35) Przyjdź i zobacz (ta chaze), gdyby Adam wydał pokolenia w ogrodzie Eden (ilu apik Adam toldot mi-ginta de-Eden), nie zostałyby one zniszczone na pokolenia pokoleń (la jisztetzu le-darej darin), i światło luny nigdy by nie pociemniało (we-la itchaszach nehora de-sihara le-almin). Wszyscy trwaliby wiecznie (we-kolhu hawu kajmin le-almin), i nawet najwyżsi aniołowie nie mogliby stanąć przed nimi (we-afilu malachej ila’in la kajmej kamajhu) w świetle, blasku i mądrości (bi-nehora we-ziwa we-chachmata), jak jest powiedziane: „Na obraz Elohim stworzył go” (ke-ma de-at amer: be-celem Elohim bara oto). Lecz ponieważ spowodował grzech (awal kejwan de-garem cheta), wyszedł z ogrodu Eden (u-nafak ihu mi-ginta de-Eden) i wydał pokolenia na zewnątrz (wa-awad toldot le-bar), nie mogły się one utrzymać (la itkajemu).
Sulam
35) Gdyby Adam wydał potomstwo, będąc w Ogrodzie edeńskim, nie umieraliby w pokoleniach, a światło luny, światło Malchut, nigdy by się nie zaciemniło. I nawet najwyżsi aniołowie nie byliby w stanie wytrzymać przed nimi, przed ich światłem, blaskiem i mądrością, jak powiedziano: „I stworzył Wszechmogący (Elohim) człowieka na Swój obraz”[1]. Lecz ponieważ popełnił grzech, opuścił granice Ogrodu edeńskiego i wydał potomstwo poza ogrodem, nie mogli istnieć na świecie, ponieważ nie byli tacy, jak należy.
36) Rabbi Chizkija powiedział (amar Rabbi Chizkija): Czyż mogli tam wydać pokolenia? (we-chej jechlin le-meabad toldot taman) Przecież gdyby nie panował nad nim zły początek i nie zgrzeszył (de-ha ilmale la itm’szejch alej jetzer ha-ra we-chata), to on sam by się utrzymał na świecie (itkajem ihu be-alma bilchudoj) i nie wydałby pokoleń (we-la jaawed toldot). Podobnie (ke-gawna da), gdyby Israel nie zgrzeszył przy cielcu (ilmale de-chawu Israel be-egla), i nie przyciągnęli na siebie złego początku (we-am’szichu alajhu jetzer ha-ra), to nie wydaliby pokoleń na wieczność (la awadu toldot le-almin) i inne pokolenia nie przyszłyby na świat (we-la jejtun darin acharanin le-alma).
Sulam
36) A jak mogli wydać potomstwo w Ogrodzie edeńskim? Przecież gdyby zły początek nie pociągnął go i nie zgrzeszyłby, istniałby jeden na świecie i nie stworzyłby potomstwa? To jest podobne do tego, że gdyby Israel nie zgrzeszyli i nie sprowadzili na siebie złego początku po otrzymaniu Tory, nigdy nie wydaliby potomstwa na świat i nigdy nie przyszłyby na świat kolejne pokolenia. W ten sposób podstawa siły zbliżenia wynika ze złego początku[2], i bez złego początku nie ma potomstwa.
37) Powiedział mu (amar le): Gdyby Adam nie zgrzeszył (ilmale lo chata Adam), nie wydawałby pokoleń w ten sposób, ze strony złego początku (la awid toldot ke-gawna da mi-sitra de-jetzer ha-ra), lecz wydawałby pokolenia ze strony świętego ducha (awal awid toldot mi-sitra de-rucha kadisza). Teraz jednak nie wydaje pokoleń inaczej, jak tylko ze strony złego początku (de-haszta la awid toldot ela mi-sitra de-jetzer ha-ra). Ponieważ wszystkie pokolenia ludzi (u-be-gin de-kol toldot di-bnej nasza) pochodzą ze strony złego początku (kolhu mi-sitra de-jetzer ha-ra), dlatego nie mają trwałości (be-gin kach leit lon kijum), i nie jest możliwe, aby się utrzymały (we-i efszar lon le-itkajema), ponieważ inna strona zmieszała się w nich (de-sitra achara it’arew be-hu).
Sulam
37) I gdyby Adam nie zgrzeszył, nie wydałby potomstwa w ten sposób – ze strony złego początku, lecz stworzyłby potomstwo z ducha świętości. Jednak teraz wydaje potomstwo jedynie ze strony złego początku, i ponieważ wszystkie pokolenia ludzi pochodzą ze strony złego początku, są niezdolne do życia i nie mają możliwości przetrwania, ponieważ zmieszała się z nimi nieczysta siła.
38) Lecz gdyby Adam nie zgrzeszył (awal ilmale lo chata Adam) i nie został wypędzony z ogrodu Eden (we-la ittarach mi-ginta de-Eden), wydawałby pokolenia ze strony świętego ducha (hawa awid toldot mi-sitra de-rucha kudsza de-kadiszin), jak najwyżsi aniołowie (ke-mal’achej ila’in), którzy trwają na wieki (kajmin le-darej darin), na wzór tego, co jest powyżej (ke-gawna de-le-ejla). Skoro jednak zgrzeszył (kejwan de-chata) i spłodził synów poza ogrodem Eden (we-olid benin le-bar mi-ginta de-Eden) i nie zasłużył, aby wyprowadzić ich z ogrodu (we-la zachah le-apaka lon mi-ginta), nie mogli się utrzymać (la itkajemu), nawet żeby zakorzenić się w tym świecie (afilu le-isztresza be-alma da), aż przyszedł Noach (ad de-ata Noach), który był sprawiedliwy (de-ihu cadik), i wszedł do arki (we-a’al ba-tejwa), a z arki wyszły wszystkie pokolenia świata (u-min tejwa nafku kol darin de-alma), i stamtąd rozproszyły się na cztery strony świata (u-mi-taman itbadru le-kol arba ruchej alma).
Sulam
38) Lecz gdyby nie grzech Adama i gdyby nie został wygnany z Ogrodu edeńskiego, wydawałby potomstwo ze strony ducha świętości, i byliby święci, podobni do najwyższych aniołów. I żyliby w pokoleniach, podobnie jak wyżsi.
Istnieją dwa rodzaje ziwugu (połączenia):
- Duchowy ziwug – u aniołów.
- Ziwug Jesodów (podstaw) w duszach.
I konieczność złego początku, o której się mówi, dotyczy jedynie ziwugu Jesod, ale nie duchowego ziwugu, który pochodzi ze strony duchowej świętości. I ponieważ zgrzeszył i wydał synów poza Ogrodem edeńskim, nie zasługując na to, by wydawać ich w Ogrodzie edeńskim, nie mogli oni ani przetrwać, ani nawet zakorzenić się w tym świecie, dopóki nie pojawił się Noach i nie wszedł do arki. A z arki wyszły wszystkie pokolenia świata i stamtąd rozproszyły się już na cztery strony świata.
[1] Tora, Bereszit (Księga Rodzaju), 1:27. „I stworzył Stwórca człowieka na swój obraz, na obraz Stwórcy go stworzył, mężczyzną i kobietą stworzył ich”.
[2] Zob. Zohar, parasza Bereszit, część 2, p. 207.