tłuszcze i całopalenia, które przylgnęły do niebieskiego światła, zostają pochłonięte i spalone, „a wy” przylgnęliście do niebiesko-czarnego światła, które spala i pochłania, a mimo to jesteście żywi. Jak powiedziano: „Jesteście dziś wszyscy żywi”. I to dodatkowe wyróżnienie jest symbolizowane przez literę „waw ו” w słowach „a wy (we-atem ואתם)”.
267) Wszystkie kolory są dobre do snu, z wyjątkiem koloru niebieskiego, ponieważ on pożera i niszczy stale (kol gewanin tabin le-chalma, bar mi-tichla, de-ihu ochil we-szecej tadir). I on jest drzewem, w którym znajduje się śmierć, i spoczywa na niższym świecie (we-ihu ilana de-bej mota, we-szarja al alma tata-a). A ponieważ wszystko spoczywa pod nim, on pożera i niszczy (u-be-gin de-kola szarja techotej, ihu ochil we-szecej).
Sulam
267) Wszystkie kolory, które pojawiły się we śnie, są dobrym znakiem, z wyjątkiem koloru niebieskiego, który zawsze pożera i niszczy. I to jest drzewo, w którym zawarta jest śmierć, to znaczy Nukwa, nazywana Drzewem Poznania dobra i zła, znajdująca się nad niższym światem, nazywanym „ten świat”. A ponieważ wszystko znajduje się pod nim, ono pożera i niszczy je.
268) A jeśli powiesz, że tak samo spoczywa w niebiosach powyżej, i że tam jest wiele sił, a wszystkie one trwają (we-i tejma, hachej namej szarja, be-szemaja le-ejla, we-kama chajalin inun le-ejla, we-kolhu kajmej). Chodź i zobacz. Wszystkie te, które są powyżej, są włączone w to niebieskie światło (ta chaze, kol inun di-le-ejla be-hahu nehora tichla it kall lan). Ale te, które są niżej, nie są takie, ponieważ są grubszą substancją, światem, który trwa i na którym ono spoczywa (awal tata-ej la hachej, de-inun mila gassa, alma de-kajma we-szarja alej). I dlatego pożera i niszczy je, i nie ma innej rzeczy na dole w świecie, która by nie została strawiona, ponieważ to niebieskie światło niszczy wszystko, co na nim istnieje (u-be-gin kach ochil we-szecej lon, we-leit lah mila achara le-tata be-alma, de-la isztecej, be-gin di-nehora tichla szecej, le-kol ma de-kajma alej).
Sulam
268) Nukwa Zeir Anpina również przebywa w niebiosach, na górze, w świecie Acilut, i liczne zastępy w światach BEA rozprzestrzeniają się od tej Nukwy, ale one pozostają żywe i nietknięte. Jak więc powiedziano, że niebieskie światło, Nukwa Zeir Anpina, „pożera i niszczy wszystko, co znajduje się pod nią”? Wszystkie te wyższe zastępy w trzech światach BEA, które znajdują się powyżej tego świata, są włączone w to niebieskie światło, a nie znajdują się pod nim. Jednak niższe, należące do tego świata, nie są włączone w samo niebieskie światło, ponieważ są grubą materią, na której stoi i opiera się świat, który jest w nią włączony i istnieje dzięki niej, tak jak światło dzięki knotowi. I bez niej świat nie mógłby istnieć. Dlatego ono pożera i niszczy je, i nie ma niczego na dole, w niższym świecie, czego by nie zniszczyło, ponieważ niebieskie światło niszczy wszystko, co znajduje się pod nim.
[1] Tora, Dewarim (Księga Powtórzonego Prawa) 4:24. „Albowiem Pan, Bóg twój, jest ogniem trawiącym, Bogiem zazdrosnym.”
[2] Tora, Dewarim (Księga Powtórzonego Prawa) 4:4. „Wy zaś, którzyście przylgnęli do Pana, Boga waszego, wszyscy dziś żyjecie.”
[3] Zob. Zohar, rozdział Bereszit, część 1, p. 34, od słów: „I rozprzestrzeniło się światło…”
[4] Tora, Dewarim (Księga Powtórzonego Prawa) 22:23. „Jeśli dziewica jest zaręczona z mężczyzną, a spotka ją w mieście inny mężczyzna i obcuje z nią…”