346) Chodź i zobacz (we-ta chazi), we wszystkich formach dusz świata (be-kol inun dijoknin de-niszmatin de-alma), wszystkie są połączone w pary przed Nim (kolhu ziwugin ziwugin kameih). Później, gdy przychodzą na ten świat (le-batar, kad atjin le-hai alma), Stwórca łączy je w pary (Kudszah Berich Hu mezawweg ziwugin). Rabbi Jicchak powiedział (amar Rabi Jicchak): Stwórca oznajmia: „Córka takiego to dla takiego” (Kudszah Berich Hu amar bat peloni le-peloni).

Sulam

346) Wszystkie dusze, którym przeznaczone jest przyjść na świat, to ziwugi przed Nim. Każda z nich jest podzielona na męski i żeński początek (zachar i nekewa), a kiedy przychodzą na ten świat, Stwórca dokonuje ich ziwugu (połączenia małżeńskiego), mówiąc: „Córka takiego to z takim, a taki to z taką”.

347) Rabbi Jose powiedział (amar Rabi Jose): Co to znaczy? (mai ka majrei) Przecież jest napisane: „Nie ma nic nowego pod słońcem” (we-ha ketiw ein kol chadasz tachat ha-szemesz). Rabbi Jehuda powiedział (amar Rabi Jehuda): Jest napisane „pod słońcem” (tachat ha-szemesz ketiw), lecz powyżej jest inaczej (szane le-eila). Rabbi Jose powiedział (amar Rabi Jose): Jaka jest tutaj zapowiedź? (mai karoza hacha) Przecież powiedział Rabbi Chizkija w imieniu Rabbi Chija (we-ha amar Rabi Chizkija, amar Rabi Chija), że dokładnie w chwili, gdy człowiek przychodzi na świat (be-hahiu szaata mammasz, de-nafik bar nasz le-alma), jego para zostaje mu przeznaczona (bat zugo izdamnat lo).

Sulam

347) Dlaczego Stwórca mówi: „Córka takiego to z takim”? Przecież powiedziano: „Nie ma nic nowego pod słońcem”[1]. Przeciwnie, wszystko już zostało uczynione w działaniu na początku stworzenia – czy w każdym ziwugu może być coś nowego, aby ogłaszać: „Córka takiego to z takim”? Jednak powiedziano: „Nie ma nic nowego pod słońcem”, lecz ponad słońcem jest coś nowego. Dlaczego więc Stwórca ogłasza tutaj: „Córka takiego to z takim”? Przecież powiedziano, że w momencie, gdy człowiek się rodzi i przychodzi na świat, jest mu przeznaczona jego małżonka.

348) Rabbi Aba powiedział (amar Rabi Aba): Szczęśliwi są sprawiedliwi (zakkain inun cadikajja), ponieważ ich dusze są ukoronowane przed Świętym Królem (de-niszmat-hon mitattarin kamei Malka Kadisza), zanim jeszcze przyjdą na ten świat (ad la jetun le-alma). Tak bowiem się nauczyliśmy (de-hachi taninan): W chwili, gdy Stwórca wypuszcza dusze na świat (be-hahiu szaata de-appik Kudszah Berich Hu niszmatin le-alma), wszystkie duchy i dusze (kol inun ruchin we-niszmatin) są połączone w jedność jako zachar i nekewa (kolhu kelilan de-zachar we-nukwa), które łączą się razem (de-mitchabran ka-chada).

Sulam

348) Szczęśliwi są sprawiedliwi, których dusze są wieńczone przed świętym Królem, zanim przyjdą na świat, aby obłóczyć się w ciało. W chwili, gdy Stwórca wyprowadza dusze na świat, wszystkie te duchy i dusze składają się z męskiego i żeńskiego początku (zachar i nekewa) połączonych razem.

349) I zostają przekazane w ręce tego anioła (we-itmassran bida de-hahiu memana), posłańca wyznaczonego do pilnowania ludzi (szaliach de-itpakkad al iddu’ehon de-bnei nasza), a jego imię to „Noc” (we-lajla szemeih). I w chwili, gdy schodzą i są mu przekazane (u-be-szaata de-nachatin we-itmassran bidoi), rozdzielają się (mitparszin). Czasami jedno schodzi wcześniej niż drugie (u-le-zimnin da akdim min da), i zostaje zesłane do ludzi (we-achit leho be-bnei nasza).

Sulam

349) One są przekazywane w ręce anioła-władcy, który jest wyznaczony nad poczęciem ludzi, a jego imię to Noc. W chwili, gdy schodzą na świat i są przekazywane w ręce tego władcy, rozstają się ze sobą. I czasami jedno z nich schodzi i obłóczone zostaje w ludzi wcześniej niż drugie.

350) A gdy nadchodzi czas ich połączenia w parę (we-kad mata idan de-ziwuga dilhon), Stwórca, który zna te duchy i dusze (Kudszah Berich Hu de-jada inun ruchin we-niszmatin), łączy je tak, jak było na początku (mechabar lon kid-be-kadmeita) i ogłasza to nad nimi (u-machreza alaihu). A gdy się łączą (we-kad itchabbran), stają się jednym ciałem i jedną duszą (itawidu chad gufa, chad niszmata), prawą i lewą stroną, jak należy (jamina u-smala kid-ka chazi). I dlatego „nie ma nic nowego pod słońcem” (u-begin kach ein kol chadasz tachat ha-szemesz).

Sulam

350) Kiedy nadchodzi czas ich ziwugu, Stwórca, który zna męski i żeński początek tych duchów i dusz, łączy je ponownie, tak jak były połączone na początku, zanim przyszły na świat, i ogłasza o nich: „Córka takiego to z takim”. Po połączeniu stają się jednym ciałem i jedną duszą, tworząc prawą i lewą linię, jak należy. Męski początek to prawa linia ciała i duszy, a żeński początek to ich lewa część. Dlatego „nie ma nic nowego pod słońcem”¹¹⁷ – to znaczy, choć Stwórca ogłasza: „Córka takiego to z takim”, nie jest to nic nowego, lecz powrót do tego, czym byli, zanim przyszli na świat. A ponieważ tylko Stwórca to wie, On ogłasza ich połączenie.

351) A jeśli powiesz (we-i teima): Przecież nauczyliśmy się (ha taninan), że nie ma połączenia w parę (leit ziwuga), chyba że według czynów i postępowania człowieka (ela lefum owadoi we-archoi de-war nasz). Tak jest rzeczywiście (hachi hu wadai). Jeśli zasłuży (de-i zachai) i jego czyny są odpowiednie (we-owadoi itkaszran), zasługuje na tę, która jest mu przeznaczona (zachai le-hahiu di-leih), aby się z nią połączyć (le-itchabbara beih), tak jak zostało dla niego ustalone na początku (ke-ma de-nafeq).

Sulam

351) Uczymy się, że ziwug (połączenie małżeńskie) człowieka dokonuje się jedynie zgodnie z jego czynami i drogami. Jeśli jest uczciwy w swoich działaniach, to z pewnością zasługuje na to, by połączyć się ze swoją małżonką tak, jak byli połączeni przy wyjściu od Stwórcy, zanim obłóczyli się w ciało.

352) Rabbi Chija powiedział (amar Rabi Chija): Ten, którego czyny są odpowiednie (maan de-itkaszran owadoi), w jakim miejscu znajdzie swoją parę? (be-on atar jitba’ hahiu ziwuga di-leih). Odpowiedział mu (amar lo): Przecież nauczyliśmy się (ha taninan), że „człowiek powinien zawsze sprzedać…” i poślubić córkę uczonego w Torze (le-olam jimkor adam… we-jissa bat talmid chacham). Ponieważ uczeń mędrca jest zastawem swojego Pana (de-talmid chacham, pikdona de-Mareih), i powierzono mu odpowiedzialność (itpakkadan bideih).

Sulam

352) Jeśli człowiek jest uczciwy w swoich działaniach, to gdzie powinien szukać swojej małżonki? Powiedziano: „Niech człowiek sprzeda wszystko, co ma, i poślubi córkę ucznia mędrca”[2] – ponieważ zastaw jego Pana znajduje się w rękach ucznia mędrca, i to u niego człowiek z pewnością znajdzie swoją przeznaczoną małżonkę.

353) Nauczyliśmy się w tajemnicy Miszny (taana be-raza de-matnita), że wszyscy, którzy przyszli na świat w reinkarnacji dusz (kol inun de-atu be-gilgul niszmatin), mogą wyprzedzić swoją parę w modlitwie (jachlin le-akdama be-rachamei ziwuga di-lehon). I z tego powodu przyjaciele byli poruszeni (we-al hai itaaru chawraya), mówiąc: „A może ktoś inny ich uprzedzi w modlitwie” (szema jekadmenu acher be-rachamin). I dobrze powiedzieli (we-szapir kaamru), że „ktoś inny” oznacza dokładnie inną osobę (acher dajka). Dlatego łączenie par jest trudne przed Stwórcą (we-al ken kaszin ziwugin kamei de-Kudszah Berich Hu). A mimo to wszystko jest zgodne ze słowami: „Bo drogi Stwórcy są proste” (we-al kolla wadai ki jeszarim darchei Haszem ketiw).

Sulam

353) Wszystkie te dusze, które przychodzą poprzez gilgul (reinkarnację) i nie mają swojej przeznaczonej małżonki, mogą przybliżyć swój ziwug dzięki miłosierdziu, to znaczy uprzedzić wydarzenia i pojąć za żonę przeznaczoną dla kogoś innego. Na to wskazali przyjaciele, mówiąc: „Nie bierze się żony w swoim czasie, lecz uświęca się ją, aby ktoś inny nie uprzedził nas dzięki miłosierdziu”. Dokładnie powiedzieli – „ktoś inny”. Wyjaśnienie: dusza, która wcieliła się ponownie i nie ma swojej małżonki, schodząc na świat i stając się odwrotną stroną, sama odnosi się do właściwości nukwy. Dlatego nie ma swojej żony i nazywa się „innym” (acher אחר), co wskazuje na to, że pochodzi od odwrotnej strony (achorajim אחוריים). Dlatego charakterystyczne dla niej jest to, że może wziąć przeznaczoną dla kogoś innego.

I dlatego ziwugi są trudne przed Stwórcą.

Jeśli męski i żeński początek, które łączą się w ziwugu, są dwiema częściami jednej duszy i zostały rozdzielone jeszcze przed przyjściem na świat, to dlaczego powiedziano, że ziwug człowieka jest trudny przed Stwórcą? Przecież chodzi jedynie o ponowne połączenie tego, co już zostało ustanowione. Jednak okazuje się, że są dusze, które wcieliły się ponownie i nie mają swojej pary, a które uprzedzają wydarzenia i biorą przeznaczoną dla kogoś innego dzięki miłosierdziu. A potem, jeśli ten drugi zasłuży swoimi czynami, aby zwrócono mu jego przeznaczoną, Stwórca musi zabrać ją temu i oddać tamtemu. I jest to trudne przed Nim – odrzucić jednego dla drugiego. W każdym razie powiedziano: „Proste są drogi Stwórcy”[3]. I wszystko, co czyni Stwórca, jest dobrem i prawdą.

354) Rabbi Jehuda napisał do Rabbi Elazara (Rabi Jehuda szalach leih le-Rabi Elazar), mówiąc: „Oto znam tajemnicę tej sprawy” (amar ha raza de-mila jada’na), że ci, którzy przyszli na świat w reinkarnacji dusz (inun de-ato be-gilgula de-niszmatin), skąd mają swoją parę? (me-on atar leho ziwuga). Odpisał mu (szalach leih): Jest napisane: „Co zrobimy dla tych, którzy pozostali bez żon…” (ketiw: ma naase lahem la-notarim le-naszim we-go). I jest napisane: „Idźcie i porwijcie sobie…” (u-ketiw: lechu wa-chataptem lachem we-go). Historia synów Biniamina daje na to odpowiedź (parszata de-bnei Biniamin ochach). I dlatego nauczyliśmy się (we-al hai taninan): „A może ktoś inny ich uprzedzi w modlitwie” (szema jekadmenu acher be-rachamin).

Sulam

354) Ci, którzy przychodzą poprzez gilgul (reinkarnację) i nie mają swojej przeznaczonej małżonki – skąd biorą swoją parę małżeńską? Przypadek synów Biniamina[4] dowodzi, że dusze wcielające się ponownie muszą uprzedzać wydarzenia dzięki miłosierdziu i pojąć za żonę przeznaczoną dla kogoś innego. O tym powiedziano: „Aby ktoś inny nie uprzedził nas dzięki miłosierdziu”.

355) Rabbi Jehuda powiedział (amar Rabi Jehuda): „To jest rzeczywiście prawda” (hai hu wadai), że łączenie par jest trudne przed Stwórcą (de-kaszin ziwugin kamei Kudszah Berich Hu). Szczęśliwy jest los Israela (zakkah chulak-hon de-Israel), ponieważ Tora uczy ich dróg Stwórcy (de-Oraita olif leho orchoy de-Kudszah Berich Hu), a wszystkie tajemnice i skarby są przed Nim ukryte (we-kol tmirin u-gniza di-gnizin kameih).

Sulam

355) Oczywiście, ziwugi (połączenia małżeńskie) są trudne przed Stwórcą, ponieważ trzeba zabrać jednemu i oddać drugiemu. Szczęśliwy jest los Israela, którego Tora uczy dróg Stwórcy oraz wszystkich ukrytych i tajemnych rzeczy, które są zakryte przed człowiekiem.

356) Rzeczywiście jest napisane: „Tora Stwórcy jest doskonała…” (wadai ketiw Torat Haszem temima we-go). Szczęśliwy jest los tego, kto poświęca się Torze (zakkah chulakeih maan de-jisztadel be-Oraita) i nie oddziela się od niej (we-la jitparasz mineih). Ponieważ każdy, kto oddziela się od Tory (de-kol maan de-jitparasz me-Oraita), choćby na jedną chwilę (afilu szaata chada), tak jakby oddzielił się od życia tego świata (ke-ma de-itparasz me-chajei de-alma). Bo jest napisane: „Ona jest twoim życiem i przedłużeniem twoich dni” (di-ketiw ki hu chajiecha we-orech jamecha). I jest napisane: „Długie dni, lata życia i pokój dodadzą ci” (u-ketiw orech jamim u-szenot chajim we-szalom josifu lach).

Sulam

356) „Tora Stwórcy jest doskonała”[5], ponieważ wszystko jest w niej. Szczęśliwy jest los tego, kto zajmuje się Torą i nie rozstaje się z nią. Gdyż każdy, kto oddala się od Tory choćby na chwilę, jakby oddalał się od życia na świecie. Powiedziano: „On jest twoim życiem i długością twoich dni”[6]. I powiedziano: „Długie dni i lata życia oraz pokój dodadzą ci”[7].

---

[1] Pisma, Kohelet (Księga Koheleta), 1:9. „To, co było, jest tym, co będzie, a to, co się stało, jest tym, co się stanie, i nie ma nic nowego pod słońcem”.
[2] Talmud Babiloński, traktat Pesachim, karta 49:1.
[3] Prorocy, Hoszea (Księga Ozeasza), 14:10. „Prości są drogi Stwórcy, i sprawiedliwi po nich kroczyć będą, a grzesznicy na nich upadną”.
[4] Prorocy, Szoftim (Księga Sędziów), 21. „Wówczas mężowie Israela przysięgli w Micpa, mówiąc: ‘Nikt z nas nie da swojej córki Beniaminitom za żonę’” (przedstawia historię kobiet dla plemienia Beniamina).
[5] Pisma, Tehilim (Księga Psalmów), 19:8. „Tora Stwórcy jest doskonała, pokrzepia duszę, świadectwo Stwórcy jest wierne, daje mądrość prostaczkom”.
[6] Tora, Dewarim (Księga Powtórzonego Prawa), 30:20. „Abyś miłował Stwórcę, swojego Wszechmogącego, słuchał Jego głosu i przylgnął do Niego, bo On jest twoim życiem i długością twoich dni, byś mieszkał na ziemi, którą Stwórca przysiągł dać twoim ojcom – Awrahamowi, Icchakowi i Jaakowowi”.
[7] Pisma, Miszlej (Księga Przysłów), 3:1-2. „Synu mój, nauki mojej nie zapominaj, a twoje serce niech strzeże moich przykazań, bo one dodadzą ci dni, lat życia i pokoju”.