153) „I ustanowię Moje przymierze z tobą” (wa-hakimoti et beriti itach). Rabbi Elazar powiedział (amar Rabbi Elazar): „Stąd wynika, że istnienie przymierza w górze jest jak istnienie przymierza na dole” (me-hacha kijuma de-berit le-ejla, ke-kijuma de-berit le-tata), ponieważ jest napisane „z tobą” (maszma di-ketiw: itach). Rabbi Elazar powiedział (we-amar Rabbi Elazar): „Stąd uczymy się (mi-kan olifna), że gdy są zasłużeni w świecie (de-kad zakain inun be-alma), świat istnieje na górze i na dole” (itkajem alma le-ejla we-tata).
Sulam
153) „I ustanowię Moje przymierze z tobą”[1]. Stąd wynika, że zachowanie przymierza na górze jest takie samo, jak zachowanie przymierza na dole. „Przymierze” – to Jesod, a zachowanie przymierza – to ziwug (połączenie) Zeir Anpina i Nukwy (ZoN). „I ustanowię Moje przymierze” wskazuje na ziwug Zeir Anpina i Nukwy. „Z tobą” – poprzez twoje połączenie z arką. Ponieważ Noach i arka to Jesod i Malchut na dole, a od nich zależy ziwug Jesoda i Malchut na górze, to znaczy ZoN.
Gdy na świecie są sprawiedliwi, istnieje pokój zarówno na górze, jak i na dole. Nukwa nazywana jest „światem na górze”, a „istnienie” oznacza – ziwug. I gdy w niższym świecie są sprawiedliwi, wywołują ziwug ZoN na górze, i Nukwa istnieje dzięki nim. I to wynika ze słów: „I ustanowię Moje przymierze z tobą”.
154) Rabbi Szimon powiedział (amar Rabbi Szimon): „To słowo jest ukryte (mila setim ihu), gdy przebudzenie męskiego zwraca się ku nukwie (kad it’aru’ta di-dechura le-gabe nukwa), gdy on odczuwa wobec niej zazdrość (kad ihu me-kane la). Przyjdź i zobacz (ta chaze). Tajemnica tego słowa (raza de-mila): gdy sprawiedliwy jest w świecie (kad cadika ihu be-alma), od razu Szchina nie oddala się od niego (mijad Szchina la it’adijat minej), a jej pragnienie jest w nim (u-teowta di-lej bej). Wtedy pragnienie z góry skierowane jest ku niej z miłością (kedejn teowta di-le-ejla le-gaba be-rachimu), jak pragnienie męskiego ku nukwie (ke-teowta di-dechura le-nukwejhu), gdy on odczuwa wobec niej zazdrość (kad ihu me-kane la). I dlatego jest napisane: „I ustanowię moje przymierze z tobą” (we-al da wa-hakimoti et beriti itach), przebudzenie pragnienia ze względu na ciebie (it’ar teowta be-ginach). Podobnie jest napisane: „I moje przymierze ustanowię z Icchakiem” (ke-gawna da: we-et beriti akim et Jicchak).”
Sulam
154) Dążenie mężczyzny do kobiety budzi się, gdy on jest o nią zazdrosny. Gdy na świecie jest sprawiedliwy, Szchina nie odchodzi od niego, a jej pragnienie skierowane jest ku niemu. Wówczas budzi się ku niej wyższe pragnienie z miłością, tak jak pragnienie mężczyzny do kobiety, gdy jest o nią zazdrosny. O tym powiedziano: „I ustanowię Moje przymierze z tobą” – obudziło się we Mnie pragnienie z powodu ciebie. Podobnie powiedziano: „Moje przymierze ustanowię z Icchakiem”[2] – dla Icchaka, tak samo jak dla Noacha.
I wszystko przyciąga się do świata poprzez Nukwę – zarówno naprawienie, jak i uszkodzenie. Jak powiedziano: „I Jego królestwo nad wszystkim panuje”[3]. Jeśli oddawanie jest naprawione, pochodzi ono z ziwugu Zeir Anpina i Nukwy. A jeśli oddawanie jest uszkodzone, pochodzi z ziwugu ZoN nieczystości, nazywanych „innym bogiem”, który przylega do Nukwy Zeir Anpina[4] i przyciąga do siebie obfitość świętości, zamieniając ją w nieczystość i skazy. I to jest zazdrość, z powodu której Zeir Anpin jest zazdrosny o Nukwę, aby inny bóg nie przylgnął do niej.
A jeśli na świecie jest sprawiedliwy, wtedy z powodu wielkiego pragnienia Nukwy, by oddawać sprawiedliwemu, oddala się ona od innego boga, a miłość Zeir Anpina do niej bardzo się wzmaga, aby w zjednoczeniu ze Szhiną dać napełnienie sprawiedliwemu. Podobnie jak wzmaga się miłość mężczyzny do kobiety, gdy jest o nią zazdrosny i obawia się, że może odejść do innego. Tak samo obawia się Zeir Anpin, aby ona nie przylgnęła do oddawania innemu bogu.
155) „I ustanowię moje przymierze z tobą” (wa-hakimoti et beriti itach), abyś był moim przymierzem w świecie (le-mehewej at beriti be-alma). A potem: „I wejdziesz do arki” (u-lewatar: u-bata el ha-tejwa), ponieważ gdyby nie był sprawiedliwy (de-ilmale la’aw ihu cadik), nie wszedłby do arki (la je’ol le-tejwuta), bo nikt nie łączył się z arką oprócz sprawiedliwego (de-ha la itchabbar la-tejwa, bar cadik). I dlatego jest napisane: „I wejdziesz do arki” (u-be-ginei kach: u-bata el ha-tejwa). I to już zostało powiedziane (we-ha itmar).
Sulam
155) „I ustanowię Moje przymierze z tobą”, abyś był Moim przymierzem w świecie. A następnie: „I wejdziesz do arki, ty”. Ponieważ gdybyś nie był sprawiedliwym, nie wszedłbyś do arki, gdyż żaden człowiek nie połączy się z arką, poza sprawiedliwym. I dlatego powiedziano: „I wejdziesz do arki, ty” po słowach: „I ustanowię Moje przymierze z tobą”.
156) Rabbi Elazar powiedział (amar Rabbi Elazar): „Za każdym razem, gdy ludzie połączą się z tym przymierzem (be-kol zimna di-bnej nasza jit’achadun bi-berit da), i go nie porzucą (we-la jiszbkun leh), nie ma narodu ani języka na świecie, który mógłby ich zniszczyć (leit am we-liszan be-alma de-jechol le-ab’asha lon). Noach mocno trzymał się tego przymierza (we-Noach atkif bi-berit da), i strzegł go (we-natar leh), dlatego Stwórca strzegł go (be-ginei kach Kudsza Berich Hu natar leh). A wszyscy ludzie jego pokolenia nie strzegli go (we-kol bnej darej la natru leh), dlatego Stwórca usunął ich ze świata (be-gin kach Kudsza Berich Hu a’awar lon me-alma). I to już zostało powiedziane (we-ha itmar), że w tej samej winie, którą popełnili (be-hahu chowa mammasz de-inun chawu), w taki sam sposób zostali wykorzenieni ze świata (be-hahu gawna itmachun me-alma).”
Sulam
156) Dopóki ludzie przestrzegają tego przymierza, nie ma na świecie narodu ani języka, który mógłby im zaszkodzić. I Noach przestrzegał tego przymierza i strzegł go. Dlatego strzegł go Stwórca. A wszyscy jego współcześni nie przestrzegali tego przymierza, i dlatego Stwórca wytępił ich ze świata. Jakim grzechem zgrzeszyli, w dokładnie taki sam sposób zostali starci ze świata[5].
[1] Tora, Bereszit (Księga Rodzaju), 6:18. „I ustanowię Moje przymierze z tobą, i wejdziesz do arki – ty, i twoi synowie, i twoja żona, i żony twoich synów z tobą”.
[2] Tora, Bereszit (Księga Rodzaju), 17:21. „Ale Moje przymierze ustanowię z Icchakiem, którego urodzi ci Sara w tym czasie w przyszłym roku”.
[3] Pisma, Tehilim (Księga Psalmów), 103:19. „Stwórca na niebiosach ustanowił swój tron, a Jego królestwo panuje nad wszystkim”.
[4] Zob. wyżej, p. 103.
[5] Zob. wyżej, p. 58-59.