Bina świata Acilut nazywa się Ima Ilaa – wyższa matka, i nazywa się anawa – skromność, sfira necach Z’A, która oznacza się ע ain, obłaczająca i napełniająca ją światłem w malchut, wznosi się i obłacza się w binę, która ozdabia ją w swoje ozdoby: bina obłacza się w necach Z’A. Lecz ponieważ ukryta jest w necach litera פ pej, oznaczająca pesza – grzech, jak powiedziano, odmówił Stwórca stworzyć poprzez nią świat. Na słowo grzech są w języku hebrajskim dwa słowa: pesza i awon. Lecz głównie grzech znajduje się w literze פ pej, dlatego że malchut Z’A włącza się w sfirę hod de-Z’A. A do malchut Z’A przylepiają się klipot, na skutek grzechu Adama. Lecz necach Z’A – jest to właściwość samego Z’A, do którego nie mogą przylepić się nieczyste siły. Lecz jak powiedziano w Talmudzie, i do necach jest przylepianie nieczystych sił. I jest to brak – możliwość przylepiania nieczytych sił do necach Z’A – nazywa się to grzech. Lecz poprzez słowo awon, a nie pesza, pokazano, że sam necach jest czysty i prosty, a grzeszy od więzi ze sfirą hod.

Przyczyna tego, że Stwórca zwraca się do litery ע ain, tak samo jak zwraca się do litery פ pej jest w tym, że necach i hod są dwiema częściami ciała – dwie nogi, i dlatego obie razem powstały w swojej prostocie przed Stwórcą. Lecz Zohar wyjaśnia każdą z nich w kolejności.